INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011r. (data wpływu 25 maja 2011r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 sierpnia 2011r. (data wpływu 17 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2011r., wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2011r. (data wpływu 17 sierpnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu z dnia 8 sierpnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 7 maja 2002r. na cele prowadzonej działalności gospodarczej (produkcja i sprzedaż odzieży męskiej) pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe …. Zakład Pracy Chronionej …., Wnioskodawca nabył udział w 2/3 części niezabudowanej nieruchomości położonej w … (zwana dalej nieruchomością). Nieruchomość oznaczona jest geodezyjnie jako działka nr 15, obręb …., o pow. 0,4735 ha, dla której Sąd Rejonowy dla … w … prowadzi księgę wieczystą …. Nabycie nieruchomości nie było obciążone podatkiem od towarów i usług, wobec czego nie przysługiwało odliczenie.

Z uwagi na fakt, że na części nieruchomości Wnioskodawca planował wybudować budynek dla prowadzonego przez niego zakładu produkcyjnego, udział w nieruchomości ujęty został w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Wobec zmiany planów i nie wykorzystywania nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w styczniu 2005r. udział w nieruchomości wycofany został z ewidencji środków trwałych i przeznaczony na cele nie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W dniu 28 marca 2007r., wydana została przez Prezydenta Miasta … decyzja o nr ../07, znak …. …, którą to zatwierdzono projekt budowlany dla zamierzenia budowlanego na nieruchomości "budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z garażami podziemnymi, wewnętrznymi instalacjami oraz wewnętrznym układem drogowym". Adresatem tej decyzji był Wnioskodawca (nie Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe … Zakład Pracy Chronionej …) oraz pozostali współwłaściciele nieruchomości.

W dniu 11 lipca 2007r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży posiadanego udziału w nieruchomości ze spółką z o.o. z siedzibą w …, której wspólnikami są wszyscy współwłaściciele nieruchomości. Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta …. z dnia 20 czerwca 2007r., ostatecznej z dniem 15 lipca 2007r., ww. decyzja zatwierdzająca projekt budowlany przeniesiona została na spółkę z o. o. Nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej, a Spółka nie zrealizowała inwestycji budowlanej, wobec czego aktem notarialnym z dnia 14 kwietnia 2011r. potwierdzono wygaśnięcie umowy przedwstępnej. Decyzja zatwierdzająca projekt budowlany nadal należy do spółki z o.o.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać swój udział w nieruchomości innej spółce zajmującej się zawodowo budową i sprzedażą lokali mieszkalnych. Spółka z o.o. równolegle z umową sprzedaży nieruchomości, przeniesie na podstawie odrębnej umowy, na spółkę nabywcę nieruchomości decyzję zatwierdzającą projekt budowlany.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że w dniu 1 czerwca 2011r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży udziału w nieruchomości opisanej we wniosku.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym od 1 grudnia 1994r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży odzieży, PKD 14.13. Z - Produkcja pozostałej odzieży wierzchniej. Wnioskodawca prowadzi zakład produkcyjny zajmujący się szyciem odzieży, głównie koszul męskich.

Udział w nieruchomości nie był wykorzystywany na potrzeby prowadzenia działalności, nie uczestniczył w żadnym stopniu w procesie produkcyjnym. Został nabyty w okresie kiedy koniunktura na rynku odzieżowym dla polskich producentów pozwalała planować zwiększenie produkcji. W tamtym czasie Wnioskodawca zamierzał przeznaczyć grunt pod budowę hali produkcyjnej. Późniejsza sytuacja na rynku, a w szczególności napływ taniej odzieży z Chin, spowodował konieczności odstąpienia od tych planów.

W związku z pogarszającą się koniunkturą na polską odzież, istniała możliwość: kontynuowania produkcji w pomieszczeniach dotąd wynajmowanych. Umowy najmu pomieszczeń zostały przedłużone. Wtedy też zapadła decyzja o wycofaniu się z planów zwiększania rozmiarów produkcji i budowy hali produkcyjnej.

Udział nie był w ogóle wykorzystywany - nieruchomość nie była użytkowana (leżała odłogiem), razem z innymi współwłaścicielami Wnioskodawca starał się jedynie o uzyskanie pozwolenia na budowę. Udział w gruncie był traktowany przez Wnioskodawcę jedynie jako lokata kapitału, forma prywatnego zabezpieczenia na przyszłość. Grunt nie był fizycznie użytkowany. Wnioskodawca nie prowadził na nim żadnej działalności, ani nie uzyskiwał z niego żadnych dodatkowych korzyści.

Wnioskodawca traktował grunt jako lokatę kapitału. Wystąpienie o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany dla budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz garażami podziemnymi, wewnętrznymi instalacjami oraz wewnętrznym układem drogowym miało na celu zwiększenie wartości nieruchomości gruntowej (działka wraz z pozwoleniem na budowę ma większą wartość niż bez).

Wnioskodawca zdecydował, że chce sprzedać tę nieruchomość. Nie miał w związku z tym sprecyzowanego celu, oprócz uzyskania środków finansowych ze sprzedaży.

Z transakcji wycofała się spółka z o.o. z uwagi na załamanie się sytuacji na rynku nieruchomości oraz brak środków finansowych na zakup. Wycofanie się Spółki z planowanej transakcji nie spowodowało zmiany planów sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę. W dalszym ciągu szukał nabywcy. Chęć zakupu zgłosiła inna spółka, akurat zajmująca się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych. Dla Wnioskodawcy, jako sprzedającego grunt, nie ma znaczenia czym zajmuje się nabywca. Jeżeli zgłosił by się nabywca nie związany z budownictwem i zaoferował korzystną dla Wnioskodawcy cenę zakupu, transakcja również doszła by do skutku. Biorąc jednak pod uwagę, że z gruntem związane jest pozwolenie na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego, największe zainteresowanie nim przejawiały spółki zajmujące się budową i sprzedażą mieszkań.

Do sprzedaży doszło dnia 1 czerwca 2011r., od marca 2007 do tego dnia udział nie był wykorzystywany. Za wyjątkiem uzyskania pozwolenia na budowę Wnioskodawca nie dokonywał żadnego uatrakcyjniania działki i nie prowadził tam żadnych inwestycji.

Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych stosunków obligacyjnych, Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści w związku z posiadaniem udziału.

W momencie sprzedaży dnia 1 czerwca 2011r. działka była nadal niezabudowana.

Na dzień sprzedaży jak i na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał jakiejkolwiek sprzedaży gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w opisanej nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Uzasadnienie:

Opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, wykonywane przez podatnika VAT. Podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza, na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje:

• wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;
• czynności polegające na wykorzystywaniu towarów łub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
  
  

Sprzedaż opisanego udziału w nieruchomości wykonana zostanie poza zakresem działań Wnioskodawcy jako producenta, handlowca, usługodawcy, gdyż przedmiotowy udział w nieruchomości stanowi odrębny majątek prywatny Wnioskodawcy niewykorzystywany przez niego na cele związane z prowadzeniem działalności. Sprzedaż ta ma charakter okazjonalny i nie zmierzający do nadania jej ciągłego charakteru, a jak wynika z opisu stanu faktycznego, w momencie nabycia nieruchomości nie było celem Wnioskodawcy jej późniejsza sprzedaż. W związku z powyższym z tytułu opisanej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT.

Podobne stanowisko, co do posiadania statusu podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 2, w przypadku sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek prywatny podatnika, zajął w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP1/443-147/08/AL/KAN790/08/KAN-3953/08).

(...) Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji, co znajduje potwierdzenie również w przepisie art. 2 ust. 1a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego dokonana przez podatnika działającego w takim charakterze. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. m.in. czynność zostałaby wykonana jednorazowo lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polegałaby na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem »podatnik« tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia »częstotliwości«, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego np. nieruchomości gruntowej wraz z udziałem w drodze (tylko geodezyjnie wytyczonej), a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Niezbędne do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu, a okoliczności nie wskazują że czynność ta czyniona jest z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania jej stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby zatem dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W świetle powołanych przepisów z tytułu przedmiotowej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT, a co za tym idzie sprzedaż opisanego udziału w nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 w brzmieniu obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. ustawy o VAT).

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten dotyczy wszystkich czynności wykonywanych okazjonalnie (w tym również dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę). Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osoby, które okazjonalnie dokonują dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabył w dniu 7 maja 2002r. na cele prowadzonej działalności gospodarczej udział w 2/3 części niezabudowanej nieruchomości. Nabycie nieruchomości nie było obciążone podatkiem od towarów i usług, wobec czego nie przysługiwało odliczenie. Wnioskodawca planował na części nieruchomości wybudować budynek dla prowadzonego przez niego zakładu produkcyjnego. Udział w nieruchomości ujęty został w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Wobec zmiany planów i nie wykorzystywania nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w styczniu 2005r. udział w nieruchomości wycofany został z ewidencji środków trwałych i przeznaczony na cele nie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W dniu 28 marca 2007r., wydana została przez Prezydenta Miasta decyzja, którą to zatwierdzono projekt budowlany dla zamierzenia budowlanego na nieruchomości "budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z garażami podziemnymi, wewnętrznymi instalacjami oraz wewnętrznym układem drogowym". Adresatem tej decyzji był Wnioskodawca (nie prowadzone przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe) oraz pozostali współwłaściciele nieruchomości.

W dniu 11 lipca 2007r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży posiadanego udziału w nieruchomości ze spółką z o.o. z siedzibą w …., której wspólnikami są wszyscy współwłaściciele nieruchomości. Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta … z dnia 20 czerwca 2007r., ostatecznej z dniem 15 lipca 2007r., ww. decyzja zatwierdzająca projekt budowlany przeniesiona została na spółkę z o.o.. Nie doszło jednak do zawarcia umowy przyrzeczonej, z transakcji bowiem wycofała się spółka z o.o. z uwagi na załamanie się sytuacji na rynku nieruchomości oraz brak środków finansowych na zakup. Aktem notarialnym z dnia 14 kwietnia 2011r. potwierdzono wygaśnięcie umowy przedwstępnej. Decyzja zatwierdzająca projekt budowlany nadal należy do spółki z o.o.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać swój udział w nieruchomości innej spółce zajmującej się zawodowo budową i sprzedażą lokali mieszkalnych. Spółka z o.o. równolegle z umową sprzedaży nieruchomości, przeniesie na podstawie odrębnej umowy, na spółkę nabywcę nieruchomości decyzję zatwierdzającą projekt budowlany.

Udział nie był w ogóle wykorzystywany - nieruchomość nie była użytkowana (leżała odłogiem), razem z innymi współwłaścicielami Wnioskodawca starał się jedynie o uzyskanie pozwolenia na budowę. Udział w gruncie był traktowany przez Wnioskodawcę jedynie jako lokata kapitału, forma prywatnego zabezpieczenia na przyszłość. Grunt nie był fizycznie użytkowany. Wnioskodawca nie prowadził na nim żadnej działalności, ani nie uzyskiwał z niego żadnych dodatkowych korzyści. Wnioskodawca traktował grunt jako lokatę kapitału. Wystąpienie o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany dla budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz garażami podziemnymi, wewnętrznymi instalacjami oraz wewnętrznym układem drogowym miało na celu zwiększenie wartości nieruchomości gruntowej (działka wraz z pozwoleniem na budowę ma większą wartość niż bez).

Wnioskodawca zdecydował, że chce sprzedać tę nieruchomość. Nie miał w związku z tym sprecyzowanego celu, oprócz uzyskania środków finansowych ze sprzedaży.

Wycofanie się Spółki z planowanej transakcji nie spowodowało zmiany planów sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę. W dalszym ciągu szukał nabywcy. Chęć zakupu zgłosiła inna spółka, akurat zajmująca się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych. Dla Wnioskodawcy, jako sprzedającego grunt, nie ma znaczenia czym zajmuje się nabywca. Biorąc jednak pod uwagę, że z gruntem związane jest pozwolenie na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego, największe zainteresowanie nim przejawiały spółki zajmujące się budową i sprzedażą mieszkań.

Do sprzedaży doszło dnia 1 czerwca 2011r., od marca 2007 do tego dnia udział nie był wykorzystywany. Za wyjątkiem uzyskania pozwolenia na budowę Wnioskodawca nie dokonywał żadnego uatrakcyjniania działki i nie prowadził tam żadnych inwestycji.

Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych stosunków obligacyjnych, Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści w związku z posiadaniem udziału.

W momencie sprzedaży dnia 1 czerwca 2011r. działka była nadal niezabudowana.

Na dzień sprzedaży jak i na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał jakiejkolwiek sprzedaży gruntów.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym od 1 grudnia 1994r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży odzieży, PKD 14.13. Z - Produkcja pozostałej odzieży wierzchniej. Wnioskodawca prowadzi zakład produkcyjny zajmujący się szyciem odzieży, głównie koszul męskich.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż zakup przez Wnioskodawcę do swojej firmy a następnie wniesienie do majątku prywatnego udziału w 2/3 części niezabudowanej nieruchomości nie może przesądzać o tym, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż tego udziału nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie będą miały bowiem okoliczności towarzyszące nabyciu udziału w ww. gruncie.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca zakupił przedmiotowe udziały nie na cele osobiste ale na cele prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawca planował na nieruchomości wybudować budynek dla prowadzonego przez siebie zakładu produkcyjnego. Udział w nieruchomości ujęty został także w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy i mimo, że ten udział w nieruchomości został wycofany z ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy i przeznaczony na cele nie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, to w żadnym momencie jego posiadania nie był wykorzystany na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Wręcz przeciwnie przeznaczenie terenu i wystąpienie przez Wnioskodawcę razem z innymi współwłaścicielami o uzyskanie pozwolenia na budowę i otrzymanie wydanej w dniu 28 marca 2007r., decyzji zatwierdzającej projekt budowlany dla budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz garażami podziemnymi, wewnętrznymi instalacjami oraz wewnętrznym układem drogowym oraz cel nabycia jaki wskazał Wnioskodawca we wniosku tj. „…lokata kapitału, forma prywatnego zabezpieczenia na przyszłość”, bezsprzecznie wskazują, że nie można uznać dokonanego nabycia udziału w gruncie za zakup w celach prywatnych zwłaszcza, że Wnioskodawca nie wskazał, aby faktycznie kiedykolwiek wykorzystywał ten grunt w celach prywatnych, wręcz przeciwnie Wnioskodawca wskazał we wniosku, że „działka wraz z pozwoleniem na budowę ma większą wartość niż bez”.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanych nieruchomości do celów osobistych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zakupiony udział w gruncie i sprzedany w dniu 1 czerwca 2011r. nie wchodzi w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie wykazał aby grunt w jakimkolwiek momencie jego posiadania przez Wnioskodawcę został wykorzystany do jego celów osobistych. Wręcz przeciwnie zakupu gruntu jak już wyżej stwierdzono, dokonano z zamiarem budowy hali produkcyjnej oraz lokaty kapitału, co wskazuje, że nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych.

Dokonując inwestycji środków pieniężnych (lokata kapitału) czyni się to z zamiarem ich odzyskania w przyszłości a zatem nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych i uzyskania jak największego zysku, a więc dla celów zarobkowych.

Zatem w ocenie tut. organu zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości gruntowej dla celów zarobkowych Wnioskodawca podjął już w momencie jego kupna, bowiem przy zakupie udziału w nieruchomości niezabudowanej Wnioskodawca musiał brać przede wszystkim pod uwagę jej przeznaczenie. Należy zatem uznać, że sprzedając 2/3 udziału w nieruchomość Wnioskodawca potwierdził zamiar wykorzystania działki dla celów zarobkowych.

Oczywistym jest bowiem, że dokonując inwestycji celem lokaty kapitału czyni się to z zamiarem osiągnięcia zysków w przyszłości, chociaż zamiar ten nie zawsze musi być zrealizowany. Jak stwierdzono powyżej, o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT przesądza sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, a nieistotny jest rezultat

Odzyskanie zatem zainwestowanych środków pieniężnych możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż udziałów w gruncie, ewentualnie dzierżawę nieruchomości lub dokonanie na niej inwestycji.

Przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby.

Wskazane przez Wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie fakty (nabycie w celu budowy hali produkcyjnej, wystąpienie min. przez Wnioskodawcę o uzyskanie pozwolenia na budowę i otrzymanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany, lokata kapitału, poszukiwanie nabywcy) wskazują jednoznacznie na zamiar wykorzystania przez Wnioskodawcę nabytego udziału w nieruchomości niezabudowanej do czynności uznawanych za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego nabycie udziału w gruncie nie miało skutkować powiększeniem, czy też utworzeniem lub wykorzystaniem w ramach majątku osobistego lecz pozyskaniem po upływie określonego czasu i otrzymaniem pozwolenia na budowę oraz pojawienia się nabywcy – dobrej ceny z jego sprzedaży (lokata kapitału, o której pisze we wniosku Wnioskodawca).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w ocenie tut. organu, w momencie zakupu przedmiotowych udziałów w gruncie nie przyświecał Wnioskodawcy cel wykorzystania udziału w działce na potrzeby własne. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Jak wskazał Wnioskodawca nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nastąpiło w celach lokaty kapitału. Sformułowania „lokata kapitału” nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. Również zamiar wykorzystana – jak Wnioskodawca zakładał w momencie zakupu – w działalności gospodarczej, nie wskazuje na chęć wykorzystania tego gruntu na cele osobiste. Zestawienie ze sobą powyższych okoliczności wskazuje, że nie cele osobiste, a cele gospodarcze leżały u podstaw nabycia udziału w nieruchomości.

Wnioskodawca podejmując czynności polegające na sprzedaży ww. udziału w nieruchomości, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa ta kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. To, że właściciel ma swobodę w korzystaniu z nieruchomości i może ją przeznaczać na różne cele, nie oznacza, że w określonych okolicznościach cel ten nie będzie się mieścić w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Podjęte przez Wnioskodawcę działania są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonał zakupu udziałów w nieruchomości z zamiarem wykorzystania ich dla celów działalności gospodarczej i celów zarobkowych. Należy również zauważyć, iż w kontekście podstawowych zasad oraz celów podatku VAT, bezzasadnym byłoby przyjęcie przez ustawodawcę, iż ta sama czynność w przypadku podmiotu, który zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i zgłosił działalność w zakresie handlu nieruchomościami byłaby opodatkowana inaczej, niż w przypadku gdy dokonuje jej podmiot, który takiego zgłoszenia nie dokonał, kiedy zamiar i efekt zarobkowy obydwu transakcji jest identyczny. Różnica wynika tylko z kwestii formalnych dokonanych przez obydwa podmioty.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku VAT nawet wtedy, gdy przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (vide orzeczenie TSUE w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitshol). O tym, czy dana osoba działa w charakterze podatnika nie decyduje więc, wbrew temu co podnosi Wnioskodawca, czy zarejestrował on działalność gospodarczą, czy ma urządzone biuro itp., ale czy obiektywnie działa przy danej transakcji jako podatnik VAT.

Wymienione powyżej okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar związania zakupionego udziału w nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż 2/3 udziału w gruncie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawione okoliczności, wskazują bezspornie na zarobkowy charakter dokonywania tych czynności.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie działa w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Tym samym sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości niezabudowanej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Końcowo odnośnie powołanej we wniosku przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2008r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP1/443-147/08/AL należy zauważyć, iż niewątpliwie kształtuje sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczy konkretnego stanu faktycznego i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie, zwłaszcza, gdy nie dotyczą identycznych stanów faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.