Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.797.2016.1.GG
z 10 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z opłaceniem składki ubezpieczeniowej na rzecz wspólników Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek Wnioskodawcy z dnia 6 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, który pismem z dnia 27 września 2016 r., nr 2461-IBPB-2 -2.4511.850.2016.1.AR, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) został przekazany do tutejszego Organu celem załatwienia według właściwości.

Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 3 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w …, ul. …, …, wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w …, VIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS …, NIP …, REGON …, jest spółką prawa handlowego posiadającą osobowość prawną (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca” wzgl. „Podatnik”). Kapitał zakładowy Spółki wynosi 50 000 zł i dzieli się na 80 udziałów, każdy o wartości nominalnej 625 zł. Wspólnikami-udziałowcami Spółki są: …, …, …, … oraz ….

Jednocześnie podkreślić należy, że wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie Jej pracownikami w rozumieniu przepisów prawa pracy.

Zgodnie ze stanem faktycznym oraz stanem prawnym ujawnionym w rejestrze przedsiębiorców KRS, głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Z uwagi na istotne problemy pojawiające się w razie śmierci wspólnika, tj. m.in. niepewność w zakresie składu osobowego, problematyka dziedziczenia i in. niewykluczone, że w najbliższej przyszłości Wnioskodawca zawrze umowę ubezpieczenia wspólników na wypadek śmierci (dalej: „Umowa”). Rzeczone ubezpieczenie, miałoby opierać się na założeniu, że podmiotem ubezpieczającym oraz podmiotem uposażonym z tytułu polisy ubezpieczeniowej będzie Wnioskodawca, zaś podmiotem ubezpieczonym wspólnik/wspólnicy Wnioskodawcy, będący jednocześnie jej pracownikami.

Co ważne, składka, którą Spółka miałaby być zobligowana wpłacać na podstawie Umowy, składałaby się z dwóch składowych, tj. elementu stricte ubezpieczeniowego – ubezpieczenie na życie, jak również inwestycyjnego (jako lokata w fundusze inwestycyjne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w razie zawarcia przez Spółkę Umowy, w przypadku gdy ubezpieczającym oraz uposażonym z tytułu zawartej Umowy będzie Spółka, zaś ubezpieczonym będzie wspólnik Spółki będący jednocześnie Jej pracownikiem, Spółka z tytułu Umowy będzie płatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy Spółka obowiązana będzie do obliczenia, pobrania i wpłaty na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zawartej Umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy ubezpieczającym oraz uposażonym z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia będzie Spółka, zaś ubezpieczonym będzie wspólnik Spółki będący jednocześnie jej pracownikiem, Spółka z tytułu ww. umowy nie będzie płatnikiem podatku dochodowego – w rozumieniu przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: Ustawa o PIT), tj. Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia, pobrania i wpłaty na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zawartej Umowy bowiem po stronie ubezpieczonego wspólnika nie powstanie przychód.

Stosownie do przepisu art. 31 Ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej: „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie zaś z przepisem art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie natomiast do dyspozycji przepisu art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w przepisach art. 21, 52, 52a i 52c (zwolnienia z podatku) Ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Idąc dalej, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1a Ustawy o PIT, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem przepisów art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i art. 7 Ustawy o PIT (szczególne zasady opodatkowania, tj. ryczałt ewidencjonowany, karta podatkowa, podatek tonażowy) suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Jak natomiast wskazuje się w literaturze przedmiotu: „Pewna kategoria przychodów nie podlega opodatkowaniu. Są to przychody, z których dochód zwolniony jest od podatku na podstawie przepisów art. 21, 52, 52a, 52c oraz 52d Ustawy o PIT, oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W związku z tym przychody (dochody) te nie będą, co do zasady, podlegały sumowaniu z dochodami z innych źródeł. Wyjątkiem jest sytuacja, w której dochody uzyskane i opodatkowane za granicą łączy się z pozostałymi dochodami ze względu na to, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują uniknięcie podwójnego opodatkowania poprzez zastosowanie metody kredytu podatkowego (zaliczenia)”. – tak A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT, Komentarz, LEX 2014.

Tym samym zaś, z powyższego można wyprowadzić wniosek, zgodnie z którym przepis art. 9 ust. 1 i ust. 1a Ustawy o PIT, wyrażają dwie istotne zasady dotyczące przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Po pierwsze, stanowią bowiem, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu. Po drugie, z przepisów wynika, że przedmiotem opodatkowania jest suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów, z wyjątkiem dochodów (przychodów), które nie podlegają sumowaniu z pozostałymi przychodami i są opodatkowane w sposób ryczałtowy. Można w związku z tym stwierdzić, że przedmiotem opodatkowania jest „ogólny dochód” osoby fizycznej rozumiany jako suma dochodów z poszczególnych źródeł przychodów.

Stosownie natomiast do dyspozycji przepisu art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak natomiast wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1248/11. „(...) przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej”.

Przekładając powyższe przepisy i wskazany wyrok NSA na grunt analizowanego przypadku należy wskazać, że w związku z zawarciem Umowy i uiszczeniem składek przez Spółkę nie dojdzie do powstania przychodu po stronie wspólnika, bowiem w żadnym przypadku na skutek zawarcia Umowy nie dojdzie do powiększenia jakichkolwiek aktywów ubezpieczonego wspólnika. W rezultacie więc w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie On miał obowiązków płatnika, o których mowa w przepisie art. 31 Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi On dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.