Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.368.2016.2.GG
z 2 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z zapłatą za pracowników obecnie pozostających w stosunku pracy składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 15 czerwca 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.368.2016.1.GG (doręczonym w dniu 17 czerwca 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 27 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z zachowaniem ustawowego terminu (nadane w dniu 23 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca podał, że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Wnioskodawca podał też, że posiada status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do zatrudnionych pracowników.

W miesiącu marcu 2016 r. (w dniach od 18 lutego 2016 r. do 14 marca 2016 r.) u Wnioskodawcy została przeprowadzona okresowa kontrola z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W trakcie kontroli została zakwestionowana wypłata świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych z dnia 4 kwietnia 2012 r. (wypłacone świadczenia w dniu 4 kwietnia 2012 r.).

W wyniku zaleceń pokontrolnych nastąpiła konieczność wystawienia korekty listy płac i oskładkowania wypłaty z dnia 4 kwietnia 2012 r. z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych z tytułu ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

Wypłata w dniu 4 kwietnia 2012 r. z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obejmowała dofinansowanie z okazji Świąt Wielkanocnych po 200 zł dla każdego pracownika. Była to pierwsza wypłata z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w 2012 r. i została ona objęta zwolnieniem z podatku do kwoty 380 zł – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ lista z dnia 4 kwietnia 2012 r. (dotyczyła ZFŚS) wskazana do korekty w protokole kontroli ZUS z dnia 14 marca 2016 r. obejmuje osoby, które na dzień 14 marca 2016 r.: są pracownikami oraz osoby, które nie są już pracownikami (w tym jedna osoba zmarła) – zakład pracy opłacił z własnych środków w całości składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, (różnice składek wskazane w protokole kontroli dotyczące miesiąca kwietnia 2012 r.). Składki zapłacono dnia 23 marca 2016 r. Pracodawca opłacając zaległe składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z własnych środków zrezygnował z dochodzenia zwrotu tych składek od zatrudnionych, byłych pracowników.

Zapłacone składki społeczne i zdrowotne uznano jako przychód w 2016 r.:

• dla osób, które w dniu zapłacenia składek 23 marca 2016 r. byli pracownikami – jako przychód ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1, który zostanie wykazany w informacji PIT-11 i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• dla byłych pracowników (osób które w dniu 23 marca 2016 r. nie byli pracownikami, w tym osoba zmarła) – jako przychód, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zostanie wykazany w informacji PIT–8C za 2016 r.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy opłacone w całości przez zakład pracy składki w dniu 23 marca 2016 r. na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od skorygowanej listy dotyczącej wypłaty z ZFŚS w dniu 4 kwietnia 2012 r. po kontroli ZUS należy uznać za przychód ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazać w informacji PIT-11 za 2016 r. oraz przychód z innych źródeł dla byłych pracowników (w tym osoby zmarłej) zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazać w informacji PIT-8C za 2016 r.?
2. Czy zaliczkę na podatek przy skorygowanej liście wypłat z dnia 4 kwietnia 2012 r. dotyczącej ZFŚS (lista korekty sporządzona w dniu 17 marca 2016 r. po otrzymanym „Protokole kontroli” z ZUS w dniu 14 marca 2016 r.), należy uznać jako przychód w roku 2016 zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dla wszystkich osób z listy z dnia 4 kwietnia 2012 r. – czyli dla pracowników i byłych pracowników na dzień 23 marca 2016 r.) i wykazać w PIT-11 za 2016 r. dodając do odpowiednich pozycji informacji PIT-11: przychód, zaliczka podatku, składki na ubezpieczenie społeczne, składki na ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie obowiązków płatnika związanych z zapłatą za pracowników obecnie pozostających w stosunku pracy składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, natomiast w zakresie obowiązków płatnika związanych z zapłatą składek za osoby niebędące obecnie pracownikami Wnioskodawcy zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, (po uzupełnieniu): w przypadku osób pozostających z zakładem pracy w stosunku pracy (zatrudnionych na umowę o pracę) – zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakład pracy uznaje zapłacone w dniu 23 marca 2016 r. za pracowników składki jako przychód ze stosunku pracy – zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód otrzymany w związku z zapłatą w dniu 23 marca 2016 r. przez zakład pracy składek do ZUS podlega oskładkowaniu i opodatkowaniu w 2016 r. Kwota zapłaconych przez zakład pracy składek do ZUS zostanie wykazana jako przychód w PIT-11 za 2016 r., zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Lista z dnia 4 kwietnia 2012 r. dotycząca ZFŚS po otrzymaniu w dniu 14 marca 2016 r. „Protokołu kontroli” z ZUS została w dniu 17 marca 2016 r. skorygowana i przekwalifikowana z przychodu nieoskładkowanego i nieopodatkowanego (było zwolnienie w związku z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na przychód oskładkowany i opodatkowany. Wnioskodawca uważa, że zarówno przychód jak i zaliczkę należy wykazać w PIT-11 za rok 2016 zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – doliczając również odpowiednie składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne do składek za 2016 r.

Wnioskodawca uważa, że zaliczkę na podatek ze skorygowanej listy należy wykazać w PIT-11 za 2016 r., ponieważ zmiana przychodu na oskładkowany i opodatkowany nastąpiła w miesiącu marcu 2016 r. po otrzymaniu „Protokołu kontroli” w dniu 14 marca 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego/ wynika, że w marcu 2016 r. u Wnioskodawcy została przeprowadzona okresowa kontrola przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W trakcie kontroli została zakwestionowana wypłata świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych za kwiecień 2012 r. W wyniku zaleceń pokontrolnych nastąpiła konieczność sporządzenia korekty listy wypłat i oskładkowania tej wypłaty składkami na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenia zdrowotne. Wypłata z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obejmowała dofinansowanie z okazji Świąt Wielkanocnych po 200 zł dla każdego pracownika. Była to pierwsza wypłata z ZFŚS w 2012 r., została ona objęta zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 380 zł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy), odrębnym zaś inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Definicję przychodów ze stosunku pracy zawiera art. 12 ust. 1 ww. ustawy, myśl którego za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, zapłacenie ze środków płatnika, kwoty składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego), skutkuje powstaniem przychodu po stronie osoby fizycznej w momencie dokonania zapłaty przez płatnika składek.

W przypadku, gdy zapłata nastąpiła za osobę fizyczną, która w chwili dokonania zapłaty pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku pracy, otrzymane świadczenie stanowi dla tej osoby (pracownika) przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w związku z art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dla potrzeb rozdziału 7 ustawy „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Obliczoną zaliczkę, zakład pracy pobiera z dochodu podatnika, a następnie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę, wpłaca na rachunek urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy. Ponadto w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnik jest obowiązany przekazać podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), stosownie do obowiązku określonego w art. 39 ust. 1 ww. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy pracodawca uregulował 23 marca 2016 r. składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za pracowników w tej części, w której winny być pokryte z dochodu pracowników, to dla pracowników jest to przychód uzyskany w 2016 r. ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracownicy otrzymają bowiem nieodpłatne świadczenie od pracodawcy, gdyż pracodawca zapłaci z własnych środków składki (składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne), które powinny być finansowane ze środków pracowników. Tym samym, Wnioskodawca wykona kosztem swego majątku zobowiązanie, które winno być sfinansowane z majątku pracowników.

Na Wnioskodawcy, jako płatniku będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki za marzec 2016 r. od powyższych przychodów i kwoty pobranych zaliczek, zgodnie z art. 38 ust. 1 a także wystawienia i wykazania tych przychodów, jako przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek PIT-11 za 2016 r., w którym nastąpiła zapłata składek.

Ponadto, nadmienia się, że tekst jednolity ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy jest opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.