Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.91.2017.3.AKR
z 3 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 28 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 czerwca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.91.2017.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 30 czerwca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 lipca 2017 r.). W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 lipca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 14 września 2016 r. Wnioskodawca wraz z siostrą .... sprzedał Przedsiębiorstwu ..... Spółka z o.o. z siedzibą .... nieruchomość położoną .... przy ul. ...., stanowiącą działkę gruntu o numerze geodezyjnym 112/3, o obszarze 0,2062 ha, oznaczoną jako droga, dla której Sąd Rejonowy .... prowadzi księgę wieczystą o nr .... (Wnioskodawca był właścicielem 1/2 udziału w nieruchomości). Prawo własności tej działki Wnioskodawca nabył od osób fizycznych, pierwotny udział nabył na podstawie umowy darowizny zawartej w 2007 r. od ...., Rep. A nr .... oraz w wyniku zniesienia współwłasności od .... i .... na podstawie umowy zniesienia współwłasności nieruchomości z dnia 15 lipca 2016 r., Rep. A nr .... zawartej w Kancelarii Notarialnej .... notariusza .....

Mocą ww. aktu notarialnego współwłaściciele: Wnioskodawca, Jego siostra ...., .... i .... dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości, objętych księgami wieczystymi nr .... i nr ....., prowadzonymi przez Sąd -.... i postanowili, że:

1. nieruchomość stanowiąca niezabudowaną działkę gruntu nr 112/3, o obszarze 2 062 m² , położona przy ul. ...., pochodząca z księgi wieczystej nr .... oraz nieruchomość stanowiąca działkę nr 109, o obszarze 102 m² , położona w .... przy ul. ...., objętą księgą wieczystą nr ...., stanowić będzie własność .... i ..... (Wnioskodawcy), w udziałach wynoszących po 1/2 części,
2. nieruchomość stanowiącą zabudowaną działkę gruntu nr 112/2, o obszarze 2 171 m² , położoną .... przy ul. ..., pochodząca z księgi wieczystej nr ...., stanowić będzie własność ...., w udziałach wynoszących po 1/2 części,

a w związku z tym strony wzajemnie przeniosły własność przedmiotowych nieruchomości i wzajemnie na powyższe przeniesienie własności wyraziły zgodę.

Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nieruchomości ustalone zostały dopłaty ze strony:

1. .... na rzecz .... od każdego z nich,
2. .... na rzecz ..... (Wnioskodawcy), od każdego z nich.
   
   

Udział pierwotny będący przedmiotem zniesienia współwłasności Wnioskodawca nabył na podstawie umowy darowizny z dnia 6 listopada 2007 r., Rep. A nr ...., zawartej w Kancelarii Notarialnej .... notariusza ....Babcia Wnioskodawcy .... darowała swoim wnukom - Wnioskodawcy i Jego siostrze cały własny wynoszący 1/2 udział w nieruchomości położonej w ...., oznaczonej na karcie mapy 113 jako ogród, droga, teren zabudowany mieszkalny - numerami geodezyjnymi: nr 110 i nr 112, o łącznej powierzchni 4 218 m² , objętej księgą wieczystą KW nr ......

W uzupełnieniu wskazano, że działka nr 112 została geodezyjnie podzielona w 2016 r. ostateczną decyzją z dnia 9 maja 2016 r., nr …. zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości położonej …. przy ul. …., oznaczonej jako działka nr 112/1, zapisana w księdze wieczystej nr ….. Wcześniej nie było żadnych podziałów. Przed podziałem udział w działce nr 112, później nazwanej nr 112/1, wynosił ¼. W wyniku podziału działki nr 112/1 powstały dwie działki: działka nr 112/2 o obszarze 2 171 m² i działka nr 112/3 o obszarze 2 062 m² , niezabudowana, w której Wnioskodawca oraz Jego siostra posiadali po ½ udziału (po ¼ z działki nr 112). Po podziale Wnioskodawca nie posiadał udziału w działce nr 112/2.

Sprzedaż w dniu 14 września 2016 r. udziału ¼ w nieruchomości (działce nr 112/3) nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca był współwłaścicielem działki nr 109 przed zniesieniem współwłasności w udziale o wielkości ¼. Działka nr 109 została nabyta przez 4 osoby (współwłaścicieli) w dniu 23 grudnia 2015 r. na mocy umowy sprzedaży sporządzonej przez notariusza …., Repertorium A nr ….. Wnioskodawca nabył udział w działce nr 109, aby poszerzyć wielkość drogi dojazdowej do dwóch działek, które powstały w wyniku podziału. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca oraz Jego siostra uzyskali 100% w działce nr 109, gdyż stanowiła ona część drogową powstałą w wyniku podziału działki nr 112/3. Wnioskodawca sprzedając swój udział, pieniądze z tej sprzedaży przeznaczył na cele mieszkaniowe, a Jego siostra z tytułu zbycia udziału zapłaciła podatek. Działka nr 110 przed podziałem miała powierzchnię 990 m² , a działka nr 112 miała powierzchnię 2 300 m² + 1 030 m² , razem 3 330 m² , ogółem 4 233 m² . Działka nr 109 miała powierzchnię 102 m² . Działki nr 112 i nr 110 zostały scalone i w efekcie powstała działka nr 112/1. Następnie działka nr 112/1 została podzielona i powstały działki nr 112/2 i nr 112/3. Różnica w wielkości działek nr 110 i nr 112 o łącznej powierzchni 4 218 m² (wielkość powierzchni z umowy darowizny), wielkości działki nr 112/2 (zabudowana działka o powierzchni 2 171 m² ) i działki nr 112/3 (niezabudowana o obszarze 2 062 m² ) o łącznej powierzchni 4 233 m² , wynosząca 15 m, powstała w wyniku geodezyjnego wznowienia granic. Przed zniesieniem współwłasności przysługiwały następujące udziały: …. udział ¼ i …. udział w ¼.

Dopłaty na rzecz Wnioskodawcy od …. i …. ustalono na podstawie wartości rynkowej nieruchomości.

Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nieruchomości ustalone zostały dopłaty w łącznej wysokości 170 000 zł ze strony:

• …. na rzecz …. (siostry Wnioskodawcy) w łącznej wysokości 85 000 zł , tj. w kwotach po 42 500 zł od każdego z nich,
  

• …. na rzecz Wnioskodawcy (….) w łącznej wysokości 85 000 zł, tj. w kwotach po 42 500 zł od każdego z nich.
  
  

Dopłaty zostały zapłacone przez Wnioskodawcę i Jego siostrę ….. przed podpisaniem umowy zniesienia współwłasności w łącznej kwocie 170 000 zł, tj. po 85 000 zł każde z nich.

Wartość udziału w działce nr 109 nabyta przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności stanowiła rozliczenie różnic wartości wydzielonych działek nr 112/2 i nr 112/3 w wyniku zniesienia współwłasności w ramach ustalenia należnych dopłat.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w wyniku podziału działek nr 112 i nr 110 Wnioskodawca oraz Jego siostra otrzymali 2 062 m² , czyli o 106 mniej niż pozostali współspadkobiercy, a działka nr 109 wynosiła 102 m² .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy za datę (rok) nabycia sprzedanej w dniu 14 września 2016 r. nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać należy 2007 r., w którym Wnioskodawca pierwotnie nabył udział w wyniku darowizny, czy też 2016 r. w którym nastąpiło zniesienie współwłasności nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w świetle przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) właściwą datą nabycia nieruchomości jest 2007 r., w którym Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości w wyniku umowy darowizny, a nie data zniesienia współwłasności z dnia 15 lipca 2017 r., ponieważ w wyniku zniesienia współwłasności nie doszło do nabycia rzeczy, gdyż wartość i wielkość otrzymanej przez Wnioskodawcę na skutek zniesienia współwłasności części nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Mu we współwłasności przed dokonanym podziałem i stąd nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Według Wnioskodawcy, właściwą datą nabycia nieruchomości jest 2007 r., w którym nabył udział w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności tej nieruchomości, czyli 2016 r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotne dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest ustalenie daty jej nabycia.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W świetle art. 196 § 1 współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 210 ww. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności, zgodnie z art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Według linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeżeli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
2. wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługuje we współwłasności.
   
   

Zniesienie współwłasności nie stanowi zatem nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Wówczas za datę nabycia nieruchomości - w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy uznać datę jej pierwotnego nabycia, bowiem wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W związku z okolicznością, że wartość i wielkość otrzymanej przez Wnioskodawcę na skutek zniesienia współwłasności części nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Mu we współwłasności przed dokonanym podziałem i w wyniku tej czynności udział Wnioskodawcy nie uległ powiększeniu, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 2007 r., czyli w dacie pierwotnego nabycia w drodze darowizny. Zatem pięcioletni termin, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy winien być liczony od końca 2007 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2012 r. W związku z tym, dokonana w dniu 14 września 2016 r. sprzedaż nieruchomości położonej ...., stanowiąca działkę gruntu o numerze geodezyjnym 112/3, dla której Sąd Rejonowy .... prowadzi księgę wieczystą o numerze ...., nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia i nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powoduje obowiązku zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podstawie umowy darowizny z dnia 6 listopada 2007 r. Wnioskodawca oraz Jego siostra otrzymali od babci, cały wynoszący 1/2 udział w nieruchomości oznaczonej nr 110 i nr 112. Działka nr 112 została geodezyjnie podzielona w 2016 r. Działki nr 112 i nr 110 zostały scalone i w efekcie powstała działka nr 112/1. Przed podziałem udział Wnioskodawcy w działce nr 112, później nazwanej nr 112/1, wynosił ¼. W wyniku podziału działki nr 112/1 powstały dwie działki: działka nr 112/2 i działka nr 112/3. Udział wynoszący ¼ w działce nr 109 Wnioskodawca nabył w 2015 r. na mocy umowy sprzedaży. W wyniku zniesienia współwłasności w dniu 15 lipca 2016 r. ww. działek, niezabudowaną działkę gruntu nr 112/3 oraz działkę nr 109, nabyli Wnioskodawca oraz Jego siostra w udziałach wynoszących po 1/2 części. Natomiast zabudowaną działkę gruntu nr 112/2 nabyli ...., w udziałach wynoszących po 1/2 części. Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nieruchomości ustalone zostały dopłaty ze strony .... na rzecz siostry Wnioskodawcy od każdego z nich oraz ..... na rzecz Wnioskodawcy, od każdego z nich. W dniu 14 września 2016 r. Wnioskodawca oraz Jego siostra sprzedali działkę gruntu o nr 112/3. Ww. sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Wartość i wielkość otrzymanej przez Wnioskodawcę na skutek ww. zniesienia współwłasności części nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Mu we współwłasności przed dokonanym podziałem.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów, a nie powierzchnia nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzysza mu spłaty i dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.
  
  
  

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału w działce 112/3 będącego przedmiotem odpłatnego zbycia w 2016 r., nastąpiło w 2007 r. na podstawie umowy darowizny. W wyniku podziału i zniesienia współwłasności w 2016 r., jak podaje Wnioskodawca, wartość i wielkość otrzymanej przez Niego części nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Mu we współwłasności przed dokonanym podziałem na co wskazuje otrzymana dopłata.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż dokonana w 2016 r., nabytego na podstawie umowy darowizny w 2007 r. udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem jego zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, który był przedmiotem zapytania Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku. Natomiast, tut. Organ nie zajmował stanowiska w sprawie odpłatnego zbycia, w wyniku dokonania zniesienia współwłasności, udziału w przedmiotowej nieruchomości w zamian za dopłatę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. W związku z tym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, nie wywołuje skutków prawnych dla współwłaściciela nieruchomości (siostry Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.