Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-381/14/PS
z 27 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione
we wniosku z dnia 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka oferuje usługi doradcze i szkoleniowe z zakresu komunikacji, public relations, promocji m.in. w zakresie tworzenia i realizacji strategii PR, współpracy z mediami oraz komunikacji, w tym wewnętrznej. W ostatnim czasie została podjęta decyzja również o rozszerzeniu oferty o doradztwo w zakresie budowania strategii CSR (społeczna odpowiedzialność biznesu) w przedsiębiorstwach oraz usług pomocniczych wiążących się ze społeczną odpowiedzialnością biznesu. Spółka zaplanowała więc przedsięwzięcia umożliwiające poszerzenie doświadczenia w tej dziedzinie, pozwalającego na konkurowanie na rynku. Jednym z takich przedsięwzięć jest realizacja w partnerstwie projektu „...”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach umowy podpisanej z Polską Agencją Rozwoju przedsiębiorczości. Do zadań Spółki w ramach projektu należy przeprowadzenie doradztwa w zakresie strategii CSR oraz współuczestniczenie w zarządzaniu projektem. Spółka współpracuje z doradcami z branży CSR, jest więc w posiadaniu kompetencji umożliwiających profesjonalne przeprowadzenie doradztwa, jednak jako Spółka nie może wykazać się doświadczeniem w zakresie budowania strategii CSR, umożliwiającym konkurowanie na rynku. W ramach projektu planowane jest przeprowadzenie ponad 800 godzin doradztwa. Udokumentowane doświadczenie w zakresie udzielania doradztwa, wskazane dzięki realizacji projektu będzie służyło do pozyskiwania klientów na sprzedaż podobnych usług na rynku komercyjnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo pomniejszyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony poniesiony w ramach realizacji projektu „...”?
2. Czy w sytuacji, w której wartość brutto wydatków w projekcie przekroczy ustaloną przy podpisywaniu umowy wartość budżetu projektu, (nie będzie zatem możliwe zakwalifikowanie części podatku VAT do projektu) różnica między podatkiem VAT poniesionym a podatkiem VAT zakwalifikowanym do projektu może zwiększyć koszty uzyskania przychodu Spółki?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania drugiego. Wniosek Spółki w części dotyczącej pytania drugiego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Spółka wskazuje, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. W omawianej sytuacji podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Naliczony podatek nie powiększa również wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Zgodnie wiec z zapisami wskazanego artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może wrzucić w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na podatek VAT w projekcie „CSR ekologiczny nie tylko dla dużych - budowa dobrych relacji biznesowych MSP” w zakresie, w jakim nie będą one finansowane w ramach dostępnego budżetu projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie ze wskazanym w treści wniosku o interpretację art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ustawodawca, normując zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, co do zasady wykluczył podatek od towarów i usług z kosztów uzyskania przychodu. Od tej zasady przewidziano jednakże kilka wyjątków. Między innymi, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego, w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przysługuje mu obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Powyższy przepis ma zastosowanie w przypadkach, w których podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Nie dotyczy on jednak sytuacji, w której podatnik miał prawo pomniejszenia podatku należnego, a nie odliczył podatku naliczonego, bądź z uwagi na przekroczenie terminów przewidzianych dla obniżenia podatku należnego, bądź też z innych przyczyn. Użyte bowiem w treści tego unormowania sformułowanie „podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług” należy wiązać z wyłączeniem prawa wynikającego z ustawy i nie dotyczy sytuacji, w której podatnik nie skorzystał z przysługującego mu prawa.

Biorąc pod uwagę treść art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że uregulowanie to powinno być interpretowane w powiązaniu z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Spółka oferuje usługi doradcze i szkoleniowe z zakresu komunikacji, public relations, promocji m.in. w zakresie tworzenia i realizacji strategii PR, współpracy z mediami oraz komunikacji, w tym wewnętrznej. W ostatnim czasie została podjęta decyzja również o rozszerzeniu oferty o doradztwo w zakresie budowania strategii CSR (społeczna odpowiedzialność biznesu) w przedsiębiorstwach oraz usług pomocniczych wiążących się ze społeczną odpowiedzialnością biznesu. Spółka zaplanowała więc przedsięwzięcia umożliwiające poszerzenie doświadczenia w tej dziedzinie, pozwalającego na konkurowanie na rynku. Jednym z takich przedsięwzięć jest realizacja w partnerstwie projektu „...”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach umowy podpisanej z Polską Agencją Rozwoju przedsiębiorczości. Do zadań Spółki w ramach projektu należy przeprowadzenie doradztwa w zakresie strategii CSR oraz współuczestniczenie w zarządzaniu projektem.

W interpretacji znak ITPP2/443-1169/14/AD, stanowiącej odpowiedź w zakresie pytania pierwszego wskazano, że analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że skoro – jak wskazano we wniosku – na bazie projektu Spółka nabędzie doświadczenie w zakresie budowania strategii CSR (społecznej odpowiedzialności biznesu) umożliwiające w przyszłości sprzedaż usług na rynku komercyjnym, to Spółce – wbrew stanowisku zawartemu we wniosku – przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, pomimo że sprzedaż tych usług będzie miała miejsce dopiero w późniejszym okresie, pod warunkiem jednak niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 cyt. ustawy.

W konsekwencji, skoro Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszeniem wydatków na realizację przedmiotowego projektu, to Spółka – stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – nie będzie mogła zaliczyć podatku VAT naliczonego do kosztów uzyskania przychodów w ramach realizacji tego projektu, również w części przekraczającej wartość tego projektu przy jego podpisywaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego Spółka może wrzucić w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na podatek VAT w projekcie „…” w zakresie, w jakim nie będą one finansowane w ramach dostępnego budżetu projektu – jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.