Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.506.2016.1.KJ
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego wniesionych aportem do spółki komandytowej oraz zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego wniesionych aportem do spółki komandytowej oraz zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce komandytowej, polskim rezydentem podatkowym. Jest możliwe, w zależności od bieżących potrzeb biznesowych, że spółka ta nabędzie w przyszłości w drodze wkładu niepieniężnego biznes prowadzony przez osobę fizyczną („Biznes”).

Istotą Biznesu będzie świadczenie usług marketingowych, w tym wsparcie w budowaniu/zarządzaniu marką. Na moment wkładu składniki składające się na Biznes będą stanowiły wszystkie składniki wykorzystywane przez osobę fizyczną w prowadzeniu działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”).

Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na działalność gospodarczą osoby wnoszącej wkład, w szczególności:

• autorskie prawa majątkowe do słowno-graficznego znaku towarowego stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na znak nie zostało wydane prawo ochronne w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej),
  

• składniki majątkowe związane z działalnością marketingową (przede wszystkim wyposażenie biurowe),
  

• środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącej działalności,
  

• należności i zobowiązania związane z działalnością Biznesu,
  

• umowa najmu, dotycząca biura w jakim prowadzona jest działalność Biznesu,
  

• pozostałe umowy związane z działalnością Biznesu,
  

• tajemnice Biznesu oraz wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z jego działalnością.
  
  

Ponadto, w związku z aportem, na spółkę zostanie przeniesiony zakład pracy osoby fizycznej w rozumieniu art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy.

Na moment dokonania wkładu niepieniężnego autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego będą się znajdować w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych („WNiP”) osoby wnoszącej wkład do spółki. Będą one amortyzowane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Znak będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej spółki już od dnia nabycia, a przewidywany okres używania go będzie dłuższy niż rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową majątkowych praw autorskich do znaku towarowego, wchodzących w skład Biznesu nabytego przez spółkę?
2. W jaki sposób należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych?
3. Jak Wnioskodawca powinien rozliczać takie odpisy amortyzacyjne dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa majątkowych praw autorskich do znaku towarowego, wchodzących w skład Biznesu nabytego przez spółkę, powinna zostać ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz WNiP osoby wnoszącej wkład. Odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów. Także metoda amortyzacji przyjęta przez osobę wnoszącą wkład powinna być kontynuowana.

Dla Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne dokonywane od autorskich praw majątkowych do znaku towarowego będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu w części ustalonej na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ust. 1 tego samego artykułu.

Udzielenie odpowiedzi na pytania Wnioskodawcy jest możliwe jedynie po odpowiednim zaklasyfikowaniu przedmiotu wkładu niepieniężnego do spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot tego wkładu należy zaklasyfikować jako przedsiębiorstwo.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa, definicja taka znajduje się jednak w ustawie Kodeks cywilny. W myśl art. 55¹ tego Kodeksu przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Przedmiotem aportu będą składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług marketingowych i osiągania z niej przychodów. Będą to wszystkie składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę wnoszącą wkład, tj. osoba ta nie zatrzyma żadnych składników majątkowych służących prowadzeniu działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot wkładu do spółki będzie zatem stanowił przedsiębiorstwo dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji, uwzględniając sposób zaklasyfikowania przedmiotu wkładu, zastosowanie w sprawie znajdą przepisy wskazane poniżej.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz WNiP ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Powyższą zasadę, na podstawie art. 22g ust. 14a ww. ustawy stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego.

Z kolei, w myśl art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 tej ustawy, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony. Przepis ten stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz WNiP podmiotu wnoszącego taki wkład (art. 22h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na względzie powyższe należy uznać, że ustalając wartość początkową środków trwałych i WNiP, w tym majątkowych praw autorskich do znaku towarowego, wchodzących w skład Biznesu nabytego w drodze wkładu niepieniężnego, spółka powinna przejąć wartość początkową określoną w ewidencji środków trwałych oraz WNiP osoby wnoszącej wkład. Odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane z uwzględnieniem wysokości odpisów osoby wnoszącej wkład. Także metoda amortyzacji przyjęta przez tę osobę powinna być kontynuowana.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Jest ono zgodne m.in. ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacjach podatkowych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lipca 2013 r. (IBPBI/2/423-488/13/SD),
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 października 2012 r. (ITPB3/423-385/12/DK),
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 2 stycznia 2009 r. (ILPB3/423-653/08-2/HS).
  
  

Dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki, odpisy amortyzacyjne dokonywane od autorskich praw majątkowych do znaku towarowego będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu w części ustalonej na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ust. 1 tego samego artykułu.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego wniesionych aportem do spółki komandytowej oraz zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ustawy).

Zatem, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

‒o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przechodząc do zagadnienia dotyczącego możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od autorskiego prawa majątkowego do słowno-graficznego znaku otrzymanego przez spółkę osobową w formie wkładu niepieniężnego stosownie do przypadającego Wnioskodawcy udziału w zysku spółki osobowej, zauważyć należy co następuje:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym, nie podlegają amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy autorskie prawo majątkowe do słowno-graficznego znaku towarowego w spełnia przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 ww. ustawy.

Należy wyjaśnić, że prawo do znaku towarowego w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prawo podmiotowe dotyczy wyłącznie prawa do znaku zarejestrowanego, które ten status nabywa z chwilą rejestracji. Przymiotu tego nie posiada znak towarowy niezarejestrowany. Oznacza to, że pod pojęciem użytym w ww. przepisie mieszczą się tylko te prawa podmiotowe do znaku towarowego, które mają charakter bezwzględnego prawa majątkowego, tj. znaki towarowe, na które Urząd Patentowy wydał decyzję w sprawie udzielenia prawa ochronnego. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc – wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. W konsekwencji, znaków towarowych, które nie zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym, czy też w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, i które na moment wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie będą objęte prawem ochronnym, nie można uznać za prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, które stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe. Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności – zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy – przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 powołanej ustawy).

Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz
  

• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).
  
  

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Jak stanowi art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalania wartości początkowej uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia danego składnika majątku i określony został w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie zaś z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
   
   

Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ustawy).

Ponadto, stosownie do treści art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Zgodnie z treścią art. 22h ust. 3d ww. ustawy przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a. Oznacza to, że w przypadku nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany – odpisów amortyzacyjnych dokonuje się z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot wnoszący wkład, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce komandytowej, polskim rezydentem podatkowym. Jest możliwe, w zależności od bieżących potrzeb biznesowych, że spółka ta nabędzie w przyszłości w drodze wkładu niepieniężnego biznes prowadzony przez osobę fizyczną (dalej: „Biznes”). Na moment wkładu składniki składające się na Biznes będą stanowiły wszystkie składniki wykorzystywane przez osobę fizyczną w prowadzeniu działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na działalność gospodarczą osoby wnoszącej wkład, w szczególności autorskie prawa majątkowe do słowno-graficznego znaku towarowego stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na znak nie zostało wydane prawo ochronne w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej). Ponadto, w związku z aportem, na spółkę zostanie przeniesiony zakład pracy osoby fizycznej w rozumieniu art. 231 § 1 Kodeksu pracy. Na moment dokonania wkładu niepieniężnego autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego będą się znajdować w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych osoby wnoszącej wkład do spółki. Będą one amortyzowane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Znak będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej spółki już od dnia nabycia, a przewidywany okres używania go będzie dłuższy niż rok.

Należy podkreślić, że interpretacja wydawana jest w oparciu o przedstawiony przez podatnika stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), a zatem przyjmując za przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, że słowno-graficzny znak, będący przedmiotem autorskiego prawa majątkowego, stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stwierdzić należy, że prawa do tego znaku stanowią podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro – jak wskazał Wnioskodawca – autorskie prawa do znaku słowno-graficznego pierwotnie były wykorzystywane i amortyzowane, a następnie zostanie przekazane jako składnik wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, to spółka ta wartość początkową tego prawa po wniesieniu go aportem powinna ustalić zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej ich wysokości oraz kontynuować przyjętą metodę amortyzacji.

Jednocześnie, dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki, odpisy amortyzacyjne dokonywane od autorskich praw majątkowych do znaku towarowego będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu w części ustalonej na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ust. 1 tego samego artykułu.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.