Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-1036/15/AZ
z 21 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 18 stycznia 2016r. (data wpływu 18 stycznia 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT, w całości lub w części, w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 18 stycznia 2016r. (data wpływu 18 stycznia 2016r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części, w związku z realizacją projektu pn.: "..."

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wniosek pn. "..." został wybrany do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa.

Gmina T., jako samorządowa osoba prawna z założenia wykonuje swoje zadania poprzez jednostki organizacyjne. Beneficjent projektu, Gmina T. jest zarejestrowana jako czynny podatnik od towarów i usług (VAT) pod numerem NIP: ., a zatem Gmina T jest nabywcą.

Przedmiot projekt pn. "..." polegał na budowie drogi gminnej (w miejsce drogi o nawierzchni gruntowej) o długości 439,6 m i szerokości 5,5 m z kostki betonowej prefabrykowanej wraz z oświetleniem i odwodnieniem, budowie jednostronnego chodnika po stronie zabudowy z kostki betonowej prefabrykowanej zmiennej szerokości od 1,25 m do 1,5 m oraz budowie wjazdów do przyległych posesji z kostki betonowej prefabrykowanej. Projekt został wykonany, rozliczony (rzeczowa realizacja projektu: 2014-03-18 do 2014-11-07). Do realizacji pozostała jedynie promocja projektu (wykonanie tablic informacyjno-pamiątkowych oraz publikacja artykułów w prasie).

Wszystkie kategorie wydatków określone we wniosku o dofinansowanie m.in. wykonanie dokumentacji projektowej, nadzór inwestorski, roboty budowlane, są kwalifikowalne.

W wyniku realizacji projektu powstało:

• długość wybudowanych dróg gminnych - 0,4396 km
• długość wybudowanej sieci kanalizacji deszczowej - 0,135 km
• długość wybudowanych chodników – 0,4396 km.
  
  

Przed realizacją projektu nawierzchnia była gruntowa. Obecnie nawierzchnia jest z kostki betonowej prefabrykowanej, co uczyniło ulicę S. bezpieczniejszą oraz skróciło czas jej przejazdu.

Praktycznie wszystkie usługi i towary zakupione w projekcie są obciążone podatkiem VAT. Zgodnie z zasadami stosowanymi przy realizacji projektów dofinansowanych ze środków UE podatek VAT uznaje się za kwalifikowany, tylko wtedy gdy Beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania tego podatku. Gmina T. realizując, projekt pn. " ..." nie będzie mogła odzyskać podatku VAT, ponieważ usługi i towary zakupione w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych (nie będą odsprzedawane lub udostępniane za odpłatnością).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Realizacja zadania pn. "..." wynikała z zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z dnia 17.09.2015 r. poz. 1515).
2. W chwili przystąpienia do w/w projektu Wnioskodawca tj. Gmina T., nie zamierzał wykorzystać jego przedmiotu dla celów działalności gospodarczej.
3. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
4. Na wszystkich fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w ramach projektu jako nabywca była wskazana Gmina T. – Wnioskodawca.
5. Powstały w ramach wymienionej inwestycji obiekt będzie nieodpłatny i ogólnodostępny.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu pn. " ..." realizowanego przez Gminę T. istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dostawy towarów i usług wytworzonych w ramach projektu pn." ..." nie są związane z działalnością opodatkowaną i w związku z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług Gmina T. nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach poniesionych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale działania te podejmuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7. ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 460 ze zm.), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Stosownie do unormowań zawartych w art. 7 ustawy o drogach publicznych, drogi gminne stanowią uzupełnienie istniejących w danej gminie sieci dróg powiatowych, wojewódzkich lub krajowych. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu, zaś ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

1. krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich - zarząd województwa;
3. powiatowych - zarząd powiatu;
4. gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Zgodnie z art. 20 ww. ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina T. realizuje projekt pn. "...". Projekt został wykonany, rozliczony (rzeczowa realizacja projektu: 2014-03-18 do 2014-11-07). Do realizacji pozostała jedynie promocja projektu (wykonanie tablic informacyjno-pamiątkowych oraz publikacja artykułów w prasie). Przedmiot ww. projektu polegał na budowie drogi gminnej. Zakres przeprowadzonych prac w ramach projektu został szczegółowo przedstawiony w opisie wniosku. Projekt realizowany jest w ramach zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Usługi i towary zakupione w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych (nie będą odsprzedawane lub udostępniane za odpłatnością). Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W chwili przystąpienia do w/w projektu Gmina T., nie zamierzała wykorzystać jego przedmiotu dla celów działalności gospodarczej. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Na wszystkich fakturach dokumentujących zakup usług w ramach projektu jako nabywca była wskazana Gmina T.. Powstały w ramach wymienionej inwestycji obiekt będzie nieodpłatny i ogólnodostępny.

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Budowa dróg gminnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym.

W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że nabycie tych towarów i usług nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle powołanego na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, który został naliczony w związku realizacją projektu pn. "...".

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci swą aktualność.

W związku z podniesionymi przez Wnioskodawcę w opisie zaistniałego stanu faktycznego kwestiami dotyczącymi „wydatków kwalifikowalnych” tut. organ wyjaśnia, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT, w całości lub części w związku z realizacją projektu pn. "...".Organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie wydatków kwalifikowalnych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.