Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.254.2017.2.AB
z 21 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT przy sprzedaży mieszkań komunalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT przy sprzedaży mieszkań komunalnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.254.2017.1.AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. W dniu 28 grudnia 2016 roku Rada Miejska podjęła uchwałę zezwalającą na sprzedaż, na rzecz obecnych najemców w trybie bezprzetargowym, lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy wraz z ułamkową częścią gruntu pod budynkiem położonego w miejscowości W. Budynek (tzw. Dom Nauczyciela) został wybudowany w latach 80-tych ubiegłego wieku. Stanowi on parter, na którym usytuowane jest przedszkole oraz I piętro, gdzie zlokalizowane są 4 mieszkania, które objęte są umową najmu na czas nieoznaczony, przeznaczone do sprzedaży. Lokatorzy wszystkich mieszkań mają zawartą umowę najmu na czas nieoznaczony i z tego tytułu uiszczają miesięcznie czynsz w kwocie proporcjonalnej do powierzchni każdego mieszkania. Czynsz opłacany jest na podstawie faktur, który zwolniony jest z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Cały budynek został objęty termomodernizacją w okresie od 01.06.2016 r. do 14.10.2016 r. Powierzchnia sumaryczna wszystkich mieszkań stanowi 230,50 m2 co odpowiednio stanowi: lokal mieszkalny 1.1 - 54,30 m2; 1.2 - 59,00 m2; 1.3 - 58,10 m2 i 1.4 - 59,10 m2 oraz współwłasność wspólnych części budynku i urządzeń, które nie służą właścicielom poszczególnych lokali do wyłącznego użytku i współwłasność nieruchomości gruntowej.

W/w przedsięwzięcie obejmujące I piętro budynku stanowiło:

• docieplenie stropodachu - poniesiono nakłady w wysokości 15 370,36zł;
• docieplenie ścian zewnętrznych - 50 000,00zł;
• docieplenie ścian fundamentowych - 16 345,15zł;
• wymiana stolarki okiennej - 9 042,92zł.
  
  

Wartość księgowa Domu Nauczyciela na koniec 2014 roku wynosiła 251.905,13 zł, a umorzenie 205.962,11 zł. W 2015 i 2016 roku poniesione zostały nakłady inwestycyjne na ogólną wartość 6.818,00 zł, tj. wykonana została instalacja odgromowa oraz wykonano projekt budowy instalacji gazowej. Na koniec 2016 roku wartość księgowa obiektu wynosiła 258.723,13 zł, a umorzenie 212.401,20 zł. Wartość nakładów inwestycyjnych poniesionych w ramach termomodernizacji I piętra budynku wyniosły ogółem 90.758,43 zł i zwiększą one wartość obiektu o 35,08%.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. la)

lokal nr 1 – Wnioskodawcy przy wytworzeniu lokalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

lokal nr 2 - Wnioskodawcy przy wytworzeniu lokalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

lokal nr 3 - Wnioskodawcy przy wytworzeniu lokalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

lokal nr 4 - Wnioskodawcy przy wytworzeniu lokalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 1b)

Do pierwszego zajęcia lokali doszło:

lokal nr 1 - 05.09.1993r. - umowa najmu na czas wykonywania pracy nauczyciela;

lokal nr 2 - 26.11.1985. - decyzja o przydział lokalu mieszkalnego na czas wykonywania pracy nauczyciela;

lokal nr 3 - 27.08.1985r. - decyzja o przydział lokalu mieszkalnego na czas wykonywania pracy nauczyciela;

lokal nr 4 - 15.12.2003r. - umowa najmu na czas wykonywania pracy nauczyciela.

Ad. 1c)

lokal nr 1 - od 31.10.2012r. umowa najmu o podobnym charakterze na czas nieokreślony dla dotychczasowego najemcy;

lokal nr 2 - od 01.07.2012r. - umowa najmu o podobnym charakterze na czas nieokreślony dla dotychczasowego najemcy;

lokal nr 3 - od 01.07.2012r. - umowa najmu o podobnym charakterze na czas nieokreślony dla dotychczasowego najemcy;

lokal nr 4 - od 01.07.2012r. - umowa najmu o podobnymi charakterze na czas nieokreślony dla dotychczasowego najemcy;

Ad.1d)

W związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi w 2015 i 2016 roku oraz wykonaną termomodernizacją zakończoną 14.10.2016 roku od których Gmina nie miała prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wartość księgowa poszczególnych mieszkań oraz poniesionych nakładów przedstawia się następująco:

Tabela załącznik PDF - str.3

Ad. 1e)

lokal nr 1 – w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat

lokal nr 2 - w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat;

lokal nr 3 - w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat;

lokal nr 4 - w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat;

Ad. 1f)

lokal nr 1 - tak, był wykorzystywany tylko wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku,

lokal nr 2 - tak, był wykorzystywany tylko wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku;

lokal nr 3 - tak, był wykorzystywany tylko wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku;

lokal nr 4 - tak, był wykorzystywany tylko wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku;

Ad. 1g)

Lokale nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 będące przedmiotem sprzedaży nie są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka stawka podatku VAT powinna zostać naliczona przy sprzedaży mieszkań komunalnych objętych termomodernizacją w 2016 roku?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Gminy wysokość podatku naliczonego od sprzedaży lokali mieszkalnych powinna stanowić 8%. Budynek modernizowany przy nakładach przekraczających 30% wartości jego nabycia, od wydatków na tę modernizację nie dokonywane były odliczenia podatku VAT. Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016r, poz. 1888, ze zm.) budynek, w którym zlokalizowane są mieszkania jako środek trwały uległ ulepszeniu w wyniku modernizacji, a wydatki poniesione na ich modernizację (ulepszenie) w danym roku podatkowym, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 proc. wartości początkowej i wydatki te spowodowały wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania. Tak więc sprzedając lokal mieszkalny wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej dokonujemy jednej transakcji, która podlega opodatkowaniu VAT - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a, ust. 2 - 8% stawką VAT. Stawka podatku przy sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat lub po upływie tego okresu uzależniona jest od faktu, czy mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem. Zgodnie z przepisami przez zasiedlenie rozumie się, bowiem oddanie lokalu pierwszemu nabywcy po jego wybudowaniu, dokonane w ramach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu - w przypadku Wnioskodawcy miało to miejsce w okresie 01.06.2016 -14.10.2016r. Dodatkowo należy zauważyć, że w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT do pierwszego zasiedlenia może dochodzić wiele razy. O ile bowiem dana nieruchomość może zostać tylko raz wybudowana, o tyle wielokrotnie może być ona ulepszana w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i tak jest w tym przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystania ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przeznaczyć do sprzedaży 4 lokale mieszkalne. Przy wytworzeniu przedmiotowych lokali Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do pierwszego zajęcia lokali doszło: lokal nr 1 - 05.09.1993r. - umowa najmu na czas wykonywania pracy nauczyciela; lokal nr 2 - 26.11.1985. - decyzja o przydział lokalu mieszkalnego na czas wykonywania pracy nauczyciela; lokal nr 3 - 27.08.1985r. - decyzja o przydział lokalu mieszkalnego na czas wykonywania pracy nauczyciela; lokal nr 4 - 15.12.2003r. - umowa najmu na czas wykonywania pracy nauczyciela.

Wnioskodawca dokonał ulepszeń poszczególnych lokali w wysokości przewyższającej 30% ich wartości początkowej, jednak z tytułu dokonanych ulepszeń Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto przedmiotowe lokale były przedmiotem umowa najmu o podobnym charakterze na czas nieokreślony dla dotychczasowych najemców, lokal nr 1 - od 31.10.2012 r. lokal nr 2 - od 01.07.2012 r., lokal nr 3 - od 01.07.2012 r., lokal nr 4 - od 01.07.2012 r.

Tak więc, mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że planowana dostawa 4 lokali mieszkalnych nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego do pierwszego zasiedlenia poszczególnych 4 lokali, po ich ulepszeniu w 2016 r. przekraczającym 30% wartości początkowej poszczególnych lokali, doszło w wyniku zawartych na czas nieokreślony umów najmu ww. 4 lokali, który trwa od 2012 r. do dnia dzisiejszego. W przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony jednak drugi warunek umożliwiający zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, gdyż od pierwszego zasiedlenia (najem lokali) po ulepszeniu poszczególnych lokali wynoszącym powyżej 30% ich wartości początkowej nie minął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym dostawa 4 lokali mieszkalnych nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie dostawa 4 lokali mieszkalnych będzie mogła natomiast korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy wytworzeniu 4 lokali mieszkalnych nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca co prawda ponosił ulepszenia na 4 lokale przewyższające 30% ich wartości początkowej, jednak od przedmiotowych ulepszeń nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym sprzedaż 4 lokali mieszkalnych podlega zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Konsekwentnie sprzedaż udziału w gruncie, z którym związane są ww. lokale – stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystać ze zwolnienia analogicznie jak sprzedaż ww. lokali.

Tak więc mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę 4 lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.