Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.779.2016.1.ISL
z 22 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty przez spółdzielnię mieszkaniową wartości rynkowej lokalu użytkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. do Izby Skarbowej w Katowicach wpłynął ww. wniosek z dnia 20 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 5 września 2016 r., Nr 2461-IBPB-1-1.4511-490.2016.1.AM (data wpływu 12 września 2016 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649, z późn. zm.) przekazał wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 1 czerwca 1999 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie architektury na podstawie PKD 71.11.Z. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca, jako członek Spółdzielni Mieszkaniowej „...”, wraz ze swoją współmałżonką, nabył we współwłasności ustawowej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego na podstawie przydziału wydanego przez Spółdzielnię w 2001 r. Wkład budowlany związany z prawem do lokalu użytkowego został wniesiony przez Wnioskodawcę do Spółdzielni Mieszkaniowej w wysokości 9 000,00 zł. Wnioskodawca jako członek Spółdzielni użytkował przydzielony lokal na cele handlowo-usługowe w swojej działalności gospodarczej. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało przez Wnioskodawcę wprowadzone do ewidencji środków trwałych, jako wartość niematerialna i prawna, na podstawie art. 22b i amortyzowane na podstawie art. 22m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Amortyzacja ta stanowiła dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w poszczególnych latach. Wnioskodawca w 2015 r. wraz ze współmałżonką złożył wspólne oświadczenie o zrzeczeniu się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego na rzecz właściciela - Spółdzielni Mieszkaniowej „...”. Dla tego lokalu nie było założonej księgi wieczystej. Wnioskodawca w lipcu 2015 r. otrzymał wygaśnięcie spółdzielczego własnościowego prawa do tego lokalu. Spółdzielnia w oparciu o przepisy art. 17¹¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.) wypłaciła Wnioskodawcy i Jego współmałżonce wartość rynkową lokalu użytkowego w wysokości 26 300,00 zł tytułem wygasłego prawa. Po otrzymaniu tej wartości ze względu na to, że Wnioskodawca użytkował ww. lokal w swojej działalności gospodarczej i amortyzował go w swoich księgach na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ujął otrzymaną wartość po stronie przychodów w swojej działalności gospodarczej, a po stronie kosztów uzyskania przychodów ujął część niezamortyzowaną wartości niematerialnej i prawnej, skutkiem czego było odprowadzenie podatku od ww. wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Jednak ze Spółdzielni w lutym 2016 r., na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca wraz ze współmałżonką (każdy osobno) otrzymali informację PIT-8C, gdzie w części „D” Spółdzielnia wykazała dla każdego z Nich przychód stanowiący połowę udziału w nadwyżce wynikającej z różnicy pomiędzy wartością rynkową lokalu użytkowego, a wniesionym do Spółdzielni wkładem budowlanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłata wartości rynkowej lokalu użytkowego w części przekraczającej wniesiony do Spółdzielni wkład budowlany - w przypadku wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego - stanowi przychód Wnioskodawcy i Jego żony po 50% i są zobowiązani opodatkować to w zeznaniu rocznym PIT-36, czy też prawidłowo Wnioskodawca wykazał cały przychód w działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w PIT-36L?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawidłowo wykazał przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w PIT-36L, ponieważ lokal ten był używany w Jego działalności i był zakwalifikowany jako wartość niematerialna i prawna. Wnioskodawca uważa, że nie powinien wraz ze współmałżonką wykazywać ww. przychodu odrębnie w PIT-36, gdyż skutkowało by to zapłaceniem podatku dwukrotnie od tej samej czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

W powyższym przepisie wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które w przypadku uzyskania ich przez podatnika stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328, ze zm.) obowiązującą od dnia 1 stycznia 2015 r. ustawodawca doprecyzował brzmienie ww. przepisu i objął jego zakresem skutki podatkowe odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku spełniających ustawowe kryteria uznania je za środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne, bez względu na to, czy podatnik wpisał je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też nie.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Powołany wyżej przepis wyraźnie wskazuje przedmiotowe zwolnienie jako ograniczające się tylko i wyłącznie do wniesionych do spółdzielni wkładów. Należy zauważyć, że jeżeli wartość ich ulega zwiększeniu, wówczas zwolnienie obejmuje wyłącznie tę część wypłaconej kwoty, która odpowiada kwocie wniesionego wkładu. Przy czym, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami (pozapodatkowymi) spłata kredytu była zaliczana na poczet wkładu mieszkaniowego, to kwota spłaconego kredytu dla celów podatkowych również jest traktowana jako wkład wniesiony.

Kwestię nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1222, z późn. zm.).

W myśl art. 17¹¹ ust. 1 ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa, ustalona w sposób przewidziany w ust. 2, nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu przeprowadzonego przez spółdzielnię, zgodnie z postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się niewniesioną przez osobę, której przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, część wkładu budowlanego, a w wypadku gdy nie został spłacony kredyt zaciągnięty przez spółdzielnię na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu – potrąca się kwotę niespłaconego kredytu wraz z odsetkami (art. 17¹¹ ust. 2 ww. ustawy).

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności: wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu (art. 8 pkt 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Mając na względzie powyższe, wkład mieszkaniowy (budowlany) stanowi formę, w jakiej członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu kosztów budowy budynku (lokalu). Wydatki na wkłady mieszkaniowe lub budowlane do spółdzielni wpłacane są natomiast w celu uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu lub odrębnej własności lokalu.

Nadmienić należy, że według brzmienia art. 17¹¹ ust. 1 ww. ustawy, obowiązującego do dnia 30 lipca 2007 r., w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spółdzielnia obowiązana była uiścić uprawnionemu wartość rynkową tego prawa. Aktualnie wypłaca wartość rynkową lokalu. Warunkiem wypłaty wartości rynkowej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest opróżnienie lokalu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 (art. 17¹¹ ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako członek Spółdzielni Mieszkaniowej wraz ze swoją współmałżonką, nabył we współwłasności ustawowej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego na podstawie przydziału wydanego przez Spółdzielnię Mieszkaniową w 2001 r. Wkład budowlany związany z prawem do lokalu użytkowego został wniesiony przez Wnioskodawcę do Spółdzielni Mieszkaniowej w wysokości 9 000,00 zł. Wnioskodawca jako członek Spółdzielni użytkował przydzielony lokal na cele handlowo-usługowe w swojej działalności gospodarczej. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało przez Wnioskodawcę wprowadzone do ewidencji środków trwałych, jako wartość niematerialna i prawna, na podstawie art. 22b i amortyzowane na podstawie art. 22m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Amortyzacja ta stanowiła dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w poszczególnych latach. Wnioskodawca w 2015 r. wraz ze współmałżonką, złożył wspólne oświadczenie o zrzeczeniu się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego na rzecz właściciela - Spółdzielni Mieszkaniowej. W lipcu 2015 r. otrzymał wygaśnięcie spółdzielczego własnościowego prawa do tego lokalu. Spółdzielnia wypłaciła Wnioskodawcy i Jego współmałżonce wartość rynkową lokalu użytkowego w wysokości 26 300,00 zł tytułem wygasłego prawa. Wnioskodawca ujął otrzymaną wartość po stronie przychodów w swojej działalności gospodarczej, a po stronie kosztów uzyskania przychodów ujął część niezamortyzowaną wartości niematerialnej i prawnej, skutkiem czego było odprowadzenie podatku od ww. wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W lutym 2016 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonką (każdy osobno) otrzymali od Spółdzielni informację PIT-8C, gdzie w części „D” Spółdzielnia wykazała dla każdego z Nich przychód stanowiący połowę udziału w nadwyżce wynikającej z różnicy pomiędzy wartością rynkową lokalu użytkowego, a wniesionym do Spółdzielni wkładem budowlanym.

Mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego oraz cytowane wyżej przepisy (obowiązujące od dnia 1 stycznia 2015 r.) stwierdzić należy, że przychód uzyskany w 2015 r. z tytułu wypłaty przez Spółdzielnię Mieszkaniową wartości rynkowej lokalu użytkowego wskutek wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do tego lokalu do wysokości uprzednio wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu do Spółdzielni Mieszkaniowej, w celu uzyskania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, korzysta ze zwolnienia z podatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, nadwyżka pomiędzy uzyskanym przychodem z tytułu wypłaty przez Spółdzielnię Mieszkaniową wartości rynkowej lokalu użytkowego, a wartością wniesionego (uiszczonego) przez Wnioskodawcę i Jego żonę wkładu kwalifikuje się do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, gdyż jak zostało przedstawione we wniosku, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało przez Wnioskodawcę wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, jako wartość niematerialna i prawna na podstawie art. 22b i amortyzowane na podstawie art. 22m ust. 1 ww. ustawy.

Z uwagi na błędnie wskazaną podstawę prawną, za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdził, że prawidłowo wykazał przychód z tytułu prowadzonej działalności w związku z wypłatą przez Spółdzielnię Mieszkaniową wartości rynkowej lokalu użytkowego jako przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wskazano uprzednio – ww. przysporzenie stanowi przychód z działalności gospodarczej w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Dodać należy także, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2016 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.). Tak więc niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.