Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP1/443-353/14-2/BW
z 27 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9 stycznia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 27 kwietnia 2017r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lutego 2017r. sygn. akt I FSK 1022/15, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014r. (data wpływu 7 kwietnia 2014r.), uzupełnionym pismem z 7 lipca 2014r. (data wpływu 11 lipca 2014r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 lipca 2014r. (data wpływu 11 lipca 2014r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 czerwca 2014r. znak: IBPP1/443-353/14/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1991 roku prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „B” w zakresie produkcji mebli (przeważająca działalność gospodarcza: PKD 31.09.Z - Produkcja pozostałych mebli). Jako przedsiębiorca w ww. zakresie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W najbliższym czasie Wnioskodawca jako przedsiębiorca planuje przekształcić się w spółkę kapitałową (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) zgodnie z art. 584¹ i nast. k.s.h. Spółka z o.o. powstała w wyniku przekształcenia Wnioskodawcy będzie nadal prowadzić dotychczasową działalność gospodarczą Wnioskodawcy, czyli będzie się zajmować produkcją i sprzedażą mebli.

W 2005 roku Wnioskodawca zakupił do swojego majątku prywatnego (osobistego) niezabudowaną nieruchomość gruntową o powierzchni 2,7141 ha. Nieruchomość od dnia zakupu jej przez Wnioskodawcę ma charakter budowlany (zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu), a Wnioskodawca uzyskał w 2006 decyzję o pozwoleniu na budowę, dotyczącą przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonywał, ani nie zamierza dokonywać uzbrojenia terenu przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie wykorzystywał nigdy nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, nie jest w związku z tym również środkiem trwałym w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Stanowi prywatny (osobisty) majątek Wnioskodawcy, który nie prowadził i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich, obrotu nieruchomościami czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Po przekształceniu Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy) w spółkę z o.o. zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych (art. 584¹ i nast. k.s.h.) Wnioskodawca planuje sprzedać ww. nieruchomość gruntową spółce z o.o. powstałej w wyniku przekształcenia.

W uzupełnieniu z 7 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży składa się geodezyjnie z jednej części - działki nr 66/4, obr. 120.

Wnioskodawca zakupił nieruchomość mającą być przedmiotem sprzedaży w celu zainwestowania wolnych środków pieniężnych w nieruchomość.

Celem prywatnym (osobistym) Wnioskodawcy co do wykorzystania nieruchomości była i jest lokata kapitału (taki też cel został faktycznie zrealizowany i trwa do dnia niniejszego pisma).

Wnioskodawca sfinansował zakup nieruchomości ze środków własnych - prywatnych (osobistych) Wnioskodawcy.

Nieruchomość nie została nabyta w celu jej późniejszej sprzedaży Spółce z o.o., zamiar o sprzedaży nieruchomości Spółce z o.o. pojawił się dopiero w 2013 roku, gdyż Wnioskodawca chciałby spieniężyć swój majątek w postaci nieruchomości.

Nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą VAT, gdyż nie istniały ku temu podstawy. Nieruchomość Wnioskodawca nabył dnia 5 lipca 2005 roku na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej (Rep. Nr 4448/2005).

Przy nabyciu Nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Nieruchomość w żaden sposób nie jest i nie była wykorzystywana (od chwili jej nabycia do dnia niniejszego pisma) - leży odłogiem. Do chwili sprzedaży Wnioskodawca nie zamierza jej również wykorzystywać.

Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca nie wykorzystywał i nie wykorzystuje nieruchomości do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z nieruchomości, gdyż nie uprawia nieruchomości i nie zbiera z niej płodów rolnych (nieruchomość leży odłogiem).

Dla nieruchomości został uchwalony z urzędu miejscowy plan zagospodarowanie przestrzennego uchwałą Rady Miasta z dnia 15 marca 2005 roku (przed nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawcę). Wnioskodawca nie wystąpił do dnia niniejszego pisma o zmianę planu zagospodarowanie przestrzennego dla nieruchomości.

Pozwolenie na budowę zostało wydane 2 czerwca 2006 roku, dokładnej daty wystąpienia z wnioskiem Wnioskodawca nie pamięta (mógł to być styczeń 2006 roku).

Celem uzyskania pozwolenia na budowę była budowa zakładu produkcyjnego. Pozwolenie straciło ważność, gdyż upłynęły 3 lata od dnia jego wydania, a Wnioskodawca nie zabudował nieruchomości zgodnie z pozwoleniem na budowę.

Od dnia nabycia nieruchomości nie została zabudowana przez Wnioskodawcę i nie będzie zabudowana na dzień jej sprzedaży spółce.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości niż przedmiotowa nieruchomość.

Obecnie Wnioskodawca nie ma sprecyzowanych planów co do celu wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości (będą to cele prywatne Wnioskodawcy).

Przyczyną sprzedaży nieruchomości Spółce z o.o. jest spieniężenie prywatnego majątku Wnioskodawcy w postaci nieruchomości i uwolnienie środków w nią zainwestowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej spółce z o.o., powstałej w wyniku przekształcenia Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy w spółkę kapitałową (art. 5841 i nast. k.s.h.), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika również, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła jakiekolwiek rezultaty. Podatnikiem jest także podmiot prowadzący działalność, która przynosi straty oraz taki, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli te czynności dokonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowią jedynie czynności związanych z wykonywaniem prawa własności. W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), „Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Na gruncie prawa wspólnotowego problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Właściwym postępowaniem jest wyeliminowanie osób fizycznych z grona podatników, którzy dokonują sprzedaży towarów stanowiących ich majątek osobisty czyli majątek, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Wskazując na powyższe podkreślić trzeba, że Wnioskodawca nie nabył nieruchomości z zamiarem jej odsprzedaży, czy wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (produkcja i sprzedaż mebli). Przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy i nie służy do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca zarządzał nieruchomością w ramach zarządu majątkiem prywatnym, uzyskał dla niej także decyzję o pozwoleniu na budowę. Wnioskodawca nic więcej z przedmiotową nieruchomością nie czynił.

Wnioskodawca nie podejmował także żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami świadczących o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Dodatkowo, analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje skutkujących podniesieniem wartości nieruchomości, czy też zachęceniem potencjalnych nabywców do zakupu tej nieruchomości, co w niniejszym stanie faktycznym nie ma miejsca.

W świetle powyższego, okoliczności przedstawione w opisie sprawy prowadzą do wniosku, że nie występuje ciąg czynności wskazujący na aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Planując sprzedaż przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stwierdzić należy, że dokonując planowanej sprzedaży nieruchomości spółce z o.o. Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym wskazać trzeba, że sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej spółce z o.o., powstałej w wyniku przekształcenia Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy w spółkę kapitałową (art. 5841 i nast. k.s.h.), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

W dniu 22 lipca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP1/443-353/14/BM uznając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w tej sprawie jest nieprawidłowe.

Pismem z 7 sierpnia 2014r. złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Wnioskodawca, reprezentowany przez radcę prawnego/…/, wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 22 lipca 2014r. znak: IBPP1/443-353/14/BM.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 17 września 2014r.. znak: IBPP1/4432-37/14/BM stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 22 lipca 2014r. znak: IBPP1/443-353/14/BM.

Wnioskodawca, reprezentowany przez radcę prawnego /…/, na interpretację przepisów prawa podatkowego z 22 lipca 2014r. znak: IBPP1/443-353/14/BM. złożył, kierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę z dnia 21 października 2014r. (data wpływu 28 października 2014r.), w której wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 9 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 22 lipca 2014r. znak: IBPP1/443-353/14/BM.

Od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9 stycznia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 7 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1022/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez organ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku niezabudowanej nieruchomości gruntowej, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, iż każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1991 roku prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli. W najbliższym czasie Wnioskodawca jako przedsiębiorca planuje przekształcić się w spółkę kapitałową (spółka z o.o.) która będzie nadal prowadzić dotychczasową działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

W 2005 r. Wnioskodawca zakupił do swojego majątku prywatnego (osobistego) niezabudowaną nieruchomość gruntową nr 66/4, o powierzchni 2,7141 ha.

Wnioskodawca zakupił ww. nieruchomość w celu zainwestowania wolnych środków pieniężnych w nieruchomość. Wnioskodawca sfinansował zakup nieruchomości ze środków własnych - prywatnych (osobistych) Wnioskodawcy.

Celem prywatnym (osobistym) Wnioskodawcy co do wykorzystania nieruchomości była i jest lokata kapitału (taki też cel został faktycznie zrealizowany i trwa do dnia dzisiejszego). Wnioskodawca nabył nieruchomość 5 lipca 2005 r. na podstawie aktu notarialnego. Nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą VAT a Wnioskodawcy przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Nieruchomość od chwili jej nabycia do dnia dzisiejszego w żaden sposób nie jest i nie była wykorzystywana - leży odłogiem. Do chwili sprzedaży Wnioskodawca nie zamierza jej również wykorzystywać. Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nie wykorzystywał i nie wykorzystuje nieruchomości do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z nieruchomości, gdyż nie uprawia nieruchomości i nie zbiera z niej płodów rolnych (nieruchomość leży odłogiem).

Wnioskodawca nie dokonywał, ani nie zamierza dokonywać uzbrojenia terenu przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie wykorzystywał nigdy nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Dla nieruchomości został uchwalony z urzędu miejscowy plan zagospodarowanie przestrzennego uchwałą Rady Miasta z dnia 15 marca 2005 r. (przed nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawcę).

Wnioskodawca uzyskał w 2006 r. decyzję o pozwoleniu na budowę na przedmiotowej działce zakładu produkcyjnego (dokładnej daty wystąpienia z wnioskiem Wnioskodawca nie pamięta - mógł to być styczeń 2006 r.), jednakże pozwolenie to straciło ważność, gdyż upłynęły 3 lata od dnia jego wydania, a Wnioskodawca nie zabudował nieruchomości zgodnie z pozwoleniem na budowę.

Przyczyną sprzedaży nieruchomości Spółce z o.o. jest spieniężenie prywatnego majątku Wnioskodawcy w postaci nieruchomości i uwolnienie środków w nią zainwestowanych.

Obecnie Wnioskodawca nie ma sprecyzowanych planów co do celu wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości (będą to cele prywatne Wnioskodawcy).

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż na rzecz Spółki z o.o. powstałej w wyniku przekształcenia Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy w spółkę kapitałową, niezabudowanej działki nr 66/4 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy na gruncie niniejszej sprawy należy mieć na uwadze rozważania Sądu zawarte w zapadłym w niniejszej sprawie wyroku WSA w Krakowie z 9 stycznia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że dla uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w zakresie sprzedaży spornej nieruchomości nie wystarczy pojedyncze zdarzenie, jakim jest wystąpienie o uzyskanie pozwolenia na budowę zakładu produkcyjnego.

Zdaniem Sądu w sprawie nie wystąpił ciąg zdarzeń i działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Skarżący bowiem nie zrealizował uzyskanego pozwolenia na budowę, od 2005 r., tj. od zakupu działki nie prowadził na niej fizycznie żadnej działalności, zwłaszcza nie wykorzystywał nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu mebli, jak wynika z wniosku grunt „leżał i leży odłogiem”, jest całkowicie nieużytkowany, nieuprawiany rolniczo, niewynajmowany, niedzierżawiony, nie były czynione na niego żadne nakłady. Podatnik nie zajmuje się świadczeniem usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Nie podjął też żadnych aktywnych i planowych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie posiada nadto innych nieruchomości, w przeszłości nie dokonywał sprzedaży żadnych innych gruntów. Nie ma zatem mowy o wykorzystaniu tego majątku w sposób ciągły w celach zarobkowych, zawodowy i profesjonalnie zorganizowany.

Sąd stwierdził też, że kluczowy dla oceny handlowego charakteru danej działalności jest zamiar ujawniany w trakcie sprzedaży towaru, a nie w momencie jego nabycia. W wyroku z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt I FSK 237/12 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że przedmiotem profesjonalnego obrotu mogą być również składniki majątku nabyte pierwotnie do celów osobistych i w takich celach wykorzystywane. Ważne, by w momencie sprzedaży gruntów podatnik podjął w istocie aktywne i planowe działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców, które to okoliczności nie mają miejsca na gruncie niniejszej sprawy. Skarżący nie dokonywał przecież i nie zamierza dokonywać żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, zwłaszcza przy użyciu wskazanych wyżej kwalifikowanych środków. Zatem nawet w sytuacji, gdy pierwotnie podatnik zakupiłby nieruchomość gruntową z myślą o wykorzystywaniu jej do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, ale później poniechał tego zamiaru i dokonując sprzedaży tej nieruchomości nie zachowywał się jak handlowiec, ale osoba wykonująca swoje prawo własności, to nie można uznać go w takiej sytuacji za podatnika VAT.

Sąd stwierdził, że opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o interpretację w żadnym przypadku nie wskazuje na takie formy aktywności sprzedającej, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie można zatem uznać strony za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i przyjąć, że sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana tym podatkiem.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz wskazane przepisy prawa, a także uwzględniając stanowisko Sądu wyrażone w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9 stycznia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu 22 lipca 2014 r. tj. w dniu wydania interpretacji uchylonej wyrokiem WSA w Krakowie z 9 stycznia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 1836/14.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.