Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-698/16-4/TR
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest:

• prawidłowe w odniesieniu do wydatków, o których mowa we wniosku w punktach: 2, 6, 12, 14 do 15, 17 do 19, 22 do 24 (z wyłączeniem w pkt 24 zakupu krzyżyków do glazury), 26, 30 do 33, 35,
  
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 20 lipca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-698/16-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 20 lipca 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 lipca 2016 r.), natomiast w dniu 4 sierpnia 2016 r. (data nadania 2 sierpnia 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 października 2013 r. Zainteresowana nabyła w drodze darowizny od męża udział wynoszący 1/2 części w samodzielnym lokalu mieszkalnym położonym we A.

Następnie w dniu 20 grudnia 2013 r. wraz z mężem nabyli w drodze umowy sprzedaży nieruchomość położoną w miejscowości B., obejmującą działkę wraz z budynkiem mieszkalnym w zabudowie szeregowej wraz z garażem, w stanie deweloperskim, w systemie ratalnym na 30 lat.

Z kolei w dniu 22 sierpnia 2014 r. małżonkowie sprzedali mieszkanie położone we A.

Mając powyższe na uwadze oraz biorąc pod uwagę fakt, że Zainteresowana dokonała sprzedaży swojego udziału w samodzielnym lokalu mieszkalnym położonym we A. , przed upływem 5 lat od jego nabycia oraz mając na uwadze możliwość przeznaczenia wartości uzyskanego dochodu na tzw. własne cele mieszkaniowe w ciągu 2 lat od sprzedaży, Zainteresowana zwróciła się z prośbą o udzielenie informacji, czy następujące poniżej wydatki mogą zostać uznane za przeznaczone na tzw. własne cele mieszkaniowe, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Wnioskodawczyni nadmieniła, że powyższa sytuacja dotyczy jedynie Zainteresowanej, gdyż mąż zakupił mieszkanie we A. w 2006 r.

Lista wydatków:

1. spłata rat kredytowych w okresie od zakupu domu, tj. 20 grudnia 2013 r., do dnia sprzedaży mieszkania, tj. 22 sierpnia 2014 r.;
2. spłata rat kredytowych od 22 sierpnia 2014 r. do chwili obecnej;
3. koszty aktu notarialnego zakupu domu z dnia 22 grudnia 2013 r., podatek od towarów i usług, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sądowa od wniosku o założenie księgi wieczystej, opłata sądowa o wpis służebności – opłaty notarialne;
4. faktury potwierdzające zakup elementów budowlanych do wykończenia domu, wystawione po dniu 20 grudnia 2013 r., a przed 22 sierpnia 2014 r.;
5. meble łazienkowe;
6. wanna z obudową, baterie łazienkowe i kuchenne, syfony, umywalki;
7. pralka;
8. meble kuchenne;
9. blat kuchenny – kamienny;
10. sprzęt AGD (lodówka, zmywarka, piekarnik, płyta, zlew, okap, mikrofalówka – w zabudowie, dozownik do zlewu) – w zabudowie;
11. wykonanie i montaż szklanego blatu;
12. wykonanie i montaż elementów szklanych – szkło ścienne;
13. wiertła, kołki, klucze, śrubokręty;
14. silikony, gips, wkłady piankowe, rury kanalizacyjne, węże do montażu;
15. gniazda, włączniki;
16. zasilacz modułowy do oświetlenia, zestaw halogenów, oprawki LED, listwy zaciskowe (do podłączenia elektryki);
17. drzwi wewnętrzne;
18. wyłącznik nadprądowy, przekaźnik bistabilny, końcówki tulejkowe;
19. płyta HDF;
20. materiały do zabezpieczenia powierzchni remontowych (papier, folia malarska)
21. zabudowa wnękowa trwale umiejscowiona;
22. kurek kątowy (hydrauliczny);
23. śruby, przedłużki, trójniki;
24. kleje montażowe, płyty kartonowe, fugi, masy szpachlowe, farby, grunty, krzyżyki do glazury;
25. kanapa, krzesła;
26. cokoły do podłogi;
27. regały;
28. żaluzje;
29. wieszak;
30. profile aluminiowe, łączniki;
31. filtr do wody;
32. elektrozawory, zawory hydrauliczne;
33. odbojniki podłogowe;
34. kamera monitoringu;
35. szyba kominkowa.
    
    

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana doprecyzowała opisany we wniosku stan faktyczny jednoznacznie wskazując, że:

• przedmiotowy kredyt został zaciągnięty przez małżonków na zakup budynku mieszkalnego wraz z działką w B. (Wnioskodawczyni jest współkredytobiorcą),
• ww. kredyt został zaciągnięty w Banku „C” S.A.,
• ów kredyt został udzielony 28 listopada 2013 r., tj. przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego we A.’
• wydatki opisane w punktach od 5 do 35 zostały poniesione przez Zainteresowaną po uzyskaniu przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego we A., tj. począwszy od dnia 22 sierpnia 2014 r.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane wydatki mogą zostać uznane za przeznaczone na tzw. własne cele mieszkaniowe, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie ww. pozycje od 1 do 35 są związane z kosztami poniesionymi na tzw. własne cele mieszkaniowe i ich wartość powinna zostać uwzględniona przy pomniejszaniu ewentualnego podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w odniesieniu do wydatków, o których mowa we wniosku w punktach: 2, 6, 12, 14 do 15, 17 do 19, 22 do 24 (z wyłączeniem w pkt 24 zakupu krzyżyków do glazury), 26, 30 do 33, 35,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i forma ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że udział w sprzedanej 22 sierpnia 2014 r. nieruchomości (lokalu mieszkalnym) Zainteresowana nabyła w dniu 23 października 2013 r. w drodze darowizny.

Skoro zatem przedmiotowe zbycie udziału w nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Zainteresowaną, stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że co do zasady dochód osiągnięty przez Zainteresowaną z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym dokonanego 22 sierpnia 2014 r. podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach wynikających z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże od powyższej zasady w art. 21 ust. 1 pkt 131 cyt. ustawy ustawodawca ustanowił pod pewnymi warunkami wyjątek. Zgodnie bowiem z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia opisanych nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W/P)

gdzie:

• D – dochód ze sprzedaży,
• W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• P – przychód ze sprzedaży.
  
  

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem – w niniejszej sprawie – z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Na podstawie art. 21 ust. 26 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W treści wniosku Zainteresowana wyszczególniła wydatki w punktach od 1 do 35, które – Jej zdaniem – mogą być uznane za przeznaczone na tzw. własne cele mieszkaniowe.

Przedkładając powyższe na grunt przedmiotowej sprawy tut. Organ przedstawia co następuje.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w ww. ustawie.

Kolejną okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej jest fakt wydatkowania, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat, od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wydatków poniesionych na spłatę rat kredytowych w okresie od zakupu domu, tj. 20 grudnia 2013 r., do dnia sprzedaży mieszkania, tj. 22 sierpnia 2014 r. (pkt 1), kosztu aktu notarialnego zakupu domu z dnia 22 grudnia 2013 r., podatku od towarów i usług, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej od wniosku o założenie księgi wieczystej, opłaty sądowej o wpis służebności – opłat notarialnych (pkt 3), a także wydatków na zakup elementów budowlanych do wykończenia domu udokumentowanych fakturami wystawionymi po dniu 20 grudnia 2013 r., a przed 22 sierpnia 2014 r. (pkt 4) nie można uznać za wydatki na cele mieszkaniowe, ponieważ poczynione zostały przez Zainteresowaną przed uzyskaniem przychodu ze zbycia przedmiotowego udziału w mieszkaniu. Nie zostały zatem dokonane ze środków pochodzących z przychodu uzyskanego ze zbycia tego udziału.

Natomiast spłatę rat kredytowych dokonaną przez Zainteresowaną od 22 sierpnia 2014 r. do chwili obecnej (pkt 2) można zakwalifikować do wydatków na własne cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż owa spłata ma miejsce po zbyciu mieszkania.

Ponadto, odnosząc się do kolejnych wskazanych i poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków (od pkt 5 do pkt 35) należy przeanalizować, czy wydatki te mogą być uwzględnione przy obliczaniu dochodu zwolnionego od opodatkowania, jako wydatki poniesione na dokończenie budowy własnego budynku mieszkalnego bądź jego wykończenie w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać jednak należy, że nie wszystkie wydatki na materiały i prace związane z wykończeniem budynku mieszkalnego mogą zostać uznane za wydatki na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa, remont, to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290). W myśl art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego – ilekroć w ustawie jest mowa o budowie należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ww. ustawy – przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Natomiast jeżeli w ustawie jest mowa o przebudowie należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego).

Z kolei w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ww. ustawy Prawo budowlane – poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy to wydatków na cele mieszkaniowe nie mogą stanowić wydatki na:

• meble łazienkowe;
• pralkę;
• meble kuchenne;
• blat kuchenny – kamienny;
• sprzęt AGD (lodówka, zmywarka, piekarnik, płyta, zlew, okap, mikrofalówka – w zabudowie, dozownik do zlewu) – w zabudowie;
• wykonanie i montaż szklanego blatu;
• zasilacz modułowy do oświetlenia, zestaw halogenów, oprawki LED, listwy zaciskowe (do podłączenia elektryki);
• zabudowę wnękową trwale umiejscowioną;
• kanapę, krzesła;
• regały;
• żaluzje;
• wieszak;
• kamerę monitoringu.
  
  

Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup czy też wykonanie wyposażenia mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05. Wykonanie zabudowy stałej nie jest zatem wydatkiem związanym z budową (remontem) lokalu czy budynku mieszkalnego. Stanowisko, że wykonanie zabudowy stałej polegającej na wyposażeniu mieszkania w komplet mebli, w tym w szafy wnękowe, wykonanych na zamówienie, nie jest wydatkiem związanym z remontem lokalu czy budynku mieszkalnego potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13.

Ponadto wydatków na cele mieszkaniowe nie mogą również stanowić wydatki poniesione na zakup:

• wierteł, kołków, kluczy, śrubokrętów,
• materiałów do zabezpieczenia powierzchni remontowych (papieru, folii malarskiej),
• krzyżyków do glazury

wykorzystywanych przy dokończeniu budowy budynku mieszkalnego. Tego rodzaju wydatki nie są uważane za nakłady na budynek. Jakkolwiek ww. są niezbędne do przeprowadzenia prac remontowo-budowlanych, to jednak powyższe przedmioty nie mają bezpośredniego wpływu na udział w przywróceniu lub poprawie stanu technicznego dokończenia budynku, a nadto mogą być nadal używane po jego zakończeniu albo służyć innym celom.

Do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni może natomiast zaliczyć wydatki na:

• zakup wanny z obudową, baterii łazienkowych i kuchennych, syfonów, umywalki,
• wykonanie i montaż elementów szklanych – szkło ścienne,
• silikony, gips, wkłady piankowe, rury kanalizacyjne, węże do montażu,
• gniazda, włączniki,
• drzwi wewnętrzne,
• wyłącznik nadprądowy, przekaźnik bistabilny, końcówki tulejkowe,
• płytę HDF,
• kurek kątowy (hydrauliczny)
• śruby, przedłużki, trójniki,
• kleje montażowe, płyty kartonowe, fugi, masy szpachlowe, farby, grunty,
• cokoły do podłogi,
• profile aluminiowe, łączniki,
• filtr do wody,
• elektrozawory, zawory hydrauliczne,
• odbojniki podłogowe,
• szybę kominkową.
  
  

Powyższe wydatki niewątpliwie bowiem mieszczą się w kategorii wydatków na cele remontowo-budowlane.

W tym stanie rzeczy stanowiska Wnioskodawczyni nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.