Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-168/16-4/IL
z 14 września 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 21 czerwca 2016 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 24 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 22 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu usług nabywanych na terytorium Unii Europejskiej jak i poza Unią Europejską oraz ich rozliczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu usług nabywanych na terytorium Unii Europejskiej jak i poza Unią Europejską oraz ich rozliczenia. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 22 lipca 2016 r.) o informację dotyczącą adresu elektronicznego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i VAT-UE zgodnie z zapisami art. 113 ust. 1, art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). X jako organ władzy publicznej realizuje zadania publiczno-prawne nałożone przez poszczególne ustawy oraz określone w statucie, do których należy m.in. promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa, współpraca zagraniczna, uczestnictwo w międzynarodowych zrzeszeniach regionalnych, co skutkować będzie udziałem w targach międzynarodowych, konferencjach i koniecznością zakupu wszelkiego rodzaju usług promocyjnych.

W celu realizacji ww. zadań X jako czynny podatnik VAT dokonywać będzie zakupu usług na terenie Unii Europejskiej i poza jej terytorium. Zakup tych usług będzie związany z działalnością statutową. Za zakup tych usług X otrzymywać będzie zagraniczne faktury brutto wystawiane z tytułu:

  • zakupu powierzchni wystawienniczej wraz z usługami pomocniczymi na targach promocyjnych, turystycznych, nieruchomości;
  • publikacji reklamy prasowej w magazynie;
  • usług promocyjnych w ramach umowy (np. przepływ informacji, wspieranie, organizacja działań promocyjnych);
  • tłumaczeń ustnych i pisemnych;
  • prezentacji X podczas targów;
  • wsparcia dla strony internetowej;
  • najmu powierzchni biurowej;
  • zakupu usług telekomunikacyjnych (telefon stacjonarny w wynajmowanym biurze);
  • zakupu prelekcji-wykładu.

Za zakupione usługi X będzie dokonywać płatności na podstawie faktur VAT zawierających podatek VAT zagraniczny (realizacja usługi wystąpi na terytorium Unii Europejskiej), co wskazywać będzie na fakt, że za miejsce świadczenia ww. usług uznać należy miejsce wykonywania usługi, tj. kraj, w którym siedzibę ma usługodawca.

Natomiast w przypadku zakupu ww. usług poza terytorium Unii Europejskiej, X będzie dokonywać płatności na podstawie otrzymanych faktur, które będą zawierać zagraniczny podatek VAT bądź nie (realizacja usługi poza terytorium Unii Europejskiej), co wskazywać będzie na fakt, że za miejsce świadczenia ww. usług uznać należy terytorium państwa gdzie usługobiorca posiada siedzibę, czyli terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy można uznać, że w przypadku zakupu ww. usług na terytorium Unii Europejskiej X realizując zadania publiczno-prawne działa jako nie podatnik VAT i zakup tych usług stanowi jedynie rzeczywisty wydatek?
  2. Czy można uznać, że w przypadku ww. usług na terytorium poza Unią Europejską X realizując zadania publiczno-prawne działa jako nie podatnik VAT, jednakże jest zobowiązane rozpoznać to świadczenie jako import usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Zapis ten jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. X realizując zadania publicznoprawne działa więc jako nie podatnik VAT, a co za tym idzie, miejscem świadczenia usług będzie faktyczne miejsce wykonywania usługi (w przypadku zakupu ww. usług na terytorium Unii Europejskiej), zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy o VAT. X będzie dokonywać płatności za faktury brutto, które to stanowić będą jednocześnie jedynie realny wydatek dla X.

Ad. 2

W tym przypadku, gdy będzie występować zakup ww. usług poza terytorium Unii Europejskiej pomimo, iż X jako organ władzy publicznej będzie realizować zadania publicznoprawne nałożone przez poszczególne ustawy oraz określone w statucie, należy rozpoznać import usług zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT i występować jako zwykły uczestnik obrotu gospodarczego. Oznacza to, iż należy przyjąć, że miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania dla ww. usług, których wykonanie wystąpi poza terytorium Unii Europejskiej, będzie terytorium państwa gdzie usługobiorca posiada siedzibę, tj. terytorium kraju. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, gdzie w oparciu o zawartą ogólną zasadę, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem (...). X będzie też zobowiązane do rozliczenia podatku należnego z tytułu importu ww. usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) ‒ zwanej dalej ustawą ‒ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej  zawarta w ustawie  ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.; zwanej dalej Dyrektywą)  „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z brzmienia powołanego przepisu Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest ustalenie, czy działa on niezależnie, jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i VAT UE. Jako organ władzy publicznej realizuje zadania publiczno -prawne nałożone przez poszczególne ustawy oraz określone w statucie, do których należy m.in. promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa, współpraca zagraniczna, uczestnictwo w międzynarodowych zrzeszeniach regionalnych, co skutkować będzie udziałem w targach międzynarodowych, konferencjach i koniecznością zakupu wszelkiego rodzaju usług promocyjnych. W celu realizacji ww. zadań Wnioskodawca dokonywać będzie zakupu usług na terenie Unii Europejskiej i poza jej terytorium. Zakup tych usług będzie związany z działalnością statutową. Za zakup tych usług Wnioskodawca otrzymywać będzie zagraniczne faktury brutto.

Istota niniejszej sprawy sprowadza się w pierwszej kolejności do stwierdzenia, czy z tytułu nabycia na terytorium Unii Europejskiej i poza jej terytorium usług związanych z działalnością statutową Wnioskodawca będzie podatnikiem.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Stosownie do art. 28a ustawy  na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza nabywać usługi związane z jego działalnością statutową. Jednak – jak wskazano w opisie sprawy – jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE (zidentyfikowany do celów podatku VAT-UE) co oznacza, że w związku z nabywaniem tych usług będzie działał jako podatnik.

Zatem dla określenia miejsca świadczenia (opodatkowania) nabywanych usług należy Wnioskodawcę traktować jako podmiot będący podatnikiem.

W tym miejscu wskazać także należy, że dla uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu nabywanych usług (oraz ich rozliczenia), niezależnie od tego, z terytorium jakiego państwa będą one nabywane zastosowanie będą miały te same przepisy ustawy. Zatem to, czy usługi będą nabywane przez Wnioskodawcę z terytorium Unii Europejskiej, czy spoza jej terytorium, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w tej sprawie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Powyższy przepis zawiera szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy).

Z cyt. przepisu art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Przepis ten – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca będzie nabywał na terytorium Unii Europejskiej i poza terytorium Unii Europejskiej następujące usługi:

  • zakupu powierzchni wystawienniczej wraz z usługami pomocniczymi na targach promocyjnych, turystycznych, nieruchomości;
  • publikacji reklamy prasowej w magazynie;
  • promocyjne w ramach umowy (np. przepływ informacji, wspieranie, organizacja działań promocyjnych);
  • tłumaczeń ustnych i pisemnych;
  • prezentacji X podczas targów;
  • wsparcia dla strony internetowej;
  • najmu powierzchni biurowej;
  • zakupu usług telekomunikacyjnych (telefon stacjonarny w wynajmowanym biurze);
  • zakupu prelekcji-wykładu.

Wskazać należy, że zakup powierzchni wystawienniczej wraz z usługami pomocniczymi na targach promocyjnych, turystycznych, nieruchomości oraz najem powierzchni biurowej stanowią usługi związane z nieruchomością. Dla tych usług miejsce świadczenia powinno zostać ustalone na podstawie art. 28e ustawy, stanowiącego zastrzeżenie do zasady wskazanej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Dla pozostałych usług: publikacji reklamy prasowej w magazynie, promocyjnych w ramach umowy (np. przepływ informacji, wspieranie, organizacja działań promocyjnych), tłumaczeń ustnych i pisemnych, prezentacji X podczas targów, wsparcia dla strony internetowej, telekomunikacyjnych (telefon stacjonarny w wynajmowanym biurze) oraz prelekcji-wykładu, miejsce świadczenia powinno zostać ustalone na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy.

Przez import usług rozumie się usługi spełniające łącznie następujące warunki:

  1. miejscem świadczenia (opodatkowania) danej usługi – zgodnie z art. 28b-28n ustawy – jest terytorium Polski;
  2. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;
  3. usługobiorcą jest podmiot, wymieniony w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest zidentyfikowany do celów podatku VAT-UE, zatem będzie działał jako podatnik. Wobec powyższego, zobowiązany będzie do wykazania w podatku od towarów i usług importu usług z tytułu nabycia na terytorium Unii Europejskiej i poza terytorium Unii Europejskiej (co jak wskazano w niniejszej interpretacji nie ma znaczenia w sprawie) usług:

  • publikacji reklamy prasowej w magazynie,
  • promocyjnych w ramach umowy (np. przepływ informacji, wspieranie, organizacja działań promocyjnych),
  • tłumaczeń ustnych i pisemnych,
  • prezentacji X podczas targów,
  • wsparcia dla strony internetowej,
  • telekomunikacyjnych (telefon stacjonarny w wynajmowanym biurze),
  • prelekcji-wykładu.

Natomiast dla nabywanych na terytorium Unii Europejskiej i poza terytorium Unii Europejskiej usług:

  • zakupu powierzchni wystawienniczej wraz z usługami pomocniczymi na targach promocyjnych, turystycznych, nieruchomości,
  • najmu powierzchni biurowej

miejsce świadczenia, a więc także opodatkowania będzie znajdowało się poza terytorium kraju, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania – w podatku od towarów i usług – importu tych usług.

Odpowiadając na pytania należy zatem stwierdzić, że niezależnie od tego, czy Wnioskodawca będzie nabywał ww. usługi realizując zadania publiczo-prawne z terytorium Unii Europejskiej czy spoza jej terytorium, w związku z tym, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE, będzie działał jako podatnik określony w art. 28a ustawy, i w zależności od miejsca świadczenia danej usługi (określonego powyżej), będzie zobowiązany rozpoznać import usług.

Wnioskodawca przedstawiając stanowisko własne do pytania 1 wskazał, że z tytułu nabycia usług będących przedmiotem wniosku z terytorium Unii Europejskiej, nie będzie działał jako podatnik. Natomiast stanowisko do pytania 2 oparł na założeniu, że zakup tych samych usług z terytorium państw poza Unią Europejską (tam wykonanych) należy traktować inaczej, a Wnioskodawca występować będzie z tytułu ich nabycia jako „zwykły uczestnik obrotu gospodarczego”. Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należy stwierdzić, że jest ono nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj