Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.203.2017.2.PR
z 24 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków otrzymania (odebrania) przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną faktur w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług oraz w zakresie skutków otrzymania (odebrania) przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną faktur w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków otrzymania (odebrania) przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną faktur w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług oraz w zakresie skutków otrzymania (odebrania) przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną faktur w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wyjaśnienie przedmiotu wniosku, przedstawienie własnego stanowiska oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność w zakresie handlu hurtowego. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, a prowadzona przez nią działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa towary i usługi od polskich i zagranicznych dostawców (dalej: ,,Dostawcy”).

Mając na celu uproszczenie procedur dotyczących przepływu dokumentów oraz płatności dokonywanych na rzecz Dostawców, Spółka podjęła współpracę z podmiotem szwajcarskim (dalej: ,,Podmiot”), w ramach której Podmiot świadczy na rzecz Spółki usługi centralizacji płatności dla Spółki i jej dostawców na podstawie umowy o centralnym regulowaniu płatności (dalej: ,,Umowa”).

W celu świadczenia ww. usług, na podstawie Umowy Spółka upoważniła Podmiot do otrzymywania (odbierania) w imieniu i na rzecz Spółki faktur VAT (w tym faktur korygujących) wystawianych przez Dostawców na rzecz Spółki. W Umowie przewidziano ponadto upoważnienie Podmiotu do umocowania podmiotu trzeciego odpowiedzialnego za centralne regulowanie płatności do działania w imieniu i na rzecz Podmiotu w zakresie odbioru faktur wystawionych przez Dostawców na rzecz Spółki (dalej: „Spółka upoważniona”).

Na podstawie postanowień umownych wiążących Spółkę i Podmiot, Spółka zleciła Podmiotowi, m.in. wykonywanie prawa własności w imieniu Spółki w stosunku do dowodów wpływających takich jak np. faktury (i faktury zbiorcze), noty uznaniowe i dowody korekty. W praktyce, faktury od Dostawców wpływają do Spółki upoważnionej. Ponadto, zgodnie z Umową przyjęcie faktury Dostawcy przez Podmiot w imieniu i ze skutkiem dla Spółki traktowane jest tak, jak przyjęcie faktury przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie (odebranie) faktury VAT przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną działające w tym zakresie w imieniu i ze skutkiem dla Spółki powinno być, z punktu widzenia prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego, traktowane jako otrzymanie faktury VAT przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie (odebranie) faktury VAT przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną działające w tym zakresie w imieniu i ze skutkiem dla Spółki powinno być, z punktu widzenia prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego, traktowane jako otrzymanie faktury VAT przez Wnioskodawcę.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Zasady odliczenia VAT

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114. art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie zaś do ust. 10 ww. przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku natomiast, gdy kwota VAT naliczonego wynika z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy o VAT).

Otrzymanie faktury dokumentującej u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy stanowi ponadto jeden z warunków, jakie musi spełnić podatnik aby nabył prawo do obniżenia VAT należnego o kwotę VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a Ustawy o VAT).

W rezultacie moment, w którym zostały spełnione łącznie dwie ww. przesłanki (powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabytych towarów i usług i otrzymanie faktury przez podatnika) zasadniczo determinuje okres, w którym podatnik ma prawo do odliczenia VAT naliczonego.

2. Otrzymanie faktury jako warunek odliczeniu VAT naliczonego

Z przytoczonych wyżej przez Spółkę przepisów Ustawy o VAT wynika, że co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy pod warunkiem, że podatnik „otrzymał fakturę” dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Termin „otrzymanie” nie został zdefiniowany w Ustawie o VAT ani w rozporządzeniach wykonawczych do niej, stąd też zasadnym jest odwołanie się do definicji słownikowej tego terminu. Według internetowego słownika języka polskiego PWN „otrzymać” to „dostać coś w darze”, „dostać coś co się należy, na co się zasługuje lub do czego się dąży”, ,,uzyskać coś z czegoś”.

Z powyższym rozumieniem pojęcia „otrzymania” korelują przepisy prawa cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 95 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „Kodeks cywilny”), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Zgodnie natomiast z § 2 powołanego przepisu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Wskazać należy, że warunek „otrzymania faktury” ma na celu zapewnienie, że do odliczenia VAT naliczonego uprawniony jest wyłącznie ten podmiot, który faktycznie jest beneficjentem usługi lub dostawy towarów (faktura pozwala na zidentyfikowanie nabywcy). Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy faktura fizycznie doręczana jest podatnikowi, czy upoważnionemu przez podatnika zewnętrznemu podmiotowi, gdyż to zawsze podatnik, a nie podmiot pełniący funkcje techniczne będzie uprawniony do odliczenia.

Dodatkowo, Spółka zwraca uwagę, iż w przypadku podatników będących osobami prawnymi, nigdy nie jest tak, że podatnik „samodzielnie” odbiera fakturę, lecz dokonuje tego odpowiednio upoważniona w tym zakresie osoba, np. pracownik podatnika. W konsekwencji, w przypadku analizowanym w złożonym wniosku mamy do czynienia z analogiczną sytuacją, z tą tylko różnicą, że odbioru faktury w imieniu Wnioskodawcy nie będzie dokonywał upoważniony przez Spółkę pracownik, a podmiot trzeci, tj. Podmiot lub Spółka upoważniona.

3. Upoważnienie podmiotu trzeciego do odbioru faktur

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma przeszkód, aby podatnik mógł umocować wybraną przez siebie osobę fizyczną lub prawną do odbioru faktur VAT w jego imieniu i na jego rzecz. Jednocześnie, w opinii Spółki, otrzymanie faktury (faktury korygującej) przez taką osobę powinno rodzić takie same konsekwencje dla Spółki na gruncie przepisów o VAT, jak otrzymanie faktury przez Spółkę (pracownika Spółki) ,,do rąk własnych”. W szczególności, dotyczy to momentu odliczenia podatku VAT przez Spółkę. Błędnym zatem byłoby założenie, że otrzymanie faktur następuje dopiero wówczas, gdy faktury wpłyną do siedziby Spółki (miejsca prowadzenia przez nią działalności), jeśli wcześniej zostały one odebrane przez upoważnioną do tego osobę lub jej przedstawiciela.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymaniem faktury (w tym faktury korygującej) na gruncie powołanych wyżej przepisów Ustawy o VAT będzie sytuacja, w której fakturę taką odbiera podmiot mający do takiej czynności umocowanie/upoważnienie. W konsekwencji, skoro Spółka na podstawie Umowy upoważniła Podmiot do odbioru w jej imieniu i na jej rzecz faktur od Dostawców (w tym faktur korygujących) i jednocześnie Umowa przewiduje dla Podmiotu prawną możliwość umocowania Spółki upoważnionej do odbioru wystawianych na rzecz Spółki faktur od Dostawców, otrzymanie (odebranie) faktur przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną implikować będzie na gruncie Ustawy o VAT analogiczne skutki jak otrzymanie faktur przez Spółkę.

Spółka zwraca uwagę, że dopuszczalność upoważnienia podmiotu trzeciego do otrzymywania w imieniu i ze skutkiem dla podatnika faktur VAT od kontrahentów podatnika akceptowana jest powszechnie przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2015 r., nr ITPP3/4512-590/15/AT organ stwierdził, że: „(…) momentem otrzymania przez Wnioskodawcę faktury jest jej odbiór przez podmiot zewnętrzny posiadający upoważnienie do odbioru faktur. W przypadku, gdy prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, to data odbioru faktury przez podmiot zewnętrzny jest datą powstania prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego”.

W tożsamym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 października 2010 r., nr IPPP1/443-851/10-4/ISz, w której wskazano, że: (...) w obowiązujących przepisach brak jest regulacji określających techniczny sposób potwierdzenia otrzymania faktury. Wnioskodawca może zatem stosować różne formy potwierdzenia odbioru faktury i różne formy potwierdzające datę otrzymania faktury, również nic nie stoi na przeszkodzie aby odbioru faktur dokonywał podmiot zewnętrzny działający w imieniu Wnioskodawcy, mający stosowne upoważnienie do odbioru faktur w imieniu Wnioskodawcy (…). Reasumując stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wykluczają możliwości upoważnienia osoby trzeciej przez nabywcę do odbioru w jego imieniu faktur”.

Przedstawione stanowisko znajduje także potwierdzenie w innych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2017 r., nr 3063-ILPP1-3.4512.168.2016.l.KM;
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2015 r., nr ITPP3/4512-590/15/AT;
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 marca 2014 r., nr IPTPP2/443-4/14-2/PR;
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 czerwca 2013 r., nr IPTPP2/443-256/13-2/PR;
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2013 r., nr IPPP3/443-189/13-3/KT;
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r., nr IPPP3/443-1135/12-4/RD.
  
  
  

4. Podsumowanie

Mając na uwadze fakt, iż:

• przepisy Ustawy o VAT nie zabraniają podatnikowi upoważnić podmiotu trzeciego do odbioru w jego imieniu i na jego rzecz faktur VAT (w tym faktur korygujących),
• na gruncie przepisów prawa cywilnego istnieje możliwość upoważnienia przez podatnika pomiotu trzeciego do odbioru dokumentów w imieniu i na jego rzecz,
• organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają możliwość upoważnienia podmiotu trzeciego do odbioru faktur w imieniu i na rzecz podatnika,

w ocenie Wnioskodawcy, upoważnienie Podmiotu lub Spółki upoważnionej do odbioru faktur VAT (w tym faktur korygujących) w imieniu i na rzecz Spółki jest dopuszczalnym rozwiązaniem na gruncie przepisów Ustawy o VAT, a co za tym idzie otrzymanie (odebranie) faktury VAT przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną działające w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy powinno być traktowane z punktu widzenia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jako otrzymanie faktury VAT przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, który określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że z prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik może skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług;
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług;
• podatnik jest w posiadaniu faktur dokumentujących te transakcje.
  
  

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Wynikająca z ww. przepisu generalna zasada wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją, podatek staje się wymagalny w okresie dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady winien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Oznacza to rezygnację z powiązania momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury. Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności (dostawy towarów lub wykonania usługi) następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą nabycia prawa do odliczenia wyrażoną w art. 86 ust. 10 ustawy, podatnik nabywa prawo do odliczenia w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jednakże aby z tego prawa skorzystać, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, musi on posiadać fakturę. Zatem podatnik dokonujący odliczenia podatku powinien mieć na uwadze moment powstania obowiązku podatkowego u dostawcy z tytułu dokonania sprzedaży towarów lub usług, a także moment otrzymania faktury z tytułu ich nabycia.

Przechodząc natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać, że stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy – w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c – powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.
   
   

Z przytoczonych przepisów ustawy wynika, że z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podatnik może skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i pod warunkiem, że:

• podatnik otrzymał fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;
• podatnik uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której był on obowiązany rozliczyć ten podatek.
  
  

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów kwotą, która podlega odliczeniu jest kwota podatku należnego naliczona z tytułu tej transakcji. Jednym z warunków dokonania tego odliczenia jest aby podatnik był w posiadaniu faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Przechodząc do prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług (importem usług), dla których podatnikiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy jest/będzie Wnioskodawca – w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d – powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.

Wobec powyższego, warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu usług jest/będzie spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 86 ust. 10 ustawy, czyli powstanie obowiązku podatkowy w odniesieniu do importowanych usług oraz to, że Wnioskodawca uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest/będzie on zobowiązany rozliczyć ten podatek.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w przypadku nabycia usługi, dla której podatnikiem jest jej nabywca, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione od otrzymania faktury dokumentującej wykonanie tej usługi.

Tak więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług w obrocie krajowym jak i z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest uzależnione m.in. od otrzymania przez podatnika faktury. Zaznaczyć należy, że zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy aktów wykonawczych do niej nie definiują pojęcia „otrzymania”.

Odwołanie się do gramatycznej wykładni pojęcia „otrzymać”, zgodnie z „Małym Słownikiem Języka Polskiego” pod red. E. Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995, s. 576) wskazuje, że „otrzymać” oznacza stać się odbiorcą czegoś, dostać coś. Na podstawie definicji słownikowej nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków, że otrzymanie ma miejsce dopiero wówczas, gdy podatnik faktycznie wchodzi w fizyczne posiadanie czegoś, co otrzymuje (w tym przypadku faktury). Słownikowe rozumienie zwrotu „otrzymać” nie zakłada bowiem wzięcia w dzierżenie dokumentu faktury.

W związku z powyższym, kluczową kwestią jest określenie podmiotu upoważnionego do odbioru faktury (w szerszym kontekście) jak również momentu otrzymania faktury w kontekście osób ją odbierających. W niewielu bowiem przypadkach faktury są odbierane przez samych podatników (w przypadku podatników – osób fizycznych), czy też są odbierane przez osoby działające w charakterze organów danego podatnika. Przyjąć należy, że otrzymaniem faktury jest jej odebranie przez jakąkolwiek osobę, działającą w tym zakresie w imieniu i za wiedzą podatnika. I tak przykładowo, fakturą otrzymaną będzie faktura odebrana przez pracownika spółki – podatnika, czy też przez członka rodziny podatnika – osoby fizycznej. Zatem błędnym byłoby założenie, że otrzymanie faktur następuje dopiero wówczas, gdy faktury wpłyną do siedziby firmy (miejsca prowadzenia przez nią działalności), jeśli wcześniej zostały one odebrane przez upoważnioną do tego osobę lub jej przedstawiciela.

Uwzględniając powyższe, momentem otrzymania przez Wnioskodawcę faktur za nabyte towary i usługi jest/będzie ich otrzymanie (odebranie) przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną.

Podsumowując, otrzymanie (odebranie) faktury VAT przez Podmiot lub Spółkę upoważnioną działające w tym zakresie w imieniu i ze skutkiem dla Spółki jest/będzie, z punktu widzenia prawa do odliczenia VAT naliczonego, traktowane jako otrzymanie faktury VAT przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych podanych przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń;
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.