Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-511/16-6/KW1
z 12 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-511/16-2/KW1 oraz IPPB2/4514-375/16-2/MM oraz uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-511/16-4/KW1 i IPPB2/4514-375/16-4/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu powstałego z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki i zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki – jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej skutków podatkowych otrzymania nieoprocentowanej pożyczki,
  

• prawidłowe - w części dotyczącej umorzenia kwoty nieoprocentowanej pożyczki.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu powstałego z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki i zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zbudować na posiadanej nieruchomości gruntowej dom jednorodzinny („Inwestycja”). W celu sfinansowania Inwestycji Wnioskodawca zaciągnie pożyczkę od członka rodziny należącego do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkobiorcy. Umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej lub pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Pożyczka może zostać zabezpieczona hipoteką na nieruchomości Wnioskodawcy. W przyszłości Wnioskodawca może spłacić pożyczkę ale może ona także zostać Wnioskodawcy nieodpłatnie umorzona na mocy umowy zawartej z pożyczkodawcą bądź jednostronnego oświadczenia woli pożyczkodawcy.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 31 sierpnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-511/16-2/KW1 oraz Nr IPPB2/4514-375/16-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• Czy z członkiem rodziny należącym do I grupy podatkowej, od którego Wnioskodawca zaciągnie nieoprocentowaną pożyczkę, na dzień zawarcia tej umowy będzie wiązać Wnioskodawcę stosunek pracy, pracy nakładczej lub umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2,
  

oraz o

• uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczenia dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 8 września 2016 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Wnioskodawcy nie będzie łączyć z członkiem rodziny należącym do I grupy podatkowej, od którego Wnioskodawca zaciągnie nieoprocentowaną pożyczkę stosunek pracy, pracy nakładczej ani umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Wnioskodawca załącza potwierdzenie uiszczenia opłaty w kwocie 80 zł na konto tutejszego organu - wniosek dotyczy zarówno podatku dochodowego od osób fizycznych jak i podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tutejszy Organ pismem z dnia 15 września 2016 r. IPPB2/4514-511/16-4/KW1 oraz Nr IPPB2/4514-375/16-4/MM, wezwał ponownie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez :

• sprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w taki sposób, aby w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – interpretacji przepisów prawa podatkowego.
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 22 września 2016 r.). W kwestii doprecyzowania Wnioskodawca wskazał, że :

Złożony wniosek zawiera tzw. czeski błąd. Wnioskodawca otrzyma pożyczkę jako pożyczkobiorca na swój rachunek bankowy z rachunku bankowego pożyczkodawcy. W konsekwencji wskazane przez organ zdanie powinno brzmieć „Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkodawcy”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania :

1. Czy otrzymanie nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania?
2. Czy nieodpłatne umorzenie takiej nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania?
3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku PCC w związku z otrzymaną pożyczką?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1 i pytanie nr 2). W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy otrzymanie nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne umorzenie nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 720 Kodeksu Cywilnego „Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.”.

Umowa pożyczki ze swej istoty nie musi być umową odpłatną niemniej taka sytuacja jest standardem rynkowym. W braku odpłatności za nią ze swej istoty stanowi ona świadczenie nieodpłatne.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 Ustawy PIT „Przychodami (…) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.”

Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na postawie art. 11 ust. 2a Ustawy PIT. Z kolei zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT „Wolne od podatku dochodowego są wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20”.

Skoro Wnioskodawca otrzyma pożyczkę nieoprocentowaną od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, nieodpłatne świadczenie w postaci wynagrodzenia, które Wnioskodawca musiałby zapłacić na rynku za otrzymanie takiej pożyczki, będzie zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z powołanym przepisem Kodeksu Cywilnego umowa pożyczki zakłada konieczność jej zwrotu przez pożyczkobiorcę. Niemniej wierzyciel posiada uprawnienie do zrzeczenia się uprawnienia do jej zwrotu przez co zobowiązanie dłużnika ulega umorzeniu. Takie umorzenie dokonane nieodpłatnie tj. bez żadnej zapłaty ze strony dłużnika stanowi z pewnością nieodpłatne świadczenie gdyż efektywnie dłużnik jest wzbogacony o kwotę środków pieniężnych które otrzymał i nie ma obowiązku ich zwrotu.

Skoro pożyczkodawca zwolni Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu pożyczki umarzając jego zobowiązanie do zwrotu Wnioskodawca otrzyma nieodpłatne świadczenie w postaci wysokości umorzonej wartości pożyczki, które na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, będzie zwolnione z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych otrzymania nieoprocentowanej pożyczki, natomiast w części dotyczącej umorzenia kwoty nieoprocentowanej pożyczki za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje, że Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast art. 11 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
   

Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zbudować na posiadanej nieruchomości gruntowej dom jednorodzinny („Inwestycja”). W celu sfinansowania Inwestycji Wnioskodawca zaciągnie pożyczkę od członka rodziny należącego do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Pożyczka zostanie wypłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy z rachunku bankowego pożyczkodawcy. Umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej lub pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Pożyczka może zostać zabezpieczona hipoteką na nieruchomości Wnioskodawcy. W przyszłości Wnioskodawca może spłacić pożyczkę ale może ona także zostać Wnioskodawcy nieodpłatnie umorzona na mocy umowy zawartej z pożyczkodawcą bądź jednostronnego oświadczenia woli pożyczkodawcy. Wnioskodawcy nie będzie łączyć z członkiem rodziny należącym do I grupy podatkowej, od którego Wnioskodawca zaciągnie nieoprocentowaną pożyczkę stosunek pracy, pracy nakładczej ani umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Umowa pożyczki uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). W myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Biorąc pod uwagę cytowany przepis należy stwierdzić, że na gruncie Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową nieodpłatną. Niemniej jednak umowa ta może mieć charakter odpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę.

Należy podkreślić, że jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegą brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie będzie rodził skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że jeżeli strony umowy pożyczki ustalą, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie będzie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak to nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnie u członka najbliższej rodziny nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Tym samym nie można potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy, że ewentualny przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki od członka najbliższej rodziny jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzyska.

Natomiast zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnośnie skutków podatkowych nieodpłatnego umorzenia nieoprocentowanej pożyczki, tj. że uzyskany z tego tytułu przychód zwolniony jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 508 ustawy Kodeks cywilny, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Z brzmienia tego przepisu wynika, że zwolnienie z długu dochodzi do skutku w wyniku umowy stron.

Oznacza to, na gruncie prawa podatkowego, że zwolnienie podatnika z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki, skutkuje dla niego powstaniem przychodu podatkowego w postaci wartości zwolnienia z długu.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Stosownie do art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, tj. działalności wykonywanej osobiście.

Do poszczególnych grup podatkowych, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, z późn. zm.) zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III - innych nabywców.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego umorzenie na rzecz Wnioskodawcy kwoty nieoprocentowanej pożyczki będzie skutkowało po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jako przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując:

• Jeżeli strony umowy pożyczki ustalą, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie będzie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to pożyczka będzie miała charakter nieodpłatny. Zatem nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnie u członka najbliższej rodziny nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a tym samym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania.
  

• Umorzenie na rzecz Wnioskodawcy kwoty nieoprocentowanej pożyczki będzie skutkowało po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.