Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.123.2017.3.BF
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), uzupełnionym 18 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze darowizny.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 28 czerwca 2017 r., Znak: 0111-KDIB4.4015.59.2017.2.JKU, 0111-KDIB2-2.4011.123.2017.2.BF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 18 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W 2014 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny udział ½ w mieszkaniu nr 1. Następnie Wnioskodawca 14 sierpnia 2016 r. zawarł związek małżeński. Między małżonkami występuje ustrój małżeńskiej wspólności ustawowej. Wnioskodawca wspólnie z małżonką 12 stycznia 2017 r. zaciągnął kredyt hipoteczny w celu sfinansowania zakupu wspólnego mieszkania nr 2 (lokalu mieszkalnego). W dniu 18 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył do majątku wspólnego (małżeńskiego) mieszkanie nr 2 w celu zaspokojenia własnych (wspólnych) potrzeb mieszkaniowych obojga małżonków. W dniu 21 lutego 2017 r. Wnioskodawca zbył udział ½ w mieszkaniu nr 1, który otrzymał w drodze darowizny (udział ten stanowił majątek odrębny Wnioskodawcy). Wnioskodawca środki otrzymane ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 wchodzącym w skład jego majątku odrębnego przekazał ze swojego osobistego rachunku przelewem na rachunek wspólny małżonków, którym dysponują oboje małżonkowie. Z tego wspólnego rachunku bankowego pobierane są raty (kapitałowo-odsetkowe) kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup wspólnego mieszkania nr 2, a także dokonywane są wszelkie wypłaty środków na zapłaty za usługi i materiały budowlane związane z remontem wspólnego mieszkania nr 2.

Wnioskodawca wraz z małżonką wydatkował już część środków uzyskanych ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 na wspólne mieszkanie nr 2 opłacając raty kredytu hipotecznego oraz finansując wydatki na remont mieszkania nr 2. Wnioskodawca wraz z małżonką zamierzają także w przyszłości wydatkować pozostałą kwotę uzyskaną ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 na własne (wspólne) cele mieszkaniowe (opłacenie kolejnych rat kredytu hipotecznego, sfinansowanie dalszych wydatków na remont wspólnego mieszkania nr 2).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, uznanie, że w przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawcę i jego małżonkę (w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) całości kwoty ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu stanowiącym majątek odrębny Wnioskodawcy na spłatę rat wspólnego kredytu hipotecznego i opłacanie wydatków (zakup usług remontowych i materiałów budowlanych potwierdzone rachunkami i fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę) na remont wspólnego mieszkania nr 2, cała kwota uzyskana ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 będzie stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego małżonki (mieszkanie nr 2) i w konsekwencji będzie korzystać w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, uznanie, że w przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawcę i jego małżonkę (w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) całości kwoty ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 stanowiącym majątek odrębny Wnioskodawcy na spłatę rat wspólnego kredytu hipotecznego i opłacanie wydatków (zakup usług remontowych i materiałów budowlanych potwierdzone rachunkami i fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę) na remont wspólnego mieszkania nr 2, cała kwota uzyskana ze sprzedaży udziału ½ w mieszkaniu nr 1 będzie stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego małżonki (mieszkanie nr 2) i w konsekwencji będzie korzystać w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym poglądem w orzecznictwie sądowym (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14) podkreśla się, że zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Podstawową okolicznością stanowiącą o zastosowaniu zwolnienia jest wyłącznie przeznaczenie przychodów ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na cele określone w art. 21 ust. 25-29 ww. ustawy. W związku z powyższym dla zastosowania powyższego zwolnienia nie ma żadnego znaczenia czy środki wydatkowane na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych pochodzą ze zbycia nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego (dorobkowego) małżonków czy też majątku odrębnego jednego z małżonków, bowiem czynność ta będzie mieć miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej. Stanowisko tożsame ze stanowiskiem Wnioskodawcy zostało wyrażone w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnym stanie faktycznym (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 września 2015 r., Znak: IBPB-2-2/4511-305/15/MZM; interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 29 października 2015 r., Znak: DD9/033/490/KZU/2012/1857 (zmiana interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 października 2009 r., Znak: IPPB1/415-604/09-2/JB); interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 lipca 2015 r., Znak: ILPB2/4511-1-382/15-3/WS; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 sierpnia 2010 r., Znak: ITPB2/415-527/10/ENB; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2015 r., Znak: IBPBII/2/415-1071/14/MZM; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 lutego 2015 r., Znak: IPTPB2/415-623/14-4/JR; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 stycznia 2015 r., Znak: IBPBII/2/415-913/14/MZM; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 stycznia 2015 r., Znak: IBPBII/2/415-902/14/MZM; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 grudnia 2014 r., Znak: IPPB4/415-741/14-2/JK; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 listopada 2014 r. Znak: IPTPB2/415-448/14-4/MP.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został bowiem przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 ww. Kodeksu – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Rzeszowie z 19 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 949/13 z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu ze współwłaścicieli nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy. Każdy z współwłaścicieli jest właścicielem całej rzeczy. Wspólność małżeńska jest bowiem wspólnością łączną, a nie ułamkową, wobec czego małżonkowie nie nabywają udziału w nieruchomości, tylko każdy z małżonków nabywa całą nieruchomość. W efekcie spełniony jest warunek przeznaczenia przychodów ze sprzedaży udziału ½ w nieruchomości nr 1 na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy.

W związku z tym, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nr 1, którą jeden z małżonków nabył przed zawarciem związku małżeńskiego – a więc pochodzącej z majątku odrębnego – zostanie wydatkowany na nabycie nieruchomości nr 2 (zakup lokalu mieszkalnego) objętej współwłasnością małżeńską w celu zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, to przychód ten będzie w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że Wnioskodawca wydatkuje środki uzyskane ze zbycia udziału ½ w mieszkaniu nr 1 na własne cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) (remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego), pkt 2 lit. a) (spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia).

W związku z powyższym spełnione są przesłanki zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze darowizny w podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle przywołanego wyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2014 r. nabył w drodze darowizny udział ½ w lokalu mieszkalnym. Ww. udział został sprzedany 21 lutego 2017 r. W świetle przytoczonego przepisu stwierdzić zatem należy, że opisana we wniosku sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym, która nastąpiła przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym udział ten został nabyty, stanowi źródło przychodu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do takich kosztów zalicza się np.: koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega zatem dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1) wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2) wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalną treść przepisów. Stąd też korzystanie z omawianego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podkreślenia wymaga również, że ustawodawca przewidując zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na „własne cele mieszkaniowe” a nie jakiekolwiek cele mieszkaniowe. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku spłaty kredytu zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego oraz remont tego lokalu, to w lokalu tym podatnik powinien realizować własne cele mieszkaniowe, a więc mieszkać.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1 czyli m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu – muszą pochodzić ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym. Istotne jest zatem, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży ww. udziału i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Środki przeznaczone na ww. cel mieszkaniowy, czyli na remont własnego lokalu mieszkalnego, muszą pochodzić ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2014 r. w drodze darowizny.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia remont, to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1332).

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ww. ustawy – przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Ponadto nie istnieje żaden akt prawny lub przepis prawa, który zawiera wykaz usług oraz materiałów remontowych, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach wydatków remontowych mogą być ujęte wydatki na zakup materiałów budowlanych oraz koszt wykonania usługi remontowej. Niemniej ma to być remont lokalu, a nie jego wyposażenie.

Z opisu wniosku wynika, ze Wnioskodawca 14 sierpnia 2016 r. zawarł związek małżeński, w którym panuje ustawowa wspólność majątkowa. Wnioskodawca wraz z małżonką 12 stycznia 2017 r. zaciągnął kredyt hipoteczny w celu sfinansowania zakupu wspólnego lokalu mieszkalnego. W dniu 18 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył do majątku wspólnego lokal mieszkalny w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca w 2014 r. w drodze darowizny nabył udział ½ w lokalu mieszkalnym. Otrzymany w drodze darowizny udział w lokalu został sprzedany 21 lutego 2017 r. Wnioskodawca wraz z małżonką wydatkował już część środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w lokalu nr 1 na wspólny lokal nr 2 spłacając raty kredytu hipotecznego oraz finansując wydatki na remont tego lokalu. Wnioskodawca zamierza także w przyszłości wydatkować pozostałą kwotę uzyskaną ze sprzedaży udziału w lokalu nabytego w drodze darowizny na własne cele mieszkaniowe, tj. spłacanie kolejnych rat kredytu hipotecznego oraz sfinansowanie dalszych wydatków na remont lokalu nabytego wspólnie z małżonką.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotnym jest ustalenie, czy kwota uzyskana ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym otrzymanego w drodze darowizny (a więc stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawcy) podlega zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli wydatkowana została na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z małżonką na zakup innego lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki oraz remont tego lokalu, a pozostała część kwoty zostanie w przyszłości przeznaczona na spłacenie kolejnych rat ww. kredytu hipotecznego oraz sfinansowanie dalszych wydatków związanych z remontem tego lokalu.

W związku z powyższym, należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Skoro więc udział w lokalu mieszkalnym, który został sprzedany stanowił majątek odrębny Wnioskodawcy, a uzyskany ze sprzedaży tego udziału przychód został częściowo wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, tj. zakup nieruchomości, której Wnioskodawca jest współwłaścicielem na zasadzie wspólności łącznej małżeńskiej, należącej do majątku wspólnego małżonków oraz remont tej nieruchomości a pozostała część uzyskanych środków również zostanie w przyszłości wydatkowana na ww. cele, to w tej sytuacji nie ma przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawcy zostały/zostaną wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę wspólnie z małżonką na nabycie lokalu mieszkalnego oraz jego remont jeśli nabycie to miało miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że wydatkowanie w wymaganym przez ustawę okresie przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału ½ w lokalu mieszkalnym otrzymanego w drodze darowizny, na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę wraz z małżonką na zakup innego lokalu mieszkalnego na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy oraz jego małżonki oraz remont tego lokalu, stanowi dla Wnioskodawcy wydatek na własne cele mieszkaniowe, co w konsekwencji uprawnia do zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.