Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1112/15-2/WM
z 5 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 3 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do spółki komandytowej autorskiego prawa majątkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do spółki komandytowej autorskiego prawa majątkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytworzył znak towarowy (logo), który stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wyrażony znakiem graficznym. Wnioskodawca zamierza w przyszłości wystąpić z wnioskiem o rejestrację wytworzonego przez siebie znaku towarowego stanowiącego autorskie prawo majątkowe w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej lub w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Wskazany utwór nie został ujęty jako wartość niematerialna i prawna dla celów podatkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem znak towarowy został wytworzony we własnym zakresie.

Z uwagi na rozwój przedsiębiorstwa, Wnioskodawca planuje przeprowadzenie restrukturyzacji prowadzonej działalności, poprzez stopniowe przeniesienie całej swojej działalności do nowoutworzonej spółki komandytowej, w której Wnioskodawca będzie komandytariuszem, zaś komplementariuszem będzie spółka z o.o., w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Po przeniesieniu działalności do spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej w formie jednoosobowej i wyrejestrować działalność z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

W ramach przeprowadzanej restrukturyzacji, Wnioskodawca planuje m.in. przekazać, w drodze darowizny, na rzecz spółki komandytowej w której będzie komandytariuszem, autorskie prawo majątkowe do niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego utwór w rozumieniu prawa autorskiego związanego z prowadzonym przedsiębiorstwem. Niezarejestrowany znak towarowy będzie używany w spółce komandytowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez jej wspólników w ramach tej spółki, a przewidywany okres używania znaku towarowego będzie dłuższy niż 1 rok. Wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej w postaci autorskiego prawa majątkowego do ww. niezarejestrowanego znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny zostanie ustalona wedle wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, na podstawie sporządzonej wyceny.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że darowizna autorskiego prawa majątkowego do niezarejstrowanego znaku towarowego, stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zostanie dokonana zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy u Wnioskodawcy powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem darowizny autorskiego prawa majątkowego do utworu (niezarejestrowanego znaku towarowego) na rzecz spółki komandytowej, w której będzie on wspólnikiem?
2. Czy Wnioskodawca może rozpoznać u siebie koszt podatkowy w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych stanowiących autorskie prawo majątkowe do niezarejestrowanego znaku towarowego, nabyte przez spółkę komandytową w drodze darowizny, w wysokości proporcjonalnej do jego udziału w zyskach spółki komandytowej i w jaki sposób należy ustalić wartość początkową tej wartości niematerialnej i prawnej dla celów amortyzacji?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej, jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego, wniosek został rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie po jego stronie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem darowizny wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskiego prawa majątkowego do niezarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki komandytowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Wartość darowizny będzie przychodem (w stosunku do posiadanych udziałów w zyskach spółki osobowej) jedynie dla tych wspólników, którym nie przysługiwało autorskie prawo majątkowe do niezarejestrowanego znaku towarowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia darowizny w sposób odrębny od innych przepisów prawa. Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Bezpłatny charakter darowizny oznacza, że Wnioskodawca nie otrzyma od spółki osobowej żadnego (pieniężnego bądź niepieniężnego) świadczenia wzajemnego.

Na gruncie podatku dochodowego, spółka komandytowa nie ma podmiotowości, jest spółką przejrzystą podatkowo, a jej przychody podlegają opodatkowaniu bezpośrednio u jej wspólników. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125. Przychodami podatkowymi są zatem m .in. otrzymane w formie darowizny rzeczy bądź prawa majątkowe. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny spółce komandytowej, w której będzie wspólnikiem (komandytariuszem) autorskie prawo majątkowe do niezarejestrowanego znaku towarowego. Ewentualny przychód z tytułu przedmiotowej darowizny na rzecz spółki komandytowej, opodatkowany byłby u jej wspólników, w tym m. in. u Wnioskodawcy. Aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania, musi być otrzymane przez podatnika. Nie można otrzymać świadczenia „od samego siebie", a w takiej sytuacji znajduje się wspólnik, który przenosi na spółkę osobową w formie darowizny prawo do niezarejestrowanego znaku towarowego. Tym samym przychód z nieodpłatnych świadczeń powstanie jedynie u wspólników, którzy otrzymają świadczenie. W przypadku wspólnika, który przekaże w formie darowizny autorskie prawo majątkowe do niezarejestrowanego znaku towarowego, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu m. in. w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2013 r. nr ILPB1/415-895/13-4/AA, z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPB1/415-490/14-2/AG oraz z dnia 2 marca 2015 r. nr ILPB1/415-1405/14-4/AN.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny na rzecz spółki komandytowej autorskiego prawa majątkowego do niezarejestrowanego znaku towarowego nie będzie wywoływało u niego skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy - wspólnika spółki osobowej - przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, dalej: „K.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. (art. 8 § 2 K.s.h.)

W myśl art. 102 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Z powyższego wynika, że spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tejże spółki.

Spółka komandytowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ww. ustawy spółka komandytowa stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje przekazać w drodze umowy darowizny w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny na rzecz spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem - autorskie prawo majątkowe do utworu (niezarejestrowany znak towarowy).

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, że otrzymanie przez spółkę komandytową, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem autorskiego prawa majątkowego do utworu (niezarejstrowanego znaku towarowego) wykorzystywanego dotychczas w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy. W przypadku wspólnika dokonującego darowizny na rzecz spółki komandytowej, której jest on wspólnikiem, przychód z nieodpłatnych świadczeń nie powstanie, gdyż nie jest możliwe obdarowanie „samego siebie”.

Aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania musi być ono faktycznie przez tego podatnika „otrzymane”. W sytuacji zaś kiedy podatnik dokonuje darowizny na rzecz spółki osobowej której jest wspólnikiem, należy stwierdzić, iż w praktyce nic on nie otrzymuje. Otrzymanie wiąże się bowiem z nabyciem czegoś, czego wcześniej się nie miało. Zatem w analizowanej sytuacji należałoby przyjąć, iż mamy do czynienia z przeniesieniem składnika majątkowego – autorskiego prawa majątkowego do utworu (niezarejestrowanego znaku towarowego) - w ramach majątku podatnika, z majątku pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie do majątku spółki komandytowej, której będzie jedynym ze wspólników. Nie ma w tej sytuacji miejsca żadne powiększenie majątku Wnioskodawcy, które de facto jest okolicznością warunkującą powstanie przychodu podatkowego.

Zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym, otrzymanie przez spółkę komandytową, w której Wnioskodawca będzie jedynym ze wspólników, wytworzonego w działalności indywidualnej prowadzonej przez Wnioskodawcę autorskiego prawa majątkowego do utworu (niezarejestrowanego znaku towarowego), nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy – wspólnika tej spółki – przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.