Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1497/15-4/JK
z 25 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2015 r. (data nadania 18 stycznia 2015 r., data wpływu 20 stycznia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 7 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/4511-1497/15-2/JK (data nadania 7 stycznia 2015 r., data doręczenia 11 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty Uczestnikowi środków finansowych w związku z realizacją programu „Mobilność Plus” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty Uczestnikowi środków finansowych w związku z realizacją programu „Mobilność Plus”.

Pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/4511-1497/15-2/JK (data nadania 7 stycznia 2015 r., data doręczenia 11 stycznia 2015 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 18 stycznia 2015 r. (data nadania 18 stycznia 2015 r., data wpływu 20 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy umowy zawartej w dniu 26 października 2015 r. z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazywania Uczestnikowi Programu środków przyznanych w programie Mobilność Plus (dalej zwanym „Programem”), przeznaczonych na finansowanie zagranicznego pobytu Uczestnika Programu w zagranicznym ośrodku , w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych w ramach projektu „Identyfikacja i stratyfikacja chłoniaków z dużych rozlanych komórek B zależnych od sygnału receptora limfocytów B. Od narzędzi wielkoskalowej analizy danych do opracowania racjonalnych terapii przeciwnowotworowych”. Program został ustanowiony Komunikatem MNiSzW z dnia 26 kwietnia 2012 r. Podstawami do ustanowienia Programu są:

• art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092),
  

• § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 248, poz. 1483).
  
  

Adresatami konkursu organizowanego w ramach Programu są młodzi naukowcy (osoby, które w momencie składania wniosku nie ukończyły 35 roku życia), którzy są:

1. zatrudnionymi w jednostce naukowej na podstawie umowy o pracę lub mianowania:
   1. pracownikami naukowymi lub naukowo – dydaktycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.), albo
      
   2. pracownikami naukowymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619, z 2011 r. Nr 84, poz. 455, z 2013 r. poz. 675 oraz z 2014 r. poz. 1198), albo
      
   3. pracownikami naukowymi lub badawczo-technicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618, z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092 oraz z 2014 r. poz. 1198); albo
2. uczestnikami studiów doktoranckich.
   
   

Uczestnik Projektu, którego dotyczy niniejszy wniosek, uzyskał dofinansowanie jako uczestnik studiów doktoranckich i nie jest on obecnie pracownikiem Wnioskodawcy. W ramach programu, środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznych pobytów uczestników programu, w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznych ośrodkach naukowych. Wsparcie przyznawane jest w kwotach zryczałtowanych:

1. w wysokości 10.000 zł na każdy miesiąc pobytu uczestnika programu w miejscowości, w której lub w pobliżu której znajduje się zagraniczny ośrodek;
2. w wysokości 2.000 zł na każdy miesiąc pobytu małżonka uczestnika programu w miejscowości, o której mowa w lit. a, jeśli nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za pracę z innych źródeł;
3. w wysokości 1.000 zł na osobę na każdy miesiąc pobytu niepełnoletniego dziecka uczestnika programu w miejscowości, o której mowa w lit. a;
   
4. w wysokości określonej w ogłoszeniu konkursu, na każde pełne 6 miesięcy pobytu z przeznaczeniem na podróże uczestnika programu, jego małżonka i niepełnoletnich dzieci między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której odbywany jest staż. Kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą zryczałtowaną, a kwotą faktycznie wydatkowaną na odbytą podróż pozostaje do dyspozycji uczestnika programu do wykorzystania na pobyt uczestnika programu i jego rodziny uczestniczącej w programie. Jeśli podróż się nie odbędzie, kwota przysługująca na podróże podlega zwrotowi.
   
   

Środki finansowe mogą być wypłacane uczestnikowi programu w okresie przerwy w realizacji przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych w zagranicznym ośrodku, związanej z urodzeniem lub przysposobieniem dziecka przez uczestnika programu, nie dłuższej niż odpowiadająca okresowi urlopu macierzyńskiego oraz dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub urlopu ojcowskiego, jeżeli przerwa ta, w opinii przedstawiciela zagranicznego ośrodka, pełniącego funkcję opiekuna wobec uczestnika programu oraz zespołu interdyscyplinarnego powołanego na podstawie art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwanego dalej „zespołem”, nie spowoduje utrudnień w uczestnictwie w realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych w ramach programu.

Do okresu określonego w umowie pobytu w jednostce zagranicznej, mogą być wliczane okresy uzasadnionych przerw w pobycie za granicą nie dłuższe niż 21 dni na każde 6 miesięcy pobytu, liczone od daty rozpoczęcia udziału w programie, jeżeli przerwy te nie powodują utrudnień w realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych, w których bierze udział uczestnik programu. Dni przerwy niewykorzystane w okresie 6 miesięcy nie przechodzą na kolejny okres.

W trakcie uczestnictwa w programie nie dopuszcza się otrzymywania przez uczestnika programu środków finansowych na pokrycie tych samych kosztów z innego źródła (np. inne programy, granty). Podjęcie pracy zarobkowej przez współmałżonka wyjeżdżającego z uczestnikiem programu do zagranicznego ośrodka naukowego jest równoznaczne z rezygnacją z przyznanych na niego środków finansowych w ramach programu w trakcie okresu jego zatrudnienia.

Udział w programie jest finansowany ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w części budżetu państwa – nauka na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki.

W uzupełnieniu z dnia 18 stycznia 2015 r. (data nadania 18 stycznia 2015 r., data wpływu 20 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca poinformował, że uczestnik Projektu otrzymuje diety/zwrot kosztów podróży swojej oraz swojej rodziny ze środków programu „Mobilność Plus”. Zgodnie z § 3 ust. 1 umowy zawartej w dniu 26 października 2015 r. z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, środki przyznane w ramach Programu są przeznaczone na pokrycie kosztów pobytu oraz kosztów podróży. Umowa ta jest obecnie realizowana, a przewidziane w niej środki Uczelnia wypłaca uczestnikowi programu. Przedmiotowe świadczenie nie jest wypłacane pracownikowi Wnioskodawcy w związku z podróżą służbową ponieważ otrzymujący je uczestnik projektu nie jest pracownikiem Wnioskodawcy. Tym samym, nie mają tu zastosowania przepisy Rozporządzenia określającego wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej. Niezależnie od tego, wskazane rozporządzenie przewiduje, że „Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje”. W rozporządzeniu brak limitów dla wysokości podlegających zwrotowi kosztów podróży, za wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się stawkę za jeden kilometr przebiegu, dla pracownika podróżującego samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy ( § 3 ust. 3 i ust. 4 ), co nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Wskazane zaś w załączniku do rozporządzenia wraz z wysokością diet limity dotyczą wyłącznie kosztów noclegów. W odniesieniu do pytania „Czy zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy kwoty przeznaczone na sfinansowanie pobytu w podróży zagranicznej nie zostaną zaliczone przez uczestnika do kosztów uzyskania przychodów i czy koszty te zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane bądź przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji?” Wnioskodawca wskazał, że świadczenie przyznane Uczestnikowi Programu nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przezeń przychodów. Zostało natomiast poniesione w ramach realizowania przez Wnioskodawcę umowy zawartej w dniu 26 października 2015 r. z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego w związku z realizacją przez Wnioskodawcę celów wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, na podstawie której przyznawane są środki w ramach programu Mobilność Plus. Kwoty przeznaczone na wypłatę świadczeń, których dotyczy pytanie postawione we wniosku, zostały więc poniesione w celu realizacji zadań jednostki organizacyjnej działającej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (ustawa o zasadach finansowania nauki) oraz podlegają zaliczeniu przez uczestnika do kosztów uzyskania przychodu, a przez co spełnione zostają przesłanki z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przekazywane Uczestnikowi Programu przez Wnioskodawcę środki, przeznaczone na finansowanie podróży oraz pobytu Uczestnika Programu i jego rodziny w miejscowości, w której znajduje się zagraniczny ośrodek naukowy, w celu wzięcia przezeń udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w tym ośrodku, objęte są przedmiotowym zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem.

Zgodnie z ust. 13 tej ustawy, powyższe zwolnienie stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
   
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Dla zwolnienia przedmiotowych świadczeń z podatku dochodowego konieczne jest więc, w przypadku osoby nie będącej pracownikiem podmiotu przekazującego je, aby stanowiły diety i inne należności za czas podróży oraz aby spełnione zostały przesłanki z ust. 13.

W przedmiotowej sprawie, świadczenia przyznane Uczestnikowi Programu niewątpliwie stanowią „diety i inne należności za czas podróży”. Istnieje w tym zakresie ustalona linia orzecznicza sądów administracyjnych odnosząca się wprost do programu Mobilność Plus, wyrażona m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Gliwicach z dnia 2 września 2015 r. (I SA/Gl 229/15), czy też w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2014 r. (I SA/Po 163/14). Pozostaje ona zgodna z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 309/11.

Zgodnie z orzecznictwem, pojęcia „podróży”, którym ustawodawca posłużył się w rozpatrywanym przepisie, nie należy utożsamiać z „podróżą służbową” – pojęciem zdefiniowanym w Kodeksie pracy. Zatem przy braku ustawowej definicji „podróży” należy przyjąć, że chodzi tu zarówno o podróż odbytą w związku z załatwianiem cudzych spraw, jak również o dojazd na miejsce wykonywania określonych czynności.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny z siedzibą w Gliwicach w przywołanym wyżej orzeczeniu w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 229/15, „u osób niebędących pracownikami zwolnieniem objęte są diety i inne należności otrzymane w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w ust. 13 (Podatek dochodowy od osób fizycznych – Komentarz pod redakcją J. Marciniuka, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2014, str. 305)”.

Kwestia objęcia świadczeń przyznanych Uczestnikowi Projektu dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może więc, w świetle orzecznictwa sądów, budzić wątpliwości. Należy więc ustalić, czy spełniona zostaje pozwalająca na jego stosowanie przesłanka z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie przyznane Uczestnikowi Programu nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przezeń przychodów. Zostało natomiast poniesione w ramach realizowania przez Wnioskodawcę umowy zawartej z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego w związku z realizacją przez Wnioskodawcę celów wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, na podstawie których przyznawane są środki w ramach programu Mobilność Plus. Środki wypłacono więc w celu realizacji zadań jednostki organizacyjnej działającej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, przez co spełniona zostaje przesłanka z art. 21 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej kwestii stosowania zwolnienia przedmiotowego do świadczeń przyznawanych w ramach Programu wypowiedział się wprost Wojewódzki Sąd Administracyjny z siedzibą w Gliwicach w przywołanym wyżej orzeczeniu w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 229/15: „Wyjazd i uczestnictwo wnioskodawczyni w programie „Mobilność plus” należy zatem uznać za odbycie przez osobę niebędącą pracownikiem podróży, w związku z którą otrzymuje ona diety i inne należności. Skarżąca została bowiem wyznaczona do udziału w ww. programie przez (...) w W., ma wykonywać określone przez nią zadania (udział w programie badawczym) przez określony czas poza miejscem zamieszkania. Udział więc skarżącej w programie badawczym ma w związku z tym cechy podróży skutkującej możliwością skorzystania z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Reasumując, środki przekazane Uczestnikowi Programu są zwolnione od podatku dochodowego, jako diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i które poniesiono w celu realizacji zadań jednostki organizacyjnej działającej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
   
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl art. 21 ust. 13 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
   
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
   
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy, posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502), ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami.

Odrębnymi przepisami o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 tego rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
   
2. zwrot kosztów:
   
   
   1. przejazdów,
      
   2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
      
   3. noclegów,
      
   4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
      
      

Warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest otrzymanie przez daną osobę diet i innych należności za czas odbywanej podróży.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, na mocy umowy zawartej w dniu 26 października 2015 r. z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazywania Uczestnikowi Programu środków przyznanych w programie Mobilność Plus (dalej zwanym „Programem”), przeznaczonych na finansowanie zagranicznego pobytu Uczestnika Programu w zagranicznym ośrodku, w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych w ramach projektu „Identyfikacja i stratyfikacja chłoniaków z dużych rozlanych komórek B zależnych od sygnału receptora limfocytów B. Od narzędzi wielkoskalowej analizy danych do opracowania racjonalnych terapii przeciwnowotworowych”. Program został ustanowiony Komunikatem MNiSzW z dnia 26 kwietnia 2012 r. Podstawami do ustanowienia Programu są art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092) oraz § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 248, poz. 1483). Adresatami konkursu organizowanego w ramach Programu są młodzi naukowcy (osoby, które w momencie składania wniosku nie ukończyły 35 roku życia). Uczestnik Projektu uzyskał dofinansowanie jako uczestnik studiów doktoranckich i nie jest on obecnie pracownikiem Wnioskodawcy. W ramach programu, środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznych pobytów uczestników programu, w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznych ośrodkach naukowych. Wsparcie przyznawane jest w kwotach zryczałtowanych przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu oraz kosztów podróży Uczestnika oraz jego rodziny. Udział w programie jest finansowany ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w części budżetu państwa – nauka na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki.

Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko, że należności wypłacane Uczestnikowi należy uznać za dietę bądź zwrot kosztów podróży w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie zaznaczył, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Program pod nazwą „Mobilnośc Plus” został ustanowiony komunikatem Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. (M.P. z 2012 r. , poz. 254) na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2010 r., Nr 96, poz. 615, z późn. zm.).

Stosownie do art. 26 ust. 1 ww. ustawy, finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo – technicznej państwa.

Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 26 ust. 2 cyt. ustawy).

Celem programu pod nazwą „Mobilność Plus” jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, zwanym dalej „uczestnikami programu”, udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe, zwanej dalej „zagranicznym ośrodkiem”, oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

Program ma pomóc uczestnikom programu w dalszym rozwoju kariery naukowej przez zdobycie doświadczenia i wiedzy dzięki udziałowi w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych przy wykorzystaniu aparatury i metod niedostępnych w kraju.

W ramach programu jest możliwe finansowanie pobytu w zagranicznym ośrodku oraz podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, małżonka uczestnika programu oraz jego niepełnoletnich dzieci.

Udział w programie jest finansowany ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w części budżetu państwa – Nauka na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki.

O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a)-e) ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615) zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu.

Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Uczestnikowi programu ww. środki finansowe są przekazywane na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu.

Mając na uwadze powyższe, uczestnik programu nie otrzymuje diet (przeznaczonych na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki), ani zwrotu faktycznie poniesionych kosztów podróży, ale kwoty przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży nie tylko uczestnika programu, ale także członków jego rodziny. Zatem do wypłaconych Uczestnikowi przez Wnioskodawcę w ramach programu „Mobilność Plus” środków finansowych nie znajduje zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przychód z tytułu otrzymania środków finansowych przez Uczestnika programu podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy, a na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.