2017.07.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.218.2017.1.AM
z 5 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu w dniu 2 czerwca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazanego majątku za zorganizowane części przedsiębiorstwa, dokonania spisu z natury oraz korekty podatku VAT naliczonego– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazanego majątku za zorganizowane części przedsiębiorstwa, dokonania spisu z natury oraz korekty podatku VAT naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym. Wspólnikami Spółki są cztery osoby fizyczne. Spółka powstała z przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną. Spółka prowadzi działalność w zakresie detalicznej oraz hurtowej sprzedaży elektronicznego sprzętu gospodarstwa domowego, artykułów RTV oraz sprzedaży mebli.

Majątek Spółki stanowią składniki majątkowe wniesione przez wspólników do Spółki jako wkład, składniki majątkowe wniesione do Spółki przez wspólników do używania oraz składniki majątkowe nabyte lub wytworzone przez Spółkę w czasie jej trwania.

Spółka prowadzi sklepy ze sprzętem elektronicznym oraz meblami w trzech lokalizacja tj. dwa sklepy w P., jeden sklep w G. oraz jest w trakcie budowy kolejnego sklepu w K. W związku z zamierzoną restrukturyzacją Spółki oraz planami zakończenia działalności przez dwóch wspólników Wnioskodawca planuje rozpoczęcie procedury wyodrębnienia ze swojego przedsiębiorstwa składników majątkowych służących do prowadzenia działalności handlowej w P. oraz działalności handlowej w G. i K.

Procedura wyodrębniania ze Spółki składników majątkowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności handlowej w tych dwóch lokalizacjach tj. P. oraz G. i K. ma umożliwić wspólnikom przeprowadzenie planowanej restrukturyzacji własnościowej Spółki Jawnej. Dwoje z dotychczasowych wspólników zamierza zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej, dwoje zaś pozostałych wspólników zamierza prowadzić odrębne działalności gospodarcze, przy czym jeden ze wspólników ma zamiar prowadzić działalność w lokalizacji w P., drugi zaś obejmie prowadzenie działalności w G. oraz K.

W tym celu wspólnicy Spółki podejmą jednomyślną uchwałę o wyodrębnieniu organizacyjnym oraz finansowym w Spółce dwóch przedsiębiorstw tj. przedsiębiorstwa handlowego z lokalizacją w P. oraz przedsiębiorstwa handlowego z lokalizacją w G. i K.

Jednomyślną uchwałą wspólników powołani zostaną dyrektorzy tych dwóch wydzielonych części przedsiębiorstwa Spółki. Wydzielony majątek będzie zarządzony przez dyrektorów wydzielonych części.

Ponadto, wspólnicy w drodze uchwały zgromadzenia wspólników przyporządkują składniki majątkowe tj. zarówno majątek trwały jak i składniki niematerialne tego majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez wydzielone części przedsiębiorstwa Spółki. W tym celu dla każdej z wydzielonej części przedsiębiorstwa zostaną:

przyporządkowane prawa własności do nieruchomości niezbędnych do prowadzenia działalności w wyodrębnionych lokalizacjach;

umowy gospodarcze związane z działalnością w danej lokalizacji tj. w P. oraz w K. i G., w szczególności umowy z dostawcami oraz odbiorcami, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne prawa majątkowe w tym wyposażenie np. meble biurowe, sprzęt komputerowy wraz z urządzeniami peryferyjnymi (np. drukarką),

zobowiązania związane z daną lokalizacją; dokumenty związane z daną częścią wyodrębnianej działalności;

kredyty bankowe związane z daną lokalizacją;

licencje na oprogramowanie;

środki pieniężne przeznaczone na cele związane z prowadzeniem działalności w określonej lokalizacji znajdujące się w kasie i na rachunkach bankowych na dzień sporządzenia bilansu zostaną alokowane do danego działu;

tajemnice handlowe związane z prowadzeniem wyżej opisanych działalności gospodarczych;

pracownicy wykonujący pracę w danej lokalizacji;

umowy z bankiem.

W Spółce dokonane zostanie również wyodrębnienie działalności prowadzonej w ramach dwóch powyższych części przedsiębiorstwa pod względem finansowym. W tym celu Spółka wprowadzi w Spółce ewidencję księgową umożliwiającą przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do dwóch wyodrębnionych części przedsiębiorstwa Spółki. W Spółce prowadzone będą odrębne konta dla dwóch opisanych powyżej działów. Wyodrębnione działy posiadać będą odrębne rachunki bankowe, na które wpływać będą środki generowane przez danego rodzaju działalność oraz regulowane będą zobowiązania związane z tą działalnością.

Po dokonaniu wyodrębnienia zorganizowanych części przedsiębiorstwa wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnie działalności w ramach spółki Wnioskodawcy i w związku z tym planują podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki Wnioskodawcy bez przeprowadzania likwidacji oraz zawrzeć porozumienie co do sposobu rozliczenia się w związku z rozwiązaniem spółki, na podstawie którego dwóch wspólników, którzy nie chcą kontynuować działalności gospodarczej zostanie spłaconych w pieniądzu zaś pozostałych dwóch przejmie i poprowadzi każdy z nich jedną ze zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółki.

Wydanie zorganizowanych części przedsiębiorstwa na podstawie zawartego pomiędzy wspólnikami porozumienia o sposobie rozliczenia się w związku z rozwiązaniem Spółki nastąpi przed likwidacją Spółki tj. przed jej wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydzielone w sposób określony w stanie faktycznym zespoły składników materialnych i niematerialnych, tj. w ramach działalności prowadzonej w lokalizacji w P. i w lokalizacji w K. i G. stanowić będą dwie zorganizowane część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
Jeżeli wyodrębnione składniki majątku stanowić będą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT zorganizowane części przedsiębiorstwa, to czy przeniesienie ich w związku z rozwiązaniem Spółki bez przeprowadzania likwidacji na dwóch wspólników zamierzających kontynuować działalność gospodarczą będzie wyłączone z zakresu przepisów ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 oraz nr 2 konieczne będzie dokonanie przez Wnioskodawcę korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów będących następnie elementem składowym zorganizowanych części przedsiębiorstwa przeniesionych w związku z rozwiązaniem Spółki na dwóch wspólników?
Czy w związku z wydaniem zorganizowanych części przedsiębiorstwa na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy wspólnikami przed dniem wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców w Spółce powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT oraz obowiązek sporządzenia spisu z natury na podstawie przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o VAT oraz przepisu art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w związku z przepisem art. 14 ust. 6 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

W świetle orzecznictwa oraz doktryny wskazać należy trzy zasadnicze elementy, które muszą łącznie występować w zespole składników materialnych i niematerialnych, aby uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

wyodrębnienie organizacyjne i finansowe,
przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych,
możliwość funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Organy skarbowe w wydawanych interpretacjach wskazują, że dany zespół składników majątkowych posiada przymiot „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, o ile łącznie spełnia następujące warunki:

występuje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa;
składniki wchodzące w skład zespołu przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
zespół tych składników zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że czynność dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest więc to, aby zbycie obejmowało zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Z kolei, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając powyższe na względzie zdaniem Spółki planowany w Spółce sposób wydzielenia dwóch części przedsiębiorstwa będzie spełniać warunki do uznania dwóch wydzielonych części za zorganizowane część przedsiębiorstwa.

Należy bowiem wskazać, że :

wydzielenie nastąpi w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu (uchwały zgromadzenia wspólników Spółki Jawnej o wyodrębnieniu zespołu składników majątkowych);
wydzielony majątek będzie odrębnie zarządzany (kierownik/dyrektor);
w planie kont będą wyodrębnione konta ewidencyjne dotyczące wyłącznie gospodarki finansowej poszczególnych, opisanych powyżej wyodrębnionych organizacyjnie części przedsiębiorstwa
do wydzielonego majątku zostaną przypisane zobowiązania i należności związane z jego działalnością.

Reasumując w związku z planowaną restrukturyzacją należy stwierdzić , że:

wyodrębnione zorganizowane części przedsiębiorstwa Spółki będą posiadały zespoły składników materialnych i niematerialnych. Będą one funkcjonowały w oparciu o wyodrębnione składniki materialne (nieruchomości, budynki), a także składniki niematerialne ściśle z nimi powiązane (np. licencje na oprogramowanie);

zorganizowane części przedsiębiorstwa będą prowadziły odrębne rozliczenia księgowe w taki sposób, że możliwe będzie zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działów Spółki dotyczących lokalizacji w P. oraz G. i K.;

składniki majątkowe wyodrębnionych zorganizowanych części przedsiębiorstwa służyć będą realizacji zadań gospodarczych, tj będą realizowały działalność handlową;

zespół składników należących do części przedsiębiorstwa potencjalnie może stanowić niezależne przedsiębiorstwa, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, gdyż po rozwiązaniu Spółki będą one mogły samodzielnie prowadzić działalność handlową;

w skład wyodrębnionych części przedsiębiorstwa będą wchodziły, zarówno aktywa (środki trwałe, wartości materialne i prawne), jak i zobowiązania związane z działalnością danej części.

W konsekwencji, zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym, wydzielone działy przedsiębiorstwa Spółki Jawnej tj. dział mający lokalizację w P., który obejmował będzie dwa sklepy oraz dział mający lokalizację w G. i K. obejmujący sklep w G. oraz sklep w budowie w K. będą spełniały wszelkie warunki do uznania ich za zorganizowane części przedsiębiorstwa w myśl definicji z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 2

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając powyższe przepisy na uwadze do wydania w związku z rozwiązaniem Spółki zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółki wspólnikom, którzy mają zamiar kontynuować działalność gospodarczą nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazanie wspólnikom zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółki w związku z jej rozwiązaniem stanowi transakcje zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Tym samym przejęcie przez każdego z dwóch wspólników zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z rozwiązaniem Spółki należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o VAT tj. czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 3

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 - 6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy, zdaniem Spółki w związku z przekazaniem przez Spółkę na rzecz wspólników przedmiotowych składników majątku stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w Spółce nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

Ad 4

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepis art. 14 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 14 ust. 6 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle natomiast przepisu art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych rozwiązanie spółki powoduje jednomyślna uchwała wszystkich wspólników.

Przepis art. 67 § 1 ksh stanowi, że w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Z kolei, przepis art. 84 § 2 ksh stanowi, że rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.

Mając na względzie planowany sposób dokonania rozwiązania Spółki tj. mając na względzie, że wydanie zorganizowanych części przedsiębiorstwa na podstawie zawartego pomiędzy wspólnikami porozumienia o sposobie rozliczenia się w związku z rozwiązaniem Spółki nastąpi przed rozwiązaniem Spółki tj. przed jej wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców na Spółce nie będzie ciążył obowiązek dokonania spisu z natury, o którym mowa w przepisie art. 14 ust. 5 ustawy o VAT oraz nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT należnego bowiem na dzień rozwiązania Spółki – tj. na dzień jej wykreślenia z rejestru Spółka nie będzie posiadała żadnych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką jawną, której Wspólnikami są cztery osoby fizyczne.

Spółka prowadzi działalność w zakresie detalicznej oraz hurtowej sprzedaży elektronicznego sprzętu gospodarstwa domowego, artykułów RTV oraz sprzedaży mebli.

Spółka prowadzi sklepy ze sprzętem elektronicznym oraz meblami w trzech lokalizacjach tj. dwa sklepy w P., jeden sklep w G. oraz jest w trakcie budowy kolejnego sklepu w K. W związku z zamierzoną restrukturyzacją Spółki oraz planami zakończenia działalności przez dwóch wspólników Wnioskodawca planuje rozpoczęcie procedury wyodrębnienia ze swojego przedsiębiorstwa składników majątkowych służących do prowadzenia działalności handlowej w P. oraz działalności handlowej w G. i K.

Jednomyślną uchwałą wspólników powołani zostaną dyrektorzy tych dwóch wydzielonych części przedsiębiorstwa Spółki. Wydzielony majątek będzie zarządzany przez dyrektorów wydzielonych części.

umowy gospodarcze związane z działalnością w danej lokalizacji tj. w P. oraz w K. i G., w szczególności umowy z dostawcami oraz odbiorcami, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne prawa majątkowe w tym wyposażenie np. meble biurowe, sprzęt komputerowy wraz z urządzeniami peryferyjnymi (np. drukarką),

zobowiązania związane z daną lokalizacją; dokumenty związane z daną częścią wyodrębnianej działalności;

kredyty bankowe związane z daną lokalizacją;

licencje na oprogramowanie;

środki pieniężne przeznaczone na cele związane z prowadzeniem działalności w określonej lokalizacji znajdujące się w kasie i na rachunkach bankowych na dzień sporządzenia bilansu zostaną alokowane do danego działu;

tajemnice handlowe związane z prowadzeniem wyżej opisanych działalności gospodarczych;

pracownicy wykonujący pracę w danej lokalizacji;

umowy z bankiem.

W Spółce dokonane zostanie również wyodrębnienie działalności prowadzonej w ramach dwóch powyższych części przedsiębiorstwa pod względem finansowym. W tym celu Wnioskodawca wprowadzi w Spółce ewidencję księgową umożliwiającą przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do dwóch wyodrębnionych części przedsiębiorstwa Spółki. W Spółce prowadzone będą odrębne konta dla dwóch opisanych powyżej działów. Wyodrębnione działy posiadać będą odrębne rachunki bankowe, na które wpływać będą środki generowane przez danego rodzaju działalność oraz regulowane będą zobowiązania związane z tą działalnością.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wydzielone w sposób określony w stanie faktycznym zespoły składników materialnych i niematerialnych, tj. w ramach działalności prowadzonej w lokalizacji w P. i w lokalizacji w K. i G. stanowić będą dwie zorganizowane część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych będzie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Zbywcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Jak wskazał Wnioskodawca w związku z planowaną restrukturyzacją:

wyodrębnione zorganizowane części przedsiębiorstwa Spółki będą posiadały zespoły składników materialnych i niematerialnych. Będą one funkcjonowały w oparciu o wyodrębnione składniki materialne (nieruchomości, budynki), a także składniki niematerialne ściśle z nimi powiązane (np. licencje na oprogramowanie);

zorganizowane części przedsiębiorstwa będą prowadziły odrębne rozliczenia księgowe w taki sposób, że możliwe będzie zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działów Spółki dotyczących lokalizacji w P. oraz G. i K.;

składniki majątkowe wyodrębnionych zorganizowanych części przedsiębiorstwa służyć będą realizacji zadań gospodarczych, tj. będą realizowały działalność handlową,

zespół składników należących do części przedsiębiorstwa może stanowić niezależne przedsiębiorstwa, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, gdyż po rozwiązaniu Spółki będą one mogły samodzielnie prowadzić działalność handlową;

w skład wyodrębnionych części przedsiębiorstwa będą wchodziły, zarówno aktywa (środki trwałe, wartości materialne i prawne), jak i zobowiązania związane z działalnością danej części.

Zatem, wydzielone działy przedsiębiorstwa Spółki Jawnej tj. dział mający lokalizację w P. obejmujący dwa sklepy oraz dział mający lokalizację w G. i K. obejmujący sklep w G. oraz sklep w budowie w K. będą spełniały warunki do uznania ich za zorganizowane części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości czy przeniesienie opisanych we wniosku zorganizowanych części przedsiębiorstwa w związku z rozwiązaniem Spółki bez przeprowadzania likwidacji na dwóch wspólników zamierzających kontynuować działalność gospodarczą będzie wyłączone z zakresu przepisów ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Zatem, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy przeniesienie zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółki Jawnej tj. działu mającego lokalizację w P. obejmującego dwa sklepy oraz działu mającego lokalizację w G. i K. obejmującego sklep w G. oraz sklep w budowie w K. w związku z rozwiązaniem Spółki bez przeprowadzania likwidacji na dwóch wspólników zamierzających kontynuować działalność gospodarczą będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Przedmiotem wątpliwości w rozpatrywanej sprawie jest również wskazanie, czy konieczne będzie dokonanie przez Wnioskodawcę korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów będących następnie elementem składowym zorganizowanych części przedsiębiorstwa przeniesionych w związku z rozwiązaniem Spółki na dwóch wspólników.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że w momencie zbycia wyodrębnione części przedsiębiorstwa będą posiadać cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług oraz będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa i do czynności ich zbycia, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

W takim przypadku Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku, o której mowa w art. 91 ust. 1-8, odliczonego w związku z nabyciem towarów i usług wchodzących w skład przedmiotowych zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, zostanie przeniesiony na nabywców zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

Zatem, mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zbywanych zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad 4

Wnioskodawca ma również wątpliwości, czy w związku z wydaniem zorganizowanych części przedsiębiorstwa na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy wspólnikami przed dniem wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców w Spółce powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT oraz obowiązek sporządzenia spisu z natury na podstawie przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o VAT oraz przepisu art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w związku z przepisem art. 14 ust. 6 ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności należy wskazać, że rozwiązanie spółki osobowej (jawnej) rodzi konsekwencje podatkowe. Likwidacja spółki powoduje, że podmiot ten przestaje być podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy przewidują w takim wypadku obowiązek sporządzenia tzw. remanentu likwidacyjnego, wycenienie majątku oraz jego opodatkowanie.

Powyższe obowiązki wynikają z art. 14 ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem, podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na mocy art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis art. 14 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle natomiast przepisu art. 58 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.) (K.S.H), rozwiązanie spółki powodują:

przyczyny przewidziane w umowie spółki;
jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
ogłoszenie upadłości spółki;
śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
prawomocne orzeczenie sądu.

Przepis art. 67 § 1 K.S.H. stanowi, że w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Z kolei, przepis art. 84 § 2 K.S.H. stanowi, że rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.

Jak wskazał Wnioskodawca po dokonaniu wyodrębnienia zorganizowanych części przedsiębiorstwa wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnie działalności w ramach spółki Wnioskodawcy i w związku z tym planują podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania likwidacji oraz zawrzeć porozumienie co do sposobu rozliczenia się w związku z rozwiązaniem spółki, na podstawie którego dwóch wspólników, którzy nie chcą kontynuować działalności gospodarczej zostanie spłaconych w pieniądzu zaś pozostałych dwóch przejmie i poprowadzi każdy z nich jedną ze zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółki.

Jak wynika z treści wniosku przekazanie wspólnikom elementów wchodzących wcześniej w skład przedsiębiorstwa (spółki jawnej) nastąpi przez ustaniem bytu prawnego Spółki. Ponadto Zainteresowany wskazał, że na moment wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie ona już w posiadaniu żadnych składników majątkowych.

Wnioskodawca będący Spółką jawną przed jej rozwiązaniem zamierza przekazać wspólnikom całość przedsiębiorstwa tej spółki w formie dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Następnie zostanie złożony wniosek o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Tym samym, w momencie wykreślenia Spółki z rejestru nie będzie ona posiadała żadnego majątku, gdyż całe przedsiębiorstwo Spółki przed jej rozwiązaniem zostanie przekazane wspólnikom.

Zatem w związku z przeniesieniem ze Spółki jawnej do działalności gospodarczej dwóch Wspólników całego majątku spółki przed zakończeniem działalności gospodarczej Spółki, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia „spisu z natury” towarów, o którym mowa w art. 14 ust. 5 w związku z art. 14 ust. 6 ustawy, ponieważ na dzień zaprzestania działalności Spółka nie będzie w posiadaniu towarów podlegających opodatkowaniu oraz nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie majątku spółki Wspólnikom przed wykreśleniem Spółki z rejestru przedsiębiorców nie spowoduje powstania obowiązków określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin