Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.264.2017.2.PB
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu – 05 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia spółek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia spółek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych („podatek CIT”). Wnioskodawca jest również czynnym i zarejestrowa¬nym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”). Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność przewozową oraz posiada zaplecze do prowadzenia takiej działalności.

Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy (posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy) jest podmiot publiczny  Miasto K. („Właściciel”). Obecnie, planowane jest połączenie Wnioskodawcy z inną spółką kapitałową z siedzibą i miej¬scem zarządu na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT, która jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT („Spółka”). Spółka świadczy m.in. usługi zarządcze oraz administracyjne na rzecz Wnioskodawcy oraz nie pro¬wadzi działalności przewozowej.

Jedynym wspólnikiem Spółki (posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki) również jest Właściciel. Planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółką ma być dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.), („KSH”), tj. przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (tj. Spółki) na spółkę przejmującą (tj. Wnioskodawcę) za udziały, które spółka przejmująca (tj. Wnioskodawca) wyda wspólnikowi spółki przejmowanej (tj. Właścicielowi), (tzw. łączenie się przez przejęcie), („Połączenie”).

W wyniku planowanego Połączenia, Wnioskodawca wstąpi we wszystkie prawa Spółki, przejmie cały majątek Spółki, pracowników Spółki, umowy zawarte przez Spółkę do dnia Połączenia, koncesję na obrót paliwami oraz ewentualne zobowiązania, zaciągnięte przez Spółkę do dnia Połączenia (np. z tytułu zaciągniętych przez Spółkę kredytów).

Połączenie będzie też dokonane metodą łączenia udziałów, o której mowa w art. 44c ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2016 r., poz. 1047, ze zm.), („ustawa o rachun¬kowości”). Z uwagi na Połączenie, dokonane metodą łączenia udziałów w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, ani Wnioskodawca, ani Spółka nie będą zamykały swoich ksiąg rachunkowych na dzień Połączenia Wnioskodawcy ze Spółką.

Połączenie Wnioskodawcy ze Spółką ma również swoje uzasadnienie ekonomiczne (biznesowe). Połączenie Wnioskodawcy ze Spółką jest bowiem jednym z etapów zmian w organizacji transportu publicznego w mieście, które ma skutkować uproszczeniem dotychczasowej struktury i obniżeniem kosztów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie transportu publicznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro jedynym udziałowcem tak Wnioskodawcy, jak i Spółki, jest ten sam podmiot (Właściciel), to z punktu widzenia Właściciela nieracjonalne jest funkcjonowanie dwóch spółek, których działalność jest z sobą ściśle powiązana (jak wskazano wyżej we wniosku, Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność przewozową oraz posiada zaplecze do prowadzenia takiej działalności, natomiast Spółka świadczy m.in. usługi zarządcze, administracyjne oraz obsługę techniczną pojazdów na rzecz Wnioskodawcy oraz nie prowadzi działalności przewozowej).

Prowadzenie działalności przez dwie spółki prawa handlowego (tj. Spółkę i Wnioskodawcę)  w świetle ich powiązań kapitałowych oraz organizacyjnych  generuje dodatkowe koszty, związane wyłącznie z samym ich funkcjonowaniem, takie jak konieczność prowadzenia pełnej księgowości, wykonywania odrębnie przez każdą ze spółek obowiązków wobec organów państwa, w tym organów podatkowych oraz rentowo-emerytalnych. Co więcej, każda ze spółek posiada odrębny Zarząd i Rady Nadzorcze, które to organy ściśle z sobą współpracują.

Na skutek dokonanego Połączenia, powstanie jedna spółka wyposażona w zespół środków majątkowych, technicznych i organizacyjnych umożliwiających  bez konieczności nabywania zewnętrznych usług – wykonywanie roli operatora w zakresie transportu publicznego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Połączenie Wnioskodawcy (jako spółka przejmująca) ze Spółką (jako spółka przejmowana) przez przyjęcie Spółki przez Wnioskodawcę nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem PCC  na moment dokonania Połączenia Wnioskodawcy ze Spółką?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Połączenie Wnioskodawcy (jako spółka przejmująca) ze Spółką (jako spółka przejmowana) przez przejęcie Spółki przez Wnioskodawcę nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu PCC na moment dokonania Połączenia Wnioskodawcy ze Spółką.

Art. 1 ustawy o PCC zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem PCC. Oznacza to, iż wyłącznie czynności cywilnoprawne, wskazane wprost w tym przepisie, podlegają opodatkowaniu podatkiem PCC.

Jak wynika z art. 1 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o PCC, opodatkowaniu podatkiem PCC podlega m.in. zmiana umowy spółki. Przy czym, za „zmianę umowy spółki” w rozumieniu ustawy o PCC, która podlega opodatkowaniu podatkiem PCC rozumie się m. in. łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest podwyższenie kapitału zakładowego (art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o PCC). Niemniej jednak, ustawa o PCC przewiduje, iż nie podlegają podatkowi PCC umowy spółki i ich zmiany związane z łączeniem spółek (art. 2 pkt 6 lit. a) ustawy o PCC).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ww. oczywistego (literalnego) brzmienia przepisów ustawy o PCC, połączenie Wnioskodawcy i Spółki nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym, szczegółowe wyznaczenie zakresu przedmiotowego opodatkowania ww. podatkiem ma określone konsekwencje prawne. Oznacza to, że ustawodawca wprowadzając tę zasadę, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w omawianym przepisie. Tym samym należy stwierdzić, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy uważa się przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Użyte w ustawie określenie spółka kapitałowa oznacza spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską (art. 1a pkt 2 cyt. ustawy).

Umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, na podstawie art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki – jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego.
   
   

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Natomiast obowiązek podatkowy przy pozostałych umowach spółki ciąży na spółce (art. 4 pkt 9 cyt. ustawy).

Podstawę opodatkowania, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) cyt. ustawy, stanowi – przy przekształceniu lub łączeniu spółek – wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia. Stawka pobieranego podatku od czynności cywilnoprawnych określona jest w art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i wynosi 0,5% podstawy opodatkowania.

W związku z przytoczonymi powyżej przepisami, zmiany umowy spółki, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, podlegają co do zasady opodatkowaniu tym podatkiem, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi umowy spółki i ich zmiany związane z:

1. łączeniem spółek kapitałowych,
   
2. przekształceniem spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową,
   
3. wniesieniem do spółki kapitałowej, w zamian za jej udziały lub akcje:
   

• przedsiębiorstwa spółki kapitałowej lub jego zorganizowanej części,
• udziałów lub akcji innej spółki kapitałowej dających w niej większość głosów albo kolejnych udziałów lub akcji, w przypadku gdy spółka, do której są wnoszone te udziały lub akcje, posiada już większość głosów.
  
  

Przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1577) przewidują dwa tryby połączenia spółek: przejęcie spółki inkorporowanej przez kapitałową spółkę inkorporującą (fuzja per incorporationem), albo zawiązanie nowej spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek (fuzja per unionem, przez zjednoczenie spółek).

Zgodnie z art. 492 § 1 ww. Kodeksu połączenie może być dokonane:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy (posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy) jest podmiot publiczny  Miasto K. Obecnie, planowane jest połączenie Wnioskodawcy z inną spółką kapitałową z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski. Planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółką ma być dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, tj. przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą za udziały, które spółka przejmująca wyda wspólnikowi spółki przejmowanej (tzw. łączenie się przez przejęcie).

W związku z przytoczonymi powyżej przepisami oraz przedstawionym zdarzeniem przyszłym należy wskazać, że z treści przepisu art. 2 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika jednoznacznie, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają umowy spółki i ich zmiany związane z łączeniem spółek kapitałowych. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie połączenie poprzez przejęcie całego majątku Spółki przez Wnioskodawcę, nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 6 lit. a) ww. ustawy. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.