Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.364.2017.1.MD
z 2 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 20 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową lokali użytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową lokali użytkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota … (dalej również jako „Wnioskodawca” lub „Wspólnota”) jest wspólnotą mieszkaniową i działa w oparciu o ustawę z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892, z późn. zm.).

Wspólnotę tworzą wyłącznie właściciele lokali użytkowych. Właściciele płacą zaliczki na utrzymanie części wspólnych nieruchomości, tj. fundusz p.n. „…”, ubezpieczenie budynku, energię elektryczną części wspólne, woda części wspólne, utrzymanie czystości części wspólne oraz pozostałe (np. opłaty pocztowe, materiały biurowe, deratyzacja i dezynsekcja).

Wysokość zaliczek wynika z uchwały Wspólnoty i ustalona jest w wysokości przewidywanych kosztów. Ponadto Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży z tytułu dostaw mediów dostarczanych do poszczególnych lokali użytkowych. Na poczet przyszłych remontów wpłacane są zaliczki na fundusz remontowy. Wspólnota osiąga ponadto dochody z wynajmu części wspólnych członkom tej wspólnoty oraz podmiotom trzecim niebędącymi jej członkami. Wspólnota posiada status podatnika VAT czynnego (jest zarejestrowana na potrzeby VAT).

Wspólnota realizuje inwestycję, tj. budowę lokali użytkowych, które po ich wybudowaniu zamierza wynajmować. Inwestycja zostanie sfinansowana ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym Wspólnoty oraz z wpłat netto właścicieli lokali użytkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnocie przysługuje, w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia podatku naliczonego i wykazanego na otrzymanych fakturach VAT związanych z ww. realizowaną inwestycją?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Posiada on prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów towarów i usług związanych z budową lokali użytkowych na wynajem, który będzie opodatkowany VAT.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96.

Wspólnota podkreśliła, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto Wnioskodawca zauważył, że ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad co do dokonania odliczenia VAT w związku z realizacją inwestycji budowlanej. Żaden przepis ustawy o VAT nie formułuje warunku zrealizowania odliczenia podatku naliczonego od wykazania przez podatnika, że dokonane zakupy w okresie rozliczeniowym skutkowały czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest aby z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru (usługi) przy uwzględnieniu prowadzonej oraz planowanej działalności gospodarczej wynikało, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Ustawa o VAT ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone (przy założeniu, że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych).

Ustawa o VAT nie uzależnia również w żadnym przepisie prawa do odliczenia podatku naliczonego od źródła z jakiego finansowane są wydatki. Istotny jest cel wydatkowania środków, tzn. związek nabyć towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (wykonywanymi lub planowanymi). Inwestycja może być finansowana środkami własnymi, pochodzącymi z działalności opodatkowanej, działalności zwolnionej czy też pożyczki. Sfinansowanie nakładów środkami pochodzącymi z funduszu remontowego lub wpłat właścicieli nie ma wpływu na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w opisanej sprawie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wspólnota jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz dokonane zakupy będą wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu. Nie ulega żadnej wątpliwości, że najem lokali użytkowych spełnia definicje działalności gospodarczej i stanowi świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej.

Wobec powyższego, spełnione zostały wszelkie przesłanki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego i tym samym Wspólnota posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego związanymi z przedmiotowymi wydatkami inwestycyjnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.