Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.390.2016.3.AC
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie metody amortyzacji i stawki odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wniesionych aportem do spółki komandytowej (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. wpłynął wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.92.2016.1.AC, 1061-IPTPB3.4511.390.2016.1.AC, 1061-IPTPB3.4511.391.2016.1.AC (doręczonym w dniu 6 maja 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 16 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 11 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 12 sierpnia 2015 r. została zarejestrowana w KRS pod nr … spółka komandytowa działająca pod nazwą … w … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Spółka komandytowa jest spółką osobową określoną w ustawie Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH). Spółka ta ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada co najmniej jeden wspólnik – komplementariusz, a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika – komandytariusza jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej. Spółki osobowe, w tym spółka komandytowa nie są podatnikami podatku dochodowego. Podatnikami w spółkach osobowych są jej poszczególni wspólnicy, czyli komplementariusz, który w tym przypadku jest osobą prawną oraz komandytariusze, którzy w tym przypadku są osobami fizycznymi. W spółce komandytowej o nazwie … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: ….. sp. z o.o. sp. k) jest 4 (czterech) wspólników będących Wnioskodawcami tego wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie przepisów art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa: 3 (trzech) komandytariuszy – osoby fizyczne oraz 1 (jeden) komplementariusz – osoba prawna (spółka z o.o.). Zgodnie z zapisami umowy spółki komandytowej zawartej w formie aktu notarialnego wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania wyżej wskazanej spółki komandytowej bez ograniczenia są …..spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Komplementariusz). Komandytariusze wyżej wskazanej spółki komandytowej odpowiadają do wysokości sumy komandytowej. Zgodnie z umową spółki wkład komandytariusza może zostać wniesiony w wysokości niższej, równej lub wyższej niż suma komandytowa (art. 108 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Kapitał zakładowy spółki tworzy suma wkładów umówionych. Wkłady do wyżej wskazanej spółki komandytowej mogą mieć formę pieniężną i niepieniężną – w postaci wkładu rzeczowego – aportu. Według zapisanych w umowie spółki komandytowej (wyżej wskazanej) stosunków wewnętrznych Komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komandytariusze takiego prawa nie mają.

Spółkę reprezentuje Komplementariusz (art. 117 Kodeksu spółek handlowych), a komandytariusz może reprezentować spółkę jako pełnomocnik. Zgodnie z zapisami umowy spółki komandytowej (wyżej wskazanej) – paragraf 9 umowy, wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach proporcjonalnie do wartości umówionego wkładu. Jeden ze wspólników spółki komandytowej (wyżej wskazanej) będący Wnioskodawcą tego wniosku – … prowadzi obecnie własne przedsiębiorstwo w formie osoby fizycznej pod nazwą … mgr inż. … (dalej: . …).

Składnikami przedsiębiorstwa . … są m.in. środki trwałe, wartości materialne i prawne znajdujące się na ewidencji środków trwałych (dalej: EST) tej firmy, niskocenne składniki majątkowe znajdujące się lub nie (w zależności od wartości) na ewidencjach niskocennych składników majątkowych, zapasy, towary, surowce, wyroby gotowe, półwyroby i inne. Wśród składników majątkowych przedsiębiorstwa . … znajdujących się na ewidencji środków trwałych lub na ewidencjach niskocennych są m.in.: maszyny i urządzenia specjalistyczne, techniczne, administracyjne, biurowe, informatyczne, środki transportu, inwestycje w obcych środkach trwałych w szczególności dotyczące sieci sklepów, punktów handlowych, w których Wnioskodawca, wspólnik spółki komandytowej, sprzedaje własne towary, wyroby gotowe itd. i inne sklasyfikowane wg grup Klasyfikacji środków trwałych jak np. grupa 1,2,4,5,6,7,8.

Wspólnik spółki komandytowej … rozważa możliwość zbycia w formie sprzedaży lub aportu poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa tego wspólnika (. …), znajdujących się w . … na ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niskocennych składników majątkowych objętych lub nieobjętych ewidencją zapasów, wyrobów gotowych, surowców, towarów, poszczególnych maszyn, urządzeń, środków transportu, inne. Wśród tych, w szczególności mogą być poszczególne składniki majątkowe przedsiębiorstwa . … niezbędne w operacyjnej działalności spółki komandytowej środki transportu czy inne składniki niebędące środkami trwałymi czy wyposażeniem, a będące składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa . ….

Zbycie składników majątkowych, czy to w formie aportu czy sprzedaży, przez …do spółki komandytowej nastąpi po wartości rynkowej. To oznacza, że wartość księgowa wynikająca z ksiąg przedsiębiorstwa . … na dzień zbycia, w tym w formie aportu nie będzie, bo nie może być tożsama z wartością rynkową. Suma wartości rynkowej w przypadku aportu będzie miała odzwierciedlenie w wartości wkładu tego wspólnika (…) w spółce komandytowej.

W związku z powyższymi planami, w przypadku aportu opisana we wniosku spółka komandytowa może otrzymać od wspólnika … poszczególne składniki majątkowe w postaci wyżej wskazanej będące na chwilę pisania tego wniosku składnikami majątkowymi . …. Wnioskodawca oprócz aportu planuje także sprzedać część składników obecnego własnego przedsiębiorstwa do wyżej opisanej spółki komandytowej.

Opisana we wniosku spółka komandytowa, jako podmiot zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości. Oprócz ksiąg rachunkowych jako podmiot prowadzi księgi podatkowe. Na podstawie ksiąg rachunkowych i podatkowych spółki komandytowej podatkowo rozliczani są Jej wspólnicy. Księgi podatkowe tej spółki komandytowej prowadzone są w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby fizyczne, komandytariusze rozliczają się podatkowo z dochodów/strat uzyskanych z udziału w tej spółce na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), natomiast osoba prawna, komplementariusz rozlicza się na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnikami w spółce komandytowej zobowiązanymi do samoobliczenia zaliczek na podatek dochodowy są jej poszczególni wspólnicy. Zaliczki na podatek dochodowy z działalności gospodarczej prowadzonej w tej spółce, wspólnicy spółki komandytowej obliczają na podstawie ksiąg prowadzonych przez spółkę komandytową. Tym samym, wspólnicy chcąc prawidłowo ustalić wysokość swoich podatków, zaliczek na podatek dochodowy są zainteresowani (mają swój interes prawny) aby księgi spółki były prowadzone zgodnie z przepisami prawa, w szczególności prawa podatkowego, co powoduje, że w tym celu składają m.in. ten wniosek o wydanie interpretacji podatkowej prawidłowego ujmowania do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w księgach spółki komandytowej poszczególnych zdarzeń opisanych we wniosku i objętych pytaniami. Przedstawiony we wniosku problem dotyczy sfery opodatkowania podatkiem dochodowym i wpływa bezpośrednio na prawidłowe określenie (obliczenie) obowiązku podatkowego każdego wspólnika opisanej spółki komandytowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że: Zainteresowani tj.: 3 osoby – będące osobami fizycznymi wymienionymi we wniosku ORD-WS czyli:

• …, zam. …
  

• …, zam. …
  

• …, zam. …
  

–są obywatelami polskimi zamieszkałymi w Polsce pod ww. adresami podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w myśl art. 3 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof).

Z kolei 4 zainteresowany, będący osobą prawną – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działający pod firmą „…. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” ma siedzibę i zarząd w Polsce, w …, NIP: …, co oznacza, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop) podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium Polski.

Wszyscy zainteresowani zgodnie z art. 3 upodf i art. 3 updop podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

…. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma siedzibę w Polsce, w …, NIP: …; REGON: …, KRS …. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i VAT UE zarejestrowanym w Polsce o nr ….

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą w formie firmy osoby fizycznej na podstawie zaświadczenia o wpisie do centralnej ewidencji działalności gospodarczej.

Firma ta nosi nazwę . … – siedziba …, NIP: … (dalej: ….). Wspólnik ten rozważa możliwość zbycia w formie sprzedaży lub aportu poszczególnych składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa tego wspólnika znajdujących się w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niskocennych składników majątkowych objętych lub nie objętych ewidencją zapasów, wyrobów gotowych, surowców, towarów, poszczególnych maszyn, urządzeń, środków transportu, inne. Wśród tychże w szczególności mogą być poszczególne składniki majątkowe obecnego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy niezbędne w operacyjnej działalności spółki komandytowej, środki transportu czy inne składniki nie będące środkami trwałymi czy wyposażeniem, a będące składnikami majątkowym przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Powyższe oznacza, że w zależności od rodzaju składnika majątkowego . …, składniki te albo znajdują się na ewidencji środków trwałych, ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji niskocennych składników majątkowych albo nie, jak np. w przypadku zapasów.

Według Wnioskodawcy, wskazać należy, że :

1. składniki majątkowe w postaci: maszyn, urządzeń, środków transportu, licencji itp., które w dniu nabycia/wytworzenia/przekazywania do użytkowania spełniały definicję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w art. 22a, 22b, 22g – zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wszystkie ww. składniki ujęte w ewidencji środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych są lub były (jeżeli składnik na dzień pisma jest w całości zamortyzowany) amortyzowane w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wg zasad i stawek amortyzacyjnych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym także wskazanych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod nazwą „wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych”;
2. składniki majątkowe w postaci: maszyn, urządzeń, wyposażenia, czy pozostałe składniki majątkowe, których wartość nabycia lub wytworzenia w dniu nabycia/przekazania do użytkowania wynosiła od 2000 zł do 3500 zł netto, a okres użytkowania wynosił co najmniej 1 rok, odpisywano w koszty amortyzacji jednorazowo w miesiącu następnym po miesiącu w którym rozpoczęto ich używanie. Zatem ww. składniki znajdują się na ewidencji środków trwałych, w dziale niskocenne składniki majątkowe z jednorazowym umorzeniem amortyzacyjnym, co oznacza, że ich wartość księgowa na dzień pisma wynosi 0 zł.;
3. składniki majątkowe w postaci: maszyn, urządzeń, wyposażenia, pozostałe składniki majątkowe, w tym wartości niematerialne i prawne o okresie użytkowania dłuższym niż rok, lecz o wartości jednostkowej nie przekraczającej 2000 zł netto, odpisywane były w całości bezpośrednio w koszty pod datą przekazania do użytkowania i dalszej ewidencji dla tych składników przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nie prowadzi, co oznacza, że te składniki nie były i nie są objęte żadną ewidencją, a także nie były amortyzowane;
4. składniki majątkowe w postaci zapasów, wyrobów gotowych, surowców nie były i nie są amortyzowane.
   
   

Wnoszący aport – wspólnik, Wnioskodawca dokonywał/dokonuje odpisów amortyzacyjnych wg przepisów i zasad wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polityce rachunkowości Jego przedsiębiorstwa.

Spółka komandytowa jako podmiot, który ma otrzymać aportem poszczególne pojedyncze składniki majątkowe (niestanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa), które stanowią środki trwałe, czy wartości niematerialne i prawne znajdujące się w ewidencji środków trwałych, ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w przedsiębiorstwie wspólnika, który planuje wnieść je aportem o wartości przekraczającej 3500 zł netto (nie uwzględnia się tych składników, które były amortyzowane jednorazowo, wg przyjętych w jednostce zasad rachunkowości o wartości od 2000 zł do 3500 zł) będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych aportem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na zasadzie „kontynuacji”.

Spółka komandytowa – jako spółka osobowa – tworzy kapitał zakładowy (właścicieli), który odpowiada sumie wniesionych wkładów przez wspólników w momencie utworzenia spółki. Oznaczenie wnoszonych wkładów i ich wartość winny wynikać z umowy spółki. Wyceny wnoszonych wkładów dokonują sami wspólnicy. Przyjmuje się zazwyczaj, że przedmiot wkładu niepieniężnego (aportu) powinien zostać wyceniony w wartości wynikającej z umowy o wnoszonym aporcie, w tym w wartości rynkowej/godziwej.

Wspólnik wnoszący wkład rzeczowy (aport) o określonej w umowie wartości (rynkowej) pokrywa tym rzeczowym wkładem określony w umowie wkład wartościowy, co oznacza, że jeżeli wspólnik zadeklarował w umowie spółki osobowej (komandytowej), że Jego wkład w kapitale zakładowym (właścicieli) spółki wynosi 10 000 zł i zobowiązał się do pokrycia go w formie rzeczowej, to wartość rynkowa tego wkładu wynosi również 10 000 zł. Powyższe oznacza, że nie powstaje ani dodatnia ani ujemna wartość firmy w spółkach osobowych, tym bardziej, że w omawianym przypadku przedmiotem aportu mogą być poszczególne składniki majątkowe niebędące przedsiębiorstwem ani jego zorganizowana częścią.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W przypadku wniesienia aportu (od wspólnika) do spółki komandytowej poszczególnych składników majątkowych, środków trwałych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy prawidłowo postąpi się przyjmując za wartość początkową środków trwałych w ewidencji środków trwałych spółki komandytowej – wartość początkową poszczególnych środków trwałych, od której były dokonywane odpisy amortyzacyjne (jeżeli dany składnik był amortyzowany) u wspólnika (podmiotu) wnoszącego te poszczególne środki trwałe aportem na podstawie ewidencji środków trwałych podmiotu wnoszącego je aportem?
2. W przypadku wniesienia aportem poszczególnych środków trwałych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy prawidłowo postąpi się, że odpisy amortyzacyjne dokonywane będą z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych wykonanych w księgach przedsiębiorstwa wspólnika wnoszącego aport oraz z zastosowaniem metody (w tym stawki) amortyzacji przyjętej uprzednio u wspólnika (podmiotu) wnoszącego aport?
3. W przypadku, gdy wystąpi różnica między wartością rynkową a wartością księgową nabytych aportem składników majątkowych, środków trwałych, to czy w spółce komandytowej wystąpi dodatnia lub ujemna wartość firmy i jak to wpłynie na rozliczenie w przychodach lub w kosztach ksiąg podatkowych spółki komandytowej, a tym samym jak to wpłynie na prawidłowość ustalenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy wspólników tej spółki – Wnioskodawców?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia aportem poszczególnych środków trwałych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, prawidłowo postąpi się dokonując odpisów amortyzacyjnych podatkowych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych wykonanych w księgach przedsiębiorstwa wspólnika wnoszącego aport oraz z zastosowaniem metody (w tym stawki) amortyzacji przyjętej uprzednio u wspólnika (podmiotu) wnoszącego aport.

Art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje od jakiej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Przepis ten stanowi: „podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony z uwzględnieniem art. 22i ust.2-7”.

Z kolei art. 22h ust. 3d updof stanowi, że przepis art. 22h ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a updof.

Ponieważ środki trwałe nabyte przez spółkę komandytową aportem podlegały wcześniej amortyzacji u wspólnika (podmiotu) wnoszącego aport i znajdowały się w Jego ewidencji środków trwałych, prawidłowo zostanie ustalona wartość początkową pojedynczego środka trwałego, jeżeli wartość ta będzie odpowiednikiem wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych podmiotu (wspólnika) wnoszącego je aportem.

Ponadto prawidłowym będzie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem wysokości dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, przy zastosowaniu metody amortyzacji przyjętej wcześniej przez podmiot wnoszący aport.

Wyżej przywołana zasada dotyczy także środków trwałych nabytych jako pojedyncze składniki majątkowe niestanowiące (niewchodzące w skład) zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 22h ust. 3d updof.

Podkreślić należy, że prawo podatkowe nie zawsze pokrywa się z ustawą o rachunkowości. Dla celów bilansowych wartość początkowa środków trwałych nabytych aportem ustalana jest w wartości określonej w umowie spółki, nie wyższej od wartości rynkowej. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są na zasadach ogólnych od ww. wartości początkowej – art. 32 ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, jak również ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy należy wskazać, że przychody oraz koszty spółki komandytowej są w istocie przychodami i kosztami wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do prawa poszczególnych wspólników do udziału w jej zysku. Tym samym, przychód (dochód) spółki komandytowej podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku spółki. Ustalenie wartości przychodów oraz kosztów z tym przychodem związanych odbywa się, dla potrzeb podatkowych osób fizycznych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 cytowanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z art. 22b ust. 1 powoływanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje aport poszczególnych składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części Jego przedsiębiorstwa, znajdujących się w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niskocennych składników majątkowych objętych lub nie objętych ewidencją, zapasów, wyrobów gotowych, surowców, towarów, poszczególnych maszyn, urządzeń, środków transportu, innych Jego przedsiębiorstwa. Wśród tych, w szczególności mogą być poszczególne składniki majątkowe obecnego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy niezbędne w operacyjnej działalności spółki komandytowej, środki transportu czy inne składniki niebędące środkami trwałymi czy wyposażeniem, a będące składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wnoszący aport – wspólnik dokonywał/dokonuje odpisów amortyzacyjnych wg przepisów i zasad wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polityce rachunkowości przedsiębiorstwa.

Spółka komandytowa jako podmiot, który ma otrzymać aportem poszczególne pojedyncze składniki majątkowe (niestanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa), które stanowią środki trwałe czy wartości niematerialne i prawne znajdujące się w ewidencji środków trwałych, ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w przedsiębiorstwie wspólnika, który planuje wnieść je aportem będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na zasadzie „kontynuacji”.

Jak stanowi art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a cytowanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne, jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

Zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a (art. 22h ust. 3d cyt. ustawy).

Z przepisu art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w przypadku ich nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej osobą prawną jest wartość początkowa, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne, jeżeli przedmiot aportu był amortyzowany. Z kolei z art. 22h ust. 3d ww. ustawy wynika, że spółka niebędąca osobą prawną kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez wnoszącego wkład niepieniężny.

Zatem w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w świetle przywołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych niestanowiących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wniesionych przez Wnioskodawcę aportem do spółki komandytowej, powinny być zgodnie z art. 22h ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonywane z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w księgach przedsiębiorstwa wspólnika wnoszącego aport oraz z zastosowaniem metody amortyzacji, w tym stawki przyjętej uprzednio u wspólnika (podmiotu) wnoszącego aport.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.