INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2011r. (data wpływu 30 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT otrzymanych za pośrednictwem poczty elektronicznej w postaci pliku PDF - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT otrzymanych za pośrednictwem poczty elektronicznej w postaci pliku PDF.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2011r. (data wpływu 30 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 listopada 2011r. znak: IBPP4/443-1459/11/AŚ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Kilku z kontrahentów Wnioskodawcy zaproponowało Mu przesyłanie faktur VAT drogą elektroniczną w postaci pliku PDF dołączonego do e-maila. Przesyłane w ten sposób faktury nie będą opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym ani wysyłane z wykorzystaniem elektronicznej wymiany danych EDI.

Wobec ułatwienia współpracy z kontrahentami oraz możliwości szybkiego uzyskania faktur, Wnioskodawca rozważa zatem możliwość otrzymywania faktur drogą elektroniczną po uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur. Faktury te zostaną wydrukowane, odpowiednio rozliczone w zakresie podatku od towarów i usług, oraz podatku dochodowego od osób prawnych, a następnie przechowywane w dokumentacji Spółki w formie papierowej. Wystawca nie będzie dodatkowo już wysyłać faktur tradycyjnie drogą pocztową.

W piśmie z dnia 25 listopada 2011r. uzupełniono wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o następujące informacje:

Z kontrahentami, którzy będą przesyłać faktury drogą elektroniczną w postaci pliku PDF dołączonego do e-maila, będą zawarte porozumienia o akceptacji formy dostarczenia ww. faktur oraz będą określone procedury gwarantujące autentyczność pochodzenie i integralność faktur.

Spółka z niektórymi kontrahentami zamierza zawrzeć porozumienia odnośnie adresu e-mail z jakiego faktura będzie przesyłana oraz czy wysyłka będzie dokonywana z zabezpieczonym loginem i hasłem komputera jak również oprogramowania. Z niektórymi kontrahentami spółka jedynie wskaże adres e-mail na który kontrahent będzie przesyłał faktury w formie załącznika PDF do wiadomości e-mail.

Dokument wysłany w formacie PDF zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność swojej treści.

Faktury w formacie PDF są zabezpieczone przed modyfikacją zawartych w nich danych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka otrzymując faktury VAT za pośrednictwem poczty elektronicznej jako załącznik do wiadomości e-mail w postaci pliku PDF będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z tych faktur zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od 2011r. można przesyłać faktury przy użyciu poczty elektronicznej, jako załącznika w postaci pliku PDF.

Wynika to wprost z par. 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej. Zgodnie z ww. paragrafem faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym. Dalej par. 4 ww. rozporządzenia obarcza elektroniczną formę przesyłania faktur warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia (tj. zachowaniem pewności co do tożsamości dokonującego dostawy) i integralności treści faktury (tj. brakiem możliwości dokonywania zmiany danych, które powinna zawierać faktura). Dalej par. 2 ust. 2 stwierdza, iż autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego lub elektronicznej wymiany danych (EDI).

Zastosowanie sformułowania „w szczególności" oznacza, że podatnik ma otwarty katalog możliwości i może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury, co zdaniem spółki zapewnia faktura w postaci pliku PDF.

Spółka nie będzie ingerować w treść otrzymanych od Kontrahenta maili oraz załączonych do nich faktur w formacie PDF, tzn. nie będzie dokonywać w nich żadnych zmian, czy też poprawek. Po otrzymaniu przez kontrahenta maila zawierającego fakturę, będzie ona drukowana przez uprawnionego pracownika Spółki, opisywana oraz ujmowana w jej księgach rachunkowych. Wydrukowane faktury w formie papierowej będą przechowywane przez Spółkę aż do momentu przedawnienia się zobowiązania podatkowego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy istnieje od 2011r. możliwość otrzymywania faktur w postaci pliku PDF, stanowiącego załącznik do wiadomości e-mail. Tym samym w konsekwencji uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe, istnieje możliwość odliczania VAT oraz księgowania kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie faktur otrzymanych drogą elektroniczną w formacie PDF, następnie wydrukowanych i przechowywanych w formie papierowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje – w myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z ww. przepisów wynika, iż podstawą do odliczenia podatku naliczonego są otrzymane przez podatnika faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 cyt. ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że podatek naliczony w przypadku towarów i usług nabytych w obrocie krajowym wynika z faktur otrzymywanych przez podatnika. Jednocześnie prawo do odliczenia uzależnione jest od otrzymania przez podatnika faktury. Otrzymanie - zgodnie z definicją słownikową - zakłada wejście przez podatnika w posiadanie faktury.

Dla prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest więc istotne, kiedy dany dokument zostanie wystawiony, ale decyduje "fizyczne" posiadanie tego dokumentu ("otrzymanie") przez podatnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie faktur VAT otrzymanych za pośrednictwem poczty elektronicznej jako załącznik do wiadomości e-mail w postaci pliku PDF.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W oparciu o art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie art. 106 ust. 10 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, uwzględniając:

1. konieczność odpowiedniego dokumentowania sprzedaży i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników;
2. potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
3. konieczność zapewnienia jednoznacznej identyfikacji wystawcy faktury oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności, niezaprzeczalności i nienaruszalności wystawianym i przesyłanym fakturom;
4. stosowane techniki w zakresie wystawiania i przesyłania dokumentów w formie elektronicznej i kodowania danych w tych dokumentach.
   
   

Na podstawie powyższych delegacji zawartych w powołanych przepisach, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661).

Należy zauważyć, iż w myśl § 19 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Powyższego przepisu nie stosuje się do faktur i faktur korygujących przesyłanych w formie elektronicznej. W przypadku tych faktur sprzedawca przesyła je, w tym udostępnia, nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji (§ 19 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

W myśl § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani przechowywać faktury oraz faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z ust. 2. podatnicy przechowują faktury, faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. łatwe ich odszukanie;
3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej umożliwiający tym organom również przetwarzanie danych w nich zawartych.
   
   

Autentyczność pochodzenia, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (§ 21 ust. 3).

Integralność treści, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (§ 21 ust. 4).

W sytuacji przekazywania faktur drogą elektroniczną stosuje się przepisy ww. rozporządzenia w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, zwanego dalej rozporządzeniem, które weszło w życie dnia 1 stycznia 2011r. i ma zastosowanie do sytuacji przedstawionej w przedmiotowej sprawie.

W myśl § 3 ust. 1-3 ww. rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury. Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następującego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o cofnięciu akceptacji, chyba że strony uzgodnią inny termin utraty przez wystawcę prawa do przesyłania faktur w formie elektronicznej, nie dłuższy jednak niż 30 dni.

Zgodnie z treścią § 4 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury – rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury – rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
   
   

Ponadto, na mocy § 2 ust. 2 rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Bezpieczny podpis elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podpisie elektronicznym to podpis elektroniczny, który:

1. jest przyporządkowany wyłącznie do osoby składającej ten podpis,
2. jest sporządzany za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i danych służących do składania podpisu elektronicznego,
3. jest powiązany z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna.
   
   

Na podstawie § 6 rozporządzenia, faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. łatwe ich odszukanie;
3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.
   
   

Stosownie do § 8 ww. rozporządzenia w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, faktury przesłane w formie elektronicznej i przechowywane w tej formie udostępniane są organowi podatkowemu i organowi kontroli skarbowej w trybie umożliwiającym tym organom bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca w przepisie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej użył wyrażenia „w szczególności” do wskazania sposobu zachowania autentyczności i integralności treści faktury przesyłanej w formie elektronicznej. Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, iż prawodawca w rozporządzeniu w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej wskazał szczególny przypadek wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego oraz elektronicznej wymiany danych gwarantujących bezpieczeństwo przesyłanych faktur. Takie wskazanie nie wyczerpuje możliwości stosowanych zabezpieczeń umożliwiających zachowanie autentyczności pochodzenia i integralności treści faktur. Z powyższego wynika zatem możliwość opatrywania wystawionych faktur bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, który to rodzaj podpisu zagwarantuje niekwestionowaną autentyczność pochodzenia tych dokumentów od firmy (osoby), która je wystawiła oraz gwarancję integralności (nienaruszalności) zawartości ich treści. Jednakże z przepisu wynika obowiązek zagwarantowania pewności tożsamości sprzedawcy albo wystawcy faktury oraz zapewnienie niezmienności danych na fakturze przesyłanej w formie elektronicznej, ale nie wynika wprost obowiązek stosowania bezpiecznego podpisu i elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych. Zatem w świetle obowiązujących przepisów dopuszczalne jest przesyłanie (doręczenie, otrzymywanie) faktury kontrahentowi z wykorzystaniem drogi elektronicznej, jednak z zachowaniem wymogów określonych w ww. rozporządzeniu w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej polegających na wykorzystaniu dowolnego sposobu (w tym bezpiecznego podpisu elektronicznego i/lub elektronicznej wymiany danych (EDI) zapewniającego autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury.

Z opisu sprawy wynika, iż kilku z kontrahentów Wnioskodawcy zaproponowało Mu przesyłanie faktur VAT drogą elektroniczną w postaci pliku PDF dołączonego do e-maila. Przesyłane w ten sposób faktury nie będą opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym ani wysyłane z wykorzystaniem elektronicznej wymiany danych EDI. Wnioskodawca rozważa możliwość otrzymywania faktur drogą elektroniczną po uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur.

Faktury te zostaną wydrukowane, odpowiednio rozliczone w zakresie podatku od towarów i usług a następnie przechowywane w dokumentacji Spółki w formie papierowej. Wystawca nie będzie dodatkowo już wysyłać faktur tradycyjnie drogą pocztową.

Z kontrahentami, którzy będą przesyłać faktury drogą elektroniczną w postaci pliku PDF dołączonego do e-maila, będą zawarte porozumienie o akceptacji formy dostarczenia ww. faktur oraz będą określone procedury gwarantujące autentyczność pochodzenie i integralność faktur.

Spółka z niektórymi kontrahentami zamierza zawrzeć porozumienia odnośnie adresu e-mail z jakiego faktura będzie przesyłana oraz czy wysyłka będzie dokonywana z zabezpieczonym loginem i hasłem komputera jak również oprogramowania. Z niektórymi kontrahentami spółka jedynie wskaże adres e-mail na który kontrahent będzie przesyłał faktury w formie załącznika PDF do wiadomości e-mail.

Wnioskodawca wskazał, że dokument wysłany w formacie PDF zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność swojej treści oraz, że faktury w formacie PDF są zabezpieczone przed modyfikacją zawartych w nich danych.

Podkreślić należy, iż faktury elektroniczne traktowane są dla potrzeb dokumentowania transakcji podobnie jak faktury VAT w formie papierowej. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. wskazuje jedynie zasady wystawiania, przechowywania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej. Natomiast wszelkie inne zasady dotyczące tzw. „zwykłych” faktur VAT, które stosuje się odpowiednio do faktur elektronicznych reguluje rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają przesyłania faktur pocztą elektroniczną w postaci pliku PDF. Jest to równoważne w skutkach podatkowych z przesyłaniem faktury w formie papierowej, o ile zostanie zapewniona autentyczność pochodzenia i integralność treści przedmiotowych faktur, o której mowa w cyt. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r.

Jeżeli - jak wskazał Wnioskodawca - przyjęte przez Niego oraz jego kontrahentów zasady zapewnią autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, to Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odliczenia podatku na podstawie otrzymanych faktur VAT w formie PDF w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy. Obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur Wnioskodawca będzie mógł dokonywać w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał pocztą elektroniczną fakturę w formacie PDF, bądź w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy).

Przy czym bez znaczenia dla ww. prawa do obniżenia podatku od towarów i usług o podatek naliczony pozostaje okoliczność, że faktury otrzymane przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną będą przechowywane w formie papierowej. Jednakże w zakresie przechowywania należy zaznaczyć bezwzględny wymóg zachowania przez Wnioskodawcę autentyczności pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego; a ponadto łatwe ich odszukanie i zapewnienie organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.

Reasumując stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że ocena prawidłowości wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej oceny będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Przepisy te – jak wskazano wyżej – nie określają konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie, tak więc każde rozwiązanie techniczne, o ile zagwarantuje spełnienie wymogów prawa podatkowego będzie prawidłowe. Podkreśla się także, iż tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby pozyskać wiedzę specjalistyczną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.