Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.417.2017.1.RS
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2017 r. (data wpływu 4 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „P ….” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „P.”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina S. jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, deklarująca podatek należny m. in. z tytułu świadczenia wynajmu, dzierżawy, sprzedaży wody i oczyszczania ścieków.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zintegrowanego projektu „P.” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2014-2020 na obszarze X. Obszaru Funkcjonalnego (XOF) współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Przygotowywany do realizacji projekt przewiduje dwa komponenty: budowa i wyposażenie - finansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, oraz komponent dotyczący działalności przedszkola - finansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Przedmiotem inwestycji jest budowa gminnego przedszkola w miejscowości G. wraz z zagospodarowaniem terenu i wyposażeniem oraz utworzenie nowych miejsc wychowania przedszkolnego dla dzieci 3-4-letnich wraz ze sfinansowaniem zajęć dodatkowych.

W ramach zakresu związanego z utworzeniem przedszkola przewidziano koszty budowy i zagospodarowania terenu, nadzór inwestorski, wyposażenie przedszkola w instalacje, meble, sprzęt i wyposażenie optymalizujące proces kształcenia.

W ramach kosztów związanych z utworzeniem nowych miejsc wychowania przedszkolnego w przedszkolu w miejscowości G. przewidziano koszty bieżącego funkcjonowania miejsca opieki, pomocy dydaktycznych - zabawek, wycieczek/wyjazdów edukacyjnych i koszty współpracy z otoczeniem.

Gmina realizuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność zadania własne gminy dotyczące zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty m. in. w zakresie edukacji, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515). Zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1991 r. Nr 95 poz. 425, z późn. zm.), zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki w przedszkolach jest zadaniem oświatowym gmin. Nowo powstałe przedszkole w miejscowości G. będzie jednostką organizacyjną Gminy. Odpowiedzialność finansowa zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu spoczywać będzie również na Gminie. Będzie ona odpowiadała za zobowiązania przedszkola, w tym zatrudnienie kadry, niezbędnej do sprawnego funkcjonowania nowo powstałej placówki.

Przedszkole publiczne, powstałe w wyniku zrealizowania projektu będzie obiektem ogólnodostępnym. Gmina nie będzie wykorzystywała w przyszłości powstałej inwestycji do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Jedynymi przychodami wpływającymi na rachunek Gminy będą wnoszone przez rodziców opłaty za pobyt dzieci w przedszkolu ponad podstawę programową (5h dziennie) oraz odpłatność za posiłki, które są zwolnione z opodatkowania VAT.

Powstałe przedszkole będzie działać jako gminna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, a gospodarkę finansową będzie prowadzić jako jednostka budżetowa w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Nieruchomość gruntowa wraz z wybudowanym na niej budynkiem przedszkola stanowić będzie własność Gminy, natomiast zarządcą ww. nieruchomości będzie nowoutworzona jednostka przedszkola na podstawie trwałego zarządu - decyzji w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W trakcie realizacji inwestycji faktury za wykonanie robót budowlanych (dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowanym projektem) wystawiane będą na Gminę.

W trakcie funkcjonowania nowego przedszkola, faktury za towary i usługi nabywane na potrzeby przedszkola również wystawiane będą na Gminę, ale ich odbiorcą i płatnikiem będzie nowoutworzone przedszkole.

Towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie będą miały w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT, gdyż działalność przedszkola stanowi realizację zadań własnych Gminy.

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków w okresie programowania 2014-2020 zapłacony VAT może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wówczas, gdy beneficjent nie ma prawnych możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie złożenie wniosku jest początkiem ponoszenia kosztów związanych z inwestycją, np. sporządzania koncepcji, kosztorysów, projektów technicznych, natomiast same prace budowlane rozpoczną się najprawdopodobniej w sierpniu 2017 r. Z tego tytułu Gmina już na etapie składania wniosku o dofinansowanie zobowiązana jest do oświadczenia czy ma lub nie ma prawa do odliczenie podatku od towarów i usług zapłaconego w związku z przyszłą inwestycją.

Projekt „P." dotyczy obszaru Gminy i przyczynia się do wypełnienia luki w istniejącej infrastrukturze, ponieważ w ramach projektu zostaną utworzone nowe miejsca edukacji przedszkolnej i wzrośnie stopień edukacji przedszkolnej na terenie Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym projektu „P.” Gmina, będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na wybudowanie i wyposażenie przedszkola?
2. Czy w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym projektu „P.” Gmina, będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wartości kosztów ponoszonych w związku z funkcjonowaniem przedszkola (np. środki czystości, pomoce dydaktyczne, wyjścia do teatru, zajęcia pozalekcyjne, inne)?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. we wskazanym zakresie nie jest uprawniona do odliczenia kwoty podatku „należnego” w ogóle,
2. nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uzasadnienie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy. Natomiast w zakresie realizacji zadań własnych (działalności publicznoprawnej) Gmina nie jest uznawana za podatnika, tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2.

Organizacja opieki i kształcenia w przedszkolach jest zadaniem własnym Gminy co wynika z ustawy o samorządzie gminnym.

Usługa zapewnienia wyżywienia na rzecz wychowanków przedszkola, a w szczególności w zakresie ustalenia odpłatności za nią jest świadczona na zasadach określonych w art. 67a ustawy o systemie oświaty. Z usługi wyżywienia korzystają tylko wychowankowie przedszkola. Za uczniów zwolnionych z odpłatności na podstawie przepisów o pomocy społecznej opłaty uiszcza Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej na podstawie noty księgowej wystawionej na Przedszkole Samorządowe.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawy towarów i świadczenie usług ściśle i tymi usługami związane.

Jak wskazano wyżej, opłaty za pobyt dzieci w przedszkolu oraz opłaty za wyżywienie są zwolnione z VAT. Poza wskazaną powyżej działalnością w zakresie opieki nad dziećmi powyżej 5 godzin dziennie oraz zapewnienie wyżywienia wychowankom przedszkola Gmina nie zamierza w budynku przedszkola prowadzić odpłatnej działalności opodatkowanej VAT.

Mając na uwadze powyższe stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym warunek uprawniający do odliczenia VAT nie będzie spełniony. Budynek przedszkola będzie wykorzystywany wyłącznie w związku z działalnością wynikającą z realizacji przez Gminę zadań własnych.

Przedszkole będzie bowiem jedynie realizowało zadania własne Gminy w zakresie edukacji publicznej, zaś opłaty pobierane przez jednostkę za pobyt dzieci w przedszkolu oraz za wyżywienie będą zwolnione z VAT.

Poza wskazaną powyżej działalnością w zakresie opieki nad dziećmi powyżej 5 godzin dziennie oraz zapewnieniem wyżywienia wychowankom przedszkola Gmina nie zamierza w budynku przedszkola prowadzić odpłatnej działalności opodatkowanej VAT. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy uznać, że Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. zadania.

Reasumując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją inwestycji współfinansowanej ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego pn. „P.”, ponieważ nabywane towary i usługi nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie będą miały w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Jak wskazano powyżej prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiając opis sprawy jednoznacznie wskazano, że związek taki nie wystąpi.

Zatem ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą „P..”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy ustawodawca wskazał, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednakże określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podatnik.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Treść powołanego art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Oznacza to, że organ jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. wyżej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo–rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie ust. 17 powołanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle ust. 17a ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943), system oświaty obejmuje przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego.

W świetle art. 5 ust. 5 tej ustawy, zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy, przedszkolem publicznym jest przedszkole, które:

1. realizuje programy wychowania przedszkolnego uwzględniające podstawę programową wychowania przedszkolnego;
2. zapewnia bezpłatne nauczanie, wychowanie i opiekę w czasie ustalonym przez organ prowadzący, nie krótszym niż 5 godzin dziennie;
3. przeprowadza rekrutację dzieci w oparciu o zasadę powszechnej dostępności;
4. zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem ust. 6.

Jak wynika z treści ust. 2 ww. artykułu, publiczna inna forma wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a, zapewnia bezpłatne nauczanie, wychowanie i opiekę w czasie ustalonym przez organ prowadzący, nie krótszym jednak niż czas określony w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7.

W przypadku publicznych przedszkoli i publicznych innych form wychowania przedszkolnego, prowadzonych przez osoby prawne inne niż jednostka samorządu terytorialnego i osoby fizyczne, czas bezpłatnego nauczania, wychowania i opieki ustalony przez osobę prowadzącą, zgodnie z ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie może być krótszy niż czas bezpłatnego nauczania, wychowania i opieki ustalony, zgodnie z ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przez radę gminy dla publicznych przedszkoli i innych form wychowania przedszkolnego prowadzonych przez gminę (art. 6 ust. 2a ustawy).

Jak stanowi art. 14 ust. 5 ww. ustawy, rada gminy:

1. określa wysokość opłat za korzystanie z wychowania przedszkolnego w prowadzonych przez gminę:
   
   
   
   1. publicznym przedszkolu w czasie przekraczającym wymiar zajęć, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2,
      
   2. publicznej innej formie wychowania przedszkolnego w czasie przekraczającym czas bezpłatnego nauczania, wychowania i opieki ustalony dla przedszkoli publicznych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2;
      
      
      
2. może określić warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat, o których mowa w pkt 1.
   

W świetle art. 14 ust. 5a cyt. ustawy, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 5 pkt 1, nie może być wyższa niż 1 zł za godzinę zajęć.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na wybudowanie, wyposażenie i funkcjonowanie przedszkola, gdyż nie zostanie spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc związek ww. wydatków z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym oceniając stanowisko całościowo należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.