Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.322.2017.2.RM
z 16 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) uzupełnionym w dniu 27 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 27 lipca 2017 r., (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z dnia 27 lipca 2017 r.:

Spółka S.A. (dalej: Spółka) posiada nieruchomość, przeznaczoną do sprzedaży, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki nr 1191, o pow. 0,0965 ha, zabudowaną budynkiem o pow. użytkowej 37,60 m². Nieruchomość objęta jest księgą wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Budynek to obiekt wolnostojący, jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, o prostej bryle opartej na rzucie prostokąta, z dobudowanym wiatrołapem od strony frontowej. W budynku znajdują się: przedsionek, sala obsługi klienta, korytarz, wc, zaplecze.

Budynek był wykorzystywany do celów statutowych na prowadzenie placówki. W styczniu 2016 r. obiekt uległ zniszczeniu w wyniku pożaru i nie nadaje się do remontu. Aktualnie stanowi pustostan.

Działka jest ogrodzona, a teren działki jest częściowo utwardzony płytą chodnikową (dojście z ulicy do budynku). Do działki doprowadzone jest przyłącze wody, elektryczne oraz teletechniczne.

Ponadto na nieruchomości ustanowiona jest służebność przesyłu w związku z posadowieniem na działce sieci gazowej. Gazociąg DN 100 zlokalizowany jest wzdłuż północnej granicy działki i nie powoduje istotnego ograniczenia sposobu użytkowania pozostałej części nieruchomości.

Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia Spółki na podstawie Aktu Przekazania z dnia 5 czerwca 1992 r. Uwłaszczenie potwierdzone zostało decyzją Wojewody z dnia 15 stycznia 1993 r. Ponieważ transakcja miała miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Na nieruchomość nie ponoszono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Gminy Miasta z dnia 17 maja 2017 r. dla działki nr 1191 nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast w obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy ww. działka przeznaczona została pod tereny budownictwa mieszkaniowego w strefie rozwoju osadnictwa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że budynek Spółki w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) - dalej: Prawo budowlane, jest budynkiem, ponieważ obiekt budowlany jest trwale związany z gruntem oraz jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Uwłaszczenie nieruchomości potwierdzone zostało z mocy prawa, na mocy decyzji Wojewody z dnia 15 stycznia 1993 r., stwierdzającej nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku.

Budynek Spółki to budynek jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, o prostej bryle opartej na rzucie prostokąta, z dobudowanym wiatrołapem od strony frontowej. Budynek przykryty dachem płaskim, wysuniętym poza obrys ścian.

Obiekt pełnił funkcję urzędu.

Wyposażenie budynku: instalacja wodnokanalizacyjna, elektryczna, teletechniczna i grzewcza (piec elektryczny). Fundamenty: betonowe. Konstrukcja, ściany budynku: ściany zewnętrzne o konstrukcji stalowo - szkieletowej z obmurówką z cegły, obudowane od zewnątrz ocynkowaną blachą fałdową, od zewnątrz płyty gipsowo - kartonowe, wewnątrz ocieplenie z wełny mineralnej, ścianki działowe: płyta gipsowo - kartonowa na ruszcie z kształtowników blaszanych. Stropodach: pełen płaski, o konstrukcji stalowej obudowanej drewnem, kryty papą. Schody: zewnętrzne betonowe oparte na gruncie, wykończone płytkami klinkierowymi, wykonane z blachy ocynkowanej oraz rur PCV. Przewody kominowe: wykonane z blachy ocynkowanej oraz rur PCV. Posadzki: płytki gresowe, wykładzina dywanowa i rulonowa. Tynki, okładziny ścian i sufitów: płyta gipsowo - kartonowa, w pomieszczeniach sanitarnych płytki ceramiczne na ścianach. Stolarka okienna: okna drewniane płytowe, stalowe szklane oraz aluminiowe. Obróbki blacharskie: rury spustowe wykonane z blachy ocynkowanej oraz PCV.

Ocena stanu technicznego: budynek po pożarze (styczeń 2016 r.) uległ zniszczeniu i nie nadaje się do użytkowania. Po przeprowadzonej rocznej kontroli budynku/obiektu budowlanego przeprowadzonej w dniu 18 marca 2016 r. budynek zakwalifikowano do rozbiórki.

Na nieruchomość nie zostały poniesione żadne nakłady na remonty oraz nakłady związane z modernizacją, adaptacją tej nieruchomości. W celu utrzymania odpowiedniego stanu technicznego, były przeprowadzone jedynie drobne prace konserwacyjno-naprawcze oraz przeglądy obowiązkowe, wynikające z Prawa budowlanego (prace wykonane własnymi siłami rzemieślniczo-budowlanymi).

Nie były zawierane żadne umowy najmu, dzierżawy i inne umowy o podobnym charakterze.

Nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku Spółki przekraczających 30% wartości początkowej tego budynku w stosunku, do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i kwotę podatku naliczonego.

Utwardzenie terenu płytą chodnikową stanowiące dojście z ulicy do budynku nie stanowi budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Dla działki brak jest decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2017 r.:

1. Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym działki zabudowanej nr 1191 będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
   
2. Czy w przypadku uznania, iż działka nr 1191 jest niezabudowana, a jej dostawa nie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, możliwe będzie we wskazanym stanie faktycznym przyjęcie, że do dostawy działki nr 1191 znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2017 r.:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W budynku mieściła się placówka. Zatem budynek ten wykorzystywany był przez Spółkę do prowadzonej działalności gospodarczej. W odniesieniu do niego doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie jego użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że dostawa nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Spółka S.A. otrzymała interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym stanie faktycznym - interpretacja z dnia 29 kwietnia 2016 r., nr IPPP1/4512-123/16-2/JL.

Ponadto w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT mowa jest o czynnościach „podlegających opodatkowaniu”, a nie o czynnościach, które „podlegały opodatkowaniu” w danej sytuacji. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1545/13 stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz „pierwszego nabywcy” lub „użytkownika” NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

Ponadto NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14, wskazał, że wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości.

Jednocześnie Spółka zauważa, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, bowiem w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wskazano, że zdaniem Spółki sprzedaż gruntu niezabudowanego podlega zwolnieniu w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa niezabudowanych gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczonych pod zabudowę. Ze zwolnienia z VAT korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Przez „grunt przeznaczony pod zabudowę”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, rozumieć należy grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego, jako przeznaczone pod zabudowę, a w przypadku braku takiego planu - grunty, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów interpretacją ogólną z dnia 14 czerwca 2013 r. (nr PT10/033/12/207AA/LI/13/RD58639), w przypadku, gdy brak jest wyżej wymienionych dokumentów, nie należy kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. miały istotne znaczenie.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w obecnym stanie prawnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pozostaje bez znaczenia. Niniejsze potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2016 r., nr IPPP3/4512-112/16/APR. Gmina w niniejszej sprawie wskazała, że dla gruntów, których sprzedaż jest planowana, istnieje tego typu studium. Organ zwrócił natomiast uwagę, że sprzedaż działek podlegać będzie zwolnieniu, gdyż z okoliczności przedmiotowych we wniosku wynika, że aktualnie dla przedmiotowych działek nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego gminy i nie wydano dla nich decyzji o warunkach zabudowy.

W przedmiotowej sprawie, dla działki nr 1191, będącej przedmiotem sprzedaży nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowej działki nie była również wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6);
  
• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).
  
  

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. W wyroku tym Sąd stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniającym przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość, na którą składa się prawo użytkowania wieczystego działki oznaczonej nr 1191, na której zlokalizowany jest budynek Spółki. Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia Spółki na podstawie Aktu Przekazania z dnia 5 czerwca 1992 r. Uwłaszczenie potwierdzone zostało decyzją Wojewody z dnia 15 stycznia 1993 r. Budynek był wykorzystywany do celów statutowych Spółki, tj. do prowadzenia placówki. Obecnie przedmiotowy budynek stanowi pustostan, gdyż w 2016 r. w wyniku pożaru uległ zniszczeniu, nie nadaje się do remontu wobec czego został zakwalifikowany do rozbiórki. Wnioskodawca wskazał, że budynek Spółki stanowi budynek w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, ze zm.). Teren działki jest częściowo utwardzony płytą chodnikową (dojście z ulicy do budynku). Przy czym, jak wskazał Wnioskodawca ww. utwardzenie terenu płytą chodnikową stanowiące dojście z ulicy do budynku nie stanowi budowli w rozumieniu Prawa budowlanego. Do działki doprowadzone są przyłącza: wody, elektryczne oraz teletechniczne. Ponadto na nieruchomości ustanowiona jest służebność przesyłu w związku z posadowieniem na działce sieci gazowej. Nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku Wnioskodawcy przekraczających 30% wartości początkowej w stosunku, do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i kwotę podatku naliczonego. W celu utrzymania odpowiedniego stanu technicznego, były przeprowadzone jedynie drobne prace konserwacyjno-naprawcze oraz przeglądy obowiązkowe wynikające z Prawa budowlanego. Nie były zawierane żadne umowy najmu, dzierżawy i inne umowy o podobnym charakterze.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące opodatkowania transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do dostawy budynku Spółki znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy gdyż w odniesieniu do budynku doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Z treści wniosku wynika, że Spółka przejęła nieruchomość w wyniku przekształcenia Spółki w 1992 r. (uwłaszczenie zostało potwierdzone decyzją Wojewody z 1993 r.) i wykorzystywała budynek Spółki do celów statutowych Wnioskodawcy, tj. do prowadzenia placówki. Co istotne, nie ponoszono nakładów na ulepszenie ww. obiektu, których wartość przekraczała 30% wartości początkowej tego budynku. Tym samym dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy bowiem w analizowanej sprawie nie zaistniały wyjątki przedstawione w ww. przepisie, tj. planowana dostawa ww. budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z tym, że dostawa budynku Spółki korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT - ze zwolnienia z podatku korzysta również przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym jest on posadowiony.

Jednocześnie należy zauważyć, że przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy Strony transakcji będą miały możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym transakcja sprzedaży nieruchomości spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia z podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie z uwagi na uznanie, że sprzedaż przedmiotowej działki może korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku (pytanie 2) jest bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.