Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-161/15-4/MZ
z 16 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2016 r. (data nadania 22 lutego 2016 r., data wpływu 23 lutego 2015 r.) na wezwanie z dnia 15 lutego 2016 r. Nr IPPB2/4515-161/15-2/MZ (data nadania 15 lutego 2016 r., data doręczenia 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku oraz dokonania działu spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku oraz dokonania działu spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 października 2011 roku zmarł Wnioskodawczyni ojciec Leszek B. syn Leona i Janiny. Przed śmiercią ojciec wielokrotnie mówił o konieczności sporządzenia testamentu, jednak po jego śmierci macocha Wanda B. stwierdziła, że nie napisał swojej ostatniej woli. W związku z tym zwróciła się do notariusza w celu stwierdzenia nabycia spadku. Leszek B. i jego żona Wanda B. mieli wspólnotę majątkową w związku z tym połowa posiadanego majątku należała do Wandy B. a druga połowa do Leszka B. W dniu 27.01.2012 r. notariusz poświadczył aktem notarialnym nr 318/2012, że spadek po Leszku B. na podstawie ustawy nabyli:

• żona spadkodawcy - Wanda B. córka Ryszarda i Karoliny – w 1/4 części,
  
• córka spadkodawcy - Hanna W., z domu B. córka Leszka i Aliny - w 1/4 części,
  
• syn spadkodawcy - Krzysztof syn Leszka i Alicji – w 1/4 części,
  
• syn spadkodawcy - Leszek B. syn Leszka i Haliny – w 1/4 części.
  
  

W skład spadku weszło m.in. mieszkanie własnościowe. Po uzyskaniu Aktu Poświadczenia Dziedziczenia macocha przekonała braci do przekazania swoich części mieszkania na jej rzecz, obiecując przekazanie pamiątek rodzinnych. Jednak po podpisaniu stosownych dokumentów wycofała się z obietnicy stwierdzając, że należy się jej wszystko „za życie z ich ojcem”. Wnioskodawczyni nie przepisała na nią odziedziczonej części mieszkania. W mieszkaniu przebywała Wanda B. a Wnioskodawczyni nie mogła nawet do niego wejść. Płaciła podatek gruntowy i podatek od nieruchomości za swoją część i czekała kiedy macocha każe jej płacić za komorne. Dlatego Wnioskodawczyni zwróciła się do Sądu Rejonowego Wydział Cywilny z wnioskiem o dział spadku. Sprawa ciągnęła się ponad dwa lata. Macocha na każdej kolejnej sprawie dawała do zrozumienia, że Wnioskodawczyni chce ją pozbawić wszystkiego, wyciągała rodzinne sprawy sprzed ponad 45 lat gdy jeszcze nie była żoną Wnioskodawczyni ojca. Twierdziła, że obecnie Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu, które ojciec zostawił Wnioskodawczyni po rozwodzie z jej matką. A Wnioskodawczyni teraz chce jeszcze więcej. Nie miała racji, bo ojciec gdy wyprowadzał się zabrał wszystko a mieszkanie przepisał na mamę, która musiała je spłacić byłemu mężowi w ratach przez długi czas. Wnioskodawczyni nie mogła tego udowodnić bo nie miała żadnych dokumentów a mama i wszyscy, którzy mogliby to poświadczyć już nie żyli. Każda sprawa kosztowała Wnioskodawczynię wiele nerwów dlatego nie chciała jej dłużej ciągnąć i zgodziła się na ugodę. Decyzją Sądu Wnioskodawczyni przeniosła na Wandę B. swój udział wynoszący 1/8 (około 8,5 m²) w lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość numer 44 a ona zobowiązała się do spłaty na jej rzecz kwoty 55.375 zł, która stanowiła 1/8 wartości rynkowej nieruchomości. Po zakończeniu sprawy, Wnioskodawczyni zgłosiła się wraz z dokumentami do Urzędu Skarbowego w celu zakończenia sprawy spadkowej. Tam pracownicy nie długo mogli się zdecydować czy powinna płacić podatek od uzyskanej kwoty czy też nie. Ostatecznie kierownik uznał, że Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie przed upływem pięciu lat od jego nabycia i ma uzyskaną kwotę wydać na remont zajmowanego obecnie mieszkania lub zapłacić od niej podatek. Wnioskodawczyni nie zgadza się z tą decyzją, bo posiadała prawo tylko do 1/8 mieszkania tylko na papierze a z całego mieszkania korzystała tylko Pani Wanda B. Do przekazania swojej części Wnioskodawczyni została zobowiązana decyzją Sądu i trudno to nazwać sprzedażą.

Pismem z dnia 15 lutego 2016 r. Nr IPPB2/4515-161/15-2/MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

• Wskazanie, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja. W części A1 wniosku - Rodzaj sprawy zaznaczono poz. 9 - Podatek od spadków i darowizn. Natomiast z przedstawionego stanowiska wynika, że interpretacja może dotyczyć przepisów ustawy o podatku dochodowym pod osób fizycznych. Ponadto w poz. 61 wniosku ORD-IN wskazano Przepisy prawa podatkowego – odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  

• A zatem, jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to należy:
  

• szczegółowo opisać stan faktyczny mający być przedmiotem interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym należy wskazać, czy z tytułu nabycia praw do spadku po ojcu rozliczyła się Wnioskodawczyni we właściwym urzędzie skarbowym, jeżeli tak to czy korzystała z ulg i zwolnień, jeżeli tak to z jakich,
  

• sprecyzować pytanie podatkowe w zakresie podatku od spadków i darowizn we własnej indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.
  

• Natomiast, jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to należy:
  

• szczegółowo opisać stan faktyczny mający być przedmiotem interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym należy wskazać:
  

• datę dokonania działu spadku,
  

• czy wartość otrzymanej spłaty mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku,
  

• sprecyzować pytanie podatkowe w zakresie podatku dochodowym od osób fizycznych we własnej indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.
  

• Jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczyć kserokopię dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.
  
  
  

Wnioskodawczyni w terminie przesłała uzupełnienie informując, że:

• Przepisy prawa objęte wnioskiem o wydanie interpretacji: Art. 1, art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U.1983, Nr 45, poz. 207 z późn. zm.); Art. 2 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 19 ust. 1, art. 30e ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991, Nr 80, poz. 350 z późn. zm.); Art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) oraz pkt 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 2000, Nr 86, poz. 959 z późn. zm.).

• Stosownie do art. 14b § 2 i 3 o.p. wnioskodawca przedstawia następujący zaistniały stan faktyczny: Wnioskodawca aktem poświadczeniem dziedziczenia objętego aktem notarialnym sporządzonym w dniu 27.01.2012 r. przez Notariusza, nabył spadek jako spadkobierca ustawowy po zmarłym w dniu 19.10.2011 r. ojcu Leszku B. Wraz z wnioskodawcą spadek nabyli pozostali wszyscy spadkobiercy ustawowi: Wanda B. – żona spadkodawcy, Leszek B.– syn spadkodawcy, Krzysztof B.– syn spadkodawcy. Wszyscy spadkobiercy nabyli spadek w częściach równych. Zmarły nie pozostawił testamentu. Nie zostało wydane postanowienie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym Leszku B., nie toczyło się postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym Leszku B. Nie został sporządzony inny akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym Leszku B. Protokołem spisu inwentarza sporządzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w dniu 19.02.2013 r. wartość ogólna masy spadku po zmarłym Leszku B. została ustalona na kwotę 334.780,14 zł, 3.066,26 USD, 2.427,34 EUR, w tym: nieruchomości 221.500,00 zł, ruchomości 11.000,00 zł, wierzytelności 102.280,14 zł, 3.066,26 USD, 2.427,34 EUR. Wartość nieruchomości, której udział wynoszący 1/2 stanowił część masy spadkowej, została ustalona operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 13.12.2012 r. przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 443.000,00 zł. Wnioskodawczyni dokonała w terminie ustawowym zgłoszenia nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w drodze dziedziczenia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, korzystając w tym zakresie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 powołanej ustawy. W postępowaniu przed Sądem Rejonowym Wydziałem Cywilnym, zakończonym ugodą sądową zawartą w dniu 2 lipca 2014 r., wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy ustawowi dokonali podziału majątku Wandy B. i Leszka B. oraz działu spadku po zmarłym Leszku B. Na skutek dokonanego działu spadku wnioskodawca przeniósł na rzecz Wandy B. przysługujący jej dotąd na skutek dziedziczenia udział wynoszący 1/8 we współwłasności nieruchomości, zaś Wanda B. zobowiązała się do spłaty na rzecz wnioskodawcy kwoty 55.375,00 zł - co stanowiło wartość przenoszonego udziału w nieruchomości. Powyższe zobowiązanie zostało wykonane. Ponadto wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy ustawowi przenieśli na wyłączną własność Wandy B. udziały w pozostałych składnikach majątkowych nabytych w drodze dziedziczenia (ruchomości, wierzytelności) bez spłat i dopłat z tego tytułu. Dokonany dział spadku nie był przedmiotem zgłoszenia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, przez wnioskodawcę, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Dochód uzyskany przez wnioskodawcę na skutek działu spadku nie był wykazany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 30e ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  

• Ponadto zostało złożone oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do istoty decyzją lub postanowieniem organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie przez wnioskodawcę spadku - aktem poświadczenia dziedziczenia objętego aktem notarialnym sporządzonym w dniu 27.01.2012 r. - powoduje powstanie po stronie wnioskodawcy obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy wymaganą jest w tym zakresie decyzja naczelnika właściwego urzędu skarbowego wydana na skutek zgłoszenia nabycia spadku?
   
2. Czy dokonanie działu spadku powoduje powstanie po stronie wnioskodawcy obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn i czy wymagane jest w tym zakresie działanie ze strony wnioskodawcy?
   
3. Czy dokonanie działu spadku i uzyskanie przez wnioskodawcę spłaty w wysokości wartości przeniesionego udziału w nieruchomości jest odpłatnym zbyciem nieruchomości i czy powoduje powstanie po stronie wnioskodawcy obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy konieczne jest w tym zakresie działanie ze strony wnioskodawcy (wykazanie w zeznaniu podatkowym)?
   
4. Czy nabycie przez wnioskodawcę spadku oraz późniejsze dokonanie działu spadku powoduje powstanie po stronie wnioskodawcy obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz czy konieczne jest w tym zakresie działanie ze strony wnioskodawcy?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku oraz dokonania działu spadku. W zakresie podatku od spadków i darowizn odnośnie wskazania, czy wymagana jest decyzja naczelnika właściwego urzędu skarbowego wydana na skutek zgłoszenia nabycia spadku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez wnioskodawcę spadku - aktem poświadczenia, nie spowodowało powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż wnioskodawca dokonując w terminie ustawowym zgłoszenia nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w drodze dziedziczenia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, korzystała w tym zakresie ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym przepisie. Również nabycie przez wnioskodawcę spadku nie spowodowało powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wcześniej to nabycie podlegało przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dokonany przez wnioskodawcę dział spadku, nie jest źródłem powstania obowiązku podatkowego, w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn (dział spadku nie jest czynnością objętą zakresem opodatkowania opisanym w ustawie), jak i w rozumieniu u.p.d.o.f. (otrzymana przez wnioskodawcę spłata w wysokości wartości przenoszonego udziału w nieruchomości nie może stanowić przychodu i nie może być utożsamiana z odpłatnym zbyciem nieruchomości, ponadto u.p.d.o.f. nie może kształtować obowiązku podatkowego uregulowanego odrębnie w ustawie o podatku od spadków i darowizn), wreszcie w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż otrzymana przez wnioskodawcę spłata była ekwiwalentna z wartością przeniesionego przez wnioskodawcę udziału w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r., poz. 93 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
   
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
   
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Powyższy katalog ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenie, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się więc ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9 637 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z kolei zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
   
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonuje się na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. Nr 243, poz. 1762, ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
   
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię spadku po zmarłym ojcu spowodowało powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. W powyższej sprawie była możliwość zastosowania zwolnienia zawartego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. Należy nadmienić, że Wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym wskazała, że w terminie ustawowym dokonała zgłoszenia nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w drodze dziedziczenia. Ponadto zauważyć należy, że dział spadku jest instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku) i polega na zniesieniu wspólności majątku spadkowego. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dział spadku, jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. A zatem dokonany dział spadku, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.