Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.456.2016.1.ACz
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wraz ze zmarłym mężem …, Wnioskodawczyni nabyła w 1975 r. w drodze przydziału lokatorskiego prawo do lokalu. Następnie w dniu 28 listopada 2007 r. w drodze umowy ze Spółdzielnią doszło do przekształcenia ww. lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr 199, znajdującego się w budynku Spółdzielni Mieszkaniowej „…”, położonego przy ul. …, objętego obecnie księgą wieczystą o nr …. W chwili zawarcia umowy Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostawali w związku małżeńskim na zasadach wspólności ustawowej, wobec czego prawo do lokalu zostało nabyte do majątku wspólnego.

Następnie, aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 2012 r. ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego - w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.) - należącego do Wnioskodawczyni i Jej męża, a wymienionego powyżej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Mocą tego samego aktu ustanowioną odrębną własność lokalu mieszkalnego przeniesiono na Wnioskodawczynię i Jej małżonka.

W 2013 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, w wyniku czego, zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przez notariusza oraz umowy sprzedaży udziału spadkowego … (syna męża Wnioskodawczyni), Wnioskodawczyni nabyła udział w spadku w wysokości 1/4, zaś Jej dwie córki w wysokości 3/8. W konsekwencji Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką prawa do lokalu wraz z córkami, w udziale 10/16.

W skład masy spadkowej, oprócz ww. prawa do lokalu mieszkalnego wchodzi wspólność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nr 47 położonego w …, dla którego nie jest prowadzona osobna księga wieczysta.

W związku z zamiarem zamieszkania w lokalu położonym w …, zgodnie z pozostałymi współwłaścicielkami, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać w 2016 r. prawo własności mieszkania położonego w ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana w 2016 r. transakcja sprzedaży odrębnej własności lokalu nabytego w drodze przydziału lokatorskiego prawa do lokalu w 1975 r., a następnie przekształconego w drodze umowy z dnia 28 listopada 2007 r. ze Spółdzielnią Mieszkaniową „…” na własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego i w związku ze zmianą formy własności na odrębną własność tego lokalu w 2012 r., będzie stanowiła źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć datę przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu transakcji sprzedaży mieszkania nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Za datę nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) należy uznać datę przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, tj. 28 listopada 2007 r.

W rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest ograniczonym prawem rzeczowym, a fakt możliwości jego zbycia, zapisania w testamencie czy możliwości prowadzenia z niego egzekucji powoduje, że jest ono zbliżone do prawa własności. W wyniku jego nabycia umożliwia się bowiem nabywcy korzystanie z pełni praw właścicielskich do lokalu oraz do posiadania udziału w związanym z nim gruntem i innymi przynależnościami.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego mocą aktu notarialnego z dnia 13 grudnia 2012 r. było jedynie zmianą formy przysługującej Jej współwłasności, a nie nabyciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, w tym również lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość;
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów.
   
   

Zgodnie z powyżej przywołanym przepisem, przychód powstaje wtedy, jeżeli odpłatne zbycie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ sprzedaż mieszkania nastąpi po upływie dziewięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przekształcenie w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (2007 r.), to takie zbycie nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie powstanie obowiązek podatkowy związany z transakcją sprzedaży przeprowadzoną w 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części, udziału w nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jej nabycia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz ze zmarłym mężem nabyła w 1975 r. w drodze przydziału lokatorskiego prawo do lokalu. Następnie w dniu 28 listopada 2007 r. w drodze umowy ze Spółdzielnią doszło do przekształcenia ww. prawa w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W chwili zawarcia umowy, Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostawali w związku małżeńskim na zasadach wspólności ustawowej, wobec czego prawo do lokalu zostało nabyte do majątku wspólnego.

Następnie, aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 2012 r., ustanowiono odrębną własność ww. lokalu mieszkalnego - w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych oraz własność lokalu mieszkalnego przeniesiono na Wnioskodawczynię i Jej małżonka.

W 2013 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, w wyniku czego, zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia oraz umowy sprzedaży udziału spadkowego syna męża Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni nabyła udział w spadku w wysokości 1/4, zaś Jej dwie córki w wysokości 3/8. W konsekwencji Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką prawa do lokalu wraz z córkami, w udziale 10/16.

Wspólnie z pozostałymi współwłaścicielkami, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać w 2016 r. prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

Podkreślić należy, że użyty w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Przez pojęcie „nabycie” należy zatem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.), przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i statucie spółdzielni. Wskazać należy, że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Zatem, w wyniku umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. W konsekwencji, ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków – spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa,
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.
   
   

Oznacza to, że osoba, na rzecz której ustanowiono spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal część zobowiązań związanych z budową – w tym wkład lokatorski, o ile go jeszcze nie wpłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu.

Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę – stosownie do wniosku – o przeniesienie własności lokalu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) – „Własność i inne prawa rzeczowe”.

W myśl art. 17¹⁴ na pisemne żądanie członka lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadających na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami;
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.
   
   

Zgodnie z art. 17¹⁷ jeżeli spółdzielnia, na mocy jednostronnej czynności prawnej, ustanowiła dla siebie odrębną własność lokalu, przeniesienie własności lokalu może nastąpić wyłącznie na rzecz członka, któremu przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu, albo osoby niebędącej członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej. Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem. Tym samym, przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania lokalem mieszkalnym.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że ustanowienie w dniu 13 grudnia 2012 r. odrębnej własności omawianego lokalu mieszkalnego i przeniesienie na Wnioskodawczynię i Jej małżonka prawa własności jest tylko zmianą formy własności, a nie nowym nabyciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji, w której Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w dniu 28 listopada 2007 r., a następnie miało miejsce ustanowienie prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych – za datę nabycia przez Wnioskodawczynię i Jej męża lokalu, istotną dla obliczenia 5-letniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że nabycie przez małżonków wskazanego lokalu mieszkalnego nastąpiło w listopadzie 2007 r., w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Natomiast ustanowienie w grudniu 2012 r. odrębnej własności tego lokalu mieszkalnego nie wywołuje skutku w postaci nabycia przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka w tej dacie nieruchomości, stanowi jedynie zmianę formy współwłasności.

Charakter tej własności wynikał z przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). W myśl natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wspólność majątkowa ustaje m.in. z chwilą śmierci jednego ze współmałżonków. Zgodnie z art. 50¹ ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

W celu ustalenia daty nabycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości na skutek śmierci jednego z małżonków należy odnieść się do ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 924 i art. 925 Kodeks cywilny – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość należy wskazać, że Wnioskodawczyni poszczególne udziały we współwłasności ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabyła w następujących datach:

• w 2007 r. – udział 1/2 w lokalu mieszkalnym odpowiadający Jej udziałowi w majątku wspólnym małżonków, w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie ustanowienia w 2012 r. odrębnej własności lokalu mieszkalnego,
  

• w 2013 r. – udział w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość w spadku po mężu.
  
  

Zatem bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony stosownie do momentu nabycia udziałów, czyli od końca 2007 r. oraz od końca 2013 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowane odpłatne zbycie w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, nabytego przez Wnioskodawczynię w 2007 r. w wyniku nabycia do majątku wspólnego małżonków praw do lokalu mieszkalnego wskutek przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym sprzedaż tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast planowane odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność po przekształceniu ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego przez Wnioskodawczynię w 2013 r. w wyniku spadku po mężu stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe zawiera art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 7 ww. ustawy w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przy planowanym odpłatnym zbyciu w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność Wnioskodawczyni powinna przyjąć dwie daty nabycia tego udziału, tj. 2007 r., w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do wspólności ustawowej małżeńskiej oraz 2013 r., w którym Wnioskodawczyni nabyła udział w tym lokalu w wyniku spadku po mężu.

W konsekwencji odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, nabytego w 2007 r. nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż planowana sprzedaż udziału w ww. lokalu mieszkalnym nastąpi po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału. Natomiast planowane odpłatne zbycie w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, nabytego w 2013 r. będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegało opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, w którym stwierdzono, że nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.