Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.521.2016.2.KLK
z 30 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej refundacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 lipca 2016 r., Nr 1061 IPTPB1.4511.521.2016.1.KLK, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 lipca 2016 r. (data doręczenia 1 sierpnia 2016 r.).

Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 5 sierpnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działy specjalnej produkcji rolnej w zakresie uprawy kwiatów ozdobnych i roślin ogrodniczych. Wnioskodawca płaci podatek na podstawie decyzji w sprawie wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. W związku z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca zatrudnia pracowników. W lutym 2016 r. podpisał umowę z Powiatowym Urzędem Pracy ….. o zorganizowanie zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych. W ramach tej umowy będzie refundowana część kosztów poniesionych na wynagrodzenie oraz składki społeczne.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że zwrot części wydatków poniesionych na wynagrodzenie oraz składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem bezrobotnych jest refundacją. Zwrot ten jest dokonywany na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 645, z późn. zm.). Działy specjalne produkcji rolnej Wnioskodawca prowadzi od 1 kwietnia 1996 r. Zatrudnia dwie osoby bezrobotne, jedna osoba była zatrudniona od 1 lutego 2016 r. do 15 lipca 2016 r., na podstawie umowy o zorganizowanie zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych, druga osoba jest zatrudniona od 2 maja 2016 r. do dnia złożenia uzupełnienia wniosku, na podstawie umowy o zorganizowanie zatrudnienia w ramach refundacji kosztów poniesionych na wynagrodzenie osób bezrobotnych powyżej 50 roku życia (art. 60d ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Wnioskodawca otrzymanych środków nie zaliczył do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Refundację otrzymuje co miesiąc (po złożeniu rozliczenia finansowego wraz z załącznikami), przy czym dla osoby pierwszej przez okres od 1 lutego 2016 r. do 15 lipca 2016 r., a dla drugiej osoby przez okres od 2 maja 2016 r. do 1 maja 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana refundacja wynagrodzenia oraz składek na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem bezrobotnych stanowi dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działy specjalne produkcji rolnej nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ani też nie prowadzi ksiąg handlowych, i w związku z tym nie ewidencjonuje kosztów i przychodów, a podatek rozlicza na podstawie decyzji wydanej przez Urząd Skarbowy na bazie przedłożonego PIT-6.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), do przychodów zalicza się m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków. Jednakże powyższy artykuł odnosi się tylko do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Natomiast art. 21 ustawy wskazuje przychody zwolnione od podatku dochodowego, a wśród nich pkt 129 o treści: „dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego”, nie odnosząc się bezpośrednio jakiej działalności dotyczą te zwolnienia.

W związku z powyższym, skoro ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolne od podatku są dotacje, nie dodając jakiej to dotyczy działalności, Wnioskodawca uważa, że otrzymany przez Niego zwrot części wydatków poniesionych na wynagrodzenie oraz składek na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem bezrobotnych nie stanowi dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, które stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działy specjalnej produkcji rolnej polegające na uprawie kwiatów ozdobnych i roślin ogrodniczych. Wnioskodawca płaci podatek na podstawie decyzji w sprawie wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. W związku z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca zatrudnia pracowników. Wnioskodawca podpisał umowę z Powiatowym Urzędem Pracy o zorganizowanie zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych. W ramach tej umowy będzie refundowana część kosztów poniesionych na wynagrodzenie oraz składki społeczne.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że otrzymany przez Wnioskodawcę z Powiatowego Urzędu Pracy zwrot części wydatków poniesionych na wynagrodzenie oraz składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnienie bezrobotnych należy zaliczyć do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej. Przy czym, ponieważ Wnioskodawca ustala dochód z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych, to z otrzymaniem powyższej refundacji nie będzie związany obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Opodatkowaniu w formie norm szacunkowych podlegają bowiem wszystkie przychody osiągnięte w wyniku prowadzenia produkcji objętej danym rodzajem działu specjalnego.

Jednocześnie zauważyć należy, że wskazany w stanowisku Wnioskodawcy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o treści, cyt.: „wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego” nie znajdzie zastosowania w powyższej sprawie. Wobec powyższego za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa refundacja nie stanowi dochodu do opodatkowania na zasadzie analogicznej, jak dotacja, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ informuje jednocześnie, że przedmiotowy wniosek dotyczy jednego stanu faktycznego. Zatem, opłata od złożonego wniosku powinna być uiszczona w kwocie 40 zł na rachunek Izby Skarbowej w Łodzi. W dniu 1 czerwca 2016 r. dokonano opłaty od złożonego wniosku w kwocie 40 zł, a następnie w dniu 5 sierpnia 2016 r. - ponownie w kwocie 40 zł. Tak więc kwota 40 zł uiszczona w dniu 5 sierpnia 2016 r. stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na wskazany we wniosku rachunek bankowy Wnioskodawcy, w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn.zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.