Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP.4513.320.2016.2.LG
z 25 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 12 września 2016 r. (data wpływu 15 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 17 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia do sprzedaży ambulansów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia do sprzedaży ambulansów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 listopada 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP4.4513.320.2016.1.LG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją ambulansów sanitarnych. Zamierza kupować samochody ciężarowe, a następnie produkować na ich bazie ambulanse sanitarne (samochody osobowe stanowiące specjalistyczny środek transportu sanitarnego) zgodnie z Polską Normą PN-EN 1789+A2 „Pojazdy Medyczne i ich wyposażenie. Ambulanse drogowe” (która zastąpiła Polską Normę PN-EN 1789+A1), po czym sprzedawać te ambulanse przed pierwszą rejestracją.

Ambulanse będą sprzedawane docelowo na potrzeby działalności leczniczej. Mogą jednak być sprzedawane zarówno podmiotom leczniczym, wpisanym do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą w rozumieniu Ustawy o działalności leczniczej, jak również na rzecz innych podmiotów, w szczególności:

• dystrybutorów (to jest podmiotów, które będą dokonywać dalszej sprzedaży tych ambulansów na rzecz podmiotów leczniczych, wpisanych do rejestru podmiotów leczniczych prowadzących działalność leczniczą) co dotyczyć może zwłaszcza sytuacji, w której dystrybutor zostanie wybrany w przetargu obejmującym dostawę różnych pojazdów i zleci produkcję ambulansów Wnioskodawcy,
• podmiotów wynajmujących lub leasingujących ambulanse na rzecz podmiotów leczniczych, wpisanych do rejestru podmiotów leczniczych prowadzących działalność leczniczą - co dotyczyć może w szczególności sytuacji, w której podmiot leczniczy nie jest zainteresowany nabyciem ambulansu, lecz jego wynajęciem lub leasingiem, zwłaszcza gdy taka forma finansowania będzie dla podmiotu leczniczego najkorzystniejsza,
• podmiotów udostępniających ambulanse podmiotom leczniczym, wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych prowadzących działalność leczniczą w innej niż najem lub leasing formie - co dotyczyć może zwłaszcza sytuacji nabycia ambulansu przez fundację lub podmiot publiczny (ministerstwo - na przykład Ministerstwo Obrony Narodowej, województwo, powiat czy gminę) i udostępnienie go podmiotom leczniczym; sytuacje takie mają miejsce w szczególności w odniesieniu do fundacji, których statutowym celem jest wspieranie podmiotów leczniczych, a także w odniesieniu do podmiotów leczniczych podległych podmiotom publicznym (zwłaszcza ministerstwom lub jednostkom samorządu terytorialnego).
  
  

W świetle powyższego powstała wątpliwość dotycząca zastosowania art. 110a Ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z ust. 1 powyższego przepisu „Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2015 r. poz. 618, 788 i 905), spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1.”

Nie jest mianowicie jasne, czy dla zachowania zwolnienia wynikającego z powyżej zacytowanego przepisu konieczne jest, aby sprzedaż dokonana została na rzecz podmiotu leczniczego wpisanego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2015 r. poz. 618, 788 i 905), czy też wystarczy, aby docelowo ambulans był przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez takie podmioty, bez względu na osobę kupującego czy sposób udostępnienia ambulansu podmiotowi leczniczemu wpisanemu do rejestru (odsprzedaż, najem, leasing lub inna forma).

Ponadto w piśmie z 17 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedmiotem produkcji oraz sprzedaży będą ambulanse typu B (ambulanse ratunkowe) oraz typu C (ruchome jednostki intensywnej opieki).
2. Produkowane przez Wnioskodawcę ambulanse typu B i C wg normy PN-EN 1789+A2 spełniają minimalne wymagania techniczne i jakościowe określone w normie PN-EN 1789+A1.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego), spełniających wymogi określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A2, na rzecz podmiotów nie będących podmiotami leczniczymi, wpisanymi do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, takich jak:

• dystrybutorzy (podmioty dokonujące dalszej sprzedaży ambulansów),
• podmioty wynajmujące lub leasingujące ambulanse,
• podmioty udostępniające ambulanse w innej formie (zwłaszcza fundacje, ministerstwa lub jednostki samorządu terytorialnego udostępniające ambulanse podmiotom leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej),

korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o ile ambulanse zostaną docelowo przeznaczone do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej - poprzez dalszą sprzedaż, wynajem, leasing lub udostępnienie w innej formie?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Dla zastosowania zwolnienia z art. 110a Ustawy o podatku akcyzowym nie jest istotny status nabywcy ambulansu, a w szczególności nie ma znaczenia to, czy nabywca samochodu jest podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Wykładnia gramatyczna powyższego przepisu wyraźnie wskazuje, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest wyłącznie przeznaczenie ambulansu do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a nie nabycie pojazdu przez taki podmiot.

Oznacza to, zdaniem Wnioskodawcy, że sprzedaż ambulansu podlegać będzie zwolnieniu, choćby dokonana została na rzec z podmiotu nie będącego podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, lecz również na rzecz dowolnego innego podmiotu, jeśli ambulans zostanie następnie przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, na przykład poprzez:

• dalszą sprzedaż ambulansu podmiotowi leczniczemu, wpisanemu do powyżej powołanego rejestru,
• wynajęcie lub wyleasingowanie ambulansu podmiotowi leczniczemu, wpisanemu do powyżej powołanego rejestru,
• udostępnienie w innej formie ambulansu podmiotowi leczniczemu, wpisanemu do powyżej powołanego rejestru, na przykład na sposób stosowany przez fundacje lub podmioty publiczne (ministerstwa, jednostki samorządu terytorialnego).
  
  

Powyżej przedstawione wnioskowanie zostało również podzielone przez Ministra Finansów (na gruncie poprzednio obowiązującego stanu prawnego), w piśmie z dnia 14 maja 2015 r., skierowanym do Związku Producentów i Dystrybutorów Pojazdów Sanitarnych numer PA6.8100.2.2015.KKU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
      
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   
   

Zasadą jest zatem opodatkowanie podatkiem akcyzowym samochodów osobowych. Ustawodawca przewidział jednakże wyjątki od powyższej zasady.

Stosownie do art. 110a ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, 788 i 905), spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1.

Zgodnie z art. 110a ust. 2 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych:

1. typu B - ambulans ratunkowy;
2. typu C - ruchoma jednostka intensywnej opieki.
   
   

W myśl art. 110a ust. 2a ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.

Na podstawie art. 110a ust. 2b ustawy zmiany Polskiej Normy PN-EN 1789+A1 nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Przepis art. 110a ustawy jest jasny, precyzyjny i nie wymaga dogłębnej analizy w celu odkodowania treści normy prawnej w nim zawartej tj. zwolnieniem z akcyzy są objęte samochody osobowe stanowiące specjalistyczne środki transportu typu B (ambulans ratunkowy) i C (ruchoma jednostka intensywnej opieki) spełniający cechy techniczne i jakościowe, których szczegółowe dane zostały zawarte w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1, przeznaczone do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217, z późn. zm.).

Powyższe zatem bezwzględnie wskazuje, że dla zastosowania zwolnienia niezbędne jest spełnienie cech technicznych i jakościowych ambulansów, których dane zostały określone w konkretnej powołanej w tym przepisie Polskiej Normie PN-EN 1789+A1. Jest to zarazem jeden z elementów formalnych zastosowania zwolnienia.

W ww. Normie w tabelach 9-19 „Wymagania dotyczące wyposażenia medycznego specjalistycznego środków transportu zgodnie z Polską Normą PN-EN 1789:2008 »Pojazdy medyczne i ich wyposażenie – ambulanse drogowe«„ wymieniono elementy wyposażenia ambulansów drogowych.

W sprawie Wnioskodawca zajmuje się produkcją ambulansów sanitarnych typu B (ambulanse drogowe) oraz typu C (ruchome jednostki intensywnej opieki). Wnioskodawca zamierza kupować samochody ciężarowe, a następnie na ich bazie produkować ambulanse sanitarne zgodnie z Polską Normą PN-EN 1789+A2 „Pojazdy mechaniczne i ich wyposażenie. Ambulanse drogowe”, które będą sprzedawane przed pierwszą rejestracją. Ambulanse będą sprzedawane docelowo na potrzeby działalności leczniczej. Ambulanse spełniają minimalne wymagania techniczne i jakościowe określone w normie PN-EN 1789+A1.

Przedmiotem wniosku jest zastosowanie zwolnienia z akcyzy do sprzedaży przed pierwszą rejestracją ww. ambulansów na rzecz podmiotów nie będących podmiotami leczniczymi, wpisanymi do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, takich jak:

• dystrybutorzy (podmioty dokonujące dalszej sprzedaży ambulansów),
• podmioty wynajmujące lub leasingujące ambulanse,
• podmioty udostępniające ambulanse w innej formie (zwłaszcza fundacje, ministerstwa lub jednostki samorządu terytorialnego udostępniające ambulanse podmiotom leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej),
  
  

które będą dokonywać dalszej ich sprzedaży, bądź wynajmu, leasingu lub udostępnienia ambulansu w innej formie przy spełnieniu warunku, że ambulanse zostaną docelowo przeznaczone do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Analiza treści ww. przepisu art. 110a ustawy wskazuje, że nie ma znaczenia jaki jest status nabywcy ambulansu typu B i C. Warunkiem niezbędnym do zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego jest jego przeznaczenie do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217, z późn. zm.).

Warunek określonego przeznaczenia pojazdów sanitarnych typu B i C będzie zatem spełniony nie tylko gdy nabywcą pojazdu będzie podmiot leczniczy wpisany do rejestru podmiotów leczniczych, ale także wówczas gdy nabywca nie jest wprawdzie takim podmiotem, ale nabywa pojazd z przeznaczeniem do dalszej sprzedaży, wynajmu, leasingu nastąpi lub udostępnienie w innej formie dla podmiotu leczniczego prowadzącego działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych wpisanemu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

Tym samym w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę ambulansu typu B lub C (spełniającego minimalne wymagania techniczne i jakościowe określone w normie PN-EN 1789+A1) podmiotowi, nie będącemu podmiotem leczniczym, wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, który nabywa pojazd z przeznaczeniem do dalszej sprzedaży, wynajmu, leasingu nastąpi lub udostępnieniu w innej formie dla podmiotu leczniczego prowadzącego działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych wpisanemu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą – to Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 110a ust. 1 ustawy. W tym miejscu zaznaczyć jednak należy, że dla zabezpieczenia własnych interesów Wnioskodawca powinien posiadać odpowiednią dokumentację świadczącą o przeznaczeniu ambulansu do działalności leczniczej przez podmioty spełniające ww. kryterium.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.