2017.06.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.62.2017.2.OA
z 29 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2017 r. (data wpływu 30 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie (dalej: „Wnioskodawca” lub „Stowarzyszenie”) z siedzibą w Polsce jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje pojazdy samochody mające dwa rzędy siedzeń (dalej: Samochody Osobowe). Samochody Osobowe są wykorzystywane tylko i wyłączenie do działalności gospodarczej. Stowarzyszenie wykorzystuje Samochody Osobowe do działalności gospodarczej obejmującej czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Działalność ta polega na organizacji i przeprowadzaniu odpłatnych szkoleń i prezentacji z doskonalenia techniki jazdy oraz eventów marketingowych. Do prowadzenia wskazanych szkoleń Stowarzyszenie wykorzystuje wykwalifikowaną kadrę instruktorów, Samochody Osobowe oraz obiekty, na których przeprowadzane są kursy. Obiekty, na których prowadzone są szkolenia należą do współpracującego z Wnioskodawcą podmiotu, który wynajmuje je na podstawie długoterminowych umów najmu. Stowarzyszenie dysponuje własną kadrą instruktorów, którzy posiadają wymaganą wiedzę i kwalifikacje do prowadzenia kursów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy. Wnioskodawca korzysta z Samochodów Osobowych na podstawie długoterminowych, odpłatnych umów najmu zawartych z jednym z producentów samochodów. Producent udostępnia w ramach umowy flotę ok. 10 Samochodów Osobowych, wymienianych na nowe egzemplarze co 6 - 8 miesięcy, na ogół po przekroczeniu stanu licznika pojazdu na poziomie około 25 000 km. Każdy Samochód Osobowy jest zgłaszany przez Wnioskodawcę do właściwego organu podatkowego na formularzu VAT-26 w terminie przewidzianym w treści art. 86a ust. 12 ustawy VAT. Wnioskodawca dla każdego Samochodu Osobowego prowadzi oddzielnie ewidencję przebiegu pojazdów. Prowadzone przez Stowarzyszenie kursy polegają na udzieleniu przez wykwalifikowanego pracownika instruktażu osobie uczestniczącej w szkoleniu, a następnie na jeździe Samochodem Osobowym po zamkniętym torze szkoleniowym lub po ściśle wyznaczonej trasie w ruchu miejskim zgodnie z poleceniem instruktora. Samochody Osobowe poruszają się głównie po stałych trasach dojazdowych od parkingu przy siedzibie Stowarzyszenia do toru szkoleniowego oraz wokół toru, czy też po trasach obejmujących ulice miasta. Kursanci, którzy po otrzymaniu instruktażu zajmują rolę kierowcy, zmieniają się w zależności od typu szkolenia po pokonaniu jednego lub kilku odcinków toru czy też po pokonaniu odcinka miejskiego (wyznaczonej trasy w ruchu miejskim). Podczas całego szkolenia obok kierowcy przebywa instruktor, który decyduje o tym którędy Samochód Osobowy będzie dojeżdżał do toru szkoleniowego, ile długości toru pokona przed zmianą kierowcy na kolejnego kursanta czy też decyduje o tym po jakiej trasie kierowca (kursant) będzie się poruszał. Nad całością szkolenia praktycznego pełną kontrolę sprawuje instruktor, wydając polecenia zgodnie z harmonogramem ustalonym przed rozpoczęciem kursu.

W ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ustawy VAT prowadzonej od dnia rozpoczęcia wykorzystywania Samochodu Osobowego wyłączenie do działalności gospodarczej Wnioskodawca umieszcza następujące dane oraz informacje:

numer rejestracyjny Samochodu Osobowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu Samochodu Osobowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis dokonywany przez instruktora dotyczący każdego wykorzystania Samochodu Osobowego, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu;
2. datę i cel wyjazdu, gdzie wpisywany jest dojazd do toru szkoleniowego oraz przejazd po torze szkoleniowym i powrót z toru na parking Stowarzyszenia, czy też trasa w ruchu miejskim;
3. opis trasy (skąd - dokąd), gdzie w przypadku dojazdu do toru szkoleniowego wpisywany jest adres Wnioskodawcy oraz adres toru szkoleniowego, a w przypadku powrotu z toru szkoleniowego wpisywany jest adres Wnioskodawcy oraz adres toru szkoleniowego: w przypadku jazdy po torze szkoleniowym Wnioskodawca wpisuje jedynie: ,,jazda po torze”; w przypadku trasy w ruchu miejskim Wnioskodawca wpisuje nazwę ulicy, na której w danym dniu rozpoczyna się ta część szkolenia oraz nazwę ulicy, na której w danym dniu kończy się jazda związana ze szkoleniem dotyczącym jazdy w ruchu miejskim — w tym przypadku Wnioskodawca zamieszcza wpis: „jazda w ruchu miejskim”;
4. liczbę przejechanych kilometrów, gdzie Wnioskodawca wpisuje odrębnie ilość kilometrów dotyczących dojazdu oraz powrotu z toru szkoleniowego; z kolei w odniesieniu do wpisu ,,jazd po torze” Wnioskodawca zamieszcza łączną ilość kilometrów jaką Samochód Osobowy pokonał w ciągu całego dnia szkoleniowego, tj. od momentu wjazdu na tor do momentu opuszczenia toru przy czym Wnioskodawca nie rozbija tej wartości na poszczególnych kursantów czy też instruktorów, którzy w danym dniu na torze korzystali z Samochodu Osobowego; podobnie w przypadku jazdy w ruchu miejskim, tutaj również Wnioskodawca wpisuje łączną ilość kilometrów pokonanych w danym dniu na tego typu jazdy nie rozbijając tej wartości na poszczególnych kursantów czy też instruktorów, którzy w danym dniu korzystali z Samochodu Osobowego do jazd w ruchu miejskim;
5. imię i nazwisko osoby kierującej Samochodem Osobowym, gdzie wpisuje jedynie imię i nazwisko instruktora, któremu w danym dniu powierzono opiekę nad Samochodem Osobowym, w szczególności nie jest tutaj wskazywane imię i nazwisko kursantów.

Ponadto w ewidencji przebiegu pojazdu na koniec okresu rozliczeniowego wpisy dokonywane przez instruktorów potwierdzane są w zakresie autentyczności poprzez złożenie podpisu przez osobę lub osoby uprawione do reprezentowania Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowym tutaj Samochodami Osobowymi, tj. od wydatków wymienionych w treści art. 86a ust. 2 ustawy VAT, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu w sposób zaprezentowany w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy; w okolicznościach przedstawionych we wniosku Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowym tutaj Samochodami Osobowymi, z uwagi na fakt, iż w szczególności sposób prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu reprezentowany przez Wnioskodawcę jest zgodny z treścią przepisu art. 86a ust. 7 oraz ust. 8 ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W przedstawionym stanie faktycznym, wskazane zostało wyłączne użycie Samochodów Osobowych do celów prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie wewnętrznego regulaminu uniemożliwiającego wykorzystanie wskazanych aut na prywatne potrzeby. Dodatkowym elementem podkreślającym wykorzystanie przez Wnioskodawcę Samochodów Osobowych jedynie do celów prowadzenia działalności gospodarczej jest fakt specjalnego przeznaczenia aut tj. ich przystosowania do jazdy po torze treningowym czy też po ściśle wyznaczonej trasie w ruchu miejskim (eco driving) (na którym na powtarzalnych trasach pokonuje się większość kilometrów codziennego przebiegu) oraz do trasy pomiędzy parkingiem Stowarzyszenia, na którym samochody są przechowywane a torem (odległość wspomnianej trasy jest niewielka w stosunku do jazdy po torze). W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, sposób wykorzystania pojazdów samochodowych nie pozostawia wątpliwości, iż są one wykorzystywane jedynie do działalności gospodarczej podatnika. Ustawodawca przewidział elementy ewidencji przebiegu pojazdów, która ma stanowić potwierdzenie użytku samochodów osobowych jedynie na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy VAT, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu;
2. datę i cel wyjazdu;
3. opis trasy (skąd - dokąd);
4. liczbę przejechanych kilometrów;
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem;
- potwierdzone przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Natomiast zgodnie z art. 86 a ust. 8, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu;
2. datę i cel udostępnienia pojazdu;
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu;
4. liczbę przejechanych kilometrów;
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu;
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

W stanie faktycznym przedstawiona została sytuacja, w której w ciągu jednego dnia szkolenia, ten sam instruktor przez cały czas użytkowania samochodu jest w nim obecny (jako kierowca na drodze dojazdowej do toru oraz jako pasażer - instruktor na torze czy też na trasie w ruchu miejskim). Przez cały czas trwania kursu to instruktor na podstawie rodzaju wykupionego szkolenia i własnego doświadczenia decyduje dokąd samochód będzie jechał, ile zrobi okrążeń na torze i co jaki czas zmieniać się będą kursanci na stanowisku kierowcy. Z powodu pełnej decyzyjności instruktora co do przebiegu pojazdu, również prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zawiera informację, że to on był użytkownikiem samochodu przez cały czas trwania szkolenia, pomimo fizycznego oddania kierownicy kolejnym kursantom. Biorąc pod uwagę wykładnię celowości przepisów dotyczących ewidencji przebiegu pojazdów należy podkreślić, że jest ona tworzona by potwierdzić brak użytku prywatnego pojazdu. W tym też celu należy prowadzić ewidencję z najwyższą starannością i dokładnością, która pozwoli na oddanie faktycznego sposobu użytkowania auta. Dla zachowania należytej rzetelności prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdów Wnioskodawca uznaje za użytkownika samochodu osobę mającą realny i całkowity wpływ na trasę, ilość przejechanych kilometrów, miejsce startu oraz zakończenia przejazdu, bez względu na fakt fizycznego prowadzenia auta przez kursanta. Każdego dnia szkolenia instruktor, który jest pracownikiem Stowarzyszenia, jest wpisywany jako użytkownik auta, natomiast pozostałe elementy ewidencji są dokumentowane zgodnie z treścią art. 86a ust. 7 oraz art. 86a ust. 8 ustawy VAT. Ponadto z uwagi na fakt, iż użytek Samochodu Osobowego odbywa się na torze lub po ściśle wyznaczonej trasie w ruchu miejskim nie sposób w odniesieniu do tego użytku wskazać konkretnego miejsca rozpoczęcia i zakończenia trasy (z wyjątkiem trasy w ruchu miejskim, gdzie możliwe jest wskazanie ulicy, na której w danym dniu rozpoczyna się oraz na której kończy się jazda w ruchu miejskim). W tym zakresie wystarczające będzie wskazanie, iż trasa w całości obywała się na torze - opis trasy (skąd - dokąd). Z kolei w przypadku jazdy w ruchu miejskim wystarczającym będzie podanie nazwy ulicy, na której w danym dniu rozpoczyna się taka jazda oraz nazwy ulicy, na której w danym dniu taka jazda została zakończona. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona w ten sposób ewidencja będzie rzetelnie oddawała faktyczne użycie Samochodów Osobowych i będzie stanowiła potwierdzenie braku używania Samochodów Osobowych do użytku prywatnego, co w konsekwencji stanowi podstawę do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z Samochodami Osobowymi, które to - wydatki zostały wskazane w treści art. 86a ust. 2 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z kolei, kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, którego podstawę stanowi decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r, upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z wskazanymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze;
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Według art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Zgodnie z art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel udostępnienia pojazdu,
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

W myśl art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 9 pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 4 pkt 2, uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, wymagania dla tych pojazdów samochodowych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, uwzględniając specyfikę ich konstrukcji oraz ich zastosowanie, a w przypadku pojazdów mających więcej niż jeden rząd siedzeń - również wymóg, aby dopuszczalna masa całkowita była większa niż 3 tony.

Istotną rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa zatem przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z treści złożonego wniosku nie wynika, aby dla przedmiotowych samochodów osobowych wprowadzono zasady co do sposobu ich wykorzystywania, wykluczające użycie ich do celów prywatnych – wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. W tym zakresie wskazano jedynie na prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. Brak jest jednoznacznie określonych zasad wykluczających użycie samochodów do celów prywatnych, np. nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie użytkowania samochodu (przykładowo za pomocą GPS). Nie można natomiast obiektywnie uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej w przypadku, gdy zostaną ustalone zasady używania pojazdów, jednakże nie istnieją żadne zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzeganie − przykładowo istnieje zakaz używania przez pracowników pojazdów do celów prywatnych, jednakże nikt nie weryfikuje czy zakaz ten jest respektowany.

Z opisu sprawy oraz powołanych przepisów wynika więc, że brak jest podstaw aby stwierdzić, że przedmiotowe samochody osobowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, a w konsekwencji, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z tytułu wydatków związanych z tymi pojazdami, ponieważ nie został spełniony żaden z warunków, o których mowa w art. 86a ust. 4 ustawy. Sposób wykorzystania tych pojazdów przez Wnioskodawcę, mający wykluczyć ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą – nie został jednoznacznie i kategorycznie określony i nie został potwierdzony.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (Samochodami Osobowymi). Zatem, Zainteresowany będzie mógł dokonać obniżenia kwoty podatku należnego w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego od powyższych wydatków, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi. Natomiast w części dotyczącej sposobu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin