2015.12.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-808/15-2/JŻ
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie lokalu mieszkalnego wykorzystywanego do działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie lokalu mieszkalnego wykorzystywanego do działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

T. J. (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą T. J. Doradca Podatkowy wpisaną do Centralnej Ewidencji i informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Wnioskodawca objęty jest nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną w rozumieniu podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nowy lokal mieszkalny.

Lokal usytuowany będzie na trzech kondygnacjach (parter, do którego przynależał będzie ogródek, I piętro oraz II piętro). Dostęp na drugą kondygnację (I piętro) oraz trzecią kondygnację (II piętro) będzie możliwy poprzez wybudowane w tym celu schody. Lokal będzie nabyty od dewelopera na rynku pierwotnym. Lokal zostanie nabyty w stanie surowym zamkniętym, tzn. będą doprowadzone do niego media, będzie wykonana elewacja, będą zamontowane drzwi zewnętrzne oraz okna, będą wykonane schody oraz będą postawione ściany działowe. Lokal będzie wymagał poniesienia wydatków (nakładów) na zakup usług o charakterze wykończeniowym oraz towarów/materiałów wykończeniowych (na przykład klej do płytek ceramicznych, gładź gipsowa, farby, płytki ceramiczne, terakota, panele, materiały niezbędne do wykończenia schodów) i wyposażenia pokoi (na przykład łóżka, sofa, szafy, regały, kredensy, sprzęt RTV), kuchni (na przykład meble kuchenne, sprzęt AGD, zlew, armatura), łazienki i toalety (na przykład meble łazienkowe, wanna, zlew, armatura), pomieszczenie biurowe (na przykład biurko, szafy, stół, krzesła, fotele, sofa) oraz archiwum (na przykład regały).

Wnioskodawca planuje także wyposażenie lokalu mieszkalnego w klimatyzator typu multisplit, który składał się będzie z pięciu jednostek wewnętrznych ściennych oraz z jednej jednostki zewnętrznej. Wnioskodawca zamierza zakupić jednostki wewnętrzne ścienne klimatyzacji, które będą zamontowane w sposób umożliwiający ich zdemontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzenia. Wnioskodawca na podstawie faktury dokumentującej nabycie klimatyzacji będzie w stanie określić wartość jednostkową jednostek wewnętrznych ściennych oraz jednostki zewnętrznej, jak również prac montażowych związanych z ich instalacją (montaż przewodów w bryle budynku).

Strefa działalności gospodarczej będzie znajdowała się na trzeciej kondygnacji (II piętro) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjnie wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła wyłącznie celom prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nie będzie ona w żadnym zakresie wykorzystywana na cele prywatne. Na tej kondygnacji znajdować się będą dwa pokoje oraz łazienka z toaletą. Jeden z pokojów będzie pełnił funkcje biurowe (gabinet), drugi natomiast będzie przeznaczony na archiwum. W pokoju biurowym Wnioskodawca planuje wyodrębnić funkcjonalnie przestrzeń do pracy. Wyodrębnieniu ma służyć właściwe dla każdej z przestrzeni wyposażenie. W tym celu Wnioskodawca zamierza nabyć m.in. biurko, fotel biurowy, szafy, regały, sofę, fotele oraz stół. Archiwum Wnioskodawca planuje wyposażyć w szafy oraz regały. Wnioskodawca nie wyklucza także wyodrębnienia w archiwum części biznesowej poprzez wyposażenie archiwum m.in. w stół i krzesła. Każde z pomieszczeń, tj. pomieszczenie biurowe oraz archiwum, będzie wyposażone w klimatyzację, tzn. w każdym z pomieszczeń będzie zamontowana jedna jednostka wewnętrzna ścienna. Wyposażenie znajdujące się na trzeciej kondygnacji (II piętro) będzie przeznaczone jedynie na cele działalności gospodarczej i nie będzie wykorzystywane do celów prywatnych.

Strefa prywatna będzie znajdowała się na drugiej kondygnacji (I piętro) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjne wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła wyłączenie celom prywatnym Wnioskodawcy. Nie będzie ona w żadnym zakresie wykorzystywana na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na danej kondygnacji znajdować się będą dwa pokoje oraz łazienka z toaletą. Pokoje te będą przeznaczone na sypialnie. W każdej z sypialni będzie zamontowana jedna jednostka wewnętrzna ścienna klimatyzacji.

Strefa mieszana będzie znajdowała się na pierwszej kondygnacji (parter) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjne wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła zarówno celom prywatnym Wnioskodawcy jak i celom prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na tej kondygnacji znajdować się będzie pokój dzienny (salon), otwarta kuchnia oraz toaleta. W ramach pokoju dziennego Wnioskodawca planuje wyodrębnić część wypoczynkową, która wyposażona zostanie m.in. w sofę, stolik, sprzęt RTV, oraz część jadalnianą, która wyposażona będzie m.in. w stół i krzesła. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać pierwszą kondygnację także do celów biznesowych poprzez przyjmowanie w nich klientów. Na pierwszej kondygnacji (parter) znajdować się będzie jedna jednostka wewnętrzna ścienna klimatyzacji.

Z własnością lokalu związany będzie udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia niesłużące wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali.

Wnioskodawca będzie miał do wyłącznego korzystania na podstawie umowy quad usum (umowa o podział nieruchomości wspólnej do korzystania) część gruntu (ogródek). Wyjście z lokalu do ogródka będzie możliwe jedynie z poziomu I kondygnacji (parteru), należącej do strefy mieszanej.

Bieżące utrzymanie budynku mieszkalnego będzie wiązało się z ponoszeniem następujących wydatków (koszty eksploatacyjne):

opłata za czynsz, płatności za media (na przykład energia elektryczna, gaz, woda),
opłata za dostęp do Internetu.

Na opłatę za czynsz składać się będzie m.in. opłata za wywóz śmieci, opłata na fundusz remontowy, ochronę, utrzymanie zieleni oraz zaliczka na wodę. Będzie ona uiszczana na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, o ile zostanie ona powołana.

Po oddaniu lokalu do użytkowania Wnioskodawca może ponosić ponadto wydatki na jego bieżące remonty.

W związku z wymaganiami banku udzielającego kredytu, faktura dokumentująca nabycie lokalu otrzymana od dewelopera nie będzie zawierała nazwy działalności gospodarczej Wnioskodawcy, pod którą widnieje on w CEIDG.

Będzie jednak zawierała dane identyfikujące Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług, w szczególności jego imię i nazwisko, adres oraz NIP.

Nabycie towarów oraz usług związanych z wykończeniem i wyposażeniem lokalu mieszkalnego, poniesienie kosztów eksploatacyjnych oraz wydatki na bieżące remonty będą udokumentowane fakturami zawierającymi dane: identyfikujące Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług, w szczególności będą one zawierały jego NIP. Jeśli faktura dokumentująca wydatek związany z lokalem nie będzie zawierała NIP Wnioskodawcy, Wnioskodawca wystawi dostawcy stosowną notę korygującą zawierającą NIP.

Wnioskodawca wprowadzi lokal mieszkalny do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca nie wyklucza sprzedaży w przyszłości lokalu mieszkalnego. Sprzedaż lokalu przez Wnioskodawcę w przyszłości może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

Wnioskodawca rozważa zgłoszenie adresu pod którym znajduje się lokal mieszkalny do CEIDG jako adres głównego lub dodatkowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku numerem 1:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od dewelopera z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim lokal mieszkalny wykorzystywany będzie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) przeznaczonej wyłączenie na cele działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (I piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy będzie on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od dewelopera z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim lokal mieszkalny wykorzystywany będzie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) przeznaczonej wyłączenie na cele działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (I piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego - stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT - stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wobec powyższego, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie wówczas, gdy wydatki na zakup towarów i usług mają związek z wykonywanymi przez podatnika w ramach działalności gospodarczej czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Podatnik nie ma zatem prawa dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki, które nie były związane z działalnością gospodarczą albo były związane z działalnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Przepisy Ustawy VAT nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Wobec tego przyjmuje się, że związek ten może być bezpośredni albo pośredni. Istotny jest natomiast zamiar (intencja) nabycia towaru lub usługi. Jeżeli dany towar albo usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas, przy spełnieniu wymogów określonych w art. 86 Ustawy VAT, podatek naliczony może zostać odliczony przez podatnika. Tak wskazał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2015 r. IPTPP1/4512-224/15-5/AK.

Wobec tego należy przyjąć, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tej części, która przypada na działalność gospodarczą podatnika podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, podatnik będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług jedynie w tej części, w jakiej wydatek ten jest związany z działalnością opodatkowaną.

Ustawa VAT przewiduje szczególny sposób dokonania odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem przez podatnika nieruchomości wykorzystywanych do celów mieszanych, tj. do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz innych celów, w tym celów osobistych podatnika. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 7b Ustawy VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy VAT ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wyrażoną w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT i znajduje zastosowanie, w sytuacji gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również np. do celów osobistych (np. mieszkaniowych). Wówczas w odniesieniu do tej nieruchomości, której podatnik nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się przy zastosowaniu udziału procentowego.

Mając zatem na względzie, że Wnioskodawca nabędzie lokal mieszkalny z zamiarem wykorzystania go do celów działalności gospodarczej jak i do celów mieszkalnych i wydatku na nabycie tego lokalu nie da się jednoznacznie przypisać do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to do wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 7b Ustawy VAT. Zgodnie natomiast z tym przepisem Wnioskodawca będzie miał prawo ustalić procentowy udział, w jakim lokal mieszkalny będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, i w takiej części odliczyć podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z 6 marca 2015 r. sygn. IPPP1/443-1470/14-2/JL Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że:

„przepis art. 86 ust. 7b ustawy reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością.”

Wnioskodawca wskazuje, że na prawo do odliczenia nie będzie miała wpływu okoliczność, że na fakturze wystawionej przez dewelopera wskazany będzie Wnioskodawca z imienia i nazwiska, natomiast faktura nie będzie zawierała firmy Wnioskodawcy.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mają obowiązek rejestracji w CEIDG na podstawie przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej. Osoby fizyczne rejestrują działalność gospodarczą wskazując w ewidencji m.in. firmę. Wnioskodawca wskazuje jednak, że powyższe obowiązki nie mają znaczenia dla obowiązków oraz praw osób fizycznych jako podatnika, podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika podatku od towarów i usług związane jest z wykonywaniem w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podatnikiem jest natomiast każdy podmiot, w tym osoba fizyczna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na jej cel lub rezultat, w tym działalność polegającą na świadczeniu usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Jak stanowi natomiast art. 106e ust. 1 Ustawy VAT, faktura VAT powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi.

Zatem na gruncie Ustawy VAT podatnikiem, który ma prawo do odliczenia podatku naliczonego jest osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą. Zgłoszenie rejestracyjne VAT obejmuje dane osoby fizycznej, w tym jej imię i nazwisko, a nie firmę osoby fizycznej. Natomiast prawo do odliczenia przysługuje osobie fizycznej, jeżeli otrzymała fakturę zawierającą m.in. jej imię i nazwisko oraz numer, za pomocą którego jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w sytuacji osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą pod określoną firmą, faktury VAT mogą być wystawiane na imię i nazwisko Wnioskodawcy posługującego się nadanym numerem NIP, bez wskazania firmy.

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku potwierdzają interpretacje indywidualne, np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 23 stycznia 2012 r. sygn. IPTPP1/443-911/11-5/R, w której organ wskazał, że: „Reasumując, mając na uwadze ww. przepisy, na fakturach stanowiących podstawę odliczenia podatku VAT, w sytuacji osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą, faktury VAT mogą być wystawiane na imię i nazwisko Wnioskodawcy posługującego się nadanym numerem NIP, bez wskazania nazwy jego działalności.” Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2014 r. sygn. ILPP2/443-953/12-2/MN.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego, na których będzie wskazane jego imię oraz nazwisko oraz NIP, w części opowiadającej udziałowi procentowemu odpowiadającemu stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) do całkowitej powierzchni mieszkalnej stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (I piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Należy wyjaśnić, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nowy lokal mieszkalny. Lokal usytuowany będzie na trzech kondygnacjach (parter, do którego przynależał będzie ogródek, I piętro oraz II piętro). Dostęp na drugą kondygnację (I piętro) oraz trzecią kondygnację (II piętro) będzie możliwy poprzez wybudowane w tym celu schody. Lokal będzie nabyty od dewelopera na rynku pierwotnym. Lokal zostanie nabyty w stanie surowym zamkniętym, tzn. będą doprowadzone do niego media, będzie wykonana elewacja, będą zamontowane drzwi zewnętrzne oraz okna, będą wykonane schody oraz będą postawione ściany działowe.

Wnioskodawca zamierza wykorzystać lokal mieszkalny na cele związane z działalnością gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług doradczych podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz na cele prywatne. Lokal funkcjonalnie będzie podzielony na trzy strefy: strefę działalności gospodarczej, strefę prywatną oraz strefę mieszaną. Strefa działalności gospodarczej będzie znajdowała się na trzeciej kondygnacji (II piętro) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjnie wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła wyłącznie celom prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nie będzie ona w żadnym zakresie wykorzystywana na cele prywatne. Na tej kondygnacji znajdować się będą dwa pokoje oraz łazienka z toaletą. Jeden z pokojów będzie pełnił funkcje biurowe (gabinet), drugi natomiast będzie przeznaczony na archiwum. W pokoju biurowym Wnioskodawca planuje wyodrębnić funkcjonalnie przestrzeń do pracy. Wyodrębnieniu ma służyć właściwe dla każdej z przestrzeni wyposażenie. W tym celu Wnioskodawca zamierza nabyć m.in. biurko, fotel biurowy, szafy, regały, sofę, fotele oraz stół. Archiwum Wnioskodawca planuje wyposażyć w szafy oraz regały. Wnioskodawca nie wyklucza także wyodrębnienia w archiwum części biznesowej poprzez wyposażenie archiwum m.in. w stół i krzesła. Każde z pomieszczeń, tj. pomieszczenie biurowe oraz archiwum, będzie wyposażone w klimatyzację, tzn. w każdym z pomieszczeń będzie zamontowana jedna jednostka wewnętrzną ścienna. Wyposażenie znajdujące się na trzeciej kondygnacji (II piętro) będzie przeznaczone jedynie na cele działalności gospodarczej i nie będzie wykorzystywane do celów prywatnych. Strefa prywatna będzie znajdowała się na drugiej kondygnacji (I piętro) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjne wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła wyłączenie celom prywatnym Wnioskodawcy. Nie będzie ona w żadnym zakresie wykorzystywana na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na danej kondygnacji znajdować się będą dwa pokoje oraz łazienka z toaletą. Pokoje te będą przeznaczone na sypialnie. W każdej z sypialni będzie zamontowana jedna jednostka wewnętrzna ścienna klimatyzacji. Strefa mieszana będzie znajdowała się na pierwszej kondygnacji (parter) lokalu mieszkalnego. Strefa ta będzie konstrukcyjne wyodrębniona od pozostałych stref. Wskazana kondygnacja będzie służyła zarówno celom prywatnym Wnioskodawcy jak i celom prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na tej kondygnacji znajdować się będzie pokój dzienny (salon), otwarta kuchnia oraz toaleta. W ramach pokoju dziennego Wnioskodawca planuje wyodrębnić część wypoczynkową, która wyposażona zostanie m.in. w sofę, stolik, sprzęt RTV, oraz część jadalnianą, która wyposażona będzie m.in. w stół i krzesła. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać pierwszą kondygnację także do celów biznesowych poprzez przyjmowanie w nich klientów. Na pierwszej kondygnacji (parter) znajdować się będzie jedna jednostka wewnętrzna ścienna klimatyzacji.

Nabycie lokalu mieszkalnego nastąpi m.in. ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego oraz ewentualnie pożyczki od osoby fizycznej (pożyczka prywatna). Środki na zakup lokalu nie będą pochodziły z kredytu inwestycyjnego. W związku z wymaganiami stawianymi Wnioskodawcy przez bank udzielający kredytu, w umowie kredytowej jako strona będzie wskazany Wnioskodawca z imienia i nazwiska. Jego identyfikacja nastąpi na podstawie dowodu osobistego. W umowie kredytu nie będzie zawarta firma Wnioskodawcy oraz dane identyfikujące prowadzoną przez niego działalność gospodarczą takie jak NIP oraz REGON. W związku z wymaganiami banku udzielającego kredytu, faktura dokumentująca nabycie lokalu otrzymana od dewelopera nie będzie zawierała nazwy działalności gospodarczej Wnioskodawcy, pod którą widnieje on w CEIDG. Będzie jednak zawierała dane identyfikujące Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług, w szczególności jego imię i nazwisko, adres oraz NIP.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 dotyczą ustalenia czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od dewelopera z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim lokal mieszkalny wykorzystywany będzie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) przeznaczonej wyłączenie na cele działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (I piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro).

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników, czyli cele niezwiązane z czynnościami opodatkowanymi.

Powyższy przepis, wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również np. do celów osobistych (mieszkaniowych).

Odnosząc zatem przedstawione wyżej okoliczności sprawy do powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, który wprowadza szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Jak już zaznaczono powyżej, niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Podkreślenia wymaga, że powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności na tle powołanych przepisów, w przypadku zakupu lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim lokal mieszkalny wykorzystywany będzie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) przeznaczonej wyłączenie na cele działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (l piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro), Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Warto nadmienić, iż zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część lokalu mieszkalnego związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana będzie dla potrzeb innych niż prowadzona działalność, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Ponadto, powinna zawierać numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, jak również numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego, na których będzie wskazane jego imię i nazwisko oraz NIP, w udziale procentowym, w jakim lokal mieszkalny wykorzystywany będzie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni trzeciej kondygnacji (II piętro) do całkowitej powierzchni mieszkalnej stanowiącej sumę powierzchni pierwszej kondygnacji (parter), drugiej kondygnacji (I piętro) oraz trzeciej kondygnacji (II piętro).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 – 7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin