Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-25/16-2/KS
z 13 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 12 lipca 2016 r. (data wpływu 15 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty prowizji Agentowi (będącego rezydentem podatkowym w państwie, które nie zawarło z Polską umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty prowizji Agentowi (będącego rezydentem podatkowym w państwie, które nie zawarło z Polską umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność między innymi w zakresie produkcji i sprzedaży eksportowej papieru. W roku 2015 Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną dotyczącą usług pośrednictwa w sprzedaży dwóch asortymentów papieru na rynku ma., które będzie świadczyć na jego rzecz niepowiązana z nim spółka z siedzibą w Mo. (dalej: „Agent”). Na podstawie tej umowy Wnioskodawca jest obowiązany do płacenia Agentowi prowizji będącej określoną w umowie stawką procentową od wartości faktury wystawionej na rzecz i zapłaconej przez klienta znalezionego przez Agenta. Inne prowizje mogą być wypłacane od indywidualnych kontraktów zaproponowanych przez Agenta po uzgodnieniu przez wszystkie zainteresowane strony (na przykład w razie sprzedaży innych asortymentów papieru). Wynagrodzeniem za zawarcie przez Agenta umowy sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę są lub będą: prowizja procentowa oraz inne uzgodnione prowizje.

Agent będący osobą prawną z siedzibą w Mo. prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa sprzedaży na terenie Ma. i na podstawie wymienionej wyżej umowy agencyjnej jest wynagradzany tylko za sprzedaż na terytorium Ma. Polska nie zawarła z Mo. (miejscem siedziby Agenta) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca wypłaca (stan faktyczny) lub będzie wypłacał (zdarzenie przyszłe) prowizje na rzecz Agenta z tytułu tak zawartej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji zawarcia kontraktu na sprzedaż towarów oferowanych przez Wnioskodawcę w wyniku działalności Agenta będącego rezydentem podatkowym w państwie, które nie zawarło z Polską umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca ma obowiązek jako płatnik, potrącać od wypłacanej Agentowi prowizji zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie ma obowiązku, jako płatnik, potrącać od wypłacanej Agentowi prowizji, zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1-2a ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• 2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
  

– ustala się w wysokości 20% przychodów”.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu świadczeń wykonanych przez Agenta, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, nie wchodzą w zakres przychodów z tytułu świadczeń wymienionych w którymkolwiek przepisie powołanego wyżej art. 21 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności świadczenia te nie są związane z prawami autorskimi ani z działalnością sportową lub widowiskową. Świadczenia te nie wchodzą również w zakres świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Świadczenia Agenta w opisanej w stanie faktycznym umowie agencyjnej polegają na znalezieniu klienta na zakup towaru sprzedawanego przez Wnioskodawcę. W tej sytuacji można jedynie rozważyć, czy świadczenia Agenta są świadczeniami o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych w tym przepisie. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia Agenta nie są świadczeniami podobnymi do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Świadczenia i usługi wymienione w tym przepisie często określa się jako świadczenia niematerialne, gdyż ich rezultatem jest świadczenie o charakterze niematerialnym, a ich wartość dodana dla usługobiorcy jest trudna do zmierzenia.

Świadczenia wykonywane przez Agenta w opisanej umowie mają zupełnie inny charakter. Polegają na pośredniczeniu, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy. W świetle powyższego, opisana umowa agencyjna nie stanowi świadczenia niematerialnego, gdyż efektem świadczenia jest zawarcie umowy sprzedaży towaru (przedmiotów materialnych). Celem Agenta jest więc doprowadzenie do zawarcia umowy między Wnioskodawcą a podmiotem trzecim. Wynagrodzenie Agenta jest uzależnione od efektu w postaci zawarcia przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży eksportowej konkretnego towaru oraz otrzymania zapłaty za wyeksportowany towar (tzn. Agent ponosi tu częściowo ryzyko ekonomiczne związane ze ściągalnością należności Wnioskodawcy). Zatem, zadaniem Agenta jest znalezienie klienta na zagranicznym rynku, który nie tylko kupi towar, ale także jest wypłacalny. Zachodzi zatem istotna różnica pomiędzy świadczeniami wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a, a świadczeniami Agenta. Jak wspomniano rezultatem usług wymienionych w tym przepisie jest świadczenie o charakterze niematerialnym, a ich wartość dodana dla usługobiorcy jest trudna do zmierzenia. Tymczasem w przypadku usług świadczonych przez Agenta efektem jest zawsze dostawa towaru do zagranicznego kontrahenta, za którą Wnioskodawca otrzymuje zapłatę. Zatem efekt jest zarówno materialny, jak i łatwo mierzalny, gdyż wartość usługi Agenta jest zawsze pochodną wartości kontraktu eksportowego na dostawę towarów i jest uzależniona od otrzymania zapłaty przez Wnioskodawcę.

Usług pośrednictwa handlowego nie można także zaliczyć do „świadczeń o podobnym charakterze” wymienionych w tym przepisie ze względu na liczbę podmiotów koniecznych do dokonania zapłaty na rzecz Agenta. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych usług, tj. doradczych, księgowych, badania rynku, tj. usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W przypadku więc usługi pośrednictwa handlowego, jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzech podmiotów – zleceniodawcy, zleceniobiorcy oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa handlowego umowę ze zleceniodawcą.

Wreszcie wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy, świadczeń i usług brak jest usług agencyjnych lub pośrednictwa handlowego. Dla bardziej precyzyjnego omówienia świadczeń o podobnym charakterze zasadne jest odesłanie do klasyfikacji statystycznych. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) oraz Polską Klasyfikacją Działalności stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 ze zm.), usługi pośrednictwa jako „Sprzedaż hurtowa realizowana na zlecenie” (PKD 46.1) oraz „Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów” (PKD 46.1 8.Z) zostały sklasyfikowane odrębnie od usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na przykład, wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy reklama i badanie rynku zostały sklasyfikowane jako PKD 73.1 i 73.2. Wymieniona w tym przepisie działalność prawnicza, rachunkowo-księgowa i doradztwo podatkowe zostały sklasyfikowane jako PKD 69, a przetwarzanie danych jako PKD 63.1. Przemawia to za ekonomiczną i prawną odmiennością usług agencyjnych w stosunku do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie ma zatem podstaw do uznania świadczeń opisanych w stanie faktycznym za usługi wchodzące w zakres świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1, a zwłaszcza ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym brak jest podstaw do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wykonywanych wypłat za świadczone usługi dla Agenta działających na rzecz Wnioskodawcy na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W sposób analogiczny wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego z 23 marca 2013 r. nr IBPBII/1/415-1038/10/MCZ oraz z 29 kwietnia 2009 r. nr IBPBI/2/423-197/09/BG a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 17 grudnia 2013 r. nr IPPB5/423-721/13-4/IŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu.

Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 2a ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• 2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
  

– ustala się w wysokości 20% przychodów”.

W myśl art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeśli odbiorcą tych przychodów (wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy) jest rezydent podatkowy z kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, wówczas stawka potrącanego podatku u źródła wynika z tej umowy lub dochód taki może być na postawie wspomnianej umowy zwolniony z opodatkowania.

W powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, został określony konkretny katalog świadczeń, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Katalog ten nie jest wyczerpujący, jednakże nie ulega wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie.

Wprawdzie katalog usług wskazanych w omawianej regulacji jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ww. ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z powyższej regulacji wynika, że osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 omawianej ustawy mają obowiązek pobrania w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. Zatem podmioty te pełnią funkcje płatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2015 Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną dotyczącą usług pośrednictwa w sprzedaży dwóch asortymentów papieru na rynku Ma. które będzie świadczyć na jego rzecz niepowiązana z nim spółka z siedzibą w Mo. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca jest obowiązany do płacenia Agentowi prowizji będącej określoną w umowie stawką procentową od wartości faktury wystawionej na rzecz i zapłaconej przez klienta znalezionego przez Agenta. Inne prowizje mogą być wypłacane od indywidualnych kontraktów zaproponowanych przez Agenta po uzgodnieniu przez wszystkie zainteresowane strony (na przykład w razie sprzedaży innych asortymentów papieru). Wynagrodzeniem za zawarcie przez Agenta umowy sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę są lub będą: prowizja procentowa oraz inne uzgodnione prowizje. Agent będący osobą prawną z siedzibą w Mo. prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa sprzedaży na terenie Ma. i na podstawie wymienionej wyżej umowy agencyjnej jest wynagradzany tylko za sprzedaż na terytorium Ma. Polska nie zawarła z Mo. (miejscem siedziby Agenta) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca wypłaca lub będzie wypłacał (zdarzenie przyszłe) prowizje na rzecz Agenta z tytułu tak zawartej umowy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny należy stwierdzić, że uzyskiwany przez podmiot zagraniczny przychód osiągnięty z tytułu pośrednictwa w sprzedaży nie został literalnie wymieniony jako podlegający opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać go za przychód ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tym samym przychód uzyskany przez podmiot zagraniczny z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży nie jest objęty zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz agenta z tytułu usług pośrednictwa w sprzedaży nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy, do pobrania i odprowadzenia do organu podatkowego od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów.

Podsumowując, w sytuacji zawarcia kontraktu na sprzedaż towarów oferowanych przez Wnioskodawcę w wyniku działalności agenta będącego rezydentem podatkowym w państwie, które nie zawarło z Polską umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca nie ma obowiązku jako płatnik potrącać od wypłaconej agentowi prowizji zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.