Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.329.2017.1.PS
z 6 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokali mieszkalnych, a w przypadku ich darowizny braku opodatkowania tej czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokali mieszkalnych, a w przypadki ich darowizny braku opodatkowania tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Zgodnie z Decyzją Wojewody nr xxx z dnia 19 sierpnia 2011 r. prawo własności działki nr 346 (nieruchomości gruntowej będącej w użytkowaniu wieczystym X. X.X. X.) w X. Y. stanowiącej własność Skarbu Państwa z dniem 1 sierpnia 2009 r. stało się własnością Województwa xxx na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie.

Ostateczną Decyzją nr xxx Wójta Gminy X. Y. z dnia 26 lipca 2012 r. zatwierdzono podział działki nr 346, m. in. na działkę nr 346/1 o pow. 0,3558 ha.

W dniu 15 grudnia 2014 r. Starosta X. wydał Zaświadczenie nr xxx, z którego wynika, że lokale (od 1 do 39) w budynku mieszkalnym, wielorodzinnym wraz z pomieszczeniami przynależnymi, są samodzielnymi lokalami w myśl ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r.

W drodze umowy zamiany zawartej w formie aktu notarialnego Rep A nr xxx/2014 z dnia 16 grudnia 2014 r. pomiędzy Województwem, a X. X. X. X. w X. (zwanym dalej XXXX) tut. Samorząd nabył prawo użytkowania wieczystego działki nr 346/1 o pow. 0,3558 ha wraz z prawem własności posadowionego na niej budynku mieszkalnego, w którym znajduje się 39 samodzielnych lokali mieszkalnych. Z treści tej umowy wynika, że „lokale mieszkalne znajdujące się w budynku mieszkalnym na działce nr 346/1 są przedmiotem 37 ważnie zawartych umów najmu, a jeden z lokali zajmowany jest bezumownie przez osobę fizyczną, a ponadto część tej działki o powierzchni 105 m² jest przedmiotem umowy najmu zawartej z właścicielem położonego na niej pawilonu - kwiaciarni.

Tym samym w księdze wieczystej nr xxx/1, obecnie prowadzonej dla ww. nieruchomości, Województwo wpisane jest jako właściciel ww. zabudowanej działki nr 346/1.

XXXX wystawił fakturę na rzecz Województwa dokumentującą m. in. ww. czynność zamiany nieruchomości jako zwolnioną od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r .o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz.710, t. j.) zwaną dalej ustawa o VAT. Nie przysługiwało zatem Województwu prawo do odliczenia VAT w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 30 listopada 2016 r. (aneksowanym w dniu 3 kwietnia 2017 r.) sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego przedmiotowa działka nr 346/1 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym trzykondygnacyjnym i niepodpiwniczonym. W budynku znajduje się 39 lokali mieszkalnych, pięć pomieszczeń przynależnych do lokali (nr: 2, 3, 11, 14, 16), pomieszczenia wspólne, korytarze, klatka schodowa. Działka jest częściowo ogrodzona, zagospodarowana. Wokół budynku teren zieleni, chodnik betonowy, parking o nawierzchni asfaltowej przy wjeździe z ul. X. X. Przez teren działki przebiegają sieci uzbrojenia: energia elektryczna (właściciel i gestor Województwo), sieć wodociągowa (właściciel i gestor Województwo), sieć gazowa (właściciel i gestor: XXX Sp. z o. o.), kanalizacja sanitarna (właściciel i gestor Województwo), sieć ciepłownicza (właściciel i gestor Województwo). Przyłącza sieci do budynku - sieć energetyczna, sieć wodociągowa, telekomunikacja, sieć gazowa, kanalizacja sanitarna, sieć ciepłownicza. Budynek wybudowano w 1982 r. Został zaadaptowany na budynek mieszkalny wielorodzinny w 1993 r.

Nieruchomość zlokalizowana jest na obszarze przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obrębu geodezyjnego X. Y. Gmina X. Y., jako teren zabudowy usługowej (01.05.U - dopuszcza się funkcje mieszkalne integralnie związane z prowadzoną działalnością usługową).

Województwo nie poniosło od dnia 16 grudnia 2014 r. wydatków na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Natomiast poniesiono niżej wskazane koszty związane z konserwacją i technicznym utrzymaniem przedmiotowej nieruchomości:

1. rok 2015:
   
   
   
   1. wycięcie wiązu i przycięcie siedmiu topól – 3.818,18 zł,
      
   2. usunięcie usterek instalacji elektrycznej – 584,25 zł,
      
   3. awaryjne usunięcie nieszczelności instalacji wodociągowej - 300,00 zł,
      
   4. usunięcie awarii na instalacji ciepłej wody –324,00 zł,
      
   5. wykonanie prac zabezpieczających w trybie awaryjnym na dachu budynku – 5.097,60 zł,
      
   6. prace konserwacyjne przed okresem zimowym – 1.783,50 zł.
      
      
      
2. rok 2016:
   
   
   
   1. usunięcie awarii instalacji wodnej – 324,00 zł,
      
   2. usunięcie awarii instalacji wodnej – 1.620,00 zł,
      
   3. naprawa instalacji elektrycznej - 799,50 zł,
      
   4. termomodemizacja dachu - 15 900,00 zł,
      
   5. konserwacja przed sezonem zimowym - 14 850,00 zł.
      

Każdy z ww. 39 lokali mieszkalnych był przedmiotem umowy najmu. Umowy najmu zawierał XXXX we wcześniejszych latach tj. przed nabyciem ww. nieruchomości przez Województwo.

Obecnie w ww. budynku:

Przypadek 1). 7 lokali pozostaje wolnych - planowana jest:

1. sprzedaż tych lokali wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych w trybie przetargu lub bezprzetargowa, ich sprzedaż na rzecz Gminy/Skarbu Państwa po obniżonej cenie, czy z bonifikatą lub
2. darowizna ich na rzecz Gminy/Skarbu Państwa.

Przypadek 2). 1 lokal (wraz z pomieszczeniem przynależnym) wykorzystywany jest bezumownie (został wydany wyrok sądu w zakresie eksmisji - w wyroku wstrzymano wykonanie opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty na zawarcie umowy najmu lokalu socjalnego) - planowana jest:

1. bezprzetargowa sprzedaż tego lokalu wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych na rzecz Gminy/Skarbu Państwa po obniżonej cenie czy z bonifikatą lub
2. darowizna tego lokalu na rzecz Gminy/Skarbu Państwa

Przypadek 3). Do 31 lokali zawarte są umowy najmu z najemcami - planowana jest:

1. sprzedaż tych lokali (wraz z pomieszczeniami przynależnymi do czterech z nich) i udziałami w gruncie i częściach wspólnych na rzecz najemców w trybie bezprzetargowym lub bezprzetargowa ich sprzedaż na rzecz Gminy/Skarbu Państwa po obniżonej cenie czy z bonifikatą lub
2. darowizna ich na rzecz Gminy/Skarbu Państwa

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych w przypadku 1 a; w przypadku 2 a; w przypadku 3 a będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz.,710, t. j.)?
• Czy darowizna lokali mieszkalnych w przypadku 1 b; w przypadku 2 b; w przypadku 3 b nie stanowi dostawy towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 486) mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

W myśl przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu od VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku stwierdził, że „definicja „pierwszego zasiedlenia (zajęcia)” zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Odnośnie pytania nr 1. Województwo stoi na stanowisku, że sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych w przypadku 1 a; w przypadku 2 a; w przypadku 3 a będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z uwagi na to, że wszystkie lokale mieszkalne były przedmiotem umów najmu, także w każdym przypadku doszło do pierwszego zasiedlenia lokalu oraz między pierwszym zasiedleniem, a planowaną datą sprzedaży upłynął okres dwóch lat.

Odnośnie pytania nr 2. Województwo stoi na stanowisku, że darowizna przedmiotowych lokali mieszkalnych w przypadku 1 b; w przypadku 2 b; w przypadku 3 b nie stanowi dostawy towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że przy nabywaniu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Województwu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 ww. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu wniosków płynących z wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż lokali, na które nie zostały poniesione nakłady stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż z treści wniosku wynika, że dostawa dokonana zostanie po pierwszym zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia.

W związku z powyższym – przy uwzględnieniu art. 29a ust. 8 ustawy – zwolnione od podatku będzie również zbycie udziałów w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek, w którym znajdują się ww. lokale.

W przypadku darowizny przedmiotowych lokali czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy ich nabyciu Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że powołany przez Województwo przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miała w niniejszej sprawie zastosowania, gdyż został uchylony.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.