Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.392.2016.1.RR
z 20 lipca 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty diety oraz zwrotu kosztów podróży (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 8 maja 2015 r. do Zakładu została skierowana przez Powiatowy Urząd Pracy osoba bezrobotna na staż. Staż odbył się w okresie od dnia 8 maja 2015 r. do dnia 17 listopada 2015 r. na stanowisku: pracownik Biura Zarządu. Bezpośrednio po odbyciu stażu, tj. od dnia 18 listopada 2015 r. osoba ta została zatrudniona u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę na stanowisku: pracownik Działu Personalnego. Obowiązek zatrudnienia stażysty po odbyciu stażu w Spółce wynikał z umowy zawartej pomiędzy firmą a Powiatowym Urzędem Pracy. W dniu 21 października 2015 r., tj. w trakcie odbywania stażu, stażysta został skierowany/oddelegowany przez Wnioskodawcę na seminarium pakietowe, pt.: „Skuteczne przetwarzanie informacji, w tym danych osobowych – o bezpieczeństwie danych osobowych w miejscu pracy” z udziałem Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Udział stażysty w tym seminarium był przydatny ze względu na charakter pracy wykonywanej na stażu, jak również na stanowisku na jakim miał zostać i został zatrudniony po odbyciu stażu. Seminarium to było bezpłatne tzn., że zarówno Wnioskodawca jak i sam stażysta nie byli zobowiązani do uiszczenia i nie uiścili żadnej opłaty za udział w nim. Wnioskodawca zwrócił stażyście wartość zakupionego przez niego biletu kolejowego oraz wypłacił mu dietę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy dla stażysty otrzymany od Wnioskodawcy zwrot wartości zakupionego biletu kolejowego oraz kwota otrzymanej diety stanowi przychód rodzący po stronie Wnioskodawcy obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?
- Czy bezpłatne seminarium należy traktować jako przychód: „inne nieodpłatne świadczenie” pochodzący z „innego źródła” rodzący po stronie Wnioskodawcy obowiązek ustalenia wartości tego świadczenia i wystawienia informacji PIT-8C?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1. Natomiast w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócona stażyście wartość biletu kolejowego oraz wypłacona dieta jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stażysta nie będąc pracownikiem Wnioskodawcy został oddelegowany przez Niego na seminarium gdzie reprezentował Wnioskodawcę a tym samym nie jest On zobowiązany do wystawienia stażyście informacji PIT-8C.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, tj. „Informację o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych”, dalej: informacja PIT-8C.
Podkreślić jednakże należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ww. ustawy.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).
Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
- w celu osiągnięcia przychodów lub
- w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
- przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
- przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia służbowa, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
W myśl § 2 powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:
- diety;
- zwrot kosztów:
- przejazdów,
- dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
- noclegów,
- innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Stosownie do treści § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.
Szczegółowo kwestia diet i ich wysokości została uregulowana w § 7 ww. rozporządzenia.
Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.
Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety (§ 9 ust. 1 ww. rozporządzenia).
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w zakładzie Wnioskodawcy w okresie od dnia 8 maja 2015 r. do dnia 17 listopada 2015 r. przebywała na stażu osoba bezrobotna na stanowisku: pracownik Biura Zarządu. Bezpośrednio po odbyciu stażu, tj. od dnia 18 listopada 2015 r. osoba ta została zatrudniona u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę na stanowisku: pracownik Działu Personalnego. W dniu 21 października 2015 r., tj. w trakcie odbywania stażu, stażysta został skierowany/oddelegowany przez Wnioskodawcę na seminarium pakietowe, pt.: „Skuteczne przetwarzanie informacji, w tym danych osobowych – o bezpieczeństwie danych osobowych w miejscu pracy” z udziałem Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Udział stażysty w tym seminarium był przydatny ze względu na charakter pracy wykonywanej na stażu, jak również na stanowisku na jakim miał zostać i został zatrudniony po odbyciu stażu. Seminarium to było bezpłatne – tzn., że zarówno Wnioskodawca jak i sam stażysta nie byli zobowiązani do uiszczenia i nie uiścili żadnej opłaty za udział w nim. Wnioskodawca zwrócił stażyście wartość zakupionego przez niego biletu kolejowego oraz wypłacił mu dietę.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wypłacona stażyście dieta oraz zwrot wartości zakupionego biletu kolejowego do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie jest On jako płatnik obowiązany do wystawienia informacji PIT-8C.
Jeżeli przedmiotowe należności wypłacone przez Wnioskodawcę były wyższe od limitów określonych w przepisach ww. rozporządzenia, to nadwyżki ponad te limity podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym i w takiej sytuacji z tytułu ich wypłaty Wnioskodawca – stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Końcowo wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza:
- zaistniały stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
- stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez Wnioskodawcę oraz
- zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazują pytania Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.
Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.