2016.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-114/16/AK
z 29 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kempingu oraz parku linowego w miejscowości nadmorskiej w Polsce. Przeważająca działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę sklasyfikowana została pod kodem PKD 55.20.Z. (Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania). Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem lokali mieszkalnych (więcej niż dwóch), które zamierza wynajmować wyłącznie na cele mieszkaniowe osobom prywatnym. Mieszkania zostały nabyte przez Wnioskodawcę poza działalnością gospodarczą, nie były i nie będą wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, są składnikami majątku prywatnego podatnika (nigdy nie były używane na potrzeby działalności). Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowy z najemcami poza działalnością gospodarczą (w ramach tzw. najmu prywatnego) – najem ten nie będzie wykonywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej osoby fizycznej (umowy najmu nie będą wskazywać, że najem jest zawierany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej (dalej: „CEIDG”) Wnioskodawcy nie obejmuje grupowania 68.20.Z (Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). Dodatkowo zgodnie z wymogami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Wnioskodawca złoży w ustawowym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od najmu według stawki 8,5%. Mając na uwadze fakt, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, będzie on zobowiązany do wystawiania faktur VAT również z tytułu najmu prywatnego ww. mieszkań, objętych zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, iż przychody z najmu kwalifikowane są jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 tj. jako przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (...), z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Czynności wynajmu lokali mieszkalnych nie będą wykonywane w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lokale mieszkalne stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy. Żaden z lokali mieszkalnych nie był, ani nie będzie wpisany do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach najmu prywatnego Wnioskodawca nie będzie zatrudniał innych osób, nie zamierza korzystać z obsługi administracyjno-zarządczej. Ewentualne czynności związane z najmem wykonywane będą ad hoc we własnym zakresie. Ponadto z najmem lokalu mieszkalnego nie będą powiązane usługi takie jak: recepcja, dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, usługi sprzątania w trakcie pobytu gościa itp. Wnioskodawca nie jest aktywnym podmiotem w zakresie poszukiwania najemców – nie umieszcza ogłoszeń o najmie na serwisach typu booking.com czy trivago.com. Podczas wynajmowania lokali mieszkalnych nie będzie On korzystał z usług pośredników nieruchomości. Aktywność zawodowa Wnioskodawcy od lat koncentruje się na innych płaszczyznach, skupia się wokół działalności gospodarczej prowadzonej przez spółki kapitałowe, w których jest udziałowcem oraz członkiem zarządu. Ponadto jest On zatrudniony na podstawie umowy o pracę na tzw. „pełny etat”. Codzienne ww. obowiązki nie pozwalają Wnioskodawcy na prowadzenie najmu mieszkań jako działalności zorganizowanej i profesjonalnej. Nie będzie On też budować nowych mieszkań z zamiarem wynajmu, a zatem nie będą podejmowanie czynności o charakterze komercyjnym.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, iż wskazana we wniosku działalność gospodarcza prowadzona w miejscowości nadmorskiej (kemping oraz park linowy) prowadzona jest w tzw. sezonie letnim i wymaga zaangażowania osób trzecich i obsługi administracyjno-zarządczej – czyli odmiennie od nieprofesjonalnego wynajmu mieszkań. Czynności dotyczące lokali mieszkalnych podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie prawa do rozporządzania własnym majątkiem, w tym do oddania go w najem. Rozporządza On zatem swoim majątkiem osobistym, środki pieniężne otrzymywane z wynajmu przeznaczy na cele prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca traktuje wskazane lokale mieszkalne jako zarząd majątkiem prywatnym, który w przyszłości planuje przekazać swoim dzieciom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z wynajmu lokali mieszkalnych zaliczane będą do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. kwalifikowane będą jako przychody z tzw. najmu prywatnego)?
Czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z wynajmu lokali mieszkalnych podlegać będą opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5 %?

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 1), przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z wynajmu lokali mieszkalnych zaliczane będą do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. kwalifikowane będą jako przychody z tzw. najmu prywatnego).

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 2), przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z wynajmu lokali mieszkalnych będą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5 %.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6. są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. W myśl art. 2 ust. la ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.; dalej: „ustawa o zryczałtowany m podatku dochodowym”) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca wskazał, że przychody te traktuje jak niedotyczące działalności gospodarczej: nie ma w tym zakresie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, jak i przede wszystkim nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych, którą w zakresie działalności gospodarczej jest zobowiązany prowadzić. Ponadto ustawa o PIT nie wyklucza, aby podatnik prowadził działalność gospodarczą i jednocześnie osiągał przychody z najmu, jako prywatnego źródła przychodów. Również przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie wykluczają możliwości równoczesnego prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania odrębnych przychodów z tytułu wynajmu.

Wówczas podatnik prowadząc działalność gospodarczą osiąga przychody z dwóch źródeł – w ramach działalności gospodarczej oraz z wynajmu. Wnioskodawca ograniczył się w ramach wynajmu tylko do czerpania pożytków cywilnych z nieruchomości. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wynajem mieszkania prywatnego, niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych, może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Aby skorzystać z ryczałtowej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze, co Wnioskodawca uczyni w przewidzianym przez ustawę terminie.

Odnosząc przedstawioną powyżej wykładnię przepisów do opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca uważa, że prawidłowo kwalifikuje wskazane przychody do źródła z tzw. najmu prywatnego oraz właściwym będzie opodatkowanie najmu wskazanych lokali mieszkalnych podatkiem ryczałtowym według stawki 8.5 %. Wynika to m.in. z faktu, iż Wnioskodawca nie włączył wynajmowanych składników majątku do ewidencji działalności gospodarczej, a dodatkowo zgodnie z art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym dokonał w ustawowym terminie zgłoszenia o wyborze ryczałtowej formie opodatkowania do właściwego organu podatkowego. Podkreślić należy, że w ustawie brak jest przepisów, które zaliczenie do określonego źródła przychodu uzależniałyby od liczby wynajmowanych mieszkań. Co do zasady zatem nie ma przeszkód, aby przychód z najmu więcej niż dwóch mieszkań zaliczyć do najmu prywatnego.

Dodatkowo za zasadnością swego stanowiska Wnioskodawca przywołuje:

interpretację indywidualną z dnia 28 listopada 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn.: IPTPB1/415-163/11-2/MD,
interpretację indywidualną z dnia 14 lutego 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn.: ILPB1/415-1300/10-2/IM,
interpretację indywidualną z dnia 12 stycznia 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn.: ITPB1/415-977/10/DP,
interpretację indywidualną z dnia 7 lutego 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn.: IPPB1/415-1142/10-2/E oraz
pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 maja 2010 r., sygn.: IBPBI/1/415-179/10/ESZ,

gdyż na gruncie zbliżonego stanu faktycznego uznano prawidłowość oddzielenia najmu od działalności gospodarczej oraz opodatkowania najmu składników majątku prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przedstawioną w ww. interpretacjach oraz piśmie argumentację Wnioskodawca uważa za własną w sprawie. Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane uregulowania prawne uznać należy, że przychody uzyskiwane z tytułu najmu prywatnego mieszkań niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca może opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga by był to jeden z rodzajów aktywności wymienionych w tym przepisie opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z kolei, według art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, iż przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tejże ustawy. Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1 (art. 6 ust. 1b).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. la, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kempingu oraz parku linowego w miejscowości nadmorskiej w Polsce. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem lokali mieszkalnych (więcej niż dwóch), które zamierza wynajmować wyłącznie na cele mieszkaniowe osobom prywatnym. Mieszkania zostały nabyte przez Wnioskodawcę poza działalnością gospodarczą, nie były i nie będą wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, są składnikami majątku prywatnego podatnika. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowy z najemcami poza działalnością gospodarczą (w ramach tzw. najmu prywatnego) – najem ten nie będzie wykonywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej osoby fizycznej. Dodatkowo zgodnie z wymogami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Wnioskodawca złoży w ustawowym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od najmu według stawki 8,5 %. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, iż przychody z najmu kwalifikowane są jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 a czynności wynajmu lokali mieszkalnych nie będą wykonywane w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach najmu prywatnego Wnioskodawca nie będzie zatrudniał innych osób, nie zamierza korzystać z obsługi administracyjno-zarządczej. Ewentualne czynności związane z najmem wykonywane będą ad hoc we własnym zakresie. Ponadto z najmem lokalu mieszkalnego nie będą powiązane usługi takie jak: recepcja, dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, usługi sprzątania w trakcie pobytu gościa itp. Wnioskodawca nie jest aktywnym podmiotem w zakresie poszukiwania najemców – nie umieszcza ogłoszeń o najmie na serwisach typu booking.com czy trivago.com. Podczas wynajmowania lokali mieszkalnych nie będzie On korzystał z usług pośredników nieruchomości. Wnioskodawca nadmienia, że nie będzie On też budować nowych mieszkań z zamiarem wynajmu, a zatem nie będą podejmowanie czynności o charakterze komercyjnym. Wnioskodawca traktuje wskazane lokale mieszkalne jako zarząd majątkiem prywatnym, który w przyszłości planuje przekazać swoim dzieciom.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien być rozliczany na zasadach właściwych dla tej działalności. Jednakże, zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy opisany we wniosku najem prywatnego majątku nie będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej a ewentualne czynności związane z najmem wykonywane będą we własnym zakresie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro nieruchomości, które są przedmiotem najmu, nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą oraz najem ten nie jest wykonywany w sposób określony w definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to przychody uzyskane z najmu nieruchomości opisanych we wniosku zakwalifikować należy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten opodatkowany może być zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego różni się od stanu występującego w rzeczywistości, w szczególności jeżeli najem opisanych we wniosku nieruchomości wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, wówczas wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin