Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.602.2016.2.PW
z 13 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku złożonym za pośrednictwem Platformy ePUAP z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia obligacji, które Wnioskodawca otrzyma w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej −jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia obligacji, które Wnioskodawca otrzyma w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.602.2016.1.PW (doręczonym za pośrednictwem Platformy e-PUAP w dniu 17 sierpnia 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 29 sierpnia 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 23 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną − polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej „Spółka przekształcona”), która powstała na skutek przekształcenia innej spółki osobowej, w której Wnioskodawca był wspólnikiem (akcjonariuszem) − spółki komandytowo-akcyjnej (dalej „Spółka”). Spółka przekształcona w swoim majątku posiada obligacje. Obligacje, które posiada Spółka przekształcona zostały nabyte po przekształceniu w spółkę komandytową. Posiadane przez Spółkę przekształconą obligacje zostały wyemitowane przez spółki prawa polskiego na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2015 r., poz. 238 z późn. zm., dalej: „Obligacje”). Spółka opłaciła Obligacje przedsiębiorstwem w drodze instytucji datio in solutum. Wartość emisyjna Obligacji została wyrażona w określonej kwocie pieniężnej. Na mocy zawartego porozumienia pomiędzy Spółką a nabywcą przedsiębiorstwa (dalej: „Emitent”) doszło do spełnienia innego świadczenia w miejsce świadczenia pierwotnego (datio in solutum) mocą, którego zobowiązanie zbywcy przedsiębiorstwa do zapłaty kwoty pieniężnej za Obligacje zostało wykonane. W ramach instytucji datio in solutum doszło do spełnienia świadczenia niepieniężnego przez zbywcę przedsiębiorstwa zamiast spełnienia pierwotnego świadczenia pieniężnego − zapłaty za Obligacje. Wnioskodawca zamierza wypowiedzieć umowę spółki w trybie art. 61 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych oraz na podstawie postanowień zawartych w umowie Spółki przekształconej. Konsekwencją wypowiedzenia umowy spółki przez Wnioskodawcę będzie wystąpienie ze Spółki („Wystąpienie”). Na moment wystąpienia Wnioskodawca otrzyma wyłącznie część Obligacji wchodzących w skład majątku Spółki przekształconej. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca otrzyma od Spółki przekształconej Obligacje, które zamierza odpłatnie zbyć po wystąpieniu ze Spółki przekształconej. Zbycie Obligacji nastąpić może przed upływem 6 lat od wystąpienia ze Spółki przekształconej. Zbycie Obligacji może nastąpić na rzecz osób trzecich lub w drodze wykupu Obligacji przez ich emitenta („Zbycie”). Zbycie Obligacji nie będzie następować w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że Spółka komandytowa, której Wnioskodawca jest wspólnikiem prowadzi działalność gospodarczą w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej spółki komandytowej jest licencjonowanie znaku towarowego oraz wynajmowanie nieruchomości. Spółka kapitałowa prawa polskiego (Spółka Akcyjna) wyemitowała Obligacje na rzecz spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem. W konsekwencji spółka komandytowa nabyła Obligacje w związku z mającą miejsce emisją. Dokumentem potwierdzającym opłacenie Obligacji przedsiębiorstwem w ramach datio in solutum jest zawarta przez spółkę komandytową oraz spółkę prawa polskiego (Spółkę Akcyjną) umowa o charakterze rozporządzającym. Podstawę prawną nabycia Obligacji poprzez przeniesienie przedsiębiorstwa w drodze datio in solutum stanowi umowa rozporządzająca zawarta przez Spółkę komandytową oraz spółkę kapitałową prawa polskiego. Do zawarcia umowy przenoszącej własność przedsiębiorstwa w zamian za Obligacje doszło na podstawie art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1962 r. Kodeks cywilny (dalej: „KC”), regulującego w prawie polskim instytucję datio in solutum. Do dnia wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej koszt nabycia Obligacji nie został rozpoznany. Obligacje opłaciła spółka komandytowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Co stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w przypadku Zbycia Obligacji w terminie przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło Wystąpienie ze Spółki przekształconej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia Obligacji przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wystąpił ze Spółki przekształconej kosztem uzyskania przychodów w przypadku Zbycia Obligacji będzie wartość wierzytelności wyrażonej kwotowo, uregulowanej w ramach instytucji datio in solutum za Obligacje.

W przypadku, gdy zbycie składników majątku otrzymanych w wyniku Wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki przekształconej nastąpi przed upływem 6 lat od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wystąpił ze Spółki przekształconej rozpozna On zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 przychód z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”.

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”.

W art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wprowadził szczególne zasady ustalania dochodu z tytułu odpłatnego Zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku Wystąpienia ze spółki osobowej. Zgodnie ze wskazanym przepisem art. 24 ust. 3d „Dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio”. Zgodnie z zacytowanym przepisem, przedmiotem opodatkowania w przypadku odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku Wystąpienia ze spółki osobowej jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na nabycie lub wytworzenie zbywanego składnika majątkowego niezaliczone w jakiejkolwiek formie do kosztów przez wspólnika lub spółkę. W konsekwencji w przypadku odpłatnego zbycia składnika majątkowego podatnik uprawniony jest do pomniejszenia przychodu ze sprzedaży składnika majątkowego o koszty nabycia lub wytworzenia niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę osobową bądź podatnika po wystąpieniu ze spółki osobowej. Zgodnie z art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodu są „wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie”.

Przepisy podatkowe nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem „wydatków” na nabycie składnika majątkowego, z uwagi na powyższe należy odwołać się do wykładni językowej. Według internetowego Słownika Języka Polskiego przez „wydatek” należy rozumieć „sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś”. Z definicji tej można wyprowadzić następujące wnioski. Po pierwsze, wydatek oznacza przeniesienie określonych dóbr, które powoduje u wydatkującego uszczuplenie majątku; innymi słowy wydatek oznacza zmniejszenie się majątku wydatkującego. Po drugie, wydatek może mieć postać sumy pieniędzy, jak również postać niepieniężną (np. rzeczy lub praw); wydatkiem może być zatem także przeniesienie własności nieruchomości, znaku towarowego lub przedsiębiorstwa. Za takim rozumieniem omawianego przepisu opowiedział się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 czerwca 2011 r. (sygn. IBPBI/1/415-361/11/AB). Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowego stanu faktycznego Wnioskodawca otrzyma z chwilą Wystąpienia ze Spółki przekształconej Obligacje nabyte w zamian za zbywane przedsiębiorstwo. Wartość emisyjna Obligacji została określona w kwocie pieniężnej. W skutek zastosowania jednak instytucji datio in solutum doszło do uregulowania wierzytelności pieniężnej przysługującej Emitentowi względem zbywcy przedsiębiorstwa poprzez przeniesienie własności przedsiębiorstwa. Z uwagi na powyższe w przedmiotowej sprawie doszło do nabycia składnika majątkowego w postaci Obligacji w zamian za przeniesienie własności przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe jako wydatek na nabycie Obligacji w przedmiotowej sprawie należy przyjąć wartość emisyjną Obligacji, która została uregulowana w ramach datio in solutum poprzez przeniesienie przedsiębiorstwa. Warunkiem objęcia Obligacji było uregulowanie wierzytelności pieniężnej przysługującej Emitentowi. W konsekwencji Wnioskodawca, w przypadku Zbycia Obligacji przed upływem 6 lat od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wystąpił ze Spółki osobowej będzie uprawniony do pomniejszenia przychodu ze sprzedaży Obligacji o wydatki na nabycie Obligacji niezaliczone w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowym stanie faktycznym wydatkiem na nabycie Obligacji jest wartość emisyjna Obligacji opłaconych przedsiębiorstwem, ponieważ to ich opłacenie, w tym opłacenie w formie datio in solutum, warunkowało objęcie wskazanego składnika majątkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 ww. ustawy, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W związku z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, do rozliczeń związanych z wystąpieniem wspólnika ze spółki komandytowej zastosowanie ma przepis art. 65 ww. ustawy, dotyczący wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.

Zgodnie z brzmieniem art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki (komandytowej) wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Jako dzień bilansowy przyjąć należy – w przypadku wypowiedzenia – ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia (art. 65 § 2 pkt 1 ww. ustawy). Z kolei w myśl art. 65 § 3 Kodeksu spółek handlowych udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

W myśl art. 61 § 1 ww. ustawy, jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego.

Wystąpienie wspólnika ze spółki komandytowej jest sposobem zakończenia łączącego go z pozostałymi wspólnikami stosunku prawnego wynikającego z umowy spółki. Z dniem wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej prawo własności wszystkich składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności, przechodzi na własność pozostających w spółce wspólników (z zastrzeżeniem formy przeniesienia własności dotyczącej nieruchomości). Natomiast udział w prawie własności składników majątkowych występującego ze spółki wspólnika przekształca się w należność pieniężną.

Wskazać należy, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatku dochodowego, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

− prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. nr 106, poz. 622, nr 131, poz. 763 i nr 234, poz. 1391).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych rozumie się przez to:

1. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. − Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
2. inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).
   
   

W świetle powyższego wskazać należy, że obligacje – o których mowa we wniosku – stanowią papiery wartościowe, w rozumieniu cytowanego uprzednio art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną – w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy – przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie ze Spółki przekształconej, do dnia odpłatnego zbycia Obligacji nie upłynie 6 lat, do ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia Obligacji zastosowanie będzie miał przepis art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji, jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.

Instytucja świadczenia w miejsce wypełnienia (datio in solutum), została uregulowana w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1962 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Wyjaśnić należy, że świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną– polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, która powstała na skutek przekształcenia innej spółki osobowej, w której Wnioskodawca był wspólnikiem (akcjonariuszem) – spółki komandytowo-akcyjnej. Spółka przekształcona w swoim majątku posiada obligacje, które zostały nabyte po przekształceniu w spółkę komandytową i zostały wyemitowane przez spółki prawa polskiego na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2015 r., po. 238, z późn. zm.). Spółka opłaciła obligacje przedsiębiorstwem w drodze instytucji datio in solutum. Wartość emisyjna obligacji została wyrażona w określonej kwocie pieniężnej. Wnioskodawca zamierza wypowiedzieć umowę spółki w trybie art. 61 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych oraz na podstawie postanowień zawartych w umowie Spółki przekształconej. Konsekwencją wypowiedzenia umowy spółki przez Wnioskodawcę będzie wystąpienie ze Spółki. Na moment wystąpienia Wnioskodawca otrzyma wyłącznie część Obligacji wchodzących w skład majątku Spółki przekształconej. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca otrzyma od Spółki, które Wnioskodawca zamierza odpłatnie zbyć po wystąpieniu ze Spółki przekształconej. Zbycie Obligacji może nastąpić przed upływem 6 lat od wystąpienia ze Spółki przekształconej. Do dnia wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej koszt nabycia Obligacji nie został rozpoznany. Obligacje opłaciła spółka komandytowa.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że w przypadku zbycia Obligacji przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wystąpił ze Spółki przekształconej kosztem uzyskania przychodów w przypadku Zbycia Obligacji będzie wartość wierzytelności wyrażonej kwotowo, uregulowanej w ramach instytucji datio in solutum za Obligacje.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tutejszy Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.