Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.126.2017.3.ALN
z 28 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 7 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie prawidłowości naliczenia podstawy opodatkowania dla procedury VAT marża - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie prawidłowości naliczenia podstawy opodatkowania dla procedury VAT marża.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: handel używanymi samochodami oraz wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest zarejestrowany dla potrzeb dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych. Samochody, które Wnioskodawca kupuje do dalszej odsprzedaży spełniają definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i w chwili odsprzedaży nadają się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie. Samochody używane Wnioskodawca sprowadza z Unii Europejskiej tj. z Niemiec. Samochody te zakupuje na aukcjach internetowych firmy niemieckiej …. Firma ta jest zarejestrowanym podatnikiem VAT unijnym i wystawia Wnioskodawcy faktury, na których podaje swój numer unijny …, a wartość samochodu sprzedawanego jest podana jako kwota netto bez wykazania stawki VAT. Według wiedzy Wnioskodawcy firma … jest wyłącznym właścicielem sprzedawanych samochodów. Na stronie tej firmy umieszczane są zdjęcia i opisy samochodów, które podlegają licytacji. Zakup następuje po wylicytowaniu samochodu na aukcji. Po zakupie samochodu, Wnioskodawca otrzymuje od firmy … dwie faktury, których wystawcą jest firma …, na których wylicytowana wcześniej cena samochodu jest podzielona. Na pierwszej fakturze zawsze widnieją trzy pozycje: 1) towar-samochód (procedura marża) 2) usługa przygotowania dokumentów (procedura odwrotne obciążenie) i 3) usługa przygotowania samochodu do wydania (procedura odwrotne obciążenie). Na drugiej fakturze dodatkowo ujęta jest opłata aukcyjna (procedura odwrotne obciążenie). Suma wszystkich tych kwot stanowi wylicytowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu samochodu (aukcyjną) czyli suma wszystkich tych kwot stanowi wynagrodzenie dla dostawcy samochodu, przy czym wartość samochodu określona na fakturze w skrajnych przypadkach stanowi mniej niż 50% wylicytowanej ceny zakupu, a reszta to wymienione opłaty dodatkowe. Ponadto dodatkowo Wnioskodawca korzysta z usługi transportu zakupionego samochodu do Polski, realizowanego również przez firmę … i fakturowanego oddzielnie. Przy sprzedaży w Polsce zakupionych w ten sposób samochodów używanych stosuje procedurę szczególną, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowanie marży. Kwotę marży dla celów wyliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży tych samochodów Wnioskodawca wylicza w następujący sposób: za kwotę nabycia Wnioskodawca przyjmuje sumę wszystkich pozycji z ww. faktur za zakup samochodu wystawionych przez ... łącznie z kwotą za transport tego samochodu wykonany przez tą firmę (przeliczone na złote według kursu średniego NBP dla euro na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tych faktur) Faktury, które ujmuje Wnioskodawca w podstawie opodatkowania są w całości opłacone; za cenę sprzedaży cenę wyrażoną na fakturze sprzedaży wystawionej kontrahentowi. Różnicę kwot jako wyliczoną marżę Wnioskodawca opodatkowuje stawką podstawową 23% .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, w sytuacji opisanej powyżej przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, Wnioskodawca prawidłowo postępuje zaliczając do „kwoty nabycia”, oprócz ceny samochodu wykazanej na fakturze, również wartość opłat dodatkowych wykazanych w oddzielnych pozycjach tj. opłata aukcyjna, opłata za przygotowanie i wydanie dokumentów dotyczących samochodu, opłata za przygotowanie samochodu do wydania, a składających się na wylicytowaną cenę zakupu oraz opłatę za transport zakupionego w ten sposób samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku od towarów i usług w art. 120 ustęp 4 który określa procedurę opodatkowania marży nie definiuje pojęcia „ceny nabycia”.

Według Wnioskodawcy zatem ustalając kwotę marży do opodatkowania należy posiłkować się przepisami unijnymi tj. definicją zawartą w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.).

W myśl art. 312 pkt 2 Dyrektywy - „cena nabycia” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Natomiast w punkcie 1 tegoż przepisu (art. 312 Dyrektywy) zawarto definicje ceny sprzedaży.

Zgodnie z tym przepisem „cena sprzedaży” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79.

Powyższe oznacza, że kwota nabycia to cena, którą nabywca płaci dostawcy towaru (sprzedającemu).

Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, iż te koszty są wliczone w cenę należną dostawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że ma prawo zaliczyć do kwoty nabycia nie tylko wykazaną w oddzielnej pozycji na fakturze kwotę wartości samochodu, ale również pozostałe opłaty (ujęte w fakturach) uiszczone dostawcy w związku z nabyciem tego samochodu (opłaty za przygotowanie i wydanie samochodu, opłatę aukcyjną i koszty transportu) jako składnik ceny - wynagrodzenia zapłaconego dostawcy samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Powyższe regulacje wskazują więc, że dla potrzeb zastosowania procedury „VAT marża”, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika. Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone dostawcy towaru.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy, szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: handel używanymi samochodami oraz wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest zarejestrowany dla potrzeb dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych. Samochody, które Wnioskodawca kupuje do dalszej odsprzedaży spełniają definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i w chwili odsprzedaży nadają się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie. Samochody te zakupuje na aukcjach internetowych firmy niemieckiej .... Według wiedzy Wnioskodawcy firma ... jest wyłącznym właścicielem sprzedawanych samochodów. Po zakupie samochodu, Wnioskodawca otrzymuje od firmy … dwie faktury, których wystawcą jest firma …, na których wylicytowana wcześniej cena samochodu jest podzielona. Na pierwszej fakturze zawsze widnieją trzy pozycje: 1) towar-samochód (procedura marża) 2) usługa przygotowania dokumentów (procedura odwrotne obciążenie) i 3) usługa przygotowania samochodu do wydania (procedura odwrotne obciążenie). Na drugiej fakturze dodatkowo ujęta jest opłata aukcyjna (procedura odwrotne obciążenie). Suma wszystkich tych kwot stanowi wylicytowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu samochodu (aukcyjną) czyli suma wszystkich tych kwot stanowi wynagrodzenie dla dostawcy samochodu. Ponadto dodatkowo Wnioskodawca korzysta z usługi transportu zakupionego samochodu do Polski, realizowanego również przez firmę … i fakturowanego oddzielnie.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca ustalając wartość nabycia samochodu winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca (nabywca towaru - kupujący) zapłacił/ma zapłacić dostawcy samochodu, tj. opłatę aukcyjną, opłatę za przygotowanie i wydanie dokumentów dotyczących samochodu, opłatę za przygotowanie samochodu do wydania oraz opłatę za transport samochodu, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się, że także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.