Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.407.2017.2.IT
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu „Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie B. - Etap II” –
jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach realizacji projektu „Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie B. - Etap II”. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 września 2017 r., złożonym w dniu 19 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT). Wnioskodawca składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7. Wnioskodawca, wypełniając wskazania ustawowe zawarte w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Urząd Miasta i Gminy (dalej: UMiG) jest jednostką budżetową obsługującą Gminę. Gmina planuje realizację projektu „Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie B. - Etap II” (dalej: Inwestycja lub Projekt), na którą otrzymała dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach działania 2.3 Gospodarka wodno-ściekowa w aglomeracjach oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 (podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowalnym Projektu). Okres realizacji Inwestycji obejmuje lata 2016-2020. Celem ogólnym przedsięwzięcia jest uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie aglomeracji B. i dostosowanie jej do wymogów prawa polskiego i unijnego.

Z uwagi na kwestie dofinansowania, Inwestycja ma być prowadzona przez Gminę poprzez UMiG, a otrzymana dotacja na jej poczet ma być dochodem Gminy. W ramach jednostek organizacyjnych Gminy funkcjonuje Zakład Wodociągów i Kanalizacji (dalej: Zakład). Zakład jest samorządowym zakładem budżetowym, działającym na podstawie Uchwały nr XXVI/102/92 z 28 lutego 1992 r. Rady Miasta i Gminy B. w sprawie utworzenia zakładu budżetowego (z późniejszymi zmianami). Przedmiotem działalności Zakładu jest produkcja i sprzedaż wody na terenie działalności Gminy oraz odprowadzanie ścieków sanitarnych i opadowych z gminy. W związku z podziałem zadań w ramach Gminy, po zakończeniu Inwestycji UMiG planuje przekazać powstałe w ramach Inwestycji elementy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do Zakładu.

Przekazanie środków trwałych zostanie udokumentowane protokołem przekazania środka trwałego. Po przekazaniu środków trwałych będą one figurować w bilansie Zakładu, jak również ich amortyzacja będzie kosztem Zakładu.

Przy wykorzystaniu przekazanej przez UMiG infrastruktury wodno-kanalizacyjnej Zakład będzie świadczył usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków w większości na rzecz mieszkańców Gminy oraz innych podmiotów zlokalizowanych na terenie Gminy, niewchodzących w skład scentralizowanej Gminy, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z odbiorcami, a w mniejszym zakresie na rzecz scentralizowanych jednostek organizacyjnych Gminy. W związku z powyższym, na potrzeby niniejszego wniosku i rozliczeń VAT, dokonano następującego podziału zadań składających się na całość Projektu (dalej łącznie: Zadania):

1. związane wyłącznie z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, dalej: ustawa o VAT), takie jak: budowa kanalizacji sanitarnej i wodociągu przeznaczonych wyłącznie dla podmiotów zewnętrznych (mieszkańców, przedsiębiorców itp.) innych niż jednostki organizacyjne Gminy (dalej: Zadania A);
2. niezwiązane z działalnością gospodarczą, to jest: budowa kanalizacji deszczowej (dalej: Zadania B);
3. związane zarówno z działalnością gospodarczą, jak również z celami innymi niż działalność gospodarcza, takie jak: budowa kanalizacji sanitarnej, której odbiorcami są jednostki organizacyjne Gminy i podmioty zewnętrzne, budowa przepompowni ścieków; budowa (modernizacja) i rozbudowa oczyszczalni ścieków; nadzór budowlany; promocja projektu; pomoc techniczna (dalej: Zadania C).
   
   

W trakcie realizacji Inwestycji, w związku z wykonywaniem Zadań, UMiG ponosi szereg wydatków na zakup towarów i usług koniecznych do jej realizacji, z tytułu których kontrahenci wystawiają faktury z wykazanymi kwotami VAT.

W odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków, które są ponoszone bezpośrednio i wyłącznie w związku z wykonywaniem Zadań A, Gmina zamierza skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W tym celu Gmina dokona bezpośredniego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT i odliczy podatek w całości. Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych bezpośrednio i wyłącznie z Zadaniami B podatek naliczony nie będzie odliczany w ogóle. Z kolei w przypadku, gdy podatek naliczony wynika z wydatków wykorzystywanych do realizacji Zadań C, w celu skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego Gmina zamierza stosować kalkulację opartą o proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dalej: prewspółczynnik), zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, dalej: Rozporządzenie Ministra Finansów).

Zarówno UMiG, jak i Zakład są jednostkami organizacyjnymi Gminy, a co za tym idzie czynności przez nie realizowane wchodzą w skład scentralizowanych rozliczeń VAT Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań A w pełnej wysokości?
2. Czy Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań B?
3. Czy Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań C w oparciu o prewspółczynnik Zakładu, który będzie faktycznie wykorzystywał środki trwałe przekazane mu przez UMiG, a powstałe w wyniku realizacji Inwestycji?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań A w pełnej wysokości.
2. Gmina nie będzie miała prawa odliczać podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań B.
3. Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań C w oparciu o prewspółczynnik Zakładu, który będzie faktycznie wykorzystywał środki trwałe powstałe w wyniku realizacji Inwestycji.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

W myśl przywołanej regulacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2 (dalej: współczynnik), ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i dla celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do prowadzonej działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (tzw. sposób określenia proporcji). Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W oparciu o powyższe upoważnienie ustawowe Minister Finansów wydał w dniu 17 grudnia 2015 r. Rozporządzenie. Określa ono zakres wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć w przypadku:

• jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego, tj. urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowej jednostki budżetowej utworzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego i samorządowego zakładu budżetowego utworzonego przez jednostkę samorządu terytorialnego;
• samorządowych instytucji kultury;
• państwowych instytucji kultury;
• uczelni publicznych;
• instytutów badawczych.
  
  

Ponadto Rozporządzenie wskazuje również dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zgodnie z § 2 pkt 8 Rozporządzenia ilekroć jest w nim mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W § 3 Rozporządzenia Minister Finansów określił, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W celu określenia danych, na podstawie których obliczona jest kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji, Minister Finansów powołał się w szczególności na treść ustawy o finansach publicznych, wskazując, że sposób ustalenia proporcji w przypadku jednostki budżetowej ustala się według wzoru opartego m.in. na dochodach wykonanych jednostki, zrealizowanych lub otrzymanych przez tę jednostkę, wynikających ze sprawozdania z wykonania planu finansowego.

Ad. 1

W związku z przywołanymi wyżej przepisami Wnioskodawcy będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań A, ponieważ zakupy te będą związane wyłącznie z opodatkowaną działalnością gospodarczą. Tym samym przepisy dotyczące stosowania współczynnika i prewspółczynnika nie znajdą w tym wypadku zastosowania.

Ad. 2

W związku z przywołanymi wyżej przepisami Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań B, z uwagi na fakt, że powstała infrastruktura (kanalizacja deszczowa) nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych i istnieje możliwość wydzielenia kosztów dotyczących wspomnianej infrastruktury.

Ad. 3

W związku z przywołanymi wyżej przepisami Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań C przy zastosowaniu prewspółczynnika, ponieważ zakupy te są związane zarówno z działalnością gospodarczą, jak również z celami innymi niż działalność gospodarcza.

Sposób określenia proporcji dla danej jednostki uwzględnia w szczególności dochody wykonane właśnie przez tę jednostkę, w związku z czym Rozporządzenie uzależnia zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego od zrealizowanych przez tę jednostkę wydatków od wykonywanych przez nią dochodów. Jednakże zarówno przepisy ustawy o VAT, jak i Rozporządzenia nie wskazują wprost, czy w przypadku, gdy dany zakup zrealizowany przez jedną jednostkę jest następnie wykorzystany do celów działalności innej jednostki, sposób określenia proporcji powinien zostać obliczony w oparciu o dane jednostki pierwotnie dokonującej zakupu, czy też dane jednostki rzeczywiście wykorzystującej zakup do celów swojej działalności.

Niniejsza kwestia była już jednak przedmiotem licznych indywidualnych interpretacji podatkowych, w których Minister Finansów jednolicie wskazywał, że w wypadku, kiedy zakup jednej jednostki jest faktycznie wykorzystywany przez inną jednostkę, przy odliczeniu podatku naliczonego należy stosować prewspółczynnik jednostki faktycznie wykorzystujących zakup, ponieważ tylko to umożliwia jak najlepsze odzwierciedlenie faktycznego wykorzystania danego zakupu.

Przykładowo w interpretacji 0113-KDIPT1-3.4012.186.2017.2.MJ z 13 czerwca 2017 r. Minister Finansów stwierdził: „W przedmiotowej sprawie usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków świadczy Zakład Gospodarki Komunalnej. Wobec powyższego kwotę podatku naliczonego należy obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz zawartych w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla zakładu budżetowego”.

W interpretacji 0111-KDIB3-2.4012.78.2017.2.SR z 9 czerwca 2017 r. zauważono z kolei, że „(...)Wnioskodawca dokonując odliczania podatku naliczonego od zakupów dokonanych za pośrednictwem Zespołu (...) w ramach realizowanych inwestycji, które zostaną przekazane placówkom oświatowym i będą związane z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi od podatku oraz niepodlegającymi ustawie o VAT, powinien stosować tzw. „prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., wyliczony dla placówki oświatowej oraz proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy obliczoną dla placówki oświatowej wykorzystującej budynek”.

Podobnie w interpretacji 2461-IBPP3.4512.597.2016.1.SR z 6 grudnia 2016 r. stwierdzono, że „(...) w przypadku nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji, które zostaną przekazane jednostkom budżetowym i będą wykorzystywane przez te jednostki budżetowe do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające VAT), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika obliczonego dla jednostki budżetowej wykorzystującej zakupione towary i usługi”.

Również w interpretacji 3063-ILPP3.4512.42.2017.1.JKU z 23 marca 2017 r. Minister Finansów zwrócił uwagę, że „(...) w sytuacji, gdy wydatek zrealizowany przez Wnioskodawcę (jst) będzie wykorzystywany przez inną jednostkę organizacyjną - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy zastosowaniu „prewspółczynnika” (sposobu określenia proporcji) właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej zakup”.

Z przywołanych interpretacji jednoznacznie wynika, że kluczowy jest element faktycznego wykorzystania. Nawet zatem w sytuacji, gdy jedna z jednostek realizuje inwestycję, ale już na tym etapie powzięto zamiar przekazania infrastruktury powstałej w wyniku realizacji inwestycji innej jednostce, która będzie ją efektywnie wykorzystywać, przy odliczeniu podatku naliczonego powinno się stosować prewspółczynnik jednostki, która ma faktycznie wykorzystywać tę infrastrukturę.

Analogiczne stanowisko Minister Finansów zajął również w wielu innych interpretacjach, m.in.:

1. interpretacja 1061-IPTPP3.4512.533.2016.2.MWj z 5 stycznia 2017 r.,
2. interpretacja 2461-IBPP3.4512.598.2016.2.KS z 19 grudnia 2016 r.,
3. interpretacja 2461-IBPP3.4512.601.2016.2.EJ z 13 grudnia 2016 r.,
4. interpretacja 2461-IBPP3.4512.603.2016.2.JP z 13 grudnia 2016 r.,
5. interpretacja 2461-IBPP3.4512.591.2016.1.KS z 1 grudnia 2016 r.,
6. interpretacja IBPP3/4512-450/16-1/MD z 13 października 2016 r.,
7. interpretacja IBPP3/4512-422/16-3/BJ z 11 października 2016 r.
   
   

W związku z przedstawioną powyżej jednolitą linią prezentowaną przez Ministra Finansów w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego Gmina będzie miała prawo odliczać podatek naliczony od zakupów dokonywanych w odniesieniu do Zadań C w oparciu o prewspółczynnik Zakładu, który będzie faktycznie wykorzystywał środki trwałe przekazane mu przez UMiG powstałe w wyniku realizacji Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.