Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-851/15-1/JK
z 5 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 353/16 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 4 września 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, osoba fizyczna, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest pracownikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, należącej do koncernu międzynarodowego (dalej: Spółka i Grupa odpowiednio).

Wnioskodawca pełni w Spółce funkcje kierownicze i istotne dla jej rozwoju.

W strukturach Grupy funkcjonuje program motywacyjny, tzw. Share Matching Plan (dalej: SMP) skierowany do osób zajmujących stanowiska kierownicze i pełniących kluczowe funkcje dla rozwoju Grupy, których działalność przyczynia się w znaczącym stopniu do rozwoju podmiotów należących do Grupy, w tym Spółki (dalej jako: Uczestnicy).

Nadrzędnym celem programu motywacyjnego jest utrzymanie i zwiększenie zaangażowania kluczowych osób Grupy w działalność poszczególnych podmiotów z Grupy, przekładające się na zwiększenie wartości spółek należących do Grupy, w tym Spółki, poprzez osiągnięcie określonych parametrów ekonomicznych.

Wnioskodawca bierze udział w SMP, który polega na:

• zakupie przez Uczestników akcji podmiotu szwajcarskiego, notowanych na szwajcarskiej giełdzie papierów wartościowych po cenie stanowiącej średnią cen zamknięcia za jedną akcję w określonym przez Grupę okresie z maksymalnym rabatem do 10%, przy czym w różnych latach rabat ten może kształtować się na różnym poziomie z założeniem, że nie może on przekroczyć poziomu 10% (dalej: Akcje) oraz
• warunkowym i nieodpłatnym otrzymaniu dodatkowych akcji, tzw. Matching Shares (dalej: Dodatkowe akcje) w ilości odpowiadającej iloczynowi liczby uprzednio zakupionych Akcji i określonego mnożnika opartego na wynikach Grupy kalkulowanego w określony przez Grupę sposób.
  
  

Zakupione Akcje oddawane są do dyspozycji Uczestników, przy czym Akcje są zablokowane na okres 3 lat (dalej: okres zblokowany). W praktyce oznacza to, że podczas tego okresu Akcje mają ograniczone prawa w zakresie ich zbywalności, tj. co do zasady nie mogą być przedmiotem sprzedaży, zastawu lub innej formy dyspozycji/zbycia, w ramach której doszłoby do przeniesienia praw własności do Akcji.

Z kolei uzyskanie Dodatkowych akcji uzależnione jest od: (i) odpłatnego zakupu Akcji, (ii) zachowania Akcji w okresie ograniczonego prawa ich zbywania, (iii) wyników Grupy w określonym przedziale czasu oraz (iv) pozostania pracownikiem/członkiem zarządu spółki z Grupy. Mnożnik, jaki może zostać zastosowany na potrzeby ustalenia ilości Dodatkowych akcji może przybierać wartości od 0.2 do 1.0. Akcje i Dodatkowe akcje przyznawane są w oparciu o ofertę podpisaną pomiędzy podmiotem szwajcarskim a Uczestnikami.

Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że z posiadanych przez niego informacji wynika, że Spółka jest/będzie co do zasady obciążana przez podmiot szwajcarski (w całości lub częściowo) kosztami uczestnictwa pracowników/członków zarządu Spółki w SMP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, w celu wyeliminowania wątpliwości co do stosowania obowiązujących przepisów ustawy o PDOF, Wnioskodawca wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do określenia źródła przychodu i momentu powstania przychodu w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy we wskazanym programie motywacyjnym, a także wynikających z tego tytułu obowiązków Wnioskodawcy jako podatnika PDOF.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku programu motywacyjnego SMP, w momencie (i) zakupu przez Wnioskodawcę Akcji oraz (ii) nieodpłatnego otrzymania Dodatkowych akcji, nie powstaje po jego stronie jakikolwiek przychód dla celów PDOF i tym samym nie powstają jakiekolwiek obowiązki w zakresie PDOF.

Dopiero w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę Akcji i/lub Dodatkowych Akcji Wnioskodawca będzie zobowiązany jako podatnik wykazać i rozliczyć w zeznaniu rocznym przychód z tytułu kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie, w myśl art. 11 ust. 2b ustawy o PDOF, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe, oraz fakt, że w ramach SMP (i) Akcje nabywane są przez Uczestników (w tym Wnioskodawcę) za określoną cenę uwzględniającą rabat a (ii) Dodatkowe akcje przyznawane są nieodpłatnie, należy rozważyć czy z perspektywy ww. przepisów ich nabycie/otrzymanie powoduje powstanie przychodu po stronie Uczestnika (w tym Wnioskodawcy) w postaci odpowiednio (i) częściowo odpłatnego lub (ii) nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu PDOF.

Wnioskodawca w tym miejscu pragnie wskazać, że z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym obciążającym przyrost majątkowy, a zatem przychodem jest tylko taka wartość (bez względu na formę/postać), która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że o nieodpłatnym świadczeniu (w tym również częściowo odpłatnym świadczeniu), mającym cechy przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOF można mówić w sytuacji, gdy:

• podmiot, na rzecz którego dokonywane jest tego rodzaju świadczenie odnosi korzyść, a więc musi zaistnieć u niego trwałe przysporzenie majątkowe,
• korzyść ta musi zostać odniesiona kosztem innego podmiotu, a więc powinna istnieć możliwość ustalenia kto poniósł ekonomiczny ciężar owego przesunięcia majątkowego,
• korzyść musi mieć konkretny wymiar finansowy,
• świadczenie musi mieć nieodpłatny charakter, tj. nie może ono wiązać się z jakimkolwiek ekwiwalentem ze strony podatnika.
  
  

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na fakt, że cechą akcji jako papierów wartościowych jest to, że generują one przychód/dochód dopiero w przyszłości w postaci wypłaconej akcjonariuszowi dywidendy lub też w momencie sprzedaży w wysokości różnicy pomiędzy otrzymaną ceną a kosztami poniesionymi na nabycie takich akcji.

Tym samym, w omawianym przypadku nabycie Akcji po preferencyjnej cenie czy też otrzymanie Dodatkowych akcji stanowi jedynie potencjalny przychód, którego nie należy rozpatrywać w kategorii częściowo odpłatnego lub nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu PDOF. Przychód po stronie Wnioskodawcy powstanie bowiem dopiero w momencie albo otrzymania dywidendy od spółki szwajcarskiej lub w momencie sprzedaży Akcji/Dodatkowych akcji, sklasyfikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych, opodatkowany według stawki podatkowej w wysokości 19%.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że w okresie zblokowanym nie jest on pełnoprawnym właścicielem Akcji, gdyż nie może on nimi swobodnie dysponować.

Ponadto, w praktyce może się okazać, że w ramach SMP nigdy nie dojdzie do realizacji przychodu jeśli warunki wynikające z założeń do przedmiotowego planu motywacyjnego nie zostaną spełnione, w tym m.in. jeśli w okresie zblokowanym Uczestnik (w tym Wnioskodawca) przestanie być pracownikiem/członkiem zarządu spółki z Grupy.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy, trudno byłoby w takiej sytuacji rozpatrywać moment nabycia Akcji po preferencyjnej cenie czy też nieodpłatnego nabycia Dodatkowych akcji jako przychód podlegający opodatkowaniu PDOF, gdyż może to prowadzić do sytuacji, w której opodatkowany zostałby przychód, który mógłby nigdy nie zostać zrealizowany, a co więcej mógłby nawet nigdy nie zostać uznany za przychód.

Ponadto, w opinii Wnioskodawcy, kolejnym argumentem przemawiąjącym za brakiem powstania jakiegokolwiek przychodu po stronie Wnioskodawcy w momencie nabycia Akcji po preferencyjnej cenie lub nieodpłatnego nabycia Dodatkowych akcji jest fakt, że taki przychód byłby opodatkowany podwójnie, tj. raz w momencie nabycia Akcji/Dodatkowych akcji i drugi raz w momencie sprzedaży.

Wynika to przede wszystkim z konstrukcji przepisu art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF, zgodnie z którym dochodem ze zbycia papierów wartościowych (a więc akcji) jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g lub art. 23 ust. 1 pkt 38 z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (które jednak nie mają zastosowania w omawianym przypadku).

Tym samym, przepis ten wyłącza możliwość zastosowania art. 22 ust. 1d ustawy o PDOF, który traktuje o możliwości rozpoznania jako koszt podatkowy wartości przychodu określonego w związku z otrzymaniem częściowo odpłatnego czy też nieodpłatnego świadczenia. W przypadku więc rozpoznania przez Wnioskodawcę przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOF w momencie nabycia Akcji po preferencyjnej cenie lub nieodpłatnego nabycia Dodatkowych akcji nie będzie miał on prawa do uznania tak rozpoznanego przychodu jako koszt podatkowy w momencie zbycia Akcji/Dodatkowych akcji, gdyż art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF zawiera zamknięty katalog kosztów, które mogą być w takiej sytuacji rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu i katalog ten nie uwzględnia możliwości rozpoznania kosztu podatkowego według zasad przewidzianych w art. 22 ust. 1d ustawy o PDOF.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w:

• wyroku NSA z 13 lutego 2014 r., sygn. II FSK 601/12, w którym sąd wskazał m.in.: Nabywając akcje podatnik nabywa w związku z tym określone uprawnienia niemajątkowe i majątkowe, których realizacja dopiero w przyszłości może wiązać się z przysporzeniem majątkowym (otrzymaniem dywidendy, zbyciem akcji za cenę wyższą od ceny nabycia). Trafnie w związku z tym przyjęto w zaskarżonym wyroku, że skarżąca nie otrzymała nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. już w momencie przyznania jej akcji w ramach programu motywacyjnego, oraz Objęcie akcji jako zdarzenie powodujące powstanie przychodów zostało wymienione w art. 17 ust. 1 u.p.d.o.f., zawierającym katalog zdarzeń, powodujących powstanie przychodów z kapitałów pieniężnych. Konieczne jest jednak, aby objęcie akcji nastąpiło w zamian za wkład niepieniężny (art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.). Nie oznacza to jednak, aby objęcie akcji w zamian za wkład pieniężny bądź akcji za cenę niższą od rynkowej bądź nieodpłatnie stanowiło przychód z innego źródła. Przeciwnie, treść art. 17 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 38 i art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. daje podstawy do wyprowadzenia wniosku, że objęcie akcji (nieodpłatnie, częściowo nieodpłatnie) jest neutralne podatkowo w dacie tego zdarzenia, ale podlega opodatkowaniu w momencie odpłatnego zbycia udziałów (akcji), stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f. Dopiero w tym momencie ujawnia się bowiem rzeczywisty przychód z objęcia akcji.
• wyroku NSA z 11 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 111/12, w którym sąd wskazał m.in.: Uznanie (jak czyni to organ), że przychód powstaje już w momencie objęcia akcji jako równowartość ceny rynkowej nabytych nieodpłatnie papierów wartościowych prowadziłoby do podwójnego opodatkowania części dochodu. Po raz pierwszy doszłoby do opodatkowania przychodu (z nieodpłatnego świadczenia) w momencie nabycia akcji, a drugi raz w momencie ich zbycia. Nabycie akcji nieodpłatnie oznacza bowiem, na co wskazano wyżej, niemożność uwzględnienia w podstawie opodatkowania kosztów uzyskania przychodów.
• wyroku NSA z 9 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1113/10, w którym sąd wskazał m.in.: Nie można także nie zauważyć, że dochód z tego samego tytułu może być opodatkowany tylko raz i może być, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f., przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów. Uznanie, że przychód powstaje już w momencie nabycia akcji jako różnica między ceną rynkową a ceną faktycznie zapłaconą ( przy czym przychód ten byłby równy dochodowi, skoro wydatki związane z nabyciem akcji można uznać za koszt uzyskania przychodu wyłącznie ze zbycia akcji), a następnie uwzględnienie- przy obliczaniu dochodu ze zbycia tych akcji- jako kosztu uzyskania przychodu- wyłącznie faktycznej ceny ich nabycia prowadziłoby do podwójnego opodatkowania części dochodu( raz w momencie nabycia, a drugi raz w momencie zbycia akcji) oraz nie można uznać, że w momencie nabycia akcji po preferencyjnej cenie nabywca uzyskuje przychód w postaci częściowo nieodpłatnego świadczenia.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku SMP w momencie (i) otrzymania Akcji po preferencyjnej cenie, (ii) nieodpłatnego otrzymania Dodatkowych akcji nie powstaje jakikolwiek przychód po stronie Wnioskodawcy dla celów PDOF i tym samym nie powstają jakiekolwiek obowiązki w zakresie PDOF. Jednocześnie dopiero w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę Akcji/Dodatkowych akcji będzie on zobowiązany jako podatnik wykazać i rozliczyć ten przychód jako przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany według stawki liniowej w wysokości 19%.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dnia 20 listopada 2015 r. interpretację indywidualną nr ILPB2/4511-1-851/15-2/JK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji indywidualnej stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym przychód z tytułu udziału w przedmiotowym programie motywacyjnym powstanie dopiero w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę Akcji i/lub Dodatkowych Akcji należało uznać za nieprawidłowe. O powstaniu przychodu należy bowiem mówić zarówno w momencie nabycia akcji, jak i w momencie ich sprzedaży. Przy powyższym – wbrew opinii Wnioskodawcy – w przypadku opodatkowania przychodu z tytułu nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego, a następnie opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia akcji uzyskanych nie dojdzie do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu. Zbycie akcji stanowi bowiem kolejną – różną od nieodpłatnego bądź preferencyjnego nabycia – czynność podlegającą opodatkowaniu (stanowi odrębne źródło przychodów wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. Jednakże w wyniku ponownej analizy sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 28 grudnia 2015 r. nr ILPB2/4511-2-90/15-2/JWP).

W związku z powyższym, Strona wniosła skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu za pośrednictwem tut. Organu (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 1 lutego 2016 r.).

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 19 lutego 2016 r. nr ILPB2/46-9/16-2/JWP, w którym wniesiono o jej oddalenie.

Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydał wyrok w dniu 14 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 353/16, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 31 sierpnia 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Po 353/16 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że na uwzględnienie zasługuje zarzut naruszenia prawa materialnego, tj. art. 11 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem, w ocenie Sądu, organ dokonał błędnej oceny, co do możliwości zastosowania tych przepisów w sprawie i w konsekwencji niezasadnie uznał, że Strona osiągnęła przychód w rozumieniu art. 11 cyt. ustawy, gdyż powstało po jej stronie przysporzenie majątkowe w wyniku nabycia akcji i/lub dodatkowych akcji w formie częściowo odpłatnej bądź nieodpłatnej, a następnie wadliwie wywiódł, że w momencie nabycia akcji Strona uzyska przychód, który należy zaliczyć do innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy. Co istotne, organ stwierdził ponadto, że w momencie sprzedaży akcji skarżąca uzyska kolejny przychód, tym razem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z kapitałów pieniężnych. Ponadto skład orzekający wskazał, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku beneficjent (Strona) nie mógł uzyskać innych korzyści z tytułu nabycia Akcji (np. prawa do dywidendy) niż osiągnięcie dochodu z ich sprzedaży. Należy zatem przyjąć, że realizacja praw wynikających z Akcji i/lub Dodatkowych akcji polega na uzyskaniu opodatkowanego dochodu dopiero w momencie ich sprzedaży. W związku z tym, zdaniem Sądu, Skarżący przychód uzyska wyłącznie raz – w momencie sprzedaży Akcji, a jego źródłem będą kapitały pieniężne, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 14 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 353/16 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że powołane interpretacje wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień 20 listopada 2015 r., tj. na dzień wydania interpretacji indywidualnej o nr ILPB2/4511-1-851/15-2/JK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.