Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-1/4511-1-56/16-3/AA
z 25 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu wskazanych we wniosku nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu wskazanych we wniosku nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym (dalej „Wnioskodawca”). Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie nowoczesnych rozwiązań IT dla przedsiębiorców.

Wnioskodawca posiada prawa własności do dwóch nieruchomości gruntowych zabudowanych (dalej łącznie „Nieruchomości”). Jedna nieruchomość należy do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki, gdyż została nabyta w trakcie trwania związku małżeńskiego, a druga nieruchomość jest wyłącznie własnością Wnioskodawcy i należy do jego majątku odrębnego.

Obie Nieruchomości są zabudowane. Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i są wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z rozwojem działalności Wnioskodawca rozważa możliwość zmiany formy prawnej, w której prowadzona jest działalność gospodarcza. Planowane jest przekształcenie jednoosobowej działalności Wnioskodawcy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (na podstawie przepisów KSH) i dalej w spółkę komandytową.

Jednocześnie Wnioskodawca planuje dokonanie wyłączenia („Wyłączenie”) z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego Wnioskodawcy (oraz jego małżonki) jednej, bądź obu Nieruchomości.

W dalszej kolejności, Wnioskodawca rozważa zawarcie ze spółką kapitałową (dalej „Spółka”) umowy dzierżawy Nieruchomości, na podstawie której Spółka będzie uiszczać Wnioskodawcy miesięczny czynsz („Czynsz”).

Wnioskodawca planuje za najem Nieruchomości wystawić rachunek na Spółkę, zgodnie z umową najmu. Wnioskodawca zamierza złożyć do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z Ustawą PIT oraz Ustawą o ryczałcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód przypadający Wnioskodawcy z tytułu najmu Nieruchomości Wnioskodawca może opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w stawce 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwany przez niego przychód z tytułu wynajmowania Nieruchomości Spółce będzie opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w stawce 8,5%.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY.

Ustawa PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 Ustawy PIT:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Regulacja ta koreluje z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT, zgodnie z którym jednym ze źródeł przychodów (innym niż pozarolnicza działalność gospodarcza) jest: „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą”.

W świetle powyższych regulacji należy uznać, że najem stanowi odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT), choć może także istnieć sytuacja, w której najem jest dokonywany w ramach działalności gospodarczej i co za tym idzie przychód z takiej umowy najmu będzie zaliczany do źródła przychodów - działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT).

Jednocześnie, jeśli przedmiotem najmu nie jest składnik majątku związany z działalnością gospodarczą wynajmującego i/lub wynajmujący nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu, uzyskiwany przez wynajmującego przychód będzie przychodem zaliczanym do źródła: przychody z najmu (art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT).

Z definicji zawartej w Ustawie PIT wynikają dwie wyraźne przesłanki, od łącznego spełnienia których zależne jest uznanie określonej czynności za wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Do przesłanek tych należy działanie przez podatnika w zakresie danej czynności w sposób:

1. zorganizowany,
2. ciągły.

Powołując się na orzecznictwo sądowe, jako cechy działalności gospodarczej Wnioskodawca wskazuje również:

1. zawodowy (zatem nie amatorski, nie okazjonalny) charakter działalności,
2. podporządkowanie się zasadom racjonalnego gospodarowania (reguła opłacalności i zysku),
3. powtarzalność działań (standaryzacja transakcji, seryjność produkcji, liczba transakcji),
4. aktywne uczestnictwo w obrocie gospodarczym.
   
   

Tylko łączne spełnienie wymienionych powyżej przesłanek pozwoliłoby na stwierdzenie istnienia działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę w zakresie wynajmu Nieruchomości należącej do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku wyraźnie wskazuje na to, iż wskazane powyżej przesłanki w odniesieniu do Wnioskodawcy nie są spełnione. Wynajem nie będzie miał charakteru zorganizowanego i profesjonalnego. Nie można mówić również o zawodowym charakterze wynajmu Nieruchomości przez Wnioskodawcę, czy aktywnym uczestniczeniu w obrocie gospodarczym - Wynajmujący oraz jego małżonka nie zamierzają wynajmować innych nieruchomości komukolwiek innemu ani też oferować wynajmu Nieruchomości na rzecz innych podmiotów niż Spółka.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że Wnioskodawca zamierza dokonać przekształcenia swojej działalności w Spółkę, w konsekwencji czego nie będzie prowadził już samodzielnej jednoosobowej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna oraz że składniki jego prywatnego majątku (Nieruchomości) nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, najem Nieruchomości, należy uznać za tzw. najem prywatny, stanowiący źródło przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 9a ust. 6 Ustawy PIT „Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.” Oznacza to, że ustawodawca przyznaje podatnikom możliwość wyboru sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu, uzależniając skuteczność tej decyzji od zachowania określonych procedur wynikających z Ustawy o ryczałcie. Jedyne obostrzenie wynika z przepisu art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy PIT nakazuje zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej „przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą”, przy czym z treści przepisu wynika, że to związanie ma w takim przypadku występować z działalnością gospodarczą podatnika (Wnioskodawcy).

W przypadku Wnioskodawcy przywołany przepis nie będzie miał jednak zastosowania ponieważ wynajmowane Spółce Nieruchomości będą stanowić prywatny majątek Wnioskodawcy (oraz jego małżonki w zakresie nieruchomości objętej współwłasnością) i Wnioskodawca nie będzie prowadzić działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości.

Wnioskodawca będzie mógł zatem skorzystać z możliwości opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, stosownie do przepisu art. 2 ust. la Ustawy o ryczałcie, zgodnie z którym: „Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.” Także art. 6 ust. la Ustawy o ryczałcie stanowi, że „Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.”

Jednocześnie warunkiem zryczałtowanego opodatkowania jest złożenie przez Wnioskodawcę - w terminach wynikających z przepisów Ustawy o ryczałcie - do właściwego dla siebie naczelnika urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W takiej sytuacji, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) Ustawy o ryczałcie stawka podatku wyniesie 8,5%.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie nie tylko w przepisach prawa, ale również w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 września 2014 r. sygn. IBPBI/1/415-701/14/WRz i IBPBI/1/415-702/14/WRz organ stwierdził, iż „Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że aby przychody uzyskane z tytułu najmu nieruchomości, mogły zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z tzw. najmu prywatnego, a które przy spełnieniu warunków określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, mogły być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% - nieruchomość ta nie może stanowić składnika majątku prowadzonej działalności, a dotycząca jej najmu umowa musi zostać zawarta poza działalnością gospodarczą.” Również w najnowszych interpretacjach indywidualnych, organy potwierdzają powyższe stanowiska.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje przykładowo na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 stycznia 2016 r. sygn. IBPB-1-1/4511-690/15/WRz, gdzie wskazano: „Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie mąż Wnioskodawczyni skutecznie zlikwiduje (zakończy) prowadzoną działalność gospodarczą, a Wnioskodawczyni jako podmiot nieprowadzący działalności gospodarczej za jego zgodą wynajmie tę nieruchomość na podstawie stosownych umów obecnym najemcom, to przychody uzyskane z wynajmu tej nieruchomości (gruntu i budynku produkcyjnego), będą mogły być uznane za przychody ze źródła przychodów jakim jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem nieruchomości, a w konsekwencji podlegać opodatkowaniu 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.”

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz w świetle obowiązujących przepisów prawa Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kwota otrzymanego przez niego czynszu, na podstawie zawartej ze Spółką umowy najmu Nieruchomości, będzie mogła podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w stawce 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) - przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przypadku kiedy nieruchomości były wykorzystywane w działalności gospodarczej i stanowiły składnik majątku (tj. były wprowadzone do ewidencji środków trwałych) w tej działalności, to aby przychód z najmu mógł być zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieruchomości te powinny zostać uprzednio skutecznie wycofane z tej działalności, a dotyczące tych nieruchomości umowy nie mogą być zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości i skutecznie wycofa nieruchomości, o których mowa we wniosku z majątku prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto dotyczące tych nieruchomości umowy najmu nie będą umowami zawartymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskiwane z tytułu ww. najmu przychody, będzie mógł zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie ze swoim wyborem opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o ile spełnione zostaną wymogi określone w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.).

Stosownie bowiem do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Warunkiem skorzystania z opodatkowania w formie ryczałtu jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa w kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przychody uzyskane z tytułu umów najmu nieruchomości – zawartych po skutecznym wycofaniu ich z prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg 8,5% stawki.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.