Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-487/16-1/AZ
z 27 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieopłatne użyczenie opisane we wniosku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT tj. nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieopłatne użyczenie opisane we wniosku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT tj. nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

S. Sp. z o.o. (dalej: S. lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji specjalistycznych, zaawansowanych elementów infrastruktury systemów teleinformatycznych. W celach marketingowych oraz zakładając poprawę wyników sprzedaży Spółka zamierza zmodyfikować nieco jeden z kanałów dystrybucji swoich towarów poprzez lepsze umożliwienie zapoznania się potencjalnych klientów z ofertą i towarami sprzedawanymi przez S.. W ramach wspomnianej nowej formy oferowania towaru, Spółka zamierza podpisywać z potencjalnymi klientami umowy użyczenia dotyczące dystrybuowanego przez S. sprzętu, jeszcze przed finalizacją transakcji sprzedaży, nie pobierając z tego tytułu wynagrodzenia. Umowa użyczenia określać będzie warunki i termin nieodpłatnego korzystania przez klientów z towarów przekazanych przez Spółkę. Co do zasady okres umowy użyczenia trwać będzie od miesiąca do pół roku. W trakcie umowy użyczenia potencjalny klient będzie mógł dokładnie zapoznać się z towarami oferowanymi przez Spółkę, będzie mógł ten towar przetestować, sprawdzić jego parametry techniczne, zweryfikować czy towar będzie odpowiednio współdziałał z infrastrukturą techniczną klienta. W przypadku, gdy sprzęt zostanie uznany przez klienta za spełniający jego oczekiwania, formalizowana będzie transakcja sprzedaży towaru i S. wystawi fakturę sprzedażową na klienta. Jeżeli klient uzna natomiast, że sprzęt nie spełnia jego oczekiwań, dokona on zwrotu towaru do Spółki (brak realizacji transakcji sprzedaży, faktura sprzedażowa nie będzie wystawiana przez Spółkę), zwrócony towar będzie natomiast oferowany innemu potencjalnemu klientowi. W praktyce możliwe będą różne sytuacje realizacji umowy użyczenia i sprzedaży towaru, przykładowo klient może otrzymać klika lub kilkanaście sztuk danego towaru w ramach umowy użyczenia (zależne to będzie od kwestii technicznych) i po wygaśnięciu umowy użyczenia nabędzie tylko właśnie ten sprzęt. Będą również takie sytuacje gdzie klient po umowie użyczenia zakupi przekazany mu towar oraz złoży dodatkowe zamówienie na większą ilość tego samego towaru. Możliwe będzie także przekazanie klientowi w ramach umowy użyczenia kilku rodzajów danego towaru, gdzie po wygaśnięciu umowy klient zakupi większą ilość towaru ale tylko jednego typu, zwracając pozostałe towary do Spółki.

Spółka oświadcza jednocześnie, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i na bieżąco wykonuje czynności opodatkowane VAT. Podatek naliczony związany z nabyciem towarów, które będą oferowane klientom z opcją podpisania wcześniej umowy użyczenia, będzie odliczany przez Spółkę na zasadach ogólnych (standardowe rozliczenie podatku naliczonego). Towary oferowane klientom w ramach umów użyczenia zawsze każdorazowo, finalnie będą po stronie Spółki przedmiotem transakcji opodatkowanej VAT, bądź to jako sprzedaż towaru po wygaśnięciu umowy użyczenia realizowaną na rzecz klienta, który podpisał umowę użyczenia, bądź na rzecz innego pozyskanego klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne użyczenie przez Spółkę towarów potencjalnym klientom będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, tj. nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym, czy Spółka będzie zobowiązana do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodpłatne użyczenie przez Spółkę towarów potencjalnym klientom nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT, a w związku z tym Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach. Poniżej przedstawione zostało uzasadnienie przyjętego stanowiska.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm. dalej: ustawa VAT), opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy VAT „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy VAT, „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa (...) jeżeli podatnikowi, przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

W ocenie Spółki udostępnienie przez S. potencjalnym klientom towarów wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego nie stanowi po stronie Spółki dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT. Transakcja ta nie spełnia bowiem definicji dostawy towarów określonej w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy VAT. Jak bowiem zostało wskazane Spółka zamierza udostępniać/użyczać nieodpłatnie towary potencjalnym klientom, przy czym nie nabędą oni prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, gdyż przez cały czas wykorzystania tych towarów będę one własnością Spółki. Potencjalni klienci będą posiadać jedynie pozwolenie Spółki na ich użytkowanie w ograniczonym zakresie i czasie, na zasadach uzgodnionych ze Spółką i określonych w umowach użyczenia. Konsekwentnie należy stwierdzić, iż analizowana transakcja nie będzie stanowić po stronie Spółki czynności (dostawy towarów) podlegającej opodatkowaniu VAT ani w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel za wynagrodzeniem), ani też w oparciu o art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT (nieodpłatne przekazanie towarów).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. W art. 8 ust. 2 ustawy VAT ustawodawca wprowadza wyjątki od zasady, że jedynie odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT. W przepisie tym zrównuje się z odpłatnym świadczeniem usług nieodpłatne świadczenie usług, w sytuacji gdy dochodzi do:

1. użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarczą podatnika, (...) jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika (...) oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Opodatkowaniu VAT podlega zatem użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Dokonując więc wykładni a contrario przedmiotowego przepisu, nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika, które odbywa się do celów jego działalności gospodarczej, jest wyłączone z opodatkowania VAT. Kluczową kwestią jest więc określenie, czy oddanie potencjalnym klientom w nieodpłatne użytkowanie towarów będzie dokonywane przez S. do celów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Nadrzędnym celem ekonomicznym prowadzenia każdej działalności gospodarczej jest uzyskanie jak największego obrotu handlowego i maksymalizacja zysku. Oczywistym jest, że również celem Spółki jest sprzedaż jak największej ilości dystrybuowanych towarów. Poprzez użyczenie potencjalnym klientom towarów Spółka zamierza uczynić je bardziej rozpoznawalnymi, reklamować je, a jednocześnie utwierdzić potencjalnych klientów w przekonaniu, że są to towary dobrej jakości, odpowiadające wysokim wymaganiom technicznym. Umowy użyczenia towarów mają zatem służyć do zwrócenia uwagi potencjalnego kupującego na Spółkę i jej towary, a przez to do zachęcenia do zakupienia tych towarów.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, niewątpliwym jest, że oddanie w użytkowanie przedmiotowych towarów, gdzie głównym celem jest promocja towarów dystrybuowanych przez Spółkę, jest dokonywane do celów działalności gospodarczej S., Tym samym, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT, nieodpłatne użyczenie/oddanie w użytkowanie potencjalnym klientom towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Spółka nie będzie zatem zobowiązana do rozliczenia podatku VAT należnego w związku z analizowanymi transakcjami.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę potwierdzane jest w licznych wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych dotyczących podobnych stanów faktycznych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18 maja 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-183/12-2/JN), stwierdzono: „Nieodpłatne oddanie do używania zestawów multimedialnych potencjalnym klientom ma związek z prowadzoną działalnością, bowiem jak wynika z wniosku, ma na celu zachęcić klientów do udziału w akcji promocyjnej, a co za tym idzie do nabywania produktów Spółki. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że wymienione czynności nie stanowią także usług podlegających opodatkowaniu",
• w interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-855/13-2/SJ) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał że: „Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że nieodpłatne użyczenie przez Spółkę towarów (...), nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż przekazanie do nieodpłatnego używania - odbędzie się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Jak wynika bowiem z treści wniosku, nieodpłatne oddanie przedmiotowych towarów odbędzie się w celu promowania swojej marki. ”
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 maja 2014 r. (sygn. IPTPP4/443-102/14-4/OS) potwierdzono, że : „(...) oddanie rzeczy do używania na podstawie umowy użyczenia, nie może być kwalifikowane jako dostawa towarów, zrównana na podstawie art. 7 ust. 2 z odpłatną dostawą, gdyż wymienione w tym przepisie czynności przekazania towarów bez wynagrodzenia przenoszą prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, a oddanie towaru do używania na pewien czas, nie spełnia tego kryterium. (...) W opisanej sytuacji opakowanie będzie nieodpłatnie użyczane kontrahentom, zatem w przypadku, gdy opakowania wydawane są na podstawie umowy użyczenia, która ściśle związana jest z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, wówczas czynność nieodpłatnego użyczenia opakowań przez Spółkę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każe świadczenie niebędące dostawą towarów.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o VAT - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych". Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi" są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami „prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Dla ustalenia, czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany, czynny podatnik VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji specjalistycznych, zaawansowanych elementów infrastruktury systemów teleinformatycznych. W celach marketingowych oraz zakładając poprawę wyników sprzedaży Wnioskodawca zamierza zmodyfikować nieco jeden z kanałów dystrybucji swoich towarów poprzez lepsze umożliwienie zapoznania się potencjalnych klientów z ofertą i towarami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca zamierza podpisywać z potencjalnymi klientami umowy użyczenia dotyczące dystrybuowanego przez niego sprzętu, jeszcze przed finalizacją transakcji sprzedaży, nie pobierając z tego tytułu wynagrodzenia. Umowa użyczenia określać będzie warunki i termin nieodpłatnego korzystania przez klientów z towarów przekazanych przez Wnioskodawcę. Co do zasady okres umowy użyczenia trwać będzie od miesiąca do pół roku. W trakcie umowy użyczenia potencjalny klient będzie mógł dokładnie zapoznać się z towarami oferowanymi przez Wnioskodawcę będzie mógł ten towar przetestować, sprawdzić jego parametry techniczne, zweryfikować czy towar będzie odpowiednio współdziałał z infrastrukturą techniczną klienta. W przypadku, gdy sprzęt zostanie uznany przez klienta za spełniający jego oczekiwania, formalizowana będzie transakcja sprzedaży towaru i Wnioskodawca wystawi fakturę sprzedażową na klienta. Jeżeli klient uzna natomiast, że sprzęt nie spełnia jego oczekiwań, dokona on zwrotu towaru, zwrócony towar będzie natomiast oferowany innemu potencjalnemu klientowi.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy opisane we wniosku nieodpłatne użyczenie towarów potencjalnym klientom będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT jako nieodpłatna dostawa towarów lub nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, i czy w związku z tym będzie on zobowiązany do rozliczania podatku należnego od tego typu transakcji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynności użyczenia towarów potencjalnym klientom Wnioskodawcy nie można uznać za dostawę towaru, w myśl art. 7 ustawy. W przedmiotowym wypadku nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż jak wskazał Wnioskodawca dystrybuowane przez niego towary będą udostępnianie potencjalnym klientom w oparciu o umowy użyczenia - trwające co do zasady od miesiąca do pół roku - na podstawie których będą mogli oni testować udostępniony towar ale dopiero po zakończeniu umowy użyczenia i dokonaniu zakupu testowanego towaru staną się jego właścicielami natomiast w trakcie trwania ww. umowy właścicielem towaru pozostaje Wnioskodawca.

W analizowanej sprawie należy również wskazać, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy regulujących zasady używania rzeczy. Przez umowę użyczenia, zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) - użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Treść powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że aby uznać dane świadczenie (świadczenie usług) za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy.

Aby zatem uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z wniosku wynika, że za udostępnienie potencjalnym klientom towaru w ramach opisanych we wniosku umów użyczenia Wnioskodawca nie będzie pobierał wynagrodzenia.

W związku z tym przedmiotowej czynności nie można uznać za odpłatną i tym samym nie będzie ona stanowiła odpłatnego świadczenia usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Natomiast, aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy, musi ono służyć celom innym, niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Jak wskazał Wnioskodawca zamierza on podjąć działania opisane we wniosku w celach marketingowych zakładając poprawę wyników sprzedażowych firmy poprzez lepsze zapoznanie potencjalnych klientów z ofertą i towarami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę.

Zatem, czynność nieodpłatnego użyczenia przez Wnioskodawcę dystrybuowanych przez niego towarów w ramach zawartych z potencjalnymi klientami umów użyczenia będzie służyć celom prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a więc nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenia usług, podlegających opodatkowaniu w trybie art. 8 ust. 2 ustawy. Zatem, przedmiotowa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne użyczenie przez niego towarów potencjalnym klientom nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT, a w związku z tym nie będzie on zobowiązany do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy tj. ustalenia czy nieodpłatne użyczenie przez Wnioskodawcę towarów potencjalnym klientom będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, tj. nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu odpowiednio art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania podatku należnego VAT na takich transakcjach. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.