Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.759.2016.2.JKT
z 8 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 lipca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 26 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne, które zostały poniesione przez Spółkę przewyższające minimalną kwotę określoną w zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne, które zostały poniesione przez Spółkę przewyższające minimalną kwotę określoną w zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 sierpnia 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510-759.2016.1.JKT, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 26 sierpnia 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”), posiadająca status dużego przedsiębiorcy, prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 17 maja 2006 r., na prowadzenie działalności gospodarczej, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie”).

Zezwolenie określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach wskazanych w Zezwoleniu pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W przedmiotowym Zezwoleniu ustalono następujące warunki prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE:

1. poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 226, poz. 2286 ze zm.), w wysokości nie mniej niż 68.878.645,00 zł do dnia 31 grudnia 2009 r., oraz narastająco nie mniej niż 125.877.367,00 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,
2. zatrudnienie na terenie strefy określonej liczby osób w określonym terminie i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2015 r.,
3. posiadanie tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością służącą do prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie Zezwolenia,
4. przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
   
   

Zezwolenie to zostało zmienione decyzją Ministra Gospodarki z 9 września 2015 r. w zakresie i obowiązku zatrudnienia określonej liczby pracowników, a następnie zostało zmienione w zakresie terminu jego obowiązywania.

Wielkość przysługującej Spółce pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest wyliczana w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie SSE, tj. jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6-8 cyt. rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, że Spółka spełniła warunki wskazane w Zezwoleniu, korzysta z przysługującego jej limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”).

Obecnie Spółka planuje poszerzenie profilu działalności gospodarczej, w ramach posiadanego Zezwolenia, o produkcję nowych wyrobów. W związku z powyższym planowane jest poniesienie nakładów inwestycyjnych związanych z nowym projektem (zakup maszyn i urządzeń do produkcji) w kwocie ok. 700 tys. USD.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu cyt. § 6 rozporządzenia w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, które będą ponoszone w przyszłości w związku z realizowaną nową inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, powiększają kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, uwzględnia się wszystkie wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione po dniu uzyskania Zezwolenia i w okresie jego ważności, kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Biorąc pod uwagę fakt, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie Zezwolenia z 17 maja 2006 r., zdarzenie przyszłe i pytanie Spółki powinny zostać przeanalizowane przez pryzmat przepisów w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, tj. w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. Nr 226, poz. 2286 ze zm.; dalej: „Rozporządzenie”) oraz ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm., dalej; „ustawa o SSE”) w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Natomiast zgodnie z brzmieniem ustępu 2 tego artykułu, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy określonej liczby pracowników przez określony czas oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Powyższy przepis wskazuje zatem warunki, których wypełnienie umożliwia zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w stosunku do dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu strefowym i wykonywanej na terenie SSE.

Ponadto, uzyskane przez Spółkę Zezwolenie nie określa żadnych dodatkowych warunków poza tymi wskazanymi w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego). W szczególności podkreślenia wymaga fakt, że uzyskane Zezwolenie nie określa maksymalnego poziomu nakładów inwestycyjnych, które mogą zostać poniesione przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE.

Analizując wskazane powyżej przepisy w brzmieniu obowiązującym w dniu 17 maja 2006 r., tj. dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia, Spółka zauważa, że żaden z przepisów ustawy o SSE ani i z przepisów Rozporządzenia, nie określał w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej podmiotowi działającemu na podstawie Zezwolenia na terenie SSE. Również uzyskane przez Spółkę Zezwolenie nie określa żadnych dodatkowych warunków poza wskazanymi powyżej, w szczególności nie określa ono maksymalnego poziomu nakładów inwestycyjnych, które mogą zostać poniesione przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE. Brak jest zatem podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że zarówno wydatki inwestycyjne do wysokości określonej w Zezwoleniu, jak też dalsze wydatki, przewyższające limit określony w Zezwoleniu, ponoszone przez Spółkę w okresie obowiązywania Zezwolenia, które pozostają w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE i które spełniają warunki, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, powinny zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych i tym samym powinny zwiększać podstawę określania wielkości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w granicach maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2015 r. poz. 282 ze zm.).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 r., poz. 851 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz.U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej wynika, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że 17 maja 2006 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Ww. zezwolenie ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

1. poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 226, poz. 2286 ze zm.), w wysokości nie mniej niż 68.878.645,00 zł do dnia 31 grudnia 2009 r., oraz narastająco nie mniej niż 125.877.367,00 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,
2. zatrudnienie na terenie strefy określonej liczby osób w określonym terminie i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2015 r.,
3. posiadanie tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością służącą do prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie Zezwolenia,
4. przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
   
   

Następnie 9 września 2015 r. zmieniono zezwolenie z 17 maja 2006 r. w ten sposób, że w zakresie i obowiązku zatrudnienia określonej liczby pracowników, a następnie zostało zmienione w zakresie terminu jego obowiązywania.

Zatem, z uwagi na fakt, że Spółka uzyskała zezwolenie 17 maja 2006 r., będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548). W myśl § 8 tego rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. 17 maja 2006 r., w sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 226, poz. 2286 ze zm.).

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami – do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

-zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

W świetle powyższych przepisów, stwierdzić należy, że kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

Podsumowując, wydatki inwestycyjne które Spółka poniesie w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Jednocześnie należy podkreślić, że wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.