Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-1/4512-1-35/16-3/SJ
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr: 1.1, 1.2, 1.3, 2.3, 2.4, 2.5, 2.8, 2.10, 4 i 5) oraz
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 3.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości (pytania oznaczone we wniosku nr: 1.1, 1.2, 1.3, 2.3, 2.4, 2.5, 2.8, 2.10, 3, 4 i 5).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od czerwca 1993 roku. Na mocy decyzji Wojewody z 8 grudnia 2005 r., Wnioskodawca nabył z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r. – nieodpłatnie prawo własności opisanego poniżej gruntu Skarbu Państwa, pozostającego dotychczas w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy (dalej decyzja uwłaszczająca). Zdecydowana większość budynków i budowli posadowionych na tym gruncie została wybudowana przed dniem wejście w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a pozostałe pod rządami tej ustawy. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od tych budynków i budowli.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości nabytej w ww. sposób, o łącznej powierzchni 12,6900 ha, składającej się z niżej opisanych działek na rzecz „A” (dalej Nabywca).

Przedmiotem sprzedaży mają być działki, które na moment zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży, o której mowa poniżej, mają następujący status:

1. Działka nr 2/1 o pow. 13.432 m², na której znajdują się (przeznaczone do likwidacji) ruiny części wstrzymanej inwestycji oczyszczalni ścieków. Budowa obiektu nie została zakończona i nie znajduje się w ewidencji środków trwałych, a obiekt nigdy nie był przedmiotem najmu (dzierżawy), ani w inny sposób oddany do użytkowania podmiotom trzecim. Politechnice nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do wstrzymanej sprzed laty inwestycji oczyszczalni ścieków.
   W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (…), ustalonym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 16 października 2014 r. (dalej jako MPZP), część działki nr 2/1 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
2. Działka nr 2/2 o pow. 4.170 m², zabudowana budynkiem magazynu zbiorów biblioteki (U-7) o pow. 903 m², wybudowanym i oddanym do użytkowania w 1981 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawy o CIT), stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Część działki była przedmiotem dzierżawy od 15 sierpnia 1998 r. do 31 marca 2013 r. na rzecz firmy telekomunikacyjnej celem zamieszczenia na niej stacji bazowej (pozostającej własnością dzierżawcy) dla telefonii komórkowej. W dniu 27 marca 2013 r. Wnioskodawca zawarł kolejną umowę dzierżawy z tą firmą, której przedmiotem była dzierżawa (i) terenu, tj. powierzchni dachu o pow. 315 m² oraz (ii) kanalizacji teletechnicznej na doprowadzenie sieci światłowodowej. Przy czym, wszelkie urządzenia i instalacje telekomunikacyjne (tzw. stacja bazowa) stanowiły własność dzierżawcy. Umowa została rozwiązana 30 czerwca 2016 r.
   W obowiązującym MPZP część działki nr 2/2 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
3. Działka nr 2/3 o pow. 6.190 m², na której znajduje się tymczasowy obiekt budowlany niezwiązany trwale z gruntem (tj. portiernia kontenerowa U-50) oraz następujące budowle: (i) linia kablowa 20kv, wybudowana w 1991 r. (oddana do użytkowania w 1992 r.), (ii) kablowa sieć oświetleniowa, wybudowana w 1993 r. (oddana do użytkowania w 1994 r.) i (iii) bezodpływowy zbiornik ścieków fekalnych, wybudowany w 1993 r. (oddany do użytkowania w 1994 r). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszanie ww. budowli w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budowli, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budowle te nie były przedmiotem najmu (dzierżawy), ani w inny sposób oddane do użytkowania podmiotom trzecim.
   W obowiązującym MPZP część działki nr 2/3 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2 i 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
4. Działka nr 2/4 o pow. 4.102 m², zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym z częścią biurowo-socjalną (U8). Budynek został wybudowany i oddany do użytkowania w 1981 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynek (U8) był przedmiotem umowy dzierżawy począwszy od 15 grudnia 1997 r. Przy czym, na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 9 lutego 2015 r., począwszy od dnia 1 marca 2015 r. do 30 listopada 2015 r. przedmiotem dzierżawy była tylko część socjalna budynku.
   Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
5. Działka nr 2/5 o pow. 2.508 m², zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U6), wybudowanym w 1978 r. (oddanym do użytkowania w 1979 r.). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynek był wynajmowany na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 2 października 2000 r. do 1 kwietnia 2002 r.
   Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
6. Działka nr 2/6 o pow. 2.175 m², zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-5), wybudowanym w 1978 r. (oddanym do użytkowania w 1979 r.). Wnioskodawca poniósł w 2008 r. nakłady związane z dostosowaniem układów pomiarowych na ww. budynek, które stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej budynku i w stosunku do których nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynek ten był wynajmowany na cele produkcyjne na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 1 września 2000 r. Na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 8 października 2010 r., umowa została przedłużona na czas nieoznaczony z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Umowa dzierżawy została rozwiązana 30 grudnia 2015 r.
   Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
7. Działka nr 2/7 o pow. 10.111 m², zabudowana obiektem posiadającym w rzucie kształt litery H, składającym się z dwóch hal produkcyjno-magazynowych (U-13 i U-14) i części biurowej stanowiącej łącznik między halami (U-15), wybudowanych w 1993 r. (oddanych do użytkowania w 1994 r.) oraz tymczasowym obiektem budowlanym niezwiązanym trwale z gruntem, tj. portiernią kontenerową (U-50). Na działce nr 2/7 znajdują się ponadto następujące budowle: (i) ogrodzenie (U-53), wybudowane w 1978 r. (oddane do użytkowania w 1981 r.), (ii) kablowa sieć oświetleniowa wzdłuż drogi, wybudowana w 1993 r. (oddana do użytkowania w 1994 r.), (iii) droga dojazdowa (U-55), wybudowana w 1993 r. (oddana do użytkowania w 1994 r.), (iv) uzbrojenie sieci wodociągowej w naziemne hydranty, wybudowane w 1993 r. (oddane do użytkowania w 1994 r.) oraz (v) drogi i place przy kotłowni (U-54), wybudowane w 1993 r. (oddane do użytkowania w 1994 r.).
   Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków i budowli w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynki U-13, U-14 i U-15 były przedmiotem najmu w okresie od 1 grudnia 1995 r. do15 lutego 2002 r. Budynek U-14 był ponadto wynajmowany w następujących okresach: od 9 lipca 2004 r. do 31 grudnia 2004 r., od 1 września 2005 r. do 31 grudnia 2005 r., od 3 lipca 2006 r. do 4 stycznia 2007 r. i od 1 lutego 2011 r. do 30 listopada 2013 r.
   W obowiązującym MPZP część działki nr 2/7 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
8. Działka nr 2/8 o pow. 314 m², zabudowana budynkiem stacji transformatorowej. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynek ten nie był przedmiotem najmu (dzierżawy), ani w inny sposób oddany do użytkowania podmiotom trzecim.
   Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
9. Działka nr 2/9 o pow. 1.767 m², zabudowana budynkiem technicznym byłej kotłowni (U-9), wybudowanym w 1993 r. (oddanym do użytkowania w 1994 r.) oraz budowlą w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11), wybudowaną w 1993 r. (oddaną do użytkowania w 1994 r.). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku i budowli, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   Budynek U-9 i budowla U-11 były przedmiotem najmu w okresie: 31 grudnia 2006 r. – 31 grudnia 2009 r.
   Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
10. Działki niezabudowane:
    1. Działka nr 2/10 o powierzchni 3.390 m²,
    2. Działka nr 2/11 o powierzchni 8.821 m²,
    3. Działka nr 2/12 o powierzchni 11.780 m²,
    4. Działka nr 2/13 o powierzchni 16.921 m²,
    5. Działka nr 2/14 o powierzchni 10.312 m²,
    6. Działka nr 2/15 o powierzchni 10.150 m²,
    7. Działka nr 2/16 o powierzchni 4.549 m²,
    8. Działka nr 2/17 o powierzchni 3.069 m²,
    9. Działka nr 2/18 o powierzchni 2.389 m².
       Dla obszaru, na którym znajdują się działki nr 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17 i 2/18 nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
11. Działka nr 2/19 o powierzchni 3.550 m², zabudowana budynkiem byłej stacji paliw (U-51), oddanym do użytkowania w 1988 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
    Stacja była wynajmowana na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 5 maja 1994 r. do 3l lipca 2013 r. i w tym okresie rozbudowana i remontowana przez dzierżawcę. Wnioskodawca nie dokonał rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę w trakcie trwania umowy.
12. Działka nr 2/20 o powierzchni 4.446 m², stanowiąca drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna posiada nawierzchnię betonową.
    W obowiązującym MPZP część działki nr 2/20 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
13. Działka nr 2/21 o powierzchni 2.753 m², niezabudowana, stanowiąca gruntową (nieutwardzoną) drogę wewnętrzną.
    Dla obszaru, na którym znajduje się ta działka nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
    
    

Przed zawarciem umowy przedwstępnej wszystkie umowy najmu i dzierżawy dotyczące ww. nieruchomości zostały rozwiązane.

W celu realizacji transakcji, Wnioskodawca zawarł z Nabywcą w dniu 20 lipca 2016 r. przedwstępną (warunkową) umowę sprzedaży, w świetle której Wnioskodawca zobowiązuje się:

1. sprzedać nieruchomość w stanie wolnym od wad fizycznych oraz od wszelkich obciążeń, roszczeń osób trzecich i innych wad prawnych lub ograniczeń w rozporządzaniu bądź posiadaniu, zarówno ujawnionych, jak i nieujawnionych w prowadzonej dla nieruchomości księdze wieczystej;
2. uzyskać, na podstawie art. 5a ust. 1 i art. 5b ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa w związku z art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodę Ministra Skarbu Państwa na rozporządzenie przedmiotową nieruchomością, stanowiącą składnik mu aktywów trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
   
   

Dodatkowym warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest wykonanie przez Politechnikę w terminie do 9 miesięcy od dnia spełnienia warunku, o których mowa w pkt 2) powyżej, następujących zobowiązań:

• usunięcia wszelkich rzeczy ruchomych należących do Politechniki lub do osób trzecich, a także wszelkich budynków i budowli, poza budynkiem magazynu biblioteki, zlokalizowanego na działce numer 2/2 oraz zabudowaniami na działce numer 2/19;
• dokonania wycinki zaznaczonych drzew;
• doprowadzenia stanu środowiska na nieruchomości do stanu postulowanego w raporcie środowiskowym (z wyłączeniem działki numer 2/19);
• niezwłocznego poinformowania Nabywcy o wykonaniu powyższych działań za pośrednictwem listu poleconego.
  
  

Z kolei, Nabywca zobowiązuje się przedstawić „Opinię ekologiczną” potwierdzającą, że stan środowiska postulowany w Raporcie środowiskowym został osiągnięty.

W związku z powyższym opisem zadano (m.in.) następujące pytania.

1. Czy w przypadku wywiązania się przez Wnioskodawca z zobowiązań wskazanych w umowie (warunkowej) przedwstępnej, a w szczególności w przypadku usunięcia wszelkich rzeczy ruchomych należących do Wnioskodawcy lub do osób trzecich, a także wszelkich budynków i budowli, poza budynkiem magazynu biblioteki, zlokalizowanego na działce numer 2/2 oraz zabudowaniami na działce numer 2/19, sprzedaż działek będzie opodatkowana w następujący sposób:
   1.1. Działki nr 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 niezabudowane na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel:
   • w części objętej MPZP – opodatkowane podatkiem VAT przy zastosowaniu klucza powierzchniowego?
   • w pozostałej części, tj. nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
   1.2. Działki nr 2/4, 2/5 i 2/6, niezabudowane na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel oraz nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
   1.3. Działki nr 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17 i 2/18 oraz 2/21, niezabudowane oraz nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
2. Czy w przypadku niewywiązania się przez Wnioskodawcę z części zobowiązań wskazanych w umowie (warunkowej) przedwstępnej, tj. w przypadku nieusunięcia budynków i budowli, a zatem utrzymania stanu budynków i budowli aktualnych na moment zawarcia umowy (warunkowej) przedwstępnej, sprzedaż działek będzie opodatkowana w następujący sposób:
   2.3. Działka nr 2/4, zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym z częścią biurowo-socjalną (U-8) – zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
   2.4. Działka nr 2/5, zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-6) – zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
   2.5. Działka nr 2/6, zabudowana budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-5) – zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
   2.8. Działka nr 2/9, zabudowana budynkiem technicznym byłej kotłowni (U-9) oraz budowlą w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11) – zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
   2.10. Działki nr 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17 i 2/18 oraz 2/21, niezabudowane oraz nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
3. Czy dostawa działki nr 2/2, zabudowanej budynkiem magazynu zbiorów biblioteki (U-7), której status nie ulegnie zmianie, będzie zwolniona z podatku VAT:
   • w części wydzierżawionej na rzecz firmy telekomunikacyjnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
   • w pozostałym zakresie – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?
4. Czy dostawa działki nr 2/19, zabudowanej budynkiem byłej stacji paliw (U-51), której status nie ulegnie zmianie, będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji)?
5. Jakie kryterium podziału należy zastosować w odniesieniu do działek niezabudowanych, objętych częściowo MPZP, które podlegają w części opodatkowaniu stawką 23% i w części zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uwagi wstępne (wspólne dla punktów 1-4)

W ocenie Wnioskodawcy, czynnością podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT jest odpłatna dostawa towarów, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Elementem kluczowym dla pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel jest natomiast przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz dysponowania nią. W konsekwencji należy więc przyjąć, że dopiero wydanie nieruchomości w wykonaniu umowy przyrzeczonej (ostatecznej umowy sprzedaży) stanowi realizację art. 7 ustawy o VAT.

Dostawa nieruchomości niezabudowanych

Kwestię opodatkowania bądź zwolnienia dostawy działek na gruncie VAT należy oceniać zgodnie z ich statusem na moment zawarcia umowy przyrzeczonej (ostatecznej umowy sprzedaży) w powiązaniu z datą przeniesienia prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel, a nie umowy przedwstępnej.

W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowanie dostawy działek niezabudowanych budynkami i/lub budowlami należy oceniać przez pryzmat spełnienia przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT oraz definicji słownikowej „terenów budowlanych”, zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status innych niż budowlane. Z kolei, przez tereny budowlane należy, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Definiując pojęcie „terenów budowlanych” ustawodawca odwołał się zatem do dwóch kategorii dokumentów, określonych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tj. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle tej definicji, podstawowym aktem prawnym decydującym o uznaniu danego gruntu niezabudowanego za teren budowlany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dopiero w razie jego braku, należy zweryfikować, czy została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a jeśli tak, to w jaki sposób został w niej określony status danej działki. W konsekwencji, jeśli nie został wydany dla nieruchomości plan zagospodarowania przestrzennego i nie wydano ww. decyzji lub z tego planu, a w razie jego braku – z decyzji o warunkach zabudowy – wynika, że nie mamy do czynienia z terenem budowlanym, dostawa takiej działki niezabudowanej podlegać będzie zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Dostawa nieruchomości zabudowanych

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opodatkowania zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Z punktu widzenia wskazanego przepisu podstawowe znaczenie ma definicja pierwszego zasiedlenia, zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  

W konsekwencji, z pierwszym zasiedleniem mamy więc do czynienia w przypadku wydania wybudowanego lub gruntownie odnowionego (ulepszonego) obiektu na podstawie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Typowymi przykładami wydania obiektu na podstawie czynności podlegającej podatkowi VAT jest jego sprzedaż, najem i dzierżawa.

Jednocześnie z literalnej wykładni przepisów wynika, że pierwsze zasiedlenie występuje tylko wtedy, gdy po wybudowaniu lub ulepszeniu danego obiektu jego właściciel wyda go komuś w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Nie dochodzi natomiast do pierwszego zasiedlenia w sytuacji, gdy właściciel obiektu po jego wybudowaniu użytkuje go na własne potrzeby.

Kluczowym elementem dla całej konstrukcji zwolnienia, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest uregulowana w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT opcja wyboru opodatkowania podatkiem VAT takiej czynności. Zgodnie z tym przepisem, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

• są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
• złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
  
  

Jednocześnie ustawodawca wprowadził w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wyjątek od zasady opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części w przypadku, gdy dostawa ta jest dokonywana przed lub w ramach pierwszego zasiedlenia albo w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Warunku tego nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
  
  

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wywiązania się przez Wnioskodawcę z zobowiązań, określonych w umowie (warunkowej) przedwstępnej, a w szczególności warunku usunięcia wszelkich rzeczy ruchomych należących do Wnioskodawcy lub do osób trzecich, a także wszelkich budynków i budowli, poza budynkiem magazynu biblioteki, zlokalizowanego na działce numer 2/2 oraz zabudowaniami na działce numer 2/19, opodatkowanie podatkiem sprzedaży przez Wnioskodawcę działek niezabudowanych będzie wyglądać następująco:

1.1

W odniesieniu do działek nr 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 będących działkami niezabudowanymi na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel:

W obowiązującym MPZP, ustalonym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 16 października 2014 r. (dalej jako MPZP):

• część działki nr 2/1 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne);
• część działki nr 2/3 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2 i 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne);
• część działki nr 2/7 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne);
• część działki nr 2/20 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne).
  
  

W zakresie pozostałej części działek nr 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 263, z późn. zm., dalej jako u.d.p.), „drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z mu przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych”.

Jednocześnie, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie: drogi krajowe; drogi wojewódzkie; drogi powiatowe; drogi gminne (art. 2 ust. 1 u.d.p.). Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi (art. 2 ust. 2 u.d.p.). „Droga” została zdefiniowano w tej ustawie jako budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzania ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym (art. 4 pkt 2 u.d.p.), natomiast „ulica” jako: droga na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe (art. 4 pkt 3 u.d.p.).

Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane (art. 2 ust. 3 u.d.p.). W świetle § 4 rozporządzania Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, w celu określania wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się m.in. następującą klasę dróg: pkt 5 zbiorcze, oznaczone dalej symbolem „Z”.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane (u.p.b.), pod pojęciem budowli – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. obiekty liniowe. Przez obiekt liniowy (art. 3 pkt 3a u.p.b.) należy z kolei rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami.

Przechodząc na grunt przepisów VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, z uwagi na uchwalony MPZP z przeznaczeniem fragmentów dziełek będących przedmiotem sprzedaży pod budowę ulic klasy zbiorczej 2KDZ/2 i 2KDZ/3, działki nr 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 w części objętej MPZP będą spełniać definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W pozostałej części, tj. nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie za stanowiskiem organów podatkowych, w sytuacji, gdy tylko część działki jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i położona na obszarze stanowiącym teren budowlany przeznaczony pod zabudowę, to nieruchomość ta w części objętej wskazanym planem spełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym, dla dostawy tej części działki nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT – ta część będzie podlegać opodatkowaniu VAT w stawce 23%. Sprzedaż pozostałej części działki nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 stycznia 2014 r. nr IBPP1/443-1011/13/AZb).

1.2

W odniesieniu do działek nr 2/4, 2/5 i 2/6 będących działkami niezabudowanymi na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel:

Dla obszaru, na którym znajdują się ww. działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w światle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jeżeli zatem w momencie dostawy, na działkach nr 2/4, 2/6 i 2/6 nie będą znajdować się budynki i budowle, zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

1.3

W odniesieniu do działek nr 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17 i 2/18 oraz 2/21 stanowiących działki niezabudowane:

Dla obszaru, na którym znajdują się ww. działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym, dostawa tych działek będzie korzystać ze zwolnienia z VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku niewywiązania się przez Wnioskodawcę z części zobowiązań wskazanych w umowie (warunkowej) przedwstępnej, tj. w przypadku nieusunięcia budynków i budowli, a zatem utrzymania stanu budynków i budowli aktualnych na moment zawarcia umowy (warunkowej) przedwstępnej, sprzedaż działek będzie opodatkowana w następujący sposób:

2.3.

W odniesieniu do działki nr 2/4, zabudowanej budynkiem magazynowo-produkcyjnym z częścią biurowo-socjalną (U8):

Budynek został wybudowany i oddany do użytkowania w 1981 r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Budynek (U8) był przedmiotem umowy dzierżawy począwszy od 15 grudnia 1997 r., przy czym na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 9 lutego 2015 r., począwszy od dnia 1 marca 2015 r. do 30 listopada 2015 r. przedmiotem dzierżawy była tylko część socjalna budynku.

W świetle powyższego należy uznać, że budynek U8 został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (tj. dzierżawy), a w konsekwencji doszło wówczas do pierwszego zasiedlenia części budynku.

Oznacza te, że w odniesieniu do ww. budynku zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania transakcji podatkiem VAT).

2.4

W odniesienia do działki nr 2/5, zabudowanej budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U6), wybudowanym w 1978 r. (oddanym do użytkowania w 1979):

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumienia przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Budynek był wynajmowany na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 2 października 2000 r. do 1 kwietnia 2002 r. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) w październiku 2000 r.

Jednocześnie zgodnie z ww. zaprezentowanym stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznania (interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-41/13-3/HW) „sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu – dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonywanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanej pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.)”.

Oznacza to, że w odniesieniu do ww. budynku zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy u VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy 2 lata (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania transakcji podatkiem VAT).

2.5

W odniesienia do działki nr 2/6, zabudowanej budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-5), wybudowanym w 1978 r. (oddanym do użytkowania w 1979 r.):

Wnioskodawca poniósł w 2008 r. nakłady związane z dostosowaniem układów pomiarowych na ww. budynek, które stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej budynku i w stosunku do których nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Budynek ten był wynajmowany na cele produkcyjne na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 1 września 2000 r. Na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 8 października 2010 r., umowa została przedłużona na czas nieoznaczony z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Umowa najmu została rozwiązana 30 grudnia 2015 r.

W konsekwencji, w odniesieniu do budynku U-5 zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji).

2.8

W odniesieniu do działki nr 2/9, zabudowanej budynkiem technicznym byłej kotłowni (U-9), wybudowanym w 1993 r. (oddanym do użytkowania w 1994 r.) oraz budowlą w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11), wybudowaną w 1993 r. (oddaną do użytkowania w 1994 r.):

Budynek U-9 i budowla U-11 były przedmiotem najmu w okresie: 31 grudnia 2008 r. – 31 grudnia 2009 r.

Oznacza to, że w odniesieniu do wszystkich budynków usytuowanych na działce nr 2/9 (U-9 i U-11) zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania transakcji podatkiem VAT).

2.10

W odniesieniu do działek nr 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17 i 2/18 oraz 2/21 stanowiących działki niezabudowane:

Dla obszaru, na którym znajdują się ww. działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w świetle przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym, dostawa tych działek będzie korzystać za zwolnienia z VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Ad. 3

W odniesieniu do działki nr 2/2, zabudowanej budynkiem magazynu zbiorów biblioteki (U-7) o pow. 903 m², wybudowanym i oddanym do użytkowania w 1981 r.:

Jak wskazano w stanie faktycznym, część działki była przedmiotem dzierżawy od 15 sierpnia 1998 r. do 31 marca 2013 r. na rzecz firmy telekomunikacyjnej celem zamieszczenia na niej stacji bazowej (pozostającej własnością dzierżawcy) dla telefonii komórkowej. W dniu 27 marca 2013 r. Wnioskodawca zawarł kolejną umowę dzierżawy z tą firmą, której przedmiotem jest dzierżawa (i) terenu, tj. powierzchni dachu o pow. 315 m² oraz (ii) kanalizacji teletechnicznej na doprowadzenie sieci światłowodowej. Przy czym, wszelkie urządzenia i instalacje telekomunikacyjne (tzw. stacja bazowa) stanowią własność dzierżawcy. Umowa dzierżawy została rozwiązana w dniu 30 czerwca 2016 r.

W świetle powyższego należy uznać, że część budynku U-7 (tj. powierzchnia dachu) została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (tj. dzierżawy), a w konsekwencji doszło wówczas do pierwszego zasiedlenia części budynku.

Oznacza to, że w odniesieniu do tej części budynku zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W odniesieniu do pozostałej części budynku (tj. niestanowiącej przedmiotu dzierżawy), w momencie sprzedaży dojdzie do tzw. pierwszego zasiedlenia. Niemniej jednak, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od budynku magazynu zbiorów biblioteki (U-7). Budynek ten został wybudowany i oddany do użytkowania w 1981 r., a zatem jeszcze przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Wnioskodawca nie ponosił ponadto wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, działka zabudowana budynkiem U-7 będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT – w części wydzierżawionej na rzecz firmy telekomunikacyjnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji), a w pozostałym zakresie – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ad. 4

W odniesieniu do działki nr 2/19 o powierzchni 3.550 m², zabudowanej budynkiem byłej stacji paliw (U-51), oddanym do użytkowania w 1988 r.:

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku byłej stacji paliw (U-51) w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stacja była wynajmowana na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 5 maja 1994 r. do 31 lipca 2013 r. i w tym okresie rozbudowana i remontowana przez dzierżawcę. Wnioskodawca nie dokonał rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę w trakcie trwania umowy.

W świetle powyższego należy uznać, że budynek byłej stacji paliw został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (tj. dzierżawy), a w konsekwencji doszło wówczas do pierwszego zasiedlenia budynku. Oznacza to, że w odniesieniu do budynku U-51 zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata (tj. zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania transakcji).

Ad. 5

Wnioskodawca zauważa, że przepisy nie wskazują, jakie kryterium podziału należy zastosować w odniesieniu do działek podlegających w części opodatkowaniu stawką 23% i w części zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem organów podatkowych: „każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i indywidualne cechy swojej działalności” (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 marca 2013 r. nr IPTPP4/443-799/12-4/ALN).

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku dostawy działek niezabudowanych, objętych częściowo MPZP, najbardziej zasadną metodą podziału jest przyjęcie klucza powierzchniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr: 1.1, 1.2, 1.3, 2.3, 2.4, 2.5, 2.8, 2.10, 4 i 5) oraz
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 3.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów grunt, budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosowanie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane – art. 2 pkt 33 ustawy – są to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778) – ustawa określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.
   
   

Natomiast art. 4 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu terenu decydują więc akty prawa miejscowego – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.

Generalnie opodatkowane podatkiem od towarów i usług są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonych pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Ad. 1

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zawarł przedwstępną (warunkową) umowę sprzedaży nieruchomości, w skład której wchodzą (m.in.) działki oznaczone nr: 2/1, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18, 2/20 i 2/21. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną, warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest m.in. usunięcie wszelkich rzeczy ruchomych należących do Wnioskodawcy i lub osób trzecich, a także wszelkich budynków i budowli, co spowoduje, że wszystkie ww. działki w chwili sprzedaży będą działkami niezabudowanymi. Przy czym działki o nr: 2/4, 2/5, 2/6, 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18 i 2/21 – nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast działki o nr: 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 – są w części objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz w części nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy (pytania oznaczone we wniosku jako 1.1, 1.2 i 1.3) jest to, czy planowana dostawa wyżej opisanych działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, czy też będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Jak wyjaśniono wyżej opodatkowane podatkiem od towarów i usług są wyłącznie te grunty niezabudowane, które stanowią tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe działki niezabudowane, będące gruntami np. leśnymi, rolnymi – nieprzeznaczone pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Zainteresowanego należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że działki oznaczone nr: 2/4, 2/5, 2/6, 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18 i 2/21 – niezabudowane na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, które w całości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – stanowią grunt niezabudowany inny niż budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem należy uznać, że dostawa ww. działek jako gruntu niezabudowanego i nieprzeznaczonego pod zabudowę, z uwagi na brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jak również brak decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do zapisów art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z wniosku wynika również, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego część działki nr 2/1 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Część działki nr 2/3 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2 i 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego część działki nr 2/7 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast część działki nr 2/20 w miejscowym palnie zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z przedstawionym opisem, w pierwszej kolejności trzeba ustalić, czy wskazane powyżej nieruchomości (działki nr: 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20), na dzień dokonania sprzedaży będą terenem budowlanymi w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.

Rozpatrując natomiast pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” – do którego odnosi się przepis art. 2 pkt 33 ustawy – należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.).

Z art. 3 pkt 3 cyt. ustawy wynika, że pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. obiekty liniowe. Przez obiekt liniowy (art. 3 pkt 3a powołanej ustawy) należy z kolei rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami (…).

Zgodnie natomiast z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn.zm.) – przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, że obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Jednocześnie zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440) – drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy – drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi (art. 2 ust. 2 niniejszej ustawy).

W świetle art. 4 pkt 2 cyt. ustawy – droga to budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzania ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym. Natomiast ulica to droga na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe – art. 4 pkt 3 ustawy o drogach publicznych.

Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie § 4 pkt 5 rozporządzania Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 2016 r., poz. 124) – w celu określania wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się m.in. następującą klasę dróg – drogi zbiorcze, oznaczone dalej symbolem „Z”.

Wnioskodawca wskazał (pytanie nr 1.1 wniosku), że na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania działkami nr: 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 będą one działkami niezabudowanymi. Jednocześnie w części działki te są objęte uchwalonym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – znajdują się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W pozostałej zaś części dla tych działek nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przedmiotem planowanej sprzedaży będą działki (nr: 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20) w części przeznaczone pod zabudowę, a w części nie będące terenami budowlanymi (terenami przeznaczonymi pod zabudowę).

Z uwagi na powyższe, część działek oznaczonych nr: 2/1, 2/3, 2/7 i 2/20 niezabudowanych na dzień przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i położonych na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2 i 2KDZ/3, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne) – spełniać będzie definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem dla dostawy tej części działek stanowiących grunt budowlany, nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – sprzedaż przedmiotowych działek w części (powierzchni) objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W pozostałym natomiast zakresie, działki te, w części nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – stanowić będą grunt niezabudowany inny niż budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, którego sprzedaż na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Ad. 2

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanych (pytania oznaczone we wniosku nr 2.3, 2.4, 2.5, 2.8, 2.10) należy przytoczyć treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei, przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności.

Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się jednak inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z przywołanych przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy oraz zadanych pytań wynika, że Wnioskodawca zawarł przedwstępną (warunkową) umowę sprzedaży nieruchomości, w świetlej której w sytuacji, gdy nie spełni on warunków z umowy przedwstępnej m.in. nie usunie budynków i budowli znajdujących na działkach będących przedmiotem sprzedaży, wówczas przedmiotem transakcji będzie dostawa działek zabudowanych. Powyższa sytuacja dotyczy działki o nr 2/4, na której znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny z częścią biurowo-socjalną (U-8), działki nr 2/5 zabudowanej budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-6), działki nr 2/6 zabudowanej budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-5), działki nr 2/9, na której znajduje się budynek techniczny byłej kotłowni (U-9) oraz budowla w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11). Ponadto przedmiotem sprzedaży będą również działki nr: 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18 i 2/21, które są niezabudowane oraz nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca przedmiotowe grunty nabyła z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r. – nieodpłatnie prawo własności gruntu Skarbu Państwa, pozostającego dotychczas w użytkowaniu wieczystym Politechniki (decyzja uwłaszczająca). Zdecydowana większość budynków i budowli posadowionych na tym gruncie została wybudowana przed dniem wejście w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a pozostałe pod rządami tej ustawy. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od tych budynków i budowli.

Na działce nr 2/4 o powierzchni 4.102 m² znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny z częścią biurowo-socjalną (U-8), który został wybudowany i oddany do użytkowania w 1981 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek (U8) był przedmiotem umowy dzierżawy począwszy od 15 grudnia 1997 r. Przy czym, na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 9 lutego 2015 r., począwszy od dnia 1 marca 2015 r. do 30 listopada 2015 r. przedmiotem dzierżawy była tylko część socjalna budynku.

Na działce nr 2/5 o powierzchni 2.508 m² znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny (U-6), który został wybudowany w 1978 r. (oddany do użytkowania w 1979 r.). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek był wynajmowany na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 2 października 2000 r. do 1 kwietnia 2002 r.

Działka nr 2/6 o powierzchni 2.175 m² zabudowana jest budynkiem magazynowo-produkcyjnym (U-5) wybudowanym w 1978 r. (oddanym do użytkowania w 1979 r.). Zainteresowany ponosił w 2008 r. nakłady związane z dostosowaniem układów pomiarowych na ww. budynek, które stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej budynku i w stosunku do których nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek ten był wynajmowany na cele produkcyjne na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 1 września 2000 r. Na mocy aneksu do umowy zawartego w dniu 8 października 2010 r., umowa została przedłużona na czas nieoznaczony z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Umowa dzierżawy została rozwiązana 30 grudnia 2015 r.

Natomiast działka nr 2/9 o powierzchni 1.767 m² jest zabudowana budynkiem technicznym byłej kotłowni (U-9) wybudowanym w 1993 r. (oddanym do użytkowania w 1994 r.) oraz budowlą w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11) wybudowaną w 1993 r. (oddaną do użytkowania w 1994 r.). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku i budowli stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek U-9 i budowla U-11 były przedmiotem najmu w okresie: 31 grudnia 2006 r. – 31 grudnia 2009 r.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie budynku w odniesieniu do działki nr 2/4, na której znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny z częścią biurowo-socjalną (U-8) nastąpiło w momencie jego oddania do użytkowania w 1981 r. Natomiast pierwsze zasiedlenie w odniesieniu do działki nr 2/5, na której znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny (U-6), nastąpiło w momencie oddania tego budynku do użytkowania w 1979 r. W odniesieniu do działki nr 2/6, na której znajduje się budynek magazynowo-produkcyjny (U-5) pierwsze zasiedlenie miało miejsce w 1979 r. kiedy budynek został oddany do użytkowania. Pierwsze zasiedlenie w odniesieniu do działki nr 2/9, która zabudowana jest budynkiem technicznym byłej kotłowni (U-9) oraz budowlą w postaci składu opału z boksem na żużel (U-11) miało miejsce w momencie ich oddania do użytkowania w 1994 r. Jak wskazał Zainteresowany, na budynki i budowle znajdujące się na działkach nr: 2/4, 2/5, 2/9 nie były ponoszone wydatki na ulepszenie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli, jak również wydatki, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast na znajdujący się działce nr 2/6 budynek magazynowo-produkcyjny (U-5) Wnioskodawca poniósł w 2008 r. nakłady związane z dostosowaniem układów pomiarowych na ww. budynek, które stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej budynku i w stosunku do których nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, dostawa znajdujących się działkach nr: 2/4, 2/5, 2/6 i 2/9 budynków i budowli spełni przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Konsekwentnie, sprzedaż gruntu, na którym znajdują się te nieruchomości – stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – korzystać będzie ze zwolnienia, analogicznie jak sprzedaż ww. budynków i budowli.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy – podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż zabudowanych działek nr: 2/4, 2/5, 2/6 oraz 2/9 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy z jednoczesną możliwością rezygnacji ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 10 i opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy pod warunkiem spełnienia wymogów wskazanych w art. 43 ust. 11 ustawy.

Natomiast sprzedaż działek o nr: 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18 i 2/21, które są niezabudowane oraz nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ad. 3

Z wniosku wynika, że na działce nr 2/2 o powierzchni 4.170 m² znajduje się budynek magazynu zbiorów biblioteki (U-7) o pow. 903 m², wybudowany i oddany do użytkowania w 1981 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Część działki była przedmiotem dzierżawy od 15 sierpnia 1998 r. do 31 marca 2013 r. na rzecz firmy telekomunikacyjnej celem zamieszczenia na niej stacji bazowej (pozostającej własnością dzierżawcy) dla telefonii komórkowej. W dniu 27 marca 2013 r. Wnioskodawca zawarł kolejną umowę dzierżawy z tą firmą, której przedmiotem była dzierżawa (i) terenu, tj. powierzchni dachu o pow. 315 m² oraz (ii) kanalizacji teletechnicznej na doprowadzenie sieci światłowodowej. Przy czym, wszelkie urządzenia i instalacje telekomunikacyjne (tzw. stacja bazowa) stanowiły własność dzierżawcy. Umowa została rozwiązana 30 czerwca 2016 r. W obowiązującym MPZP część działki nr 2/2 znajduje się na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 2KDZ/2, tj. ulice klasy zbiorczej (cele publiczne). W zakresie pozostałej części działki nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii, czy dostawa działki nr 2/2 zabudowanej budynkiem magazynu zbiorów biblioteki (U-7) będzie zwolniona od podatku od towarów i usług w części na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a w pozostałym zakresie na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

W tym miejscu należy ponownie wskazać, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie budynku magazynu zbiorów biblioteki (U-7) rozumianego jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie” miało miejsce już w momencie oddania przedmiotowego budynku do użytkowania, tj. w 1981 r.

Zatem, w odniesieniu do całego budynku magazynu zbiorów biblioteki (U-7) posadowionego na działce nr 2/2 znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, bowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jednocześnie, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy Zainteresowany może zrezygnować ze zwolnienia względem przedmiotowej sprzedaży i opodatkować sprzedaż nieruchomości stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3 wniosku oceniane całościowo uznano za nieprawidłowe.

Ad. 4

Na działce nr 2/19 o powierzchni 3.550 m² znajduje się budynek byłej stacji paliw (U-51) oddany do użytkowania w 1988 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, jak również wydatków, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Stacja była wynajmowana na rzecz podmiotu trzeciego w okresie od 5 maja 1994 r. do 3l lipca 2013 r. i w tym okresie rozbudowana i remontowana przez dzierżawcę. Wnioskodawca nie dokonał rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę w trakcie trwania umowy.

Na tle powyższego opisu sprawy Zainteresowany powziął wątpliwości odnośnie prawidłowości opodatkowania dostawy działki nr 2/19 zabudowanej budynkiem byłej stacji paliw (U-51) – pytanie oznaczone we wniosku nr 4.

W tym miejscu zauważyć należy, że w sytuacji, gdy nakłady na rozbudowę i remont dzierżawionej nieruchomości ponosił dzierżawca, a nie wydzierżawiający i pomiędzy stronami transakcji nie dojdzie do rozliczenia poniesionych nakładów to nie można uznać, że to Wnioskodawca ponosił nakłady na nieruchomość.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie w odniesieniu do działki nr 2/19, na której znajduje się budynek byłej stacji paliw (U-51) miało miejsce w chwili oddania budynku stacji paliw do użytkowania w 1988 r.

Zatem, dostawa działki nr: 2/19 zabudowanej budynkiem byłej stacji paliw (U-51) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy z jednoczesną możliwością rezygnacji ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 10 i opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy, pod warunkiem spełnienia wymogów wskazanych w art. 43 ust. 11 ustawy.

Ad. 5

W odpowiedzi na pytanie Zainteresowanego dotyczące ustalenia kryterium, według jakiego należy dokonać podziału działek niezabudowanych objętych częściowo miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, które w tej części podlegają opodatkowaniu stawką 23% a w pozostałej części zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) należy wskazać, że w związku z tym, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia części gruntu (częściowo zwolnionego od podatku a częściowo opodatkowanego stawką 23%) można przyjąć różne rozwiązania, np. zastosowanie klucza powierzchniowego (udziału powierzchni gruntów podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni gruntu stanowiącego przedmiot dostawy) lub według klucza wartościowego (udziału wartości gruntów podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości całego gruntu stanowiącego przedmiot dostawy). Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i indywidualne cechy nieruchomości.

Zdaniem Zainteresowanego, zastosowanie metody klucza powierzchniowego jest najbardziej zasadną metodą podziału.

Tym samym Wnioskodawca dokonując dostawy działek niezabudowanych objętych częściowo miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, które w tej części podlegają opodatkowaniu stawką 23% a w pozostałej części zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy może zastosować kryterium podziału w postaci klucza powierzchniowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku nr: 1.1, 1.2, 1.3, 2.3, 2.4, 2.5, 2.8, 2.10, 3, 4 i 5. Natomiast w wniosek w pozostałym zakresie dotyczącym pytań oznaczonych we wniosku nr: 2.1, 2.2, 2.6, 2.7 i 2.9 został rozpatrzony wydanym w dniu 14 października 2016 r. znak ILPP1-1/4512-1-35/16-4/SJ odrębnym rozstrzygnięciem.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.