Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-446/16/JŁ
z 27 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2016 roku (data wpływu 16 maja 2016 roku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 roku wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 2001 roku m. in. w formie spółki cywilnej, która zajmuje się produkcją pozostałych wyrobów metalowych (PKD 25.99.Z). Od października 2002 roku Wnioskodawca jest również udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (główne PKD 25.99.Z). Od kwietnia 2011 roku w ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne (PKD 56.10.A). W październiku 2015 roku została zawarta umowa dzierżawy budynku gastronomicznego z płatnością czynszu od czerwca 2016 roku (rozpoczęcia sezonu). Od września 2011 roku Wnioskodawca świadczy również usługi krótkoterminowego zakwaterowania (PKD 55.20.Z). W kwietniu 2015 roku Wnioskodawca w części kamienicy, która jest jego prywatnym majątkiem rozpoczął działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą odzieży. Wnioskodawca nie wprowadził tej części budynku do środków trwałych swojej firmy. Oprócz powyższego Wnioskodawca posiada również 3/5 udziału w budynku, który nabył prywatnie i nie wykorzystywał do prowadzonej działalności. Nie wpisano go do żadnej ewidencji i nie był amortyzowany. W 2015 roku na ten prywatny budynek zawarł umowy najmu na różne okresy czasu (jedna z nich zawarta została na trzy lata). Wnioskodawca z tytułu tego najmu wybrał zryczałtowaną formę opodatkowania, co zostało zgłoszone w maju 2015 roku (z zachowaniem terminu). Wynajem lokali w ww. kamienicy będzie wykonywany przez Wnioskodawcę poza prowadzoną działalnością gospodarczą we własnym imieniu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Najem nie nosi cech działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z prywatnego najmu lokali – w kamienicy, w której Wnioskodawca ma 3/5 udziałów – na cele mieszkalne oraz dla firm na cele związane z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą mogą stanowić źródło przychodu jakim jest najem prywatny i mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, decyzja co do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej oraz zasad gromadzenia i zarządu majątkiem prywatnym, w zakresie w jakim pozostaje niesprzeczna z obowiązującym porządkiem prawnym, jest wyłączną sferą decyzyjną podatnika. Samo nabycie przez przedsiębiorcę nieruchomości nie może stanowić o automatycznym opodatkowaniu najmu tak, jak z działalności. Aby zaliczyć dany przychód do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należy najpierw wykluczyć pochodzenie tego przychodu z innego źródła.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma żadnych ograniczeń, dla dowolnego wyboru przez Niego formy opodatkowania przychodów z najmu. W przypadku najmu poza działalnością gospodarczą (w ramach zarządu majątkiem prywatnym) Wnioskodawca może wybrać metodę według skali podatkowej (z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów z tego źródła) lub opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, przy czym corocznie, w terminach ustawowych, może on swoją decyzję zmienić. W przypadku najmu w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca uważa, iż także może corocznie dokonywać wyboru formy opodatkowania prowadzonej działalności, zgodnie z art. 9a ust. 2 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a prowadzenie w ramach działalności najmu lokali nie wpływa na wskazane uprawnienie. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m. in. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Stosownie zaś do przepisu art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy określono, że nie może podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu ewidencjonowanego podatnik świadczący usługi wymienione w załączniku nr 2 do powołanej ustawy (m. in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek). Wyłączenie to nie dotyczy jednak przychodów z tzw. prywatnego najmu, co wynika z art. 6 ust 1b. ww. ustawy.

Pojęcie składniki majątku związane z działalnością gospodarczą należy rozumieć w ten sposób, że składniki te pozostają w związku z konkretną prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a nie z podatnikiem prowadzącym taką działalność. Fakt, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą w określonym zakresie nie oznacza, że każdy składnik jego majątku należy traktować jako związany z działalnością gospodarczą, a tym bardziej jako środek trwały w rozumieniu ustawy podatkowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przychód z najmu prywatnej nieruchomości na cele mieszkalne oraz z najmu dla firm na cele związane z ich działalnością może być opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.

Na potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przywołano następujące interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 września 2010 roku, nr IBPB2/2/415-771/10/ŁCz;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 sierpnia 2012 roku, nr ITPB1/415-566c/12/WM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 sierpnia 2011 roku, nr IBPB1/1/415-533/11/ESZ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 stycznia 2014 roku, nr IBPB2/2/415-1044/13/HS.

Wnioskodawca ponadto podkreśla, że zgodnie z Ordynacją Podatkową organ jest ściśle związany opisem stanu faktycznego przedstawionym we wniosku. Dokonywanie na etapie postępowania o wydanie interpretacji ustaleń przeciwnych do tego opisu jest niezgodnie z prawem. Polskie sądy administracyjne wielokrotnie podkreślały, że organy podatkowe są związane zakresem problematyki przedstawionej we wniosku o interpretację i nie mają uprawnień do wychodzenia poza jej granice. Dokonywanie przez organ ustaleń faktycznych jest możliwie jedynie w postepowaniu wymiarowym, po analizie dokumentów źródłowych. Natomiast w postępowaniu interpretacyjnym organ powinien udzielić odpowiedzi w odniesieniu do takiego stanu faktycznego, jaki został wskazany we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1983), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Należy dodać, iż w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne określono, że nie może podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu ewidencjonowanego podatnik świadczący usługi wymienione w załączniku nr 2 do powołanej ustawy, w tym usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek. Wyłączenie to nie dotyczy jednak przychodów z tzw. prywatnego najmu, co wynika z art. 6 ust 1b. ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej, spółki cywilnej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Działalność ta polega na produkcji wyrobów metalowych, krótkoterminowego zakwaterowania, usługach gastronomicznych oraz sprzedaży odzieży. Wnioskodawca posiada 3/5 udziału w budynku, który nabył prywatnie i nie wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten wynajmuje, a umowy najmu zawarł na różne okresy czasu. W związku z tym, Wnioskodawca wybrał i zgłosił w maju 2015 roku zryczałtowaną formę opodatkowania w zakresie najmu nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, iż najem ten będzie prowadzony wyłącznie we własnym imieniu, nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że ww. lokale wynajmowane na cele mieszkalne oraz dla firm na cele związane z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą, nie stanowią składników majątkowych związanych z działalnością gospodarczą o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał, iż najem lokali nie będzie wypełniał przesłanek świadczących o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego przychody uzyskiwane z tego tytułu będą mogły być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem.

Wobec powyższego, jeśli w terminie określonym w art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym Wnioskodawca złożył pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% z tytułu najmu.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawca nie będzie mógł powołać się na wydaną niniejszą interpretację indywidualną, gdyż dotyczyła ona wyłącznie przychodu z najmu, który nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.