Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.314.2017.2.ASZ
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z projektem pn. „…”,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego według art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z projektem pn. „…” według art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Wniosek został uzupełniony pismem z 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 8 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.314.2017.1.ASZ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2017 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina B. (Wnioskodawca) jako jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina dokonuje:

1. czynności opodatkowanych VAT wg odpowiednich stawek jak:
   
   • najem lokali użytkowych,
   • dzierżawa gruntów,
   • sprzedaż działek,
   • wieczyste użytkowanie po 2004 roku,
   • refaktura mediów, itd.
2. czynności zwolnione z podatku VAT jak:
   
   • wynajem lokali mieszkalnych wraz z sprzedażą mediów.
3. czynności niepodlegających regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dochody z podatku od nieruchomości i opłaty skarbowej).
   
   

Transakcje z pkt 1 i 2 Gmina dokumentuje fakturami VAT oraz wykazuje w rejestrze sprzedaży i deklaracji VAT.

Gmina przygotowuje się do projektu: „…”.

Projekt zaplanowano realizować w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020, działania 10.3.

Ogólna wartość ok. 1.4 mln, termin realizacji 2017-1018.

W ramach inwestycji zaplanowano wykonanie między innymi:

• modernizację sali okolicznościowej, gdzie zostanie położona nowa podłoga oparta o system podłóg sportowych, na sali zostanie docieplony sufit wełną mineralną, wykończony płytami kartonowo-gipsowymi.
• sala zostanie wyposażona w gotowe elementy wyposażenia: ladę barową, regał wolnostojący, stół ze zlewem, szafka stojąca, schody drewniane z balustradą,
• modernizację korytarzy, klatki schodowej oraz sanitariatów,
• modernizację kuchni, w tym budowa wentylacji mechanicznej oraz zakup nowego wyposażenia do kuchni,
• modernizację instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej,
• dostosowanie wejścia do sali dla osób niepełnosprawnych poprzez montaż platformy,
• malowanie i uszczelnienie dachu.
• zagospodarowanie terenu wokół budynku.
  
  

Sala okolicznościowa wraz z kuchnią i zapleczem będzie przeznaczona przede wszystkim na cele społeczne oraz okazjonalny najem (ok. 5-10 razy w roku – faktura na najem + media).

Ponadto obiekt wykorzystywany jest przez :

• organizacje społeczne działające w sołectwie nieodpłatnie (na podstawie umowy użyczenia) – ok. 100 m²,
• Gminny Ośrodek Zdrowia (akt notarialny – użytkowanie nieodpłatne+ FV media) – 89,29 m²,
• Gminna Biblioteka Publiczna (umowa użyczenia nieodpłatna + FV media) – 62 m²
• prywatny gabinet dentystyczny (umowa najmu – FV czynsz i media) 26,6 m².
  
  

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z realizacją projektu będą wskazywać nabywcę – Gmina

Zmodernizowany Dom Ludowy będzie wykorzystywany do czynności:

• opodatkowanych podatkiem VAT:
  
  • okazjonalny wynajem sali okolicznościowej.
  • czynsz i media – prywatny gabinet dentystyczny,
  • media – Gminny Ośrodek Zdrowia, Gminna Biblioteka Publiczna.
• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT – nieodpłatnie przez organizacje społeczne (umowa użyczenie).
  
  

Budynek Domu Ludowego będzie wykorzystywany równocześnie do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz czynności pozostających poza działalnością gospodarczą.

Nie jest możliwe przypisanie zakupów dokonywanych w związku z modernizacją budynku Domu Ludowego w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towaru i usługi?
2. Czy Gminie przysługuje odliczenie wg udziału podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych oraz działalności statutowej – wg art. 86 ust. 2a-2h i ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – ustalenie prewspółczynnika?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy (stanowisko do pytania nr 2 przedstawione w piśmie z 17 sierpnia 2017 r.):

Ad. 1

Gminie przysługuje prawo do odliczenia.

Ad.2

Gminie przysługuje odliczenie – ustalenie prewspółczynnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalna zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz w art. 90.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Szczegółowe regulacje w zakresie „sposobu określenia proporcji, zawarte są w art. 86 ust. 2c-2h ustawy.

Ponadto z art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193) wydane na podstawie ww. art. 86 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 2 pkt 8 cyt. wyżej rozporządzenia, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego rozumie się:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

W świetle § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Przepisy § 3 ust. 2, 3 i 4 rozporządzenia podają sposoby określenia proporcji ustalone według wzorów, w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustaw o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina przygotowuje się do projektu: „…”. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z realizacją projektu będą wskazywać nabywcę – Gmina. Zmodernizowany Dom Ludowy będzie wykorzystywany do czynności:

• opodatkowanych podatkiem VAT:
  
  • okazjonalny wynajem sali okolicznościowej.
  • czynsz i media prywatny gabinet dentystyczny,
  • media – Gminny Ośrodek Zdrowia, Gminna Biblioteka Publiczna.
• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT – nieodpłatnie przez organizacje społeczne (umowa użyczenie).
  
  

Budynek Domu Ludowego będzie wykorzystywany równocześnie do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz czynności pozostających poza działalnością gospodarczą. Nie jest możliwe przypisanie zakupów dokonywanych w związku z modernizacją budynku Domu Ludowego w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które będą poniesione przez Gminę w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że Wnioskodawca w związku z realizacją projektu nabywał będzie towary i usługi, które będzie wykorzystywał zarówno do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (czynności opodatkowane) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Należy więc stwierdzić, że w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją Domu Ludowego, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia części podatku naliczonego będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z projektem pn. „…” jest prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość, czy przysługuje mu odliczenie według udziału podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych oraz działalności statutowej – wg art. 86 ust. 2a-2h i ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – ustalenie prewspółczynnika.

Obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi. Natomiast, gdy przypisanie towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a ustawy.

Zatem, w świetle powołanych wyżej przepisów, w sytuacji gdy nie jest możliwe przypisanie zakupów dokonywanych w związku z modernizacją budynku Domu Ludowego w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z zastosowaniem art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące odliczenia podatku naliczonego według art. 86 ust. 2a-2h i ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – ustalenie prewspółczynnika, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.