Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.198.2017.1.MR
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu 31 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą (…), jest podmiotem świadczącym m.in. usługi szkoleniowe. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zawarł umowę z Gminą w ramach, której zamierza zrealizować usługę polegającą na prowadzeniu szkoleń dla uczniów z wykorzystaniem gry biznesowej.

Szkolenia realizowane będą na potrzeby projektu „(…) program kompleksowego wsparcia edukacji na terenie Gminy” dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, poddziałanie 3.2.1 „Jakość edukacji ogólnej” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W szkoleniach z zastosowaniem gry biznesowej wezmą udział uczniowie szkół podstawowych oraz gimnazjum. W ramach szkoleń uczniowie nabędą wiedzę i umiejętności służące wzmocnieniu u nich kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy. Szkolenia prowadzone będą zgodnie z ideą experiental learning, czyli nauki opartej na doświadczaniu. Szkolenia obejmować będą zarówno ćwiczenie myślenia strategicznego, jak i trening umiejętności miękkich, a także naukę reguł poruszania się po współczesnym rynku, w tym. m.in. podstaw finansów, zarządzania i elementów prawa. Uczestnicy szkoleń zmierzą się z realnie odwzorowanymi zdarzeniami z życia codziennego przedsiębiorcy i pracownika, wcielając się w rolę właścicieli firm, członków zarządu lub pracowników. Uczniowie doświadczać będą problemów i wyzwań, przed jakim stoją przedsiębiorcy oraz pracownicy, a co za tym idzie nabywać wiedzę i umiejętności niezbędne w prowadzeniu działalności gospodarczej i wykonywaniu pracy zawodowej. Uczestnicy samodzielnie wyciągać będą wnioski, a następnie otrzymają od prowadzącego informację zwrotną i dodatkową wiedzę teoretyczną. Dzięki uczestnictwu w szkoleniach uczniowie rozwiną kompetencje niezbędne na rynku pracy, a nabytą podczas szkoleń wiedzę wykorzystywać będą podczas pracy zawodowej.

Szkolenia wskazane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku będą w 100% finansowane ze środków publicznych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia te można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nadmienia również, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a w zakresie przedmiotowych usług nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, nie będzie można ich również zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania ani kształcenia na poziomie wyższym, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług powinno być opodatkowane prowadzenie przez Wnioskodawcę wskazanych szkoleń, przy założeniu, że będą one w całości finansowane ze środków publicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji można zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi Wnioskodawcy są zdecydowanie inne niż te, wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 wskazanej ustawy, gdyż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, prowadzącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania, nie jest też uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, ani jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Szkolenia dla uczniów (tj. szkolenia z zastosowaniem gry biznesowej), które świadczone będą przez Wnioskodawcę, należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, z uwagi na to, że w ramach szkoleń uczniowie nabędą wiedzę i umiejętności służące wzmocnieniu u nich kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy, a dodatkowo nabyta przez nich wiedza wykorzystywana będzie podczas pracy zawodowej.

Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia również dokument „Wytyczne w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze edukacji na lata 2014-2020” opracowany przez Ministra Rozwoju na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, zwany dalej Wytycznymi.

Wytyczne dotyczą realizacji projektów dofinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Osi Priorytetowej Edukacja, w ramach której realizowany jest projekt „(…) program kompleksowego wsparcia edukacji na terenie Gminy”, na potrzeby którego Wnioskodawca świadczył będzie usługi szkoleniowe. Zgodnie z Wytycznymi, celem interwencji EFS (Europejskiego Funduszu Społecznego) jest rozwijanie u dzieci w wieku przedszkolnym, uczniów i słuchaczy kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy oraz właściwych postaw/umiejętności, które stanowią fundament dla dalszego podnoszenia kwalifikacji i umiejętności w ramach kształcenia przez całe życie (strona 20 Wytycznych, wersja z dnia 6 września 2016 r.).

Z uwagi na powyższe, zdaniem Ministra Rozwoju, wszystkie szkolenia organizowane na potrzeby projektów realizowanych w ramach Osi Priorytetowej Edukacja należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż ich celem jest rozwój u uczestników kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy. Podobne wnioski wysnuć można analizując dokument „Szczegółowy Opis Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa lata 2014-2020” z dnia 24 września 2015 r., stanowiący Załącznik nr 2 do uchwały nr 949/78115 Zarządu Województwa ….z dnia 24 września 2015 r., regulujący zasady związane z dofinansowaniem realizacją projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, w ramach którego realizowany jest projekt „(…) program kompleksowego wsparcia edukacji na terenie Gminy”.

Co prawda usługi szkoleniowe, które świadczone będą przez Wnioskodawcę nie wypełniają dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług, czyli nie będą prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a Wnioskodawca nie uzyska akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ale wypełniać będą dyspozycję pkt 29 lit. c, czyli finansowane będą w całości ze środków publicznych – w tym przypadku ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego – Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Istotny wpływ na stanowisko Wnioskodawcy ma też § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zgodnie z którym zwolnione są z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, że we wskazanej sytuacji może stosować zwolnienie z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Należy zauważyć, że powołane wyżej przepisy stanowią dostosowanie polskiego systemu prawnego do art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

W tym miejscu wskazać należy, że częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest rozporządzenie Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, str. 1, z późn. zm). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę z Gminą w ramach, której zamierza zrealizować usługę polegającą na prowadzeniu szkoleń dla uczniów z wykorzystaniem gry biznesowej. Szkolenia realizowane będą na potrzeby projektu „(…) program kompleksowego wsparcia edukacji na terenie Gminy” dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, poddziałanie 3.2.1 „Jakość edukacji ogólnej” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. W szkoleniach z zastosowaniem gry biznesowej wezmą udział uczniowie szkół podstawowych oraz gimnazjum. W ramach szkoleń uczniowie nabędą wiedzę i umiejętności służące wzmocnieniu u nich kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy. Szkolenia obejmować będą zarówno ćwiczenie myślenia strategicznego, jak i trening umiejętności miękkich, a także naukę reguł poruszania się po współczesnym rynku, w tym. m.in. podstaw finansów, zarządzania i elementów prawa. Szkolenia te będą w 100% finansowane ze środków publicznych. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a w zakresie przedmiotowych usług nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, nie będzie można ich również zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania ani kształcenia na poziomie wyższym, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy w przedmiotowej sytuacji dla świadczonych przez niego usług szkoleniowych można zastosować zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zatem nie będzie w niniejszej sprawie możliwe zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie.

Natomiast aby szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Odnosząc się do usług świadczonych przez Wnioskodawcę, aby w ogóle można było rozpatrywać wymienioną czynność w kategoriach zwolnienia od podatku, w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub § 13 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, należy na wstępie rozstrzygnąć czy świadczone usługi będą usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie zwolnienia. I tak, kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Mając na względzie powyższą definicję, prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń skierowanych do uczniów szkół podstawowych oraz gimnazjum nie można uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników oraz nie będzie to nauczanie mające na celu uzyskanie, bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dlatego też przedmiotowych usług nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. O braku zawodowego charakteru przedmiotowych szkoleń świadczy krąg osób, do których są one adresowane, tj. uczniowie szkół podstawowych i gimnazjum, przy czym należy podkreślić, że z uwagi na wiek ww. osób, nie funkcjonują one na rynku pracy, nie wykonują zawodów, zatem nie można mówić o zdobywaniu wiedzy na takich szkoleniach do celów zawodowych. W świetle powyższego bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia dla tejże grupy osób (uczniów szkół podstawowych i gimnazjum) pozostaje fakt, że jak wskazuje Wnioskodawca szkolenia te będą w 100% finansowane ze środków publicznych.

Wobec powyższego do prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń dla uczniów szkół podstawowych oraz gimnazjum z wykorzystaniem gry biznesowej nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem żadna z przytoczonych powyżej regulacji, w świetle przedstawionego opisu sprawy, nie przemawia za uznaniem świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Wskazać należy, że usługi będące przedmiotem wniosku nie zostały wymienione w przepisach podatkowych dotyczących podatku od towarów i usług jako usługi zwolnione od podatku VAT bądź usługi, do których mają zastosowanie obniżone stawki podatku VAT. W związku z powyższym świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla uczniów szkół podstawowych oraz gimnazjum z wykorzystaniem gry biznesowej nie mają charakteru szkoleń zawodowych, zatem nie będą korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, gdyż nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca ww. zwolnienie od podatku od towarów i usług. Zatem usługi te będą podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.