INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.09.2011 r. (data wpływu 05.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Głównym przedmiotem działalności C. (zwanej dalej: „Spółką”) jest działalność w zakresie płatnej telewizji satelitarnej, czyli nadawanie sygnału telewizyjnego do klientów indywidualnych za pomocą nadajników satelitarnych. Klientami Spółki są przede wszystkim osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, co oznacza, że Spółka działa na rynku usług detalicznych, zaś liczba jej klientów sięga kilku milionów podmiotów. Potencjalnie klientem Spółki jest więc każda dorosła osoba mieszkająca na terytorium Polski. W celu dotarcia do tak szerokiego grona potencjalnych klientów, Spółka musi posiadać bardzo rozbudowaną sieć dystrybucji jej usług.
   
   
2. Pozyskiwanie nowych klientów, zawieranie umów z nowymi klientami oraz obsługa dotychczasowych klientów (w zakresie odnawiania umów, wymiany udostępnionego im sprzętu, przyjmowania uwag związanych ze świadczonymi przez Spółkę usługami, etc.) odbywa się poprzez rozbudowaną sieć agentów Spółki (zwanych dalej: „Dystrybutorami”). Dystrybutorzy są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą we własnym zakresie i na własny rachunek w formie jednoosobowych działalności gospodarczych, spółek cywilnych i osobowych oraz spółek kapitałowych.
   
   
3. Spółka kładzie szczególny nacisk na prawidłowe wykonywanie usług świadczonych przez Dystrybutorów, od czego zależy pozyskanie nowych oraz utrzymanie dotychczasowych klientów. Spółka - zdając sobie sprawę z faktu, że jakość świadczonych usług przez Dystrybutorów i ich profesjonalizm w podejściu do klienta bezpośrednio przekłada się na możliwość pozyskania nowych i utrzymania dotychczasowych klientów - stale organizuje szkolenia dla Dystrybutorów, w czasie których przekazywana jest im wiedza w zakresie obsługi klientów Spółki.
   
   
4. Spółka zdając sobie sprawę z wagi szkoleń Dystrybutorów nakłada na nich obowiązek uczestnictwa w organizowanych szkoleniach w zawieranych z nimi umowach. Oznacza to, że jednym z obowiązków Dystrybutorów wynikających z zawartych ze Spółką umów agencyjnych jest udział w okresowo organizowanych przez Spółkę szkoleniach.
   
   
5. W trakcie szkoleń dla Dystrybutorów przedstawiane są zadania na nadchodzące miesiące, wypracowywane są najbardziej skuteczne metody ich osiągnięcia, a także ustalane są zapotrzebowania na najbardziej skuteczne narzędzia marketingowe (akcje marketingowe, ogłoszenia w mediach, promocje, etc.), które mogą pomóc osiągnąć powyższe cele. Ponadto, w trakcie szkoleń przedstawiana jest analiza rynkowa oraz przedstawiane są najbardziej możliwe scenariusze sytuacji na rynku płatnej telewizji w najbliższym czasie. Szkolenia pozwalają także na wymianę doświadczeń związanych z codzienną pracą, najlepszymi sposobami sprzedaży, etc. pomiędzy poszczególnymi Dystrybutorami, co odbywa się poprzez warsztaty i pracę w kilkuosobowych grupach Dystrybutorów. Podczas szkoleń Dystrybutorzy otrzymują także indywidualne plany sprzedaży, których realizacji oczekuje od nich Spółka.
   
   
6. Z uwagi na fakt, iż sieć Dystrybutorów obejmuje obszar całego kraju oraz ograniczenie powierzchni użytkowej Spółki, szkolenia organizowane są w zarówno w siedzibie, jak również w hotelach lub salach konferencyjnych należących do innych podmiotów na terenie kraju tak, aby ułatwić uczestnictwo poszczególnym Dystrybutorom w organizowanych przez Spółkę szkoleniach i nie utrudniać im udziału w szkoleniach długim dojazdem, lecz zorganizować szkolenie możliwie w pobliżu miejsca prowadzenia przez nich działalności, w danym województwie, etc. W związku z tym w trakcie szkoleń, które trwają od jednego do kilku dni Spółka zapewnia Dystrybutorom transport, nocleg oraz wyżywienie.
   
   
7. Drugim kanałem dystrybucji usług świadczonych przez Spółkę są operatorzy sieci kablowych, którzy włączają kanały nadawane przez Spółkę do swojej oferty programowej. Dla operatorów sieci kablowych Spółka także organizuje szkolenia według analogicznych zasad jak szkolenia dla Dystrybutorów. Tematami szkoleń są sposoby sprzedaży kanałów (np. tematycznych) nadawanych przez Spółkę lub kanałów, do emisji których Spółka posiada licencję z prawem do udzielania sublicencji operatorom sieci kablowych, pozyskiwanie nowych klientów na te kanały, plany emisyjne Spółki w nadchodzącym okresie, czyli wszelkie informacje, które mogą być przydatne przy pozyskiwaniu nowych abonentów na kanały nadawane przez Spółkę. Umowy z operatorami sieci kablowych nie przewidują jednak obowiązku uczestniczenia przedstawiciela sieci w takim szkoleniu, jednak z uwagi na wspólny cel Spółki i operatora - czyli pozyskania jak największej liczby abonentów na kanały nadawane przez Spółkę - jego przedstawiciele biorą udział w szkoleniach organizowanych przez Spółkę.
   
   
8. Ponadto, Spółka nie zaprasza konkretnych (z imienia i nazwiska) osób na organizowane szkolenie, lecz zaproszenie na szkolenie kieruje do swojego kontrahenta (Dystrybutora i operatora sieci kablowej). Z kolei o tym, kto weźmie udział w szkoleniu z ramienia tego podmiotu decyduje już samodzielnie kontrahent Spółki, czyli Dystrybutor lub operator sieci kablowej.
   
   
9. W niektórych przypadkach Spółka organizuje szkolenia dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych poza granicami Polski. Szkolenia zagraniczne odbywają się na takich samych zasadach jak szkolenia krajowe, to znaczy w ich trakcie przeprowadzane są prelekcje dotyczące sposobów sprzedaży usług Spółki, panele dyskusyjne pomiędzy uczestnikami, etc. Spółka posiada stosowne dokumenty potwierdzające odbycie wyżej wymienionych zajęć w trakcie szkoleń. Tak samo jak w przypadku szkoleń krajowych, tak również w przypadku szkoleń zagranicznych Spółka ponosi koszty wynajmu sali, dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia uczestników.
   
   
10. Czasami Spółka ponosi w trakcie szkoleń wydatki obejmujące organizację czasu wolnego, degustację alkoholi, wycieczkę, występ zespołu artystycznego. Spółka wyłącza z poniesionych wydatków wyżej wymienione koszty spędzania czasu wolnego i traktując jej jako koszty reprezentacji nie zalicza do kosztów podatkowych. Niniejszy wniosek nie dotyczy jednak tych kosztów.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty organizacji szkoleń dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych, w tym w szczególności koszty wynajmu sali konferencyjnej, zapewnienia noclegu, transportu oraz wyżywienia (nienoszącego znamion wystawności) stanowią koszt podatkowy Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. Wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją szkoleń dla Dystrybutorów oraz przedstawicieli sieci kablowych stanowią wydatki, które Spółka może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.
   
   
2. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy”. Z powyższej regulacji wynika, że w celu zaliczenia określonego wydatku (w tym przypadku kosztów organizacji szkoleń dla Dystrybutorów, operatorów sieci kablowych) do kosztów podatkowych konieczne jest łączne spełnienie dwóch poniższych warunków:
   1. wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła; oraz
   2. wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   Wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
   
   
3. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka świadczy usługi w zakresie płatnej telewizji satelitarnej. Sprzedaż usług realizowana jest nie przez własne punkty obsługi klienta, lecz za pośrednictwem wybranych podmiotów, z którymi Spółka zawarła umowy agencyjne (Dystrybutorów). Drugim kanałem dystrybucji są sieci kablowe. Konsekwentnie, od zaangażowania tych podmiotów, ich profesjonalizmu, znajomości metod sprzedaży, czy też bieżącej sytuacji na rynku usług płatnej telewizji zależy wysokość przychodów Spółki. Jeżeli bowiem sieć Dystrybutorów (operatorzy sieci kablowych) nie będzie prawidłowo pozyskiwać nowych abonentów dla Spółki, czy też Dystrybutorzy (operatorzy sieci kablowych) nie będą dbali o obecnych klientów - to Spółka zamiast przynosić przychody, będzie generowała straty.
   
   
4. Mając świadomość, jak duży wpływ na ilość abonentów korzystających z usług Spółki ma sposób działania podmiotów sprzedających usługi Spółki (Dystrybutorów i sieci kablowe), Spółka zainteresowana jest podnoszeniem profesjonalizmu ich działalności, zapoznawaniem z najnowszymi metodami sprzedaży, z trendami na rynku świadczonych przez nią usług, jak również wymianą doświadczeń pomiędzy poszczególnymi Dystrybutorami. Celem wszystkich wyżej wymienionych działań jest zwiększenie skuteczności działań Dystrybutorów i operatorów sieci kablowych w zakresie pozyskiwania nowych abonentów. W tym też celu Spółka organizuje szkolenia i konferencje dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych, w trakcie których przekazywana jest wiedza na wyżej wymienione tematy.
   
   
5. Tak więc szkolenia przeprowadzane przez Spółkę są w ocenie Spółki rodzajami wydatków, które z prawnego punktu widzenia należy zakwalifikować do wydatków mających na celu zwiększenie jej przychodów poprzez ukierunkowanie jej Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych na zwiększenie umów zawieranych z przeszłymi abonamentami Spółki oraz prawidłową obsługę dotychczasowych klientów Spółki. Tym samym niewątpliwie poniesione w tym celu wydatki, obejmujące w szczególności koszty wynajmu sali konferencyjnej, koszty zakwaterowania i wyżywienia uczestników - są kosztami poniesionymi w celu uzyskania przychodu. Konsekwentnie, warunek wymieniony w literze a) powyżej zostanie spełniony.
   
   
6. Stanowisko Spółki jest prawidłowe zarówno w odniesieniu do szkoleń krajowych jak i zagranicznych. W obu przypadkach Dystrybutorom oraz przedstawicielom sieci kablowych przekazywana jest wiedza w zakresie produktów Spółki, ich sprzedaży, czy metod dotarcia do potencjalnych nabywców. W obu więc przypadkach wiedza przekazywana w trakcie szkoleń jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością i z tego tytułu koszt przekazania tej wiedzy (koszty szkoleń) są związane z generowanymi przez Spółkę przychodami.
   
   Wydatek niewymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   
7. Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie zawiera wyłączenia z kosztów szkoleń organizowanych na rzecz kontrahentów, których celem jest zwiększenie sprzedaży usług telewizyjnych oferowanych przez Spółkę. Jednocześnie, wydatków ponoszonych przez Spółkę nie można zakwalifikować do kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
   
   
8. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT do kosztów podatkowych nie zalicza się kosztów reprezentacji. Ustawa o CIT nie zawiera jednak definicji „reprezentacji”, w związku z czym pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego potocznym - słownikowym - rozumiem. Słownikowe rozumienie pojęcia „reprezentacja” akceptują także organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lipca 2010 r., (sygn. ILPB3/423-314/10-4/GC) stwierdzono, że: „W związku z tym, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. „Słownik języka polskiego” pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej.”
   
   
9. Celem Spółki organizującej szkolenia nie jest jej reprezentacja, czyli wywołanie najlepszego wrażenia na Dystrybutorach, pokazać okazałość, czy wystawność. Celem szkolenia jest przekazanie stosownej wiedzy Dystrybutorom i operatorom sieci kablowych w zakresie sprzedaży usług świadczonych przez Spółkę. Co ważne, Dystrybutorzy i operatorzy sieci nie są klientami Spółki, lecz podmiotami świadczącymi usługi na jej rzecz. Z kolei działania noszące znamiona reprezentacji kierowane są do klientów podatnika, aby skłonić ich do nabycia towarów i usług. Powyższe potwierdza więc, że koszty szkoleń ponoszone przez Spółkę nie są kosztami reprezentacji.
   
   
10. Charakteru wydatków nie zmienia również fakt poniesienia przez Spółkę wydatków związanych z noclegami, wyżywieniem i kosztami transportu. Gdyby Spółka nie zapewniła hoteli i wyżywienia, część Dystrybutorów nie wzięłaby udziału w szkoleniu. W związku z powyższym Spółka pokrywa koszty hoteli, wyżywienia i transportu w związku ze szkoleniami, aby szkolenie było jak najbardziej efektywne. Spółka zainteresowana jest tym, aby Dystrybutorzy i przedstawiciele sieci kablowych wzięli udział w szkoleniu, a biorąc w nim udział, żeby skupili się na treści przeprowadzonych w trakcie szkolenia wykładów, paneli, zajęć, prezentacji, a nie szukali miejsca na spożycie posiłku, spieszyli się na pociąg aby wrócić do domu, czy też szukali dla siebie noclegu. Zapewniając nocleg i wyżywienie Spółka dba również o to, żeby uczestnicy szkolenia byli wypoczęci, czyli żeby nie tracili czasu na dojazd do i z miejsca zamieszkania (aby mogli skupić się na treści wykładów i paneli), jak również żeby uczestniczyli we wszystkich dniach szkolenia (co w ocenie Spółki zapewnia fakt wynajęcia pokoju dla uczestnika na wszystkie dni szkolenia). Biorąc powyższe pod uwagę wydatki ponoszone przez Spółkę na wyżywienie, hotele i transport uczestników szkoleń nie są wydatkami o charakterze reprezentacji, ponieważ nie mają na celu pokazanie wystawności Spółki, wywołanie jak najlepszego wrażenia na kontrahentach, lecz ich celem jest jak najskuteczniejsze i najbardziej efektywne przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie pozyskiwania nowych i utrzymania dotychczasowych nabywców usług telewizyjnych świadczonych przez Spółkę.
    
    
11. Co więcej, wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które czasami Spółka ponosi w trakcie szkoleń, obejmujące organizację czasu wolnego, degustację alkoholi, wycieczkę, występ zespołu artystycznego Spółka wyłącza z poniesionych wydatków i traktując jej jako koszty reprezentacji nie zalicza do kosztów podatkowych. Jak wskazano na wstępie wniosek nie dotyczy tych kosztów.
    
    
12. Stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszty organizowanych przez nią szkoleń nie są kosztami reprezentacji potwierdza także orzecznictwo sądów administracyjnych oraz stanowiska organów podatkowych. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2006 r. (sygn. akt II FSK 1008/05) stwierdzono bowiem, że: „Nie jest reprezentacją ani też reklamą, w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, działanie podatnika polegające na organizowaniu szkoleń dla kontrahentów (klientów) firmy, których celem jest zapoznanie się z parametrami technicznymi produktów, czy też szkolenie w celu instruktażu obsługi zakupionego towaru. Koszty szkoleń obejmujące wydatki na wynajęcie sali, sprzętu, wynagrodzenie wykładowców oraz wydatki na wyżywienie i zakwaterowanie klientów biorących udział w szkoleniu stanowią koszty uzyskania przychodu dla organizatora szkolenia, jeżeli koszty takie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.” Ze stanowiskiem sądów administracyjnych zgadzają się także organy podatkowe, przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lipca 2010 r. (sygn. ILPB3/423-314/10-4/GC), czy też interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lipca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-912/10/AK).
    
    
13. Podsumowując powyższe należy stwierdzić, iż koszty organizacji szkoleń i konferencji dla Dystrybutorów oraz przedstawicieli operatorów sieci kablowych są kosztami podatkowymi Spółki, ponieważ:
    1. wydatki ponoszone są w celu uzyskania oraz zachowania źródeł przychodów, gdyż są to koszty ponoszone na rozwijanie sieci dystrybucji usług Spółki, oraz
    2. wydatki te nie są kosztami reprezentacji, ponieważ nie są ponoszone w celu okazania wystawności Spółki, lecz jedynie w celu przekazania informacji o produkcie Spółki oraz przeszkolenia kontrahentów (Dystrybutorów i operatorów sieci kablowych) w zakresie pozyskiwania nowych abonentów i dbania o dotychczasowych abonentów nabywających usługi telewizyjne świadczone przez Spółkę.
    
    

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten w pkt 28 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację. Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacji za celowe należy uznać odwołanie się do jego wykładni językowej. „Słownik języka polskiego” pod red. prof. Stanisława Dubisza definiuje „reprezentację” jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Powyższe rozumienie pojęcia reprezentacji, zdaniem tut. Organu, należy uzupełnić o stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 6 maja 1998 r. – sygn. akt SA/Sz 1412/97, stwierdził, że reprezentacja nie musi odnosić się do okazałości, wystawności, a odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystrojów firmy, jego logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów.

Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

• stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
• stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje szkolenia dla Dystrybutorów, w czasie których przekazywana jest im wiedza w zakresie obsługi klientów Spółki. W trakcie szkoleń dla Dystrybutorów przedstawiane są zadania na nadchodzące miesiące, wypracowywane są najbardziej skuteczne metody ich osiągnięcia, a także ustalane są zapotrzebowania na najbardziej skuteczne narzędzia marketingowe (akcje marketingowe, ogłoszenia w mediach, promocje, etc.), które mogą pomóc osiągnąć powyższe cele. Ponadto, w trakcie szkoleń przedstawiana jest analiza rynkowa oraz przedstawiane są najbardziej możliwe scenariusze sytuacji na rynku płatnej telewizji w najbliższym czasie. Szkolenia pozwalają także na wymianę doświadczeń związanych z codzienną pracą, najlepszymi sposobami sprzedaży, etc. pomiędzy poszczególnymi Dystrybutorami, co odbywa się poprzez warsztaty i pracę w kilkuosobowych grupach Dystrybutorów. Podczas szkoleń Dystrybutorzy otrzymują także indywidualne plany sprzedaży, których realizacji oczekuje od nich Spółka.

Spółka organizuje także szkolenia dla operatorów sieci kablowych, którzy włączają kanały nadawane przez Spółkę do swojej oferty programowej. Tematami szkoleń są sposoby sprzedaży kanałów nadawanych przez Spółkę lub kanałów, do emisji których Spółka posiada licencję z prawem do udzielania sublicencji operatorom sieci kablowych, pozyskiwanie nowych klientów na te kanały, plany emisyjne Spółki w nadchodzącym okresie, czyli wszelkie informacje, które mogą być przydatne przy pozyskiwaniu nowych abonentów na kanały nadawane przez Spółkę.Szkolenia te organizowane są zarówno w siedzibie Spółki, jak również w hotelach lub salach konferencyjnych należących do innych podmiotów na terenie kraju. W niektórych przypadkach szkolenia te organizowane są poza granicami Polski.

Spółka w związku z organizacją szkoleń krajowych i zagranicznych ponosi koszty wynajmu sali, dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia uczestników. Spółka zaznacza, iż w ramach szkoleń krajowych i zagranicznych Dystrybutorom oraz przedstawicielom sieci kablowych przekazywana jest wiedza w zakresie produktów Spółki, ich sprzedaży, czy metod dotarcia do potencjalnych nabywców. W obu więc przypadkach wiedza przekazywana w trakcie szkoleń jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością i z tego tytułu koszt przekazania tej wiedzy (koszty szkoleń) są związane z generowanymi przez Spółkę przychodami.

Należy zatem stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki, które ponosi Wnioskodawca w związku z organizacją szkoleń skierowanych do Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych nie noszą znamion reprezentacji i mają związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami.W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż nie sposób zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, iż działania skierowane do Dystrybutorów i operatorów (podmiotów świadczących usługi na rzecz Spółki) nie noszą znamion reprezentacji ze względu na to, że podmioty te nie są klientami Spółki. Jak zostało bowiem wykazane o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami, a zatem również w relacji z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Spółki.

Jednakże odnosząc się do okoliczności wskazanych w opisie stanu faktycznego powyższa kwestia nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż koszty przedmiotowych szkoleń, obejmujące wydatki na wynajem sali konferencyjnej, zapewnienie noclegu, transportu oraz wyżywienia - stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są racjonalne i wykazują związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, nie znajdują się w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy) o ile nie wykraczają poza główny cel organizowanych szkoleń (przekazanie uczestnikom specjalistycznej wiedzy na temat oferowanych przez Spółkę produktów, sprzedaży tych produktów, zwiększenie skuteczności działań w zakresie pozyskania nowych abonentów).

Tym samym stanowisko Spółki, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację szkoleń dla Dystrybutorów i przedstawicieli sieci kablowych należało uznać za prawidłowe.

Ponadto zaznacza się, iż tut. Organ nie odniósł się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dot. organizacji konferencji, bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.