Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.620.2016.2.MJ
z 27 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 22 grudnia 2016 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania do spółki komunalnej darowizny w postaci składników majątkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania do spółki komunalnej darowizny w postaci składników majątkowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 grudnia 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Celowy Związek Gmin „…” z siedzibą w … to związek międzygminny, który tworzy 15 gmin województwa … – …. Związek został powołany w celu wspólnej gospodarki odpadami a jego głównym celem było wybudowanie Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych. Cel został osiągnięty za pomocą środków własnych gmin członkowskich oraz z dofinansowania inwestycji ze środków unijnych w ramach programu operacyjnego województwa … na lata 2007-2013 współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej - Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego nr umowy … Działanie 6.1 Ochrona i kształtowanie środowiska KAT.II Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi. Tytuł projektu: „...”

Budowa wyżej wymienionego zakładu została ukończona w marcu 2014 r. W dniu 20maja 2014 r. zakład został przekazany do użytkowania nowo powołanej spółce komunalnej na podstawie sporządzonej notarialnie poświadczonej umowy użyczenia. Spółka została powołana w celu zarządzania zakładem, jedynym udziałowcem spółki jest Celowy Związek Gmin „…”.

Na podstawie umowy użyczenia zostały przekazane w nieodpłatne użytkowanie zorganizowana część przedsiębiorstwa, tj. nieruchomości i mienie ruchome.

Celowy Związek Gmin „…” z siedzibą w … nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nigdy nie świadczył i nie świadczy sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzyskuje jedynie wpływy ze składek członkowskich gmin wchodzących w jego skład, które nie są czynnością podlegającą VAT. W trakcie realizacji projektu budowy zakładu nie dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu dotyczących realizacji inwestycji.

W skład wybudowanego zakładu wchodzą:

1. Dyżurka wagowego wraz z wyposażeniem,
2. Waga samochodowa,
3. Boksy tymczasowego deponowania ustabilizowanego materiału,
4. Warsztat naprawczy wraz z demontażem zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
5. Wyposażenie warsztatu,
6. Zadaszone boksy na odpady wielkogabarytowe szt. 2,
7. Zbiornik na wody opadowe,
8. Zbiornik na ścieki technologiczne z mycia posadzki,
9. Separator koalescencyjny z osadnikiem,
10. Pas zieleni izolacyjnej,
11. Zieleń ozdobna i trawa,
12. Drogi i place,
13. Zadaszony boks na odpady opakowaniowe,
14. Ogrodzenie,
15. Miejsce parkingowe dla samochodów osobowych,
16. Miejsce parkingowe dla gości,
17. Miejsce parkingowe na sprzęt zakładowy,
18. Pompownia ścieków z kompostowni,
19. Pompownia,
20. Zbiornik na propan szt. 2,
21. Instalacje elektryczne zewnętrzne i wewnętrzne,
22. Trafostacja,
23. Platforma przyjęć odpadów suchych,
24. Platforma przyjęć zmieszanych odpadów komunalnych,
25. Podziemny zbiornik na ścieki technologiczne,
26. Zbiornik bezodpływowy na ściekł sanitarne,
27. Przyłącze wodociągowe na teren ZZOK
28. Przyłącze elektryczne na teren ZZOK,
29. Sieci wodociągowe, kanalizacyjne,
30. Hala sortowni odpadów zmieszanych komunalnych,
31. Linia technologiczna z prasą kanałową,
32. Kontener na frakcję biodegradowalną, średnią spod kabiny sortowniczej szt. 2,
33. Kontener na frakcję drobną spod kabiny sortowniczej (mineral) szt. 2,
34. Kontener wannowy o poj. 36,9 m³ szt. 2,
35. Kontener do surowców wtórnych szt. 4,
36. Kontener na tzw. „balast” po sortowni odpadów kierowany na kwaterę składowania odpadów szt. 2,
37. Kontener o poj. 1,1 m³ do frakcji lekkiej szt. 4,
38. Kontener o poj. 1,7 m³ do odpadów linii sortowniczej szt. 4,
39. Plac na osady ściekowe, osady strukturalne, osady zielone,
40. Wentylatory - Wentylatorownia w kontenerze (4 szt. wentylatorów ),
41. Wyposażenie wentylatorów do tłoczenia powietrza w systemie biologicznego przetwarzania,
42. Płyta dojrzewania materiału,
43. Place na terenie kompostowni,
44. System biologicznego przetwarzania odpadów - boksy zadaszone górą (bioreaktory betonowe) szt.4,
45. Miejsce kruszenia odpadów budowlanych,
46. Boksy zadaszone na zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny szt. 2,
47. Mobilny kontener na odpady niebezpieczne szt. 2,
48. Pojemniki na baterie duże,
49. Pojemniki na baterie małe szt. 4,
50. Kontener na świetlówki szt. 2,
51. Pojemniki na płynne odpady,
52. Beczki szt. 4,
53. Pompa do beczek,
54. Budynek administracyjno - socjalno - biurowy,
55. Wyposażenie budynku administracyjnego - socjalno – biurowego,
56. Waga do 1 Mg,
57. Rębarka do gałęzi mobilna,
58. Ładowarka teleskopowa szt. 1,
59. Ładowarka przegubowa z łyżką szt. 1,
60. Karcher do zamiatania posadzek,
61. Karcher myjka ciśnieniowa,
62. Wózek widłowy z chwytakiem szt. 1,
63. Zamiatarka uliczna,
64. Śmieciarka uliczna o poj. skrzyni ładunkowej 24 m³,
65. Śmieciarka uliczna o poj. skrzyni ładunkowej 16 m³,
66. Śmieciarka uliczna o poj. skrzyni ładunkowej 8 m³,
67. Hakowiec o nośności 10 Mg,
68. Hakowiec o nośności 20 Mg,
69. Zbiornik na wody opadowe z zamkniętej czaszy kwatery,
70. Rów opasowy,
71. Droga przeciwpożarowa.

Łączna wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa - 40 817.722,16 zł. Poszczególne urządzenia stanowią logiczną całość i tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa umożliwiającą funkcjonowanie.

Pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące to zadanie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT związkowi nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od faktur dokumentujących wzniesienie tych budynków i budowli oraz zakupu urządzeń i wyposażenia wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną gdyż Związek nie wykazuje przychodów z tytułu gospodarki odpadami jak też innych przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Związek nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W celu wykonywania zadań własnych gminy, zaspokajania zbiorczych potrzeb wspólnoty wynikających z ustawy o samorządzie gminnym tj. w szczególności obejmujące utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych Związek Celowy Gmin utworzył spółkę komunalną w której jest jedynym udziałowcem.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i od wykonywanych usług związanych z zagospodarowaniem odpadów nalicza i odprowadza do urzędu skarbowego podatek VAT. W celu wykonywania tych zadań Celowy Związek Gmin zamierza przekazać darowizną zorganizowaną część przedsiębiorstwa dla spółki komunalnej. Będzie to czynność nieodpłatna czyli związek nie otrzyma żadnego wynagrodzenia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że przekazywany zespół składników stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej i jest wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne zakładu polega na tym, że zakład znajduje się na odrębnych działkach gruntu i posiada wyodrębniony zespół składników majątkowych. Siedzibą Celowego Związku Gmin „…” jest ul. …, natomiast całość zakładu znajduje się ul. …. W chwili obecnej zakład funkcjonuje jako odrębne przedsiębiorstwo, zarządza nim spółka z o.o., która dysponuje majątkiem na podstawie bezpłatnej umowy użyczenia. Zakład posiada odrębny plan kont, dysponuje odrębnym rachunkiem bankowym dla ewidencji przepływów pieniężnych. Zakład działa według swojego statutu, posiada odrębny regulamin pracy. Organizacyjnie wyodrębnione są umowy handlowe zawierane z dostawcami i odbiorcami.

Wyodrębnienie finansowe poświadcza posiadanie przez zakład odrębnego rachunku bankowego. Prowadzona jest odrębna ewidencja zdarzeń gospodarczych i finansowych, możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa. Wyodrębniony zakład jest w stanie funkcjonować odrębnie na rynku. Możliwe jest całkowite przyporządkowanie należności i zobowiązań do tego konkretnego zakładu.

Wyodrębnienie funkcjonalne poświadcza fakt wykonywania konkretnych zadań przez zakład. Zakład zajmuje się zbieraniem, przetwarzaniem i zagospodarowaniem odpadów natomiast Celowy Związek Gmin … nie wykonuje takich czynności. Rola celowego związku gmin została ograniczona do wybudowania zakładu. Podkreślić należy, że zespół składników majątkowych przekazywanych jako zorganizowana część zakładu pozwala na zapewnienie całego ciągu technologicznego w zakresie zagospodarowania odpadów.

Spółka komunalna w oparciu o nabyte składniki zamierza kontynuować działalność w zakresie zagospodarowania odpadów komunalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Celowy Związek Gmin „…” jako podmiot zamierzający przekazać darowizną zespół składników majątkowych, stanowiących w jego ocenie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, do spółki komunalnej, której jest wyłącznym udziałowcem jest zwolniony z zapłaty podatku od towarów i usług w związku z tym, że transakcja ta nie podlega ustawie o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Celowy Związek Gmin „…” został powołany w celu realizacji inwestycji ze środków unijnych - wybudowania zakładu zajmującego się zagospodarowaniem odpadów, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie był i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i w związku z powyższym nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od nakładów poniesionych na realizację inwestycji - budowa zakładu zagospodarowania odpadów.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów na terytorium kraju,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Realizacja projektu budowy zakładu zagospodarowania odpadów nie jest działalnością gospodarczą z uwagi na to, że nie jest działalnością producencką, handlową ani usługową, dodatkowo ograniczony charakter projektu wskazuje, że jest czynność jednorazowa, która nie wskazuje na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy. Realizacja projektu oraz jego dalsze funkcjonowanie nie polega również na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że celowy związek gmin nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji nie działa jako podatnik VAT i realizowane przez niego czynności nie mogą podlegać opodatkowaniu. Wobec powyższego brak jest możliwości odliczenia podatku naliczonego w cenie nabywanych towarów i usług w trakcie realizacji inwestycji.

Podkreślić należy dodatkowo, że Celowy Związek Gmin „…” uzyskuje jedynie wpływy ze składek członkowskich gmin wchodzących w jego skład a czynności te nie są opodatkowane podatkiem VAT. Składki członkowskie wnoszone są jako finansowanie wspólnego projektu i mają charakter kosztowy w związku z powyższym nie mogą one być uznane za obrót i nie mogą podlegać VAT. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT na obrót składają się jedynie dotacje mające wpływ na cenę dostarczonych towarów lub świadczonych usług, składki członkowskie finansujące koszty wspólnego projektu pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W celu realizacji zadań gospodarowania odpadami wybudowany zakład zagospodarowania odpadów został przekazany w dniu 20.05.2014 nowo utworzonej spółce do zarządzania na podstawie bezpłatnej umowy użyczenia, która nie stanowi odpłatnej dostawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Celowy Związek Gmin zamierza obecnie przekazać zorganizowaną część przedsiębiorstwa darowizną nieodpłatną dla spółki. Przekazanie darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa jaką jest zakład zagospodarowania odpadów komunalnych spełnia wymogi art. 6 pkt l ustawy o podatku od towarów i usług, tj. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W skład wybudowanego zakładu wchodzi jak wyżej wskazano kompletny zespół składników majątkowych umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej. Poszczególne urządzenia stanowią logiczną całość służącą konkretnemu celowi – prowadzeniu działalności zagospodarowania odpadów komunalnych.

Mając powyższe na względzie w ocenie podatnika przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Regulacje art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tu wymienione te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy, „transakcję zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Powyższa regulacja stanowi odzwierciedlenie art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112. Zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 – w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak stanowi przepis art. 2 pkt 27e ustawy, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle tej definicji zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Reasumując, na gruncie ustawy mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Zatem dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Trzeba zaznaczyć, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta była również przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobne stanowisko Trybunał zawarł w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, w którym TSUE wskazał, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wyjaśniono na wstępie, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem darowizny będzie wybudowany przez Wnioskodawcę Zakład Zagospodarowania Odpadów Komunalnych w postaci zespołu składników materialnych, przeznaczony do zbierania, przetwarzania i zagospodarowania odpadów. Celowy Związek Gmin został powołany w celu wybudowania ww. Zakładu, który po wybudowaniu został przekazany do użytkowania Spółce w nieodpłatne użytkowanie. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nigdy nie świadczył i nie świadczy sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka z wykorzystaniem składników majątku będących przedmiotem darowizny zajmuje się zbieraniem, przetwarzaniem i zagospodarowaniem odpadów, natomiast Celowy Związek Gmin nie wykonuje takich czynności. Rola Celowego Związku Gmin została ograniczona do wybudowania zakładu. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, to Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i od wykonywanych usług związanych z zagospodarowaniem odpadów nalicza i odprowadza do urzędu skarbowego podatek VAT.

Jak wyżej wskazano zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna składać się z zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, a zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym u Zbywcy przedsiębiorstwie. Dla funkcjonowania w obrocie gospodarczym zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako całości posiadającej samodzielny byt prawny, konieczna jest niezależność organizacyjna i finansowa.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie warunki te nie będą spełnione. Wnioskodawca nie nabywał towarów i usług w charakterze podatnika i nie wykonywał przy wykorzystaniu wybudowanego mienia żadnej działalności, a więc nie prowadził żadnego przedsiębiorstwa. Wybudowane mienie, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie jest wyodrębnione pod względem funkcjonalnym, finansowym i organizacyjnym. Z treści wniosku wynika, że przedmiotem przekazania są budynki, budowle, urządzenia i wyposażenie. W przedmiotowej sprawie, nie jest zatem spełniony warunek określony w ustawie o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiot transakcji, tj. budynki, budowle, urządzenia i wyposażenie nie stanowi samodzielnej całości zdolnej do realizacji wyznaczonych celów. Zatem, nie można stwierdzić, że zespół składników majątkowych będących przedmiotem przekazania, za pomocą którego Wnioskodawca dotychczas nie prowadził działalności, jest organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych, wykorzystywanym przez Wnioskodawcę do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku przekazania w ramach umowy darowizny budynków i budowli wraz z urządzeniami i wyposażeniem Spółce komunalnej nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Przedmiot przekazania nie stanowi bowiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, nie stanowi również przedsiębiorstwa. W konsekwencji, czynność przekazania w drodze darowizny przedmiotowych składników majątku przez Wnioskodawcę do Spółki komunalnej nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.