Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-400/16-1/IK
z 24 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka”) jest podatnikiem, prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT UE, tj. dla celów realizacji transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje, między innymi, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako: „WDT”) na rzecz nabywców posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numery te zostały nadane nabywcom przez dane państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy i zawierają dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Ze względów biznesowych zmianie może ulec stosowana przez Spółkę procedura potwierdzania dostarczenia towarów będących przedmiotem danej transakcji WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Zmiana obejmie zasadniczo rodzaj gromadzonych przez Spółkę dokumentów - dowodów dokonania WDT.

Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku każdorazowo zawiera dana faktura VAT, wystawiana przez Spółkę zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT w celu udokumentowania danej transakcji WDT.

Natomiast, zamiast dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika/spedytora (tj. tzw. dokumentu CMR), Spółka już gromadzi lub będzie gromadziła w swojej dokumentacji następujące dowody dokonania WDT:

  1. Wariant I: Dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego w wersji papierowej. Dokument taki będzie zawierał:
    • nazwy, adresy, numery VAT UE dostawcy (tj. Spółki) oraz nabywcy,
    • podpis oraz pieczątkę nabywcy potwierdzającego tym samym otrzymanie towarów,

    • odniesienie do odpowiedniej faktury wystawionej przez Spółkę i dokumentującej daną transakcję WDT,

    • miejsce otrzymania towarów przez nabywcę (na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego)

    • datę otrzymania towarów przez nabywcę.
  2. Dokument po jego podpisaniu przez nabywcę zostanie w oryginale, w wersji papierowej, dostarczony do Spółki. Dokument ten zostanie następnie przez Spółkę powiązany z odpowiednią fakturą VAT dokumentującą daną transakcję WDT. Dokument może zostać sporządzony w języku obcym, jednak Spółka będzie miała w każdej chwili możliwość jego przetłumaczenia (w tym tłumaczenia przysięgłego) na język polski.
  3. Wariant II: Podpisany przez nabywcę dokument potwierdzający realizację danej transakcji WDT - taki sam jak wariancie I powyżej - będzie dostarczany Spółce drogą elektroniczną w formie skanu, w korespondencji mailowej, na skrzynkę e-mail danego pracownika/danych pracowników Spółki. Dokument ten zostanie następnie powiązany przez Spółkę z odpowiednią fakturą VAT dokumentującą daną transakcję WDT. Dokument może zostać sporządzony w języku obcym, jednak Spółka będzie miała w każdej chwili możliwość jego przetłumaczenia (w tym tłumaczenia przysięgłego) na język polski.
  4. Wariant III: Dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego będzie automatycznie tworzony przez system SAP Spółki. Dokument taki będzie zawierał:
    • nazwę, adres, numer VAT UE nabywcy,

    • odniesienie do odpowiedniej faktury (poprzez wskazanie jej numeru) wystawionej przez Spółkę i dokumentującej transakcję WDT danych towarów,

    • krótki opis dostarczanych towarów oraz ich ilość,

    • miejsce otrzymania towarów przez nabywcę (na terytorium innego niż Poiska państwa członkowskiego),

    • datę otrzymania towarów przez nabywcę,

    • miejsce na potwierdzenie nabywcy, iż otrzymał on dane towary,

    • datę wystawienia przedmiotowego dokumentu - potwierdzenia.


Dokument może być generowany w języku obcym, jednak Spółka będzie miała w każdej chwili możliwość jego przetłumaczenia (w tym tłumaczenia przysięgłego) na język polski.

Wygenerowany w systemie SAP dokument - potwierdzenie będzie przesyłany do nabywcy drogą mailową - jako link do odpowiedniej strony/zakładki internetowej. Nabywca (odbiorca wiadomości e-mail z linkiem) może otworzyć przesłany mu link i tym samym wysłać do Spółki drogą internetową potwierdzenie realizacji na jego rzecz WDT lub wpisać, iż występują pewne niezgodności. W razie braku otrzymania potwierdzenia, system SAP Spółki wysyła ponaglenia. Spływ potwierdzeń jest monitorowany na bieżąco.

W przypadku, w którym nabywca potwierdzi realizację na jego rzecz transakcji WDT, dokument - potwierdzenie (opisany powyżej) jest przesyłany drogą internetową do Spółki wraz z potwierdzeniem dostarczenia wiadomości e-mail do nabywcy (wskazującym datę otrzymania wiadomości e-mail z linkiem przez nabywcę).

Dokumenty te są odpowiednio „podpinane" w systemie SAP Spółki do odpowiednich faktur VAT. Po otrzymaniu i odpowiednim powiązaniu w systemie SAP, powyższe potwierdzenia są również drukowane i dołączane do dokumentów księgi głównej Spółki.

W każdym z powyższych wariantów (I-III) Spółka jest w stanie określić datę otrzymania danego potwierdzenia realizacji transakcji WDT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy posiadane przez Spółkę dokumenty: specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z papierowym dokumentem (wariant l), potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%?
  2. Czy posiadane przez Spółkę dokumenty: specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z przesłanym za pośrednictwem e-mail skanem dokumentu (wariant II), potwierdzającego otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%?
  3. Czy posiadane przez Spółkę dokumenty: specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z dokumentem z systemu SAP (wariant III), potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Spółki:

  1. Posiadane przez Spółkę dokumenty - specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z papierowym dokumentem (wariant I), potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%.
  2. Posiadane przez Spółkę dokumenty - specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z przesłanym za pośrednictwem e-mail skanem dokumentu (wariant II), potwierdzającego otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%.
  3. Posiadane przez Spółkę dokumenty - specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z dokumentem wygenerowanym przez system SAP (wariant III), potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku VAT, transakcja WDT podlega opodatkowaniu VAT według stawki 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.


Spółka jest podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE, tj. dla celów realizacji transakcji wewnątrzwspólnotowych. Warunek nr 3) powyżej jest zatem spełniony.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje, między innymi, transakcji WDT na rzecz nabywców posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numery te zostały nadane nabywcom przez dane państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy i zawierają dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Zatem również warunek nr 1) powyżej należy uznać za spełniony.

Spółka będzie miała zatem prawo do stosowania 0% stawki VAT do realizowanych transakcji WDT, o ile Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (warunek nr 2 powyżej).

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami dokonania WDT (uprawniającymi do zastosowania 0% stawki VAT) mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W świetle cytowanych powyżej przepisów art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT, w celu zastosowania 0% stawki VAT do opodatkowania transakcji WDT, podatnik powinien posiadać dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis art. 42 ust. 3 ustawy o VAT wymienia tzw. dowody „podstawowe”, tj. specyfikację sztuk ładunku oraz dokument przewozowy - tzw. dokument CMR. W opinii Spółki, wystarczającym jest posiadanie przez podatnika tylko jednego z tych dokumentów - tj. albo specyfikacji sztuk ładunku albo dokumentu CMR - o ile będzie on uzupełniony dokumentem lub dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, np. dokumentem potwierdzającym przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Powyższa wykładnia przepisów art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT została potwierdzona przez siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w uchwale z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10: „W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

Powyższe stanowisko jest również aprobowane przez organy podatkowe, między innymi, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2013 r., nr IBPP4/443-547/12/BP.

Należy tutaj podkreślić, iż żaden przepis ustawy o podatku VAT nie stanowi o bezwzględnej konieczności posiadania dokumentu przewozowego CMR dla potwierdzenia realizacji transakcji WDT. W opinii Spółki, dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju w takim samym stopniu potwierdza fakt realizacji danej transakcji WDT. Dokument ten zawiera bardzo zbliżone pola do dokumentu przewozowego CMR. Z punktu widzenia potwierdzenia WDT - zawiera potwierdzenie nabywcy, iż otrzymał i przyjął konkretne, identyfikowane towary od dostawcy z Polski - Spółki, a także wskazuje dokładne miejsce i datę przyjęcia tych towarów na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty gromadzone przez podatników mają stanowić dowód wywozu towarów będących przedmiotem WDT z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Spółka będzie posiadała takie dowody realizacji transakcji WDT tj.: specyfikację poszczególnych sztuk ładunku zawartą na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT oraz podpisany (zatwierdzony elektronicznie) przez nabywcę dokument potwierdzający przyjęcie przez tego nabywcę towarów na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

W tym miejscu należałoby również wskazać, iż przepisy podatkowe nie określają formy, formatu czy treści dowodu realizacji WDT. W szczególności, przepisy nie wskazują, czy taki dokument powinien posiadać formę papierową czy elektroniczną, sporządzoną samodzielnie przez podatnika (tutaj Spółkę) lub nabywcę, czy też wygenerowaną z systemu informatyczno-księgowego (np. SAP). Dokumenty takie mają jedynie potwierdzać, iż towary będące przedmiotem danej WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Spółka, jako dowód realizacji danej WDT, będzie posiadała w swojej dokumentacji:

I.

Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku każdorazowo zawartą na danej fakturze VAT, wystawionej przez Spółkę, zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT, w celu udokumentowania danej transakcji WDT oraz

II.

  1. Wariant I: Dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego w wersji papierowej.
  2. Wariant II: Dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego w wersji elektronicznej (przesłany jako skan za pośrednictwem poczty e-mail).
  3. Wariant III: Dokument potwierdzający realizację danej transakcji WDT wygenerowany przez system SAP Spółki.


W opinii Spółki, wskazane dokumenty, w każdym z powyższych wariantów (I-III), stanowią wystarczający dowód realizacji przez Spółkę transakcji WDT, potwierdzając dokonanie wywozu towarów z terytorium Polski oraz ich otrzymanie/odbiór przez nabywcę na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Dokumenty te wskazują również datę otrzymania-przyjęcia towaru przez nabywcę. Ponadto, w każdym z powyższych wariantów Spółka jest w stanie określić datę otrzymania potwierdzenia dokonania danej transakcji WDT.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym wymienione powyżej dokumenty stanowią wystarczający dowód realizacji WDT, bez względu na ich formę - w szczególności, bez względu na to czy jest to forma papierowa, czy elektroniczna - znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w tym między innymi, w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 stycznia 2014 r. nr ILPP4/443-465/13-6/ISN, w której organ wskazał iż: „Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna.”

W świetle powyższego, w opinii Spółki, posiadane przez Spółkę dokumenty, tj. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z:

  1. papierowym dokumentem potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (wariant I) lub
  2. elektronicznym dokumentem potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (wariant II) lub
  3. dokumentem wygenerowanym w systemie SAP, potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (wariant III)

-stanowią wystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. (uchylony)
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
  4. (uchylony)

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle art. 42 ust. 11 ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym (łącznie z pozostałymi dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy), że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Wobec tego, nie należy utożsamiać pojęcia „dokumentu przewozowego” o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tylko i wyłącznie z listem przewozowym. Za taki dokument uznać należy każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru, zgodnego ze specyfikacją, poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza essentialia negotii umowy przewozu (obowiązkiem kontrahenta przewoźnika jest wydanie towaru i zapłata wynagrodzenia za przewóz, natomiast podstawowym obowiązkiem przewoźnika jest przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy), nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny).

Zatem dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że z powołanych wyżej uregulowań prawa wynika, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do ich nabywcy, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Wobec tego, zasadniczą kwestią w przedmiotowej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

W analizowanej sprawie w wariantach I i II, Wnioskodawca wskazał, że będzie posiadał fakturę VAT, która każdorazowa zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, wystawianą przez Spółkę zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT w celu udokumentowania danej transakcji WDT. Zamiast dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika/spedytora (tj. tzw. dokumentu CMR), Spółka już gromadzi lub będzie gromadziła w swojej dokumentacji następujące dowody dokonania WDT: dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego w wersji papierowej. Dokument taki będzie zawierał: nazwy, adresy, numery VAT UE dostawcy (tj. Spółki) oraz nabywcy, podpis oraz pieczątkę nabywcy potwierdzającego tym samym otrzymanie towarów, odniesienie do odpowiedniej faktury wystawionej przez Spółkę i dokumentującej daną transakcję WDT, miejsce otrzymania towarów przez nabywcę (na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego), datę otrzymania towarów przez nabywcę. Dokument ten po jego podpisaniu przez nabywcę zostanie w oryginale, w wersji papierowej, dostarczony do Spółki bądź też będzie dostarczany Spółce drogą elektroniczną w formie skanu, w korespondencji mailowej, na skrzynkę e-mail danego pracownika/danych pracowników Spółki. Dokument może zostać sporządzony w języku obcym, jednak Spółka będzie miała w każdej chwili możliwość jego przetłumaczenia (w tym tłumaczenia przysięgłego) na język polski. Natomiast w wariancie III Wnioskodawca wskazał, że będzie posiadał fakturę VAT, która każdorazowa zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, wystawianą przez Spółkę zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT w celu udokumentowania danej transakcji WDT. Zamiast dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika/spedytora (tj. tzw. dokumentu CMR), Spółka już gromadzi lub będzie gromadziła w swojej dokumentacji następujące dowody dokonania WDT: Dokument potwierdzający odbiór towarów przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego będzie automatycznie tworzony przez system SAP Spółki. Dokument taki będzie zawierał: nazwę, adres, numer VAT UE nabywcy, odniesienie do odpowiedniej faktury (poprzez wskazanie jej numeru) wystawionej przez Spółkę i dokumentującej transakcję WDT danych towarów, krótki opis dostarczanych towarów oraz ich ilość, miejsce otrzymania towarów przez nabywcę (na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego), datę otrzymania towarów przez nabywcę, miejsce na potwierdzenie nabywcy, iż otrzymał on dane towary, datę wystawienia przedmiotowego dokumentu - potwierdzenia. Dokument może być generowany w języku obcym, jednak Spółka będzie miała w każdej chwili możliwość jego przetłumaczenia (w tym tłumaczenia przysięgłego) na język polski. Wygenerowany w systemie SAP dokument - potwierdzenie będzie przesyłany do nabywcy drogą mailową - jako link do odpowiedniej strony/zakładki internetowej. Nabywca (odbiorca wiadomości e-mail z linkiem) może otworzyć przesłany mu link i tym samym wysłać do Spółki drogą internetową potwierdzenie realizacji na jego rzecz WDT lub wpisać, iż występują pewne niezgodności. W razie braku otrzymania potwierdzenia, system SAP Spółki wysyła ponaglenia. Spływ potwierdzeń jest monitorowany na bieżąco. W przypadku, w którym nabywca potwierdzi realizację na jego rzecz transakcji WDT, dokument - potwierdzenie (opisany powyżej) jest przesyłany drogą internetową do Spółki wraz z potwierdzeniem dostarczenia wiadomości e-mail do nabywcy (wskazującym datę otrzymania wiadomości e-mail z linkiem przez nabywcę). Dokumenty te są odpowiednio „podpinane" w systemie SAP Spółki do odpowiednich faktur VAT. Po otrzymaniu i odpowiednim powiązaniu w systemie SAP, powyższe potwierdzenia są również drukowane i dołączane do dokumentów księgi głównej Spółki.

Powołane przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem że autentyczności tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument generowany w systemie, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada wskazane dokumenty zarówno w wariancie I, II, jak i III potwierdzające przyjęcie towarów sprzedanych przez Spółkę (pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona) oraz faktury sprzedaży zawierającej m.in. specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przy czym dokumenty te łącznie będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, wówczas Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy, Niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Trzeba zatem podkreślić, że prawidłowość i wiarygodność opisanych dokumentów może zostać potwierdzone wyłącznie w toku postępowania dowodowego prowadzonego w ramach kontroli lub postępowania podatkowego. Ponadto Zainteresowany ponosi ryzyko związane z błędnym lub nieprecyzyjnym opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Interpretacja wywołuje skutki prawno-podatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywa się ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj