Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.185.2017.1.AJ
z 22 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Pośrednika, w związku z zakupem biletów lotniczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Pośrednika, w związku z zakupem biletów lotniczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest działającą na terytorium Polski spółką należącą do międzynarodowego koncernu produkującego między innymi paliwa i środki smarne, jak oleje i smary dla motoryzacji i przemysłu. Wnioskodawca jest dystrybutorem ww. produktów na rynku polskim.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka dokonuje zakupów biletów lotniczych od biura podróży (dalej: „Pośrednik”) na przeloty organizowane przez zagranicznych i krajowych przewoźników lotniczych. Pośrednik ma siedzibę na terytorium Polski oraz jest polskim rezydentem podatkowym. Potwierdzeniem zakupu biletów lotniczych jest wystawiona przez Pośrednika faktura VAT. Na fakturach VAT wyszczególnione są m.in. cena za bilet, opłata lotniskowa oraz opłata agencyjna. Faktury VAT mogą również zawierać informacje, iż Pośrednik działa w imieniu przewoźników lotniczych. Kwota wskazana na fakturze VAT przelewana jest przez Spółkę bezpośrednio na rachunek Pośrednika. Zagraniczni przewoźnicy lotniczy organizujący loty, na które Spółka nabywa bilety od Pośrednika. Wnioskodawca nie posiada certyfikatów rezydencji zagranicznych przewoźników lotniczych. Niektórzy z przewoźników zagranicznych są oznaczeni na fakturach VAT jako oddziały w Polsce zagranicznych przedsiębiorstw. Wnioskodawca nie zawarł pisemnej umowy z Pośrednikiem.

Pośrednik od którego Spółka dokonuje nabycia biletów lotniczych jest akredytowanym agentem (ang. Accredited Agent) Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych (ang. International Air Transport Association, dalej: „IATA”) co uprawnia go do sprzedaży biletów na wszystkie linie lotnicze świata zrzeszone w IATA.

Wnioskodawca nie ma informacji, czy Przewoźnik posiada pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przewoźników lotniczych, których bilety Spółka nabywa za jego pośrednictwem.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 5 ust. 6 Konwencji Modelowej OECD, Pośrednik jest agentem/przedstawicielem niezależnym od zagranicznych przewoźników lotniczych (ponadto, nie jest zagranicznym zakładem, o którym mowa w art. 4a ust. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), ponieważ:

• nie podlega szczegółowym instrukcjom oraz kontroli ze strony zagranicznych przewoźników lotniczych;
  

• działa w ramach swojej zwykłej działalności oraz ponosi ryzyko gospodarcze swojej działalności;
  

• zawiera umowy we własnym imieniu;
  

• ewentualna odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania spoczywa na Pośredniku;
  

• działa na rzecz wielu, zarówno krajowych jak i zagranicznych, przewoźników lotniczych. Jako członek IATA Pośrednik jest uprawniony do reprezentacji około 260 przewoźników lotniczych;
  

• zakresy działalności Pośrednika oraz zagranicznych przewoźników lotniczych nie pokrywają się ze sobą.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłaconego na rzecz Pośrednika, w związku z zakupem biletów na przeloty organizowane przez przewoźników lotniczych ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka nie będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłaconego na rzecz Pośrednika, w związku z zakupem biletów na przeloty organizowane przez przewoźników lotniczych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), podatek dochodowy uzyskany od przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W myśl art. 3 ust. 2 updop, podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobieranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl wyżej przytoczonych przepisów, obowiązek poboru oraz odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek u źródła”) spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłat należności na rzecz zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski. Przychodami o których mowa powyżej są m.in. przychody z tytułu płatności za bilety lotnicze.

Mając na uwadze powyższe, o opodatkowaniu podatkiem u źródła wypłat należności za bilety lotnicze można mówić w przypadku, kiedy spełnione są kumulatywnie (łącznie) dwie przesłanki: (i) przedmiotowe wypłaty stanowią przychody zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, (ii) wypłaty dokonywane są na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa osiągającego przychody na terytorium Polski.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca dokonuje wypłat na rzecz Pośrednika - polskiego rezydenta podatkowego - z tytułu świadczonych przez niego usług pośrednictwa w nabyciu biletów lotniczych od przewoźników lotniczych. Na fakturze - jako sprzedawca usługi (wystawca faktury) -wskazany jest podmiot polski tj. Pośrednik. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Pośrednik nie jest zagranicznym przedsiębiorcą podlegającym na terytorium Polski ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a przychody przez niego osiągane nie są przychodami przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, osiąganymi na terytorium Polski. Mając na uwadze powyższe, należne wynagrodzenie wypłacane jest więc na rzecz sprzedawcy (usługodawcy), który jest polskim prezydentem podatkowym.

Tym samym, nie są spełnione ww. przesłanki do opodatkowania podatkiem u źródła przychodów zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej osiąganych na terytorium Polski, w związku z czym, wypłaty należności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Pośrednika, z tytułu nabycia biletów lotniczych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.

W odniesieniu do powyższego, Wnioskodawca zauważa, że płatności za bilety lotnicze dokonywane są przez Spółkę na rzecz Pośrednika, w związku z czym bilety te nabywane są od Pośrednika a nie bezpośrednio od przewoźników lotniczych. Dlatego też, powyższe płatności za bilety lotnicze nie mogą zostać uznane za przychody zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 4 updop. Należy zauważyć, że płatności za bilety lotnicze będą dla Pośrednika przychodami z tytułu świadczenia usług pośrednictwa, jakie Pośrednik ten - podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - osiąga na terytorium Polski. Polskie przepisy podatkowe, w tym art. 21 updop, nie przewidują opodatkowania podatkiem u źródła przychodów osiąganych przez polskich rezydentów podatkowych, z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w nabywaniu biletów lotniczych od przewoźników lotniczych.

Ponadto, należy podkreślić, że - zgodnie z opisem stanu faktycznego - wypłata należności, z tytułu zapłaty za bilety lotnicze, dokonywana jest na rzecz podmiotu (Pośrednika), który jest polskim rezydentem podatkowym, który podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Przedmiotowa płatność za bilety lotnicze pozbawiona jest elementu transgranicznego (międzynarodowego), ponieważ zarówno dokonujący płatności (Spółka) oraz odbiorca płatności (Pośrednik) mają siedziby na terytorium Polski. Natomiast opodatkowaniu podatkiem u źródła, co do zasady, podlegają płatności dokonywane przez polskiego rezydenta podatkowego na rzecz zagranicznego podmiotu, który podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jedynie w zakresie przychodów osiąganych na terytorium Polski.

Jednocześnie, w powyższym zakresie, bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż przewoźnicy lotniczy, których bilety są nabywane przez Spółkę od Pośrednika, są zagranicznymi przedsiębiorcami żeglugi powietrznej, ponieważ płatność za te bilety dokonywana jest na rachunek Pośrednika.

Tym samym, mając na względzie powyższą argumentację, wypłaty z tytułu należności za bilety lotnicze dokonywane przez Spółkę na rzecz Pośrednika nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła ponieważ: (i) nie są przychodami osiąganymi przez przedsiębiorstwo żeglugi powietrznej na terytorium Polski, (ii) nie są wypłatami dokonywanymi na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy podlegającemu na terytorium Polski ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Dodatkowo, należy zauważyć, że ustawodawca w powyższych regulacjach nie kładzie nacisku na kwestię ponoszenia wydatku w sensie ciężaru ekonomicznego określonego świadczenia, ani też na kwestię stosunku prawnego pomiędzy oferującym usługę przewozu zagranicznym przedsiębiorstwem a jego klientem, ale odwołuje się w sposób wyraźny do czynności technicznej jaką jest dokonywanie wypłaty należności z określonych w treści ustawy tytułów, w tym do przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugi powietrznej (art. 21 ust. 1 pkt 4 updop). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, to kwestia dokonywania wypłaty środków z określonych w ustawie tytułów ma zasadnicze znaczenie dla wskazania płatnika, zobowiązanego do ewentualnego poboru podatku u źródła. Jak zaś zostało wskazane powyżej, zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca dokonuje wypłaty należności za bilety lotnicze na rzecz Pośrednika, który nie jest zagranicznym przedsiębiorstwem żeglugi powietrznej.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, za powyższą interpretacją przepisów w zakresie opodatkowania przychodów zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej osiąganych na terytorium Polski przemawia również wykładania systemowa i celowościowa. Niewątpliwie uzyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, w celu zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z art. 21 ust. 1 zd. 2 updop, jest mniej problematyczne dla Pośrednika - polskiego rezydenta podatkowego - świadczącego usługi pośrednictwa w nabywaniu biletów lotniczych, pozostającego w stałych relacjach biznesowych z ww. przewoźnikami lotniczymi, niż dla przypadkowego klienta nabywającego bilety lotnicze. Bezsprzecznie, konieczność uzyskania certyfikatu rezydencji od każdego przewoźnika lotniczego, z usług którego korzysta Spółka byłoby dla niej dużym wyzwaniem logistycznym. Dlatego też, ustawodawca, poprzez przepis art. 26 ust. 1 updop, obowiązek poboru i odprowadzenia podatku u źródła od przychodów zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej osiąganych na terytorium Polski oraz ewentualne uzyskania certyfikatów rezydencji tych przedsiębiorstw nałożył na podmiot (pośrednika) dokonujący bezpośredniej wypłaty z powyższego tytułu na rzecz tych przedsiębiorstw.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych oraz wyrokach sądów administracyjnych.

W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 marca 2017 r., znak: 1462-IPPB5.4510.5.2017.1.PW, wnioskodawca zajął następujące stanowisko: „Tym samym, zasadnicze znaczenie dla wskazania płatnika CIT w powyższym zakresie ma kwestia określenia podmiotu dokonującego wypłaty środków z tytułu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zatem, skoro Wnioskodawca nie dokonuje wypłaty, w rozumieniu art. 26 ust. 1 i 7 ustawy o CIT, wynagrodzenia na rzecz zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, ale kupuje bilety lotnicze od polskiego pośrednika-Wykonawcy, płacąc należności za dostarczane bilety lotnicze na jego rachunek bankowy, oznacza to, w świetle literalnej wykładni art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, iż na Wnioskodawcy nie będą w tym zakresie ciążyły obowiązki płatnika CIT.”

Z kolei w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 października 2016 r., znak: IPPB5/4510-761/16-4/PW, prezentując własne stanowisko, wnioskodawca stwierdził, iż „Uregulowanie zobowiązania względem polskiego pośrednika prowadzącego działalność we własnym imieniu, ale na rzecz zagranicznego przewoźnika, nie posiadającego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, nie niesie ze sobą konsekwencji powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła po stronie ostatecznego nabywcy biletu lotniczego, tj. Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nabycia od ww. pośrednika, jest transakcją krajową, a tym samym nie rodzi ona obowiązku podatku u źródła. W przedmiotowym przypadku obowiązek odprowadzenia podatku u źródła powstaje u polskiego pośrednika, przy transakcji nabycia biletów od zagranicznych pośredników, będących nierezydentami”.

W obu powyższych przypadkach, zarówno Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jak i Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, uznali stanowisko wnioskodawców w całości za prawidłowe oraz - w oparciu o art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - odstąpili od sporządzenia uzasadnienia prawnego.

Również orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza stanowisko Wnioskodawcy w powyższych zakresie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w prawomocnym wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Rz 1162/15 orzekł, że „nie sposób uznać, iż wnioskodawca uiszczając równowartość ekonomiczną ceny biletu lotniczego, powiększoną o należną pośrednikowi prowizję, spełnia desygnaty normy prawnej z art. 26 ust. 1 pdop., która uzależnia obowiązek pobrania podatku u źródła tj. funkcję płatnika, od faktu dokonywania wypłaty, czyli przekazania środków na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, która to transakcja powoduje uzyskanie ewentualnych przychodów na terytorium RP. Wnioskodawca ponosi bowiem ekonomiczny ciężar świadczenia, jednakże nie dokonuje wypłaty środków z tytułu określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., a jedynie w związku z nim - bezpośrednich wypłat z tytułów o których mowa, dokonuje pośrednik”.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w świetle postanowień modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: „Konwencja”) oraz zawartych w oparciu o nią umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, Pośrednika uznać należy za niezależnego agenta, działającego w imieniu i na rzecz zagranicznych przewoźników lotniczych.

W myśl art. 5 ust. 6 Konwencji, nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w umawiającym się państwie tylko z tego powodu, że podejmuje ono w tym państwie czynności za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, w zakresie wykładni powyższych przepisów, wyrażonym m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2016 r., znak: IPPB5/4510-513/16-2/PW: „Niezależność danej osoby w odniesieniu do przedsiębiorstwa, na rzecz którego działa, zależy od zakresu jej umocowania wobec tego przedsiębiorstwa. O niezależności można mówić wtedy, gdy taki agent/przedstawiciel nie jest poddany szczegółowym instrukcjom ani kontroli ze strony reprezentowanego przedsiębiorstwa oraz gdy przedmiot działalności agenta/pośrednika nie będzie pokrywać się z przedmiotem działalności spółki będącej nierezydentem jako całości. Ponadto ważnym czynnikiem oceny, czy dany agent/przedstawiciel jest niezależny, jest również liczba przedsiębiorstw, które dany agent/przedstawiciel reprezentuje. Działalność prawie wyłącznie na rzecz jednego podmiotu przez długi okres może przemawiać przeciwko uznaniu takiego agenta za niezależnego i raczej uzasadniać uznanie go za zakład zagranicznego przedsiębiorstwa, ze wszystkimi konsekwencjami podatkowymi tego faktu”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.5.2017.2.KP, gdzie stwierdził: „W szczególności uznaje się, że przedsiębiorstwo z jednego państwa prowadzące działalność w drugim państwie za pośrednictwem podmiotu spełniającego kryteria uznania za tzw. niezależnego agenta nie może podlegać opodatkowaniu w tym drugim państwie z tytułu takiej działalności, o ile taki niezależny agent/przedstawiciel wykonuje czynności w ramach swej zwykłej działalności. Niezależność danej osoby w odniesieniu do przedsiębiorstwa, na rzecz którego działa, zależy od zakresu jej umocowania wobec tego przedsiębiorstwa. O niezależności można mówić wtedy, gdy taki agent/przedstawiciel nie jest poddany szczegółowym instrukcjom ani kontroli ze strony reprezentowanego przedsiębiorstwa oraz gdy przedmiot działalności agenta/pośrednika nie będzie pokrywać się z przedmiotem działalności spółki będącej nierezydentem jako całości. Ponadto ważnym czynnikiem oceny, czy dany agent/przedstawiciel jest niezależny, jest również liczba przedsiębiorstw, które dany agent/przedstawiciel reprezentuje. Działalność prawie wyłącznie na rzecz jednego podmiotu przez długi okres może przemawiać przeciwko uznaniu takiego agenta za niezależnego i raczej uzasadniać uznanie go za zakład zagranicznego przedsiębiorstwa, ze wszystkimi konsekwencjami podatkowymi tego faktu.”

Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że Pośrednik działa w ramach swojej zwykłej działalności w imieniu i na rzecz wielu różnych przewoźników lotniczych, zarówno zagranicznych jak i krajowych (jako członek IATA Pośrednik jest uprawniony do reprezentowania około 260 przewoźników lotniczych). Tym samym, nie sposób uznać, że Pośrednik działa - choćby w małym stopniu - prawie wyłącznie na rzecz jednego podmiotu. Ponadto, należy wskazać, iż , jak wynika z opisu stanu faktycznego, Pośrednik nie jest zależny od instrukcji zagranicznych przewoźników lotniczych oraz nie podlega ich kontroli. Podkreślić również należy, iż ryzyko gospodarcze prowadzonej przez Pośrednika działalności spoczywa na nim, co przejawia się m.in. w ponoszeniu przez Pośrednika ewentualnej odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie świadczenia. Istotną kwestią jest również fakt, iż zakresy działalności Pośrednika oraz zagranicznych przewoźników lotniczych nie pokrywają się ze sobą.

W konsekwencji, w myśl przepisów Konwencji oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, Pośrednik posiada status niezależnego agenta.

Należy zauważyć, że jedynie agent zależny od przewoźnika lotniczego, na rzecz którego działa, konstytuuje zakład zagraniczny przedsiębiorcy na terenie Polski, zgodnie z art. 4a pkt 11 lit. c updop. W takim przypadku, podmiotem, który osiągnął przychód na terytorium Polski z tytułu usług przewozu lotniczego jest przewoźnik lotniczy, z czym - w myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 updop - wiąże się obowiązek pobrania i odprowadzenia przez płatnika (podmiot nabywający bilety lotnicze) podatku u źródła, z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż Spółka, dokonując wpłat na rzecz Pośrednika - niezależnego agenta działającego w imieniu i na rzecz przewoźników lotniczych - z tytułu nabycia biletów lotniczych na przeloty organizowane przez zagranicznych przewoźników lotniczych, nie będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia podatku u źródła od tych wpłat, ponieważ art. 21 ust. 1 pkt 4 updop nie będzie miał zastosowania w takim przypadku.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie znajduje również potwierdzenie w poniższych interpretacjach organów podatkowych.

1. Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2017 r., znak:, w której stwierdzono: „W konsekwencji, jeżeli płatność z tytułu zakupu biletów lotniczych zostanie dokonana na rzecz niezależnego przedstawiciela (agenta, pośrednika, biuro podróży) mającego siedzibę w Polsce, pośredniczącego w wykonaniu usługi przez przewoźnika zagranicznego, to w takim przypadku, nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 updop. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności.”
   
2. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-2.4510.965.2016.2.AP, w której stwierdzono: „Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli płatność z tytułu zakupu biletów lotniczych została dokonana na rzecz niezależnego przedstawiciela mającego siedzibę w Polsce, pośredniczącego w wykonaniu usługi przez przewoźnika zagranicznego, czyli w sytuacji, w której agent/biuro podróży jest przedstawicielem niezależnym (niespełniającym przesłanki z art. 4a pkt 11 lit. c) updop), to w takim przypadku, nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 updop. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności.”
   
3. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2016 r., znak: IPPB5/4510-513/16-2/PW, w której stwierdzono: ,,(...) należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie jest on zobowiązany do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od kwoty wynagrodzenia wypłacanego w związku z zakupem biletów lotniczych, na rzecz pośrednika - biura podróży, mającego siedzibę na terytorium RP, jednakże w przypadku gdy wypłaty te będą dokonywane na rzecz niezależnego przedstawiciela (agenta) z siedzibą w Polsce”.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.; dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 3 ust. 3 pkt 5 updop za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności wszelkiego rodzaju dochody (przychody) z działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia (pkt 5).

Przy czym na podstawie art. 3 ust. 5 updop za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W ww. art. 3 ust. 2 updop, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 updop w stanie prawnym obowiązującym do dnia 11 sierpnia 2017 r. podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Podkreślić należy, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został sporządzony (wypełniony) 3 lipca 2017 r., co przesądza, że ww. brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 4 updop będzie miało zastosowanie do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Jednocześnie należy zauważyć, że od dnia 12 sierpnia 2017 r. Ustawodawca nadał art. 21 ust. 1 pkt 4 updop następujące brzmienie: „podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera – ustala się w wysokości 10% tych przychodów.”

W konsekwencji należy uznać, że w przypadku nabycia biletów lotniczych od dnia 12 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła, gdyż przychody nierezydentów uzyskane po tej dacie ze sprzedaży biletów nie są objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 4 updop.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że art. 26 ust. 1 updop stanowi, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 21 ust. 7 udop wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c, 1d i 2c oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Jednocześnie, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., tj. po wprowadzeniu do updop art. 3 ust. 3 pkt 5 tej ustawy, nie może budzić wątpliwości, że wszelkie wypłaty, o których mowa w art. 21 ust. 4 w zw. z art. 3 ust. 5 updop, implikują powstanie przychodu na terytorium Polski.

Słusznie podnosi jednakże Wnioskodawca, że wypłaty z tytułu należności za bilety lotnicze dokonywane przez Spółkę na rzecz Pośrednika nie rodzą obowiązku pobrania podatku u źródła, ponieważ nie są wypłatami dokonywanymi na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy podlegającego na terytorium Polski ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Uregulowanie zobowiązania względem polskiego pośrednika prowadzącego działalność we własnym imieniu, ale na rzecz zagranicznego przewoźnika, nie posiadającego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, nie niesie ze sobą konsekwencji powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła po stronie ostatecznego nabywcy biletu lotniczego, tj. Spółki. Transakcja nabycia od ww. pośrednika, jest transakcją krajową, a tym samym nie rodzi ona obowiązku podatku u źródła.

W przypadku wypłat na rzecz niezależnego agenta z siedzibą w Polsce, to on będzie zobowiązany do ewentualnego pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka nie będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłaconego na rzecz Pośrednika, w związku z zakupem biletów na przeloty organizowane przez przewoźników lotniczych - należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;
  

• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
  
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.