Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-151/16-4/MR
z 8 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku na usługę wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków – wykonywanej w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku na usługę wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. blatów kuchennych i łazienkowych – wykonywanej w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku na usługę wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek, zlewozmywaków oraz blatów kuchennych i łazienkowych – wykonywanej w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wniosek uzupełniono w dniu 1 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo (dalej: „Wnioskodawca”) zajmuje się produkcją wyrobów z kamienia (granit, marmur, konglomerat, ceramika), tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków jak również blatów kuchennych i łazienkowych. Wszystkie usługi wykonywane są wg indywidulnego projektu, przygotowywane wstępnie w przedsiębiorstwie (przycięcie, szlifowanie) a ostatecznie przygotowane u klienta wraz z montażem komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego częściami trwałą zabudowę. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi Wnioskodawcy nie dotyczą dostawy i zabudowy elementów AGD lub armatury kuchennej czy łazienkowej. Usługi te Wnioskodawca wykonuje w ramach remontu, modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przede wszystkim usługa obejmuje zakres modernizacji, który rozumiany jest jako unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części. Jako budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Usługi te Wnioskodawca będzie wykonywać w:

1. budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa jest do 300 m², jak i przekracza 300 m²,
2. lokalach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa jest do 150 m², jak i przekracza 150 m².
   
   

Z klientami Wnioskodawca będzie zawierać umowy cywilne na wykonanie pomiarów, projektu a następnie wykonanie usługi w zakładzie a wykończenie u klienta. Kalkulacja usługi obejmuje wszystkie elementy umowy, w tym pomiar, projekt i wykonanie usługi (robocizna pracowników) oraz materiały.

Udział materiałów w łącznej cenie waha się od 30% do 45%, pozostała wartość to usługa. Cena całej usługi nie jest odzwierciedleniem jedynie kosztów materiałów lecz koszty materiałów są jego mniejszą częścią. Każda usługa kalkulowana jest indywidulanie w zależności od modernizowanego, remontowanego czy też przebudowywanego pomieszczenia. W ramach usługi Wnioskodawca nie będzie fakturować odrębnie zużytych materiałów i usługi. Fakturowana będzie całość usługi wg zlecenia (umowy cywilno-prawnej). W ramach usługi nie będzie elementem dominującym wydanie towaru. Przygotowane elementy to płyty przycięte, które będą zamontowane trwale do stałych elementów obiektu budowanego. Montaż ten wykonają pracownicy u klienta wg zatwierdzonego przez klienta projektu. Czynności montażowe (usługa) związane z zawartą umową połączona z przygotowaniem wcześniej elementów nadając im formę użyteczności (np. płyta przycięta na wymiar, zamontowana trwałe do ścian w obiekcie budowlanym zrobi użyteczność jako np. parapet, stopień jak będzie to na schodach czy też okładzina ściany czy też obudowa wanny czy umywalki), w związku z tym usługa będzie dominująca i nadająca charakter użyteczności i doprowadzająca do uzyskania efektu modernizacji, remontu czy też przebudowy. Usługa nie będzie miała charakteru ubocznego.

W ramach usługi montażu komponentów nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowalnego (lokalu) trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową, czyli: parapety, schody, okładziny ścian, kominków, podłóg. W ramach zabudowy Wnioskodawca wykona usługę pomiaru pomieszczenia, projektu zabudowy pomieszczenia wraz z wykorzystaniem konstrukcyjnych elementów obiektu budowlanego (lokalu), przygotowaniem elementów zabudowy oraz montażem tych elementów w obiekcie budowanym (lokalu). W ramach montażu zostaną przytwierdzone przygotowane na wymiar elementy do ścian, podłóg, schodów zabudowane elementy konstrukcyjne obiektu (np. obudowane – a wcześniej przygotowane jako wzmocnienie betonowe półki, schody, parapety), czy też połączone elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (np. przeciwstawne ściany). Czasami wykonanie zamówienia wymaga użycia ceramiki budowlanej (cegła, pustak, regips, beton komórkowy). Usługa przytwierdzenia wykonywana będzie zarówno poprzez kołki, haki, wkręty jak również kleje, silikony, piany montażowe a w niektórych przypadkach przytwierdzona do świeżego betonu. Usługa będzie polegała na wmontowaniu elementów z kamienia i elementów pochodnych a to wszystko zostanie połączone z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (ścianą, schodami, podłogą, sufitem) zarówno formą jak i sposobem montażu. Sposób zamontowania elementów zabudowy uniemożliwia demontaż zabudowy, gdyż zostaną uszkodzone trwale zarówno formy zabudowy jak i elementy konstrukcyjne budynku. W wyniku demontażu w obiekcie budowlanym nastąpi uszkodzenie tynków (zerwanie tynków, dziury), podłóg (dziury), pęknięcia ścian a w przypadku parapetów również okien, umywalek odkształceń zlewozmywaków lub kominków, niejednokrotnie demontaż uszkadza stolarkę okienną i drzwiową oraz powoduje uszkodzenia instalacji elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej, która była zamontowana do stałych elementów zabudowy. Elementy zdemontowane (demontaż jest siłowy) nie nadają się do przeniesienia w inne miejsce bez zniszczeń, a bez użycia siły i ostrych narzędzi brak możliwości ich demontażu (materiał pęka).

Usługi będą wykonywane w ramach PKWiU 43.32.10.0 Roboty instalacyjne stolarki budowlanej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował wniosek o następujące informacje:

Usługi te będą wykonywane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku (np. parapety, okładziny ścienne) – jednakże zapytanie Wnioskodawcy dotyczy bryły budynku.

Dokładnie zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wprowadzoną rozporządzeniem RM z dnia 30 grudnia 1999 r. budynki, w których będą świadczone usługi należą do klas 1110, 1121, 1122, 1130 oraz 1264.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dla usług wykonania i montażu wyrobów z kamienia (granit, marmur, konglomerat, ceramika), tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków, jak również blatów kuchennych i łazienkowych, stawka podatku jest preferencyjna i będzie wynosić 8%, w powiązaniu z ust. 12 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź jest pozytywna. Art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazuje, że w przypadku usług wskazanych w art. 41 ust. 12, stawka podatku jest preferencyjna i wynosi 8%. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, jako budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a takie obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b, a ust. 12b mówi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z ust. 12c, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Dokładnie zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wprowadzona rozporządzeniem RM z dnia 30 grudnia 1999 r. budynki, w których będą świadczone usługi należą do klas 1110, 1121, 1122, 1130 oraz 1264.

Usługa ta będzie polegała na świadczeniu usługi zaprojektowania, dopasowania oraz montażu wyrobów z kamienia (granit, marmur, konglomerat, ceramika), tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków jak również blatów kuchennych i łazienkowych w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego częściami trwałą zabudowę jako element modernizacji, remontu lub przebudowy. W usłudze będą łączone elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego. Oczywiście wystawiając fakturę zwracana będzie uwaga na art. 41 ust. 12c ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku na usługę wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków – wykonywanej w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku na usługę wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. blatów kuchennych i łazienkowych – wykonywanej w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
  
  

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, jako dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku o której mowa w ust. 2, zgodnie z art. 41 ust. 12c, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Klasyfikacja ta stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 sklasyfikowane zostały budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje następujące grupy budynków:

• grupa 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne;
• grupa 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe;
• grupa 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania.
  
  

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych nie definiują pojęć budowa, modernizacja, termomodernizacja, remont oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 209), zwanej dalej Prawo budowlane:

• pkt 6 – budowa to wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego,
• pkt 8 – remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym,
• pkt 7a – przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, na skutek których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość lub liczba kondygnacji.
  
  

Należy także wyjaśnić, że w przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia modernizacji obiektu budowlanego. Definicji takiej nie zawiera również Prawo budowlane.

W celu wyjaśnienia znaczenia ww. pojęcia można odwołać się także do rozumienia tego terminu przyjętego w języku powszechnym. Jak bowiem wskazał NSA w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

I tak, według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) modernizacja to „unowocześnianie i usprawnianie czegoś”. Modernizacja, podobnie jak w przypadku innych czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, powinna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast w odniesieniu do niniejszej sprawy należy wyjaśnić czym jest montaż.

Zatem, według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), montaż rozumiany jest jako „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

W związku z przytoczoną definicją należy stwierdzić, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Należy zauważyć, że sama usługa montażu, czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako modernizacja. Dopiero bowiem w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się, bądź też przywraca poprzedni stan techniczny, czy wartość użytkową budynku lub lokalu, można ją traktować jako modernizację, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją wyrobów z kamienia (granit, marmur, konglomerat, ceramika), tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków jak również blatów kuchennych i łazienkowych. Usługi te Wnioskodawca wykonuje w ramach remontu, modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługi te będą wykonywane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku (np. parapety, okładziny ścienne) – jednakże zapytanie Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie bryły budynku. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynki, w których będą świadczone usługi należą do klas 1110, 1121, 1122, 1130 oraz 1264.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi wykonaniu i montażu wyrobów z kamienia (granit, marmur, konglomerat, ceramika).

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca będzie wykonywać usługę polegającą na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu wyrobów z kamienia w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Zauważyć należy, że aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), winno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że świadczona przez Wnioskodawcę na podstawie zamówienia klienta usługa kompleksowa składająca się z wykonania oraz montażu wyprodukowanych elementów z kamienia, tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków – w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętych społecznym programem mieszkaniowym, wykonywana w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy, podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8%, stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy.

Należy jednak wskazać, że w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się, zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Natomiast w pozostałej części, nie objętej stawką preferencyjną, zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do usługi montażu wraz z dostawą elementów z kamienia, tj. blatów kuchennych i łazienkowych należy stwierdzić, że czynności te podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy.

Należy zauważyć, że sama usługa montażu, czy też instalacja poszczególnych towarów, nie może być traktowana jako remont, modernizacja lub termomodernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się, bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę remontu, modernizacji lub termomodernizacji, o których mowa w ustawie.

Podkreślenia wymaga, że blaty kuchenne i łazienkowe stanowią wyposażenie budynku (lokalu). W wyniku ich montażu nie następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku czy lokalu. Wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności w przedmiotowym zakresie nie dotyczą bowiem remontu lub modernizacji obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych. Blaty kuchenne i łazienkowe stanowią wyposażenie budynku mieszkalnego podnoszące funkcjonalność i wartość danego budynku. Fakt ich przymocowania do mebli, czy ścian pozostaje bez znaczenia bowiem nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku. Usługi, te mogą podnieść jedynie funkcjonalność i wartość obiektów mieszkalnych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. blatów kuchennych i łazienkowych, wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie 23% stawka, zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Reasumując, do usługi wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. schodów zewnętrznych, wewnętrznych, posadzek, płytek podłogowych, płytek (okładzin) ściennych, płytek tarasowych i balkonowych, cokołów elewacyjnych, płytek elewacyjnych, obudów obmurowań tarasów i schodów, obudów kolumn zewnętrznych i wewnętrznych, elementów kominkowych, parapetów wewnętrznych i zewnętrznych oraz obudów wanien, umywalek oraz zlewozmywaków – wykonywanej w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%.

Natomiast do usługi wykonania i montażu wyrobów z kamienia, tj. blatów kuchennych i łazienkowych – wykonywanej w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.